Ik heb een hele lieve schoonmoeder, zij is echt als een moeder voor mij. Mijn eigen moeder is helaas overleden, maar mijn schoonmoeder heeft hetzelfde karakter en denkt hetzelfde over dingen als mijn eigen moeder destijds deed. Ik had mij niet beter kunnen treffen....
Ik heb voor het eerst een top *schoon*moeder.. En ik vind het een engeltje. Oké ze heeft dingen waarvan ik zeg , moet dat nu. maar ja dat gebeurd in haar huis (verzamelt alles, is wel netjes hoor daar thuis), maar mijn vriend heeft datzelfde probleempje ( met de paplepel ingegoten?) Zelf ben ik van de opruim, dus zei al dat gaat weg, en dat gaat weg, dan is het Oh breng ik wel naar mijn moeder of mam zegt oh past wel bij mij pffff.... Maar verder is het een toppertje.. Ik heb nu een jaar een relatie met haar jongste zoon ( 30) en ben zelf bijna 42 en moeder van 3 , waarvan de jongste 3.5 is.. Ze accepteerde ons direct, steunde mij bij alles, werd in no time de oma van mijn zoontje. Past 1x per maand een weekend op, want ze vind dat wij ook "vrije" tijd voor elkaar mogen/moeten hebben. Mijn zoontje is helemaal leip op haar en Ome peter, dus nee ik heb geen klagen... Mijn moeder leeft al tien jaar niet meer, en elke keer als mensen zeggen oh wat erg, en ik zeg erg? ik heb nog nooit zo'n rustig leven gehad wordt het niet gesnapt....