Na een hele dag te tobben over wat ik er nou mee moet besluit ik t toch maar is hier te proberen Gisteren is er wat gebeurd bij mij tussen me vriend en ik waar ik woedend om ben Maar, ik heb het gevoel dat ik er een soort van in blijf hangen dat mijn hormonen het zeg maar stimuleren en ik kan niks anders dan de hele dag huilen erom dat ik me zo verrot voel. Misschien overdrijf ik, kan zeker komen aangezien ik aan mezelf merk dat ik niet mezelf ben maar ik kan echt niet meer naar hem kijken gewoon. Ik ben gaan schrijven, gaan computeren, tv kijken en lezen en niks helpt - ik kan me niet concentreren en ben echt zo kwaad als wat. (meneer en ik hadden afspraak; geen geblow meer en hij ging gister dus stiekem blowen met een vriend en sindsdien ben ik laaiend sinds hij me dat verteld heeft want ik voel me gewoon echt voorgelogen en bedonderd ) Voel me echt een puberaal kind op t moment
Das niet fijn meid Hormonen versterken ne gevoel heel erg dus snap het wel. Maar een afspraak is een afspraak dus snap dat je heel erg teleurgesteld bent. Praat erover en nog eens en nog eens...maar blijf niet meer hangen in de woede. Nutteloze energie... Maarr...niet voor je vriend en al helemaal niet voor de daad maar Wanneer iemand regelmatig blowt is t niet zo makkelijk om ermee te stoppen. Zijn leven verandert ook erg en moet veel dingen veranderen/aanpassen. Vraag m eens waarom hij nu weer zin had in een joint? Maar nogmaals, ik praat t echt niet goed maar voor hem is t ook niet altijd makkelijk denk ik.
Ik kan me voorstellen dat je kwaad bent. Hij heeft zich niet aan de afspraak gehouden. Maar hij heeft het wel eerlijk verteld. Geef em wat tijd en praat het uit als je emoties wat gezakt zijn. Heel je emotie /hormonenzaak is nu verstoord dus daarom reageer je misschien wat overdreven. Zolang je dat zelf ik de gaten hebt is er niks aan de hand lijkt me.
dankjewel ik dacht namelijk echt dat ik gek werd Ja nouja laat ik zo zeggen dit is de zoveelste keer maar het gaat mij erom dat hij wist dat tie dat ging doen, en recht in me gezicht liegt alsof tie niks bijzonders gaat doen en dan daarna ben ik weer degene die fout is ja ik ben nu wel wat rustiger, nog wel huilbuien maar ik probeer wel normaal te doen richting hem maar ja denk dat t vooral ruzie veroorzaakt om t erover te gaan hebben ;l
Hormonen versterken het hele boelletje nog eens dubbel. Maar ik zou zonder hormonen ook woest zijn geweest