Ps; hoe het gaat als er kinderen zijn, weten we (nog) niet, we gaan voor onze 1e. Maar ik denk dat het wel goed komt en ons kind hele leuke opa's en oma's krijgt!
Ik ben klaar met mijn schoonouders. En dat lucht op. Ik heb 4 jaar mijn best gedaan om in de smaak te vallen en dat lukt blijkbaar niet. Ben erg aan mijzelf gaan twijfelen toen. Heb wat gesprekken gehad met vrienden en vriendinnen van mijn man, hoe zij het huishouden van mijn man hebben ervaren. Kom ik er achter dat de meesten dezelfde beleving hebben als ik. Kil, zakelijk, ongeinteresseerd, gemaakt... Je hebt gewoon zo'n radar, die voelt of mensen het met je menen, en ze menen er gewoon geen snars van. Dat gevoel kun je tijdelijk wegschuiven, maar het bleeeeeef maar hangen. Daarnaast in mijn zwangerschap de nodige ellende meegemaakt, en toen ik wat ruimte voor mezelf vroeg, zei oma in spe: Oh maar dan kan IK, en Ik en Ik en IK. In plaats van: Natuurlijk meisje, het is allemaal al heftig genoeg.... Bah, stom volk
Ik vind mijn schoonouders best heel lief... maar ik heb niet veel met ze. Ze maken weinig mee en vertellen daardoor ook weinig. Ze zijn ook een beetje uhmm...tja... burgerlijk . Ik weet nooit zo goed wat er in ze omgaat. Maar ze zijn wel heel lief en verzot op onze dochter. Dat is echt ontroerend om te zien. Volgens mij heb ik het wel getroffen met mijn schoonmoeder en schoonvader. Dat dacht ik ook, toen ik het las. Ik hoor wel eens dat meiden wat dichter bij hun ouders staan dan jongens als ze ouder worden. Ze komen vaker thuis, terwijl de jongens vaker ingelijfd worden bij de schoonfamilie. (Zal je net zien dat het hier bol staat van de tegenovergestelde verhalen... ik weet ook niet of het waar is, hoor). Anyway, een dochter die zwanger is, is natuurlijk wel anders dan een schoondochter die zwanger is. Maar ik vind het wel heel naar voor je dat de situatie zo is!
zo en nu ga ik even heel hard tegengas geven! helaas kan ik niet alles wat smoeder zegt naast me neerleggen, ik pik geen rare taal tegenover mij,mijn kinderen of familie. en omdat zij geestelijk ziek is betekend niet dat ik maar een gekke gerritje moet gaan en alles maar moet nemen! zeker weten van niet! over de fles! mijn kids zijn 3.5 en 2.5 dus nee ik vind het niet nodig om ze limonade in een fles te geven de hele dag en daarbij mijn kinderen gaan daarna bij mij ook zeuren om een fles met limo als ik nee zeg dan is het van oma mag het wel! en daarbij als ik zeg dat het niet mag dan mag het gewoon niet! dan heeft ze zich te houden aan wat wij willen!. over het slapen! als mijn kids om 14.00 nog gaan slapen, kunnen manlief en ik de hele nacht bezig zijn met 2 kinderen die niet meer gaan slapen dus nee dat wil ik niet!! over het bidden! als ik wil dat mijn kinderen bidden dan leer ik ze dat zelf wel! en ik vind niet dat ze verplicht zijn om te bidden met opa en oma! als ze oud genoeg zijn moeten ze wel gewoon stil zijn,maar verplicht mee bidden? nee absoluut niet! en je laatste opmerking slaat trouwens als een tang op een varken! als je goed had gelezen had je dat gezien!! oma past op omdat oma dat leuk vind! zeker niet zodat ik kan werken! want ik heb het het 1ste jaar ook gered! ik had gewoon een vaste oppas,maar omdat oma graag op wilde passen hebben we dat veranderd! en idd ze zijn de opa en oma van de kinderen en dat zullen ze ook blijven,maar dat kan ze ook zijn zonder op te passen.. zo klaar!!
Ik ben dit jaar 20 jaar getrouwd en heb echt nog nooit problemen gehad met mijn schoonmoeder of mijn schoonvader.Mijn schoonvader is jammer genoeg overleden en mijn schoonmoeder zit nu in een verzorgingshuis maar toen het nog goed ging met haar en ik bijvoorbeeld ziek was kwam ze gewoon even logeren bij ons en hielp mee en deed het zoals ik het deed. Echt een schat van een vrouw.
Heb niet alles gelezen maar wel de treffende opmerking dat sm niet meer de belangrijkste vrouw in het leven van je man is. Als ik er nu aan denk dat mijn mannetjes een vrouw krijgen en mij maar een keer in de maand willen zien ga ik al door de grond.. Pfoew.. Laat staan mocht ik kleinkinderen hebben, ik zou met alle liefde vaste dagen oppassen in hun huis(want man wat ik heb ik een hekel aan het gesleep met de kids, vind het zo zielig voor ze dat mijn paps&bonusmams alleen bij hem wil oppassen, moet alles meegesleept, uit hun omgeving.. Naja goed hadden we het niet over) en lekker voor ze koken, beetje poetsen. Oh als ik er al aan denk dat ze me dan als af-en-toe oma willen hihi erg he. Maar over s-moeders, die van mij is geweldig! Ja ze is dominant, ja ze weet het altijd beter, maaaaaaaar ze heeft een hart van goud en we zitten vaak wel op een lijn En zoniet, neemt ze onze standpunten aan wbt opvoeding want het zijn onze kids.. Ze vraagt zelfs om lijstjes als ze oppast, geweldig!! Het is wel echt een shiny-happy-muts (ja sorry, niet denigrerend bedoeld maar kan het niet anders verwoorden) én een struisvogel, als ze iets niet wil of leuk vind doet ze net of ze het niet hoort. Maar daar kan ik eigenlijk altijd wel heel hard om lachen.. En elke keer dat we samen shiny-happy dingen gaan doen(ooooooooh eeeeeeeeeeniiiiigggggggg we gaan babywinkelen want je bent zwanger!! Eeeeeeniiigg naar die beurs en die winkel en oooh eeennniigg whahahahahaa geniaal toch) dan mag ik de complete autorit aanhoren hoe blij ze is dat we getrouwd zijn, met haar kleinkids en vooral hoe ik met manlief moet omgaan(want al die vergaarde kennis moet ze toch wel doorgeven met die lastige vent van mij - vindt zij; ik niet hoor). Nou dat vind ik zoo schattig, ze doet zó hard haar best! Ja, heerlijk mens en ik zou haar niet kunnen missen.
Heerlijk topic dit, alle klaagzangen over schoonmoeders gecentreerd Ik doe dus ook ff mee Mijn schoonmoeder kan ik prima mee overweg. Zijn niet super close, maar als er iets is kan ik zeker wel bij haar terecht. Het 'vertrouwen' begint nu een beetje te komen, want we hebben veel met d'r meegemaakt wat niet altijd even leuk was (alcoholiste, gewelddadige vriend, toppunt was kerst 2009 toen ze probeerde zelfmoord te plegen, zwager van 17 hier bij was, ze die dag 4 flessen port had gedronken in combinatie met medicijnen, en ze vriend niet eens herkende.. Dus een bezoekje met kerst draaide uit op politie bellen, uren wachten op een hulpverlener van een psychiatrische inrichting). 2 dagen voor de geboorte van onze dochter is ze gestopt met drinken, dus sindsdien gaan dingen langzaamaan beter. Stiefschoonloeder daarentegen.... *zucht* Die ben ik liever kwijt dan rijk! Kan absoluut niet met d'r overweg, en de situatie is op 't moment dusdanig dat ik d'r eigenlijk pas weer hoef te zien als ze tussen 6 plankies ligt. Klinkt misschien cru, maar heb gewoon echt een gruwelijke hekel aan d'r. Zij (en schoonpa ook, zij het in iets mindere mate) wekt dusdanig veel stress bij mij op dat ik er huiduitslag en hartkloppingen van krijg, weken voor ik ze ga zien.
Ik weet niet, mijn zoons die maar eens per maand komen later is toch geen schrikbeeld hier. Het lijkt me veel erger als ze met 30 jaar nog thuis wonen en de eeuwige vrijgezel zijn. Misschien denk ik er later anders over, maar als mijn zoons later zelfstandige en verantwoordelijke, maar vooral gelukkige mannen zijn, is mijn taak volbracht en ben ik ook blij denk ik.
Hihi jaa dat is natuurlijk voor hun heeeeeeel goed! Maar als ik het puur op mezelf betrek word ik er echt niet blij van..
ff offtopic Marieke wat zal jou nichtje een beenspieren hebben! Wow!!! Leuk gedaan dat filmpje! En heb dus gekeken
Oh nee helemaal niet erg! Ik denk er ook zo over hoor. Al denk (en hoop) ik niet dat ik net als mijn s-moeder ga worden.. Maar dat geloof ik niet, want zij heeft echt een heel ander karakter als ik. Pas zei ik ook tegen mijn moeder: "Ik hoop niet dat ik later net zo'n schoonloeder wordt als die van mij!"
Mijn schoonouders hebben we hier geen contact meer mee. na 5 jaar lang vechten is er begin dit jaar een punt achter gezet. Mijn partner heeft bij zijn ouders een behoorlijk bedrag aan spaargeld staan. Zijn ouders hebben mij er altijd van verdacht dat ik uit was op zijn geld en alleen maar een kind wou en daarna op zou rotten zoals gezegt door schoonmoeder. Echter is dit absoluut nooit mn bedoeling geweest. beter gezegt totdat hun het vermelde wist ik niet dat er zo'n groot bedrag spaargeld was. Anyway schoonmoeder mocht mij niet heeft mij 1 x gezien daarna 1x mn stiefmoeder gesproken( waar ik absoluut geen goede band mee heb) en vanaf dat moment maakt ze ons het leven zuur, doormiddel van chantage dingen. als mijn partner mij zou dumpen zou hij zn spaargeld krijgen. hij moest een nieuwe auto wou dat van zn spaargeld doen ja mag maar eeerstt.... Toen ik zwanger raakte, stuurde wij ze een echo met een brief dat ze opa en oma werden. echo kregen we terug gestuurd.hele zwangerschap niks meer gehoord, partner belde zijn vader dat de kleine geboren was, ze waren gelukkig feliciteerde ons en de volgende dag en pakket thuis. met daarin cadeaus voor de kleine. heel lief, partner gebeld met dank je wel. ze wouden graag praten met partner. Dus partner die dag erna daarheen. hij kreeg te horen we willen wel contact op bouwen maar eerst willen we de kleine zien met jou en zonder haar. dit is nooit gebeurd. vanaf dat moment is het alleen maar verder gezakt. er kwamen pakketten continu voor de kleine maar geen contact verder. spaargeld was er spontaan niet meer. totop vorig jar toen werd ons ineens verteld dat het spaargeld voor dochter was en dat ze verder er niets meer over wouden horen. dit was de druppel partner heeft het contact volledig verbroken. We hebben ze nog wel verteld dat we gaan trouwen maar tot op heden nog geen reactie. Zodoende hier gen contact met schoonfamilie. dit is het verhaal even kort samen gevat er is nog veeeel meer gebeurd maar dit is in het kort.
Jeetje Spikkel, wat naar! Ik vind het wel heel knap van je man dat hij helemaal voor jullie heeft gekozen en zich niet laat gekmaken door zijn eigen ouders notabene! Ongelofelijk hoe sommige mensen kunnen zijn als er geld in het spel is... ze worden er zo naar van, zo ontmenselijkt als het ware. Zijn moeder er meteen vanuit gaan dat jij alleen maar dat geld wil, en hun zoon goedkoop chanteren... ongelofelijk. Uiteindelijk hebben ze zichzelf ermee want ze zien hun kleinkind niet opgroeien en zijn hun zoon ook kwijt. En dat is in dit geval het beste, met zulke mensen kun je niet logisch praten lijkt me. Ze hebben jou zo te lezen nooit een kans gegeven en willen hun kleinkind zien zonder moeder, hoe belachelijk is dat. Ben blij te lezen dat je man zo te lezen helemaal voor jullie heeft gekozen!
Als je niet wil dat je schoonouders zich met het leven van hun kleinkinderen bemoeien, en ze dus dingen meegeven uit hun eigen omgeving, moet je ze ook niet op laten passen! De consequentie van laten oppassen door (schoon)ouders is dat opa en oma op die dag/dagen de dingen doen zoals zij ze doen. Ik vind de voorbeelden die je geeft ook wel erg klein om daar boos om te worden. Probeer het zo te zien, bij oma mag sowieso veel meer dan thuis, dat is de charme van oma. Als je kinderen dat uitlegt, zullen ze begrijpen dat bij opa en oma nou eenmaal andere regels gelden als thuis. En kindjes van 3,5 en 2,5 kun je niet verplicht mee laten bidden, ze begrijpen niet of nauwelijks wat bidden is. Ze raken hoogstens nieuwsgierig, en dat is alleen maar goed toch? Als je hier wat relaxter mee omgaat zal het sowieso veel aangenamer worden, vooral voor jezelf.
@Nescio het heeft een hele tijd gekost voordat hij helemaal voor ons koos. Maar das logisch het zijn zn ouders. Dan nog doet het erg veel pijn. Maar goed dat weegt niet op tegen de pijn die ze ons aangedaan hebben, ruzie's, bedreigingen van vrienden van haar. continu in de stress over wt er nu weer zou komen,. tis nu een stuk rustiger en we kunnen nu ook gaan verwerken wat er allemaal gebeurd is das heel prettig
Ik vind dit ook wel een beetje kort door de bocht. Dat JIJ bidden iets kleins en moois vindt, hoeft toch nog niet te betekenen dat dat voor iemand anders ook geldt? Ik zou daar namelijk heel ongelukkig van worden als mijn ouders of schoonouders dat mijn kinderen zouden opleggen. Ik vind geloof namelijk een wezenlijk deel van de opvoeding en daar wil ik graag de regie over houden (in mijn geval dat ze dus niet naar de kerk gaan of gaan bidden). Maar het punt is dat iets dat voor jou klein is, door iemand anders als groot wordt ervaren en dat ik vind dat jij daar eigenljk geen waardeoordeel over mag geven. Overigens is dit allemaal voor mij precies één van de redenen dat ik never ende nooit mijn schoonouders regelmatig op zou laten passen, ook al zouden ze hier om de hoek wonen. En verder klopt het natuurlijk dat veel ergernissen ook liggen aan de schoondochter in kwestie, ik kan iig zeggen dat dat voor mij zeker geldt. Nou en? Mag ik me niet af en toe even lekker ergeren aan die mensen ZO anders zijn dan wat ik van huis uit ben gewend? Want daar ligt natuurlijk de crux, dat zit 'm in de verschillen. Hoe groter die zijn, des te moeilijker het vaak is om tot elkaar te komen. Zeker met een ongeduldige harry als ik