Mijn zoontje is een lastige slaper. Hij slaapt savonds vaak pas tegen 9/half 10. en slaapt sinds een maandje de nacht echt door (hij is nu 11 maanden). als ik hem om 19:00 op bed leg gaat hij huilen en blijft doorgaan. Ik haal hem dan naar beneden en heb hem dan liever bij me zodat hij rustig in slaap komt. Sommige zeggen dat je baby zichzelf gewoon in slaap moet laten huilen (ik kan dat echt niet en wil dat ook absoluut niet ) ik heb nog 2 meiden, die waren altijd heel makkelijk en sliepen altijd en overal goed. Doordat m'n zoontje veel aandacht vraagt hebben mijn man en ik weinig tijd voor elkaar, omdat we moe zijn. Als ons zoontje eindelijk slaapt zijn we blij dat we nog eventjes een uurtje tijd voor onszelf hebben. Dus om die reden vroeg mijn man aan m'n schoonmoeder gister of hij daar een keer een nachtje mocht logeren. Dat was prima... Ons zoontje is momenteel enorm aan het ontdekken en zit overal aan. Gister zat hij bij mijn schoonmoeder op schoot achter haar tablet en de muis van haar tablet heeft een leuk lampje, mijn zoontje probeerde dat dan ook elke keer te pakken. En opeens gaf m'n schoonmoeder hem een tik op z'n vingers, dit deed ze elke keer wanneer hij ergens aan zat wat ze niet wou (dit hebben wij dus nog nooit gedaan en wil ik ook absoluut niet hebben!) ik vroeg haar daarmee te stoppen. Ons zoontje snapte er overigens helemaal niks van.. Ze zei dat kinderen het op deze manier af moest leren... uiteindelijk begin van de avond werd mijn mannetje moe en kon alleen nog maar huilen. Ik zei dat we maar naar huis moesten. M'n schoonmoeder zei dat ik een baby niet mijn avond (leven) moet laten bepalen en hem gewoon moet laten huilen. Ze zei daarna ook dat wanneer mijn zoontje daar komt logeren hij gewoon om 19;00 uur naar bed gaat en als hij gaat huilen zei hem gewoon laat. Ik wil dus niet dat hij daar gaat logeren. Mijn man vind het een beetje overdreven, maar ik kan hem echt niet met een gerust gevoel achter laten. Dan heb ik echt een rot avond en zit ik me helemaal op te vreten. Hij slaapt thuis al slecht, laat staan ergens waar hij nog nooit heeft geslapen en ineens aan z'n lot over gelaten word als hij gaat huilen.. Ben ik nou aan het overdrijven of kunnen jullie je hier ook in vinden?
Wauw, een tik op de vingers met 11 maanden??? Jouw schoonmoeder houdt er wel heel middeleeuwse normen en waarden op na. Je overdrijft niet, ik zou mijn kind ook niet bij haar achterlaten. En dat je man je niet steunt, begrijp ik eerlijk gezegd ook niet. Ik zou eerst zorgen dat je met je man op één lijn komt en dan een serieus gesprek aangaan met je schoonmoeder. Maar ik denk dat deze ideeën van je sm wel vastgeroest zitten, dus dat wordt dan gewoonweg niet logeren.
Ik heb mijn dochter op die leeftijd wel laten huilen, maar op mijn manier. Maar ik heb haar nooit laten logeren bij mijn schoonouders voor exact dezelfde reden als jij. Zij gaven al van dag 1 aan dat een baby het 's nachts zelf moest zien te redden, en dát vind ik niet ok. Gelukkig denkt mijn vriend er hetzelfde over. Ze is daar dus nog nooit gaan logeren, hoewel ze nu al ruim drie jaar oud is.
Fijn is dat he ze behandelen je baby alsof het een jongvolwassene is terwijl hij er op deze leeftijd nog helemaal niks van begrijpt. Als ze dat niet snappen houdt het gewoon nog even op, dan maar logeren als 'ie wat ouder is. Erover praten heeft niet zo heel veel zin, dit is gewoon hun manier en die zien zij waarschijnlijk als de beste. Dus je moet nog even wachten met logeren, of je moet heeeeel graag weg willen en je eroverheen zetten. Of een wat lievere oppas zoeken.
Als je schoonmoeder niet dezelfde manier van omgaan met jullie zoontje wil hanteren als jullie dan zou ik hem daar ook niet laten slapen. Ongeacht of ze gelijk heeft of niet. Een tik over de vingers vind ik belachelijk voor een kind van 11 maanden en ik vind dat zij niet in die positie staat om dat te mogen doen. Ja hij moet het afleren, maar dat kan ook op een andere manier. Dus nee, ik vind niet dat je overdrijft.
Als jullie het gezamenlijk eens zijn dat je je zoontje niet laat huilen en dat op de vingers tikken niet valt onder een goede opvoeding (en dat neem ik aan, aangezien jullie daar thuis normaal naar handelen), dan zou ik hem daar idd niet laten slapen. Geen haar op mijn hoofd dat ik mijn kind willens en wetens ergens zou laten slapen waar hij zichzelf in slaap mag huilen en waar hij op de vingers getikt wordt, terwijl ik daar niet achter sta (ok, vingers tikken heb ik een enkele keer wel gedaan. Maar dat hielp niets )
Over het tik op de vingers gedeelte ben ik het helemaal met je eens je eens. Tikken is ook slaan en naar mijn idee zijn er legio andere mogelijkheden om een kind aan/ af te leren ergens aan te komen. Over het slapen: ja ik vind dat je overdreven reageert. Ook met 11 maanden snappen ze best dat bij andere mensen andere regels gelden. Ik vind dat je met naar bed brengen (en andere dingen) zeer consequent moet zijn. Zeker bij kinderen die er moeite mee hebben. En ook voor jou geldt: ander huis, andere regels. (maar m.b.t. het tikken, zou ik ook niet accepteren)
Je moet doen wat voor jou goed voelt. Ik ben persoonlijk wel van het laten huilen, geen half uur of uur maar ze mogen best even huilen. In het begin toen zoontje 4 maanden was heb ik dat met mijn schoonmoeder ook gehad. Zij zou zoontje goed een uurtje kunnen laten huilen. Maar aan het huiltje kan ik horen hoe of wat er is en lieten we hem ook liggen of niet. Maar we gingen daar dan ook nooit eerder weg dan dat we zeker wisten dat zoontje sliep. Na 2 maanden was dat niet meer nodig gelukkig.
Sorry? Een tik op de vingers? Ik vind echt een no-go! Helemaal als oma zijnde terwijl jij het als ouder niet doet. Je zoontje is nota bene pas 11 maanden! Echt; een inlevingsvermogen van niks.. Idem met het laten huilen. Ik vind dat je absoluut niet overdrijft en ik zou hem dan ook niet laten logeren. Ik zou het eerlijk gezegd ook heel zielig vinden voor je zoontje. Is dan al ergens anders ipv thuis en dan wordt hij ook nog eens aan 'zijn lot overgelaten', doordat ze hem laat huilen.
Met 11 maanden snappen dat er bij andere mensen andere regels gelden? Dan heb jij een pientere! Mijn jongste is nu bijna 13 maanden en die is echt super-snel met alles, maar ik zou het hem echt niet uitgelegd krijgen.
Ik denk niet dat een baby van 11 maanden weet dat er bij een ander thuis andere regels gelden als bij ons... Ik vind laten huilen voor 5 min niet erg, maar mijn schoonmoeder doet de deur dicht, tv wat harder en laat het gewoon gaan, gaat er ook niet bij kijken. Dus het zit mij echt niet lekker
Daar zou mijn kind dus niet gaan logeren. Prima dat je als opa en oma een andere kijk op opvoeden hebt, maar mijn kind mijn opvoeding. Wil je dat niet opvolgen dan ook geen logeerpartij.
Tik op vingers. Ik ken mij zelf ik weet zeker dat ik haar even getikt had Een nee een tik geven is bij niet uit den bozen. Maar voor. Oudere kinderen. Sporadies. Baby no go. Plus niemand tikt zo maar mijn kind. Laten huilen ook een no go.
Ze zegt ook dat het komt door mezelf dat hij zo lang wakker is savonds, dat ik van hem een verwend kind heb gemaakt die een loopje met me neemt. Ja ik pak hem zodra ik hem hoor... Ik ben gewoon niet iemand die een baby laat huilen. Mijn andere kinderen pakte ik ook als ik ze hoorde huilen, maar hun sliepen wel goed.. Ik vraag me dan ook af of het echt aan mij ligt of dat het gewoon het aard van het beestje is!?
Een tik op de vingers heeft helemaal geen zin. Nog even en hij slaat zelf. Onze uk was op die leeftijd ook een slechte slaper zo wel dag als nacht. Geen haar op mijn hoofd om hem te laten logeren. Uk is nu 20 maanden en gaat pas logeren als hij er om vraagt of in nood. Nog steeds kan hij snachts wakker worden en dan wil hij alleen mama. Je moet doen waar je zelf prettig bij voelt. Toch ook met je partner over hebben hoe jullie er over denken.
Wauw het eerste persoon wat iets bij mijn kind doet wat mij niet aanstaat die ziet m nooit zonder mij of mn man. Slaan is al helemaal not done en op die leeftijd is een corrigerende tik al helemaal volstrekt belachelijk.. Betreft het andere. Ik vind absoluut niet dat je een kind laten huilen maar buiten dat, als jij je niet fijn voelt om je kind daar te brengen zou ik het niet doen. Als je je er niet prettig bij voelt is het antwoord gewoon nee.