pff lijkt me zwaar frusti! Maar ik zou eerlijk gezegd het zo laten, ik zou er geen woorden om willen iig. Je weet zelf wel beter toch!
Mijn schoonmoeder doet zo'n dingen gelukkig niet.(mijn mama eigenijk meer), maar ik wou effe zeggen dat ik dit een TOP reactie vind!
Mijn moeder is een klein beetje zo...Ik kan je dus vanuit mijn eigen ervaring wat kleine tipjes geven De oplossing van Noor lijkt me erg goed voor als je er inderdaad echt zelf iets aan wilt veranderen. De reactie van Chipie is ook erg goed, daar kun je voor jezelf mogelijk (ook op de termijn) méér mee, maar soms voelt het ook fijn om een direct instant oplossing aangedragen te krijgen.. En wat dat betreft sluit ik me bij Noor aan. Daarnáást kun je misschien je man eens vragen je er in te steunen door gewoon af en toe tussen neus en lippen door te zeggen dat hij vindt dat ze zóveel op zn (mooie) vrouw lijkt..of dat ze die prachtige ogen van mama heeft en dat ie hoopt dat haar haren zo blijven zoals nu omdat dat sprekend op dat van mama lijkt. Ik heb zelf een mooie oude baby foto van mn vriend en van mij in de kast gezet...én hoe toevallig lijkt mijn dochter als twee druppels water op mn vriend (en dus op papa) Daarnaast benoem ik dat ook regelmatig..máár ik benoem ook waarin ze op mij lijkt (haar karakter vooral) want ergens denk ik stiekum dat oma t gewoon zo graag wil, dat daar in dat prachtige kleine slimme meisje iets van haarzelf in zit...
Ik heb het ook met mijn schoonmoeder en het maakt mij niet zo heel veel uit dat ze dat SOMS zegt, maar ze moet het niet bij iedere gelegenheid roepen. Laatst was mijn vriend zijn oma er en die zei tegen mij dat ons zoontje mijn ogen heeft. Toen zei mijn schoonmoeder een beetje hatelijk: goh Larissa, dan heeft hij toch nog wat van jou! Grrrrrrrr! Ik heb vervolgens gezegd: lijkt me logisch he dat hij ook wat van mij heeft, want 'it takes two to tango'! Sindsdien heeft ze het niet meer gezegd. Misschien dat je zoiets kan zeggen. Het is een kwestie van het een beetje tactisch brengen, maar wel op zo'n manier dat ze het in de gaten heeft.
Ha ha ha! Nou, ik heb een schat van een schoonmoeder (echt waar!) maar ik weet zeker dat zij ook alles van d'r zoon/haar kant van de familie had terug gezien in de kleine van ons, ware het niet dat.... Ik heb een kleurtje en mijn man (en dus de rest van de familie) niet! Dus... ja, dan kom je er niet onderuit om te erkennen dat hij dat (en de rest van z'n good looks ) van mij heeft!
Je hebt leuke t-shirt bij de prenatal waarop staat: 50% mama 50% papa en 100% ikke! zonder gekheid,niet leuk natuurlijk
ik ken het en ik irriteer me er ook dood aan... mjah ik laat het links liggen... en vreet me van binnen op... mjah de volgende keer dat het weer gebeurd zeg ik dr wat van... moet jij ook doen
Volgens mij hebben bijna alle schoonouders dat Hier precies zo'n schoonmoeder die bij alles roept dat Koen zo op hun kant lijkt. Ik probeer er me maar niet te druk over te maken (wat me niet altijd lukt). Koen is gewoon een lekkere knul. Kan me niet schelen van wie hij dat heeft. En dan zeg ik wel eens van "Hee, dat kan Koen van mij hebben". Dan begint me vriend van "nee joh, me over over over over grootmoeder had dit ook en daar heeft Koen het van". Groetjes, Kim
hahaha leuk zo'n topic want ik herken het ook met mij oudste brrrrrr jeetje elke dag bij ieder visite buiten overal zeggen dat dochter sprekend haar vader is , en als iemand iets zei van maar de haren zijn van haar moeder ,ik heb zachte haar ,mij man beetje kroes haar , zei ze neee hoor mij zoon had ook zulke haartje toen hij klein was oh men wat heb ik machteloos aan haar geiriteerd elke keer , schoonzus is schat van mens die kwam dan vaak voor me op en zei dat ze ook dingen van mij heeft , nu moet ik zeggen dat dochter idd veel op haar vader lijkt maar ik herken ook veel dingen in mij , ogen en haar , neusje , enzo maar goed ik heb nooit wat van gezegd lieve vrede tot mij zoon kwam, die is iets donkerder haren,wenkbrouwer ,neusje,lipje van mij hahaha toen kon ze niks meer zeggen , allen tja lijkt of jou he wihaaaaaaaaa hahahaha geweldig om uit haar mond te horen mij zoon begint nu ook beetje op papa te lijken ,maar ze heeft nog niks gezegd maar ik kan me dus voorstellen hoe irritant dat is , werd bijna misselijk van ,juist dat ik mij man mooi vind en geweldig vind dat ze op hem lijkt ,maar uit haar mond kwam gewoon heel anders uit ,zo van die is van ons en klaar
Herkenbaar! Nu lijkt Noortje erg veel op Koen (mijn man) maar die blauwe kijkers heeft ze toch echt wel van mij en daar zeggen ze nooit een woord over
Chipske, dat is heel erg veel wijsheid. Zoiets vind ik niet zo snel terug , ik vind het prettig te lezen dat je de dingen zo kan zien. Binnen een discussie/ruzie denk ik altijd eerst aan wat ik hier zelf aan bijdraag. Wat heb IK gedaan om het te laten zijn zoals het nu is; wat kan ik doen om het beste ervan te maken en waarom doet een ander wat ie doet? Nu heb ik een hele lange geschiedenis met mijn schoonmoeder. Hetgeen ze nu doet bedoeld ze denk ik niet slecht, maar in het verleden heeft ze veel dingen gedaan jegens mij die opzettelijk niet heel erg aardig waren (om het netjes uit te drukken). Daarin weet ik dat ik zelf geen blaam tref, ik heb haar nooit iets verkeerds gedaan, zij zat psychisch niet goed in haar vel en deed eigenlijk tegen iedereen nogal onbeschoft. Waar ik WEL blaam aan heb en wat niet goed is van mezelf, is dat ik nu niet meer actief bezig ben met haar een nieuwe kans geven nu het iets beter gaat met haar. Ik ben haar nog niet kunnen vergeven voor wat ze allemaal heeft uitgespookt ook al weet ik dat ze er voor een gedeelte niks aan kon doen. Ik sta niet meer open voor haar en irriteer me heel snel aan de dingen die ze doet. Dat is denk ik het stukje waar ik zelf iets aan zou kunnen doen. Waar het bij mij aan schort is de motivatie er iets aan te willen doen en dat is niet goed van mezelf. Dat is ook de rede dat ik geen gesprek meer met haar aan ga of een discussie met haar wil. Ik zou me eigenlijk niet moeten laten tegenhouden door de kwetsuur en teleurstelling van voorheen. Zij is de enigste met wie ik deze problemen heb (met uitzondering van de onderbuurvrouw.. maar ook die heeft met de rest van de buurt last vanwege haar agressieve gedrag). Ik erken mezelf en ik accepteer mezelf voor het grootste gedeelte wel zoals ik ben (nog niet helemaal, maar ik werk eraan). Bij anderen heb ik nooit het gevoel dat ze me niet erkennen of accepteren. Juist het tegenovergestelde, ik voel me door mijn vrienden en kennissen enorm gewaardeerd (en dat is een heel mooi iets wanneer dat kan!). Dank je wel voor je reactie Chipje, het heeft me bewust laten nadenken over wie ik nu eigenlijk ben. Ik heb namelijk nooit in retrospectie genomen hoe ik reageer in het grotere geheel betreft deze situatie. Dat heb ik nu wel gedaan.. Ik heb me de moeite nooit genomen om de dingen vanuit haar kant van het verhaal te bekijken. Nu pas besef ik dat hetgeen ik nu doe wellicht niet zo leuk is voor haar, want zij doet nu wel haar best om de dingen goed te doen. Ik denk dat ik nog steeds boos ben over het feit dat ze nooit haar excuses heeft aangeboden. Ze heeft wel haar excuses aangeboden aan mijn man (dus ze weet dat ze fout gezeten heeft), maar nooit aan mij. Daardoor krijg ik het gevoel dat ze geen spijt heeft ten opzichte van mij, dat het haar niet interesseerd. Hierdoor heb ik me wellicht helemaal afgesloten ten overstaan van alles wat met haar te maken heeft. Ik denk normaal altijd overal over na, maar niet als het met haar te maken heeft. Dan handel ik alleen uit egoisme omdat ik het niet wil zien. Ik vind het eigenlijk best slecht van mezelf dat ik automatisch al niet meer nadenk over haar kant van de zaak.... En natuurlijk wil ik de rest ook bedanken voor de reactie, het geeft steun en het gevoel dat ik niet de enigste ben in deze situatie.
het is heel herkenbaar hoor, mijn familie zegt dat isa op mij lijkt en mijn schoonfamilie dan op papa. gewoon niks van aantreken. je man en jij weten op wie je kindje lijkt. en wat de anderen zeggen is gewoon niet belangrijk.
Lekker laten ratelen en bij jezelf denken ik weet het lekker beter. Bij Daan tja daar horen we van alle kante nou dat is zijn vader wat dat kan ook niet anders dat is gewoon eng zoveel dat die op elkaar lijken en als je foto's ziet van me vriend van die leeftijd helemaal. Bij Roos horen we het ook veel van nou das precies der vader terijl dat helemaal niet zo is ik laat ze lekker kletsen en kijk lekker naar MIJN evenbeeld. Heb nu wel uit een beetje protest een foto van mij en Roos van de zelfde leeftijd ingeluist en opgehangen van zo kijk allemaal maar ze lijkt op MIJ haha dus helemaal koud laat het me niet als ik dit zo terug lees. Mischien dat je dat ook kan doen is ze zo uitgeluld
Oh, ze heeft precies mijn ogen, en mijn schoonmoeder zegt dus steeds 'van wie zou ze die grote blauwe ogen nou hebben'? Verder zegt iedereen dat ze precies mijn ogen heeft. Mijn schoonvader heeft alleen maar kritiek op haar uiterlijk, waarschijnlijk een complexje, omdat hij zelf niet moeders mooiste is.
Ik ga het idee van de foto's in uitvoering brengen haha.. op het toilet, zodat iedereen er op een rustig prive momentje uitgebreid naar kan kijken.
Hahaha, ik moet zo lachen om al die (schoon) moeders en vaders. Zij zien alleen maar hun eigen kind in de baby (hier ook wel een beetje hoor). Is natuurlijk ook niet zo gek de meeste schoonouders kende hun aangetrouwde kind niet toen ze een baby waren! Het is dus allemaal onwetendheid. Volgens mij lijken kindjes op zichzelf en dat vertel ik ook altijd aan iedereen. Ik zie ook wel dat mijn zoontje ogen heeft die op die van mij lijken maar dat is toch verder niet zo belangrijk? Hij is zichzelf en beeldschoon (vind ik dan he )
Wij hadden ook zoiets in de familie.. Zoontje van mijn zus... is sprekend ons broertje... Dus ja dat wordt wel eens gezegd door ons.. Werd altijd in de wind geslagen door de schoonfamilie.. Totdat......... ze een foto van mijn broertje zagen toen hij nog klein was.... 2 druppels water..... Toen werd t wel geaccepteerd.. Misschien ook wel omdat t oudste kindje, een meid, meer familietrekken van de papa/schoonfamilie heeft..
joeja maar snel je schoonfamilie uitnodgen om een potje te komen....poepen (owww wat kinderachtig hihi)