Jeetje wat een akelig mens. Daar had ik ook korte metten mee gemaakt hoor en je man moet eens een paar ballen kweken dat hij zich van z'n mammie losrukt. het is JULLIE kindje en jullie bepalen uiteindelijk wat er gebeurd. Wij waren heel makkelijk, bevalt iets je niet? Dan blijf je toch lekker helemaal weg. Gelukkig kregen we hier van iedereen alle ruimte.
Ik denk dat je het beste gewoon voet bij stuk houdt maar af en toe eens toegeeft. Ok, het is haar kleinkind, maar het is vooral jóuw kind. Het is in de eerste plaats jullie kind en pas daarna haar kleinkind. Dat zal ze toch moeten accepteren hoor. Ik zou ze nu wel op bezoek laten komen in het ziekenhuis, persoonlijk, maar dat is gewoon mijn mening. Dan zijn ze gesust en kunnen ze er eventjes tegenaan. Anders ga je thuis komen en wil je rustig aan doen met baby en hondjes en even bijkomen en genieten van je gezin en dan gaan ze constant sms'en of bellen omdat ze nu toch écht wel dat kleinkind willen zien...
Wie jij denkt wie jij bent?? Je had moeten zeggen, ik WEET dat ik de mama ben en ik bepaal. Trouwens dat jou vriend vind dat zijn moeder heilig is, misschien moet hij even beseffen dat jij zo meteen ook mama bent en dat jou kind heilig is voor jou en dat zou hij ook moeten willen. Hij word papa, dan is het wenselijk dat hij achter moeders rokken wegkomt. Ik zou mooi niks zeggen ten tijde van de bevalling en bij de verpleging doorgeven dat niemand mag worden toegelaten.