Mijn ervaring is dat je tijdens je zwangerschap een nogal kort lontje hebt. Bemoeienissen en irritaties die je onder normale omstandigheden nog redelijk weg kunt slikken, tellen nu 3x zo zwaar. Dus kan me heel goed voorstellen dat je je schoonmoeder af en toe niet trekt. Wat mij betreft is de beste remedie om die mensen die me op mijn zenuwen werken een beetje op afstand te houden. Dus inderdaad af en toe de telefoon lekker laten rinkelen en niet te vaak op bezoek gaan. Is uiteindelijk voor het goede doel, want niemand is erbij gebaat als de boel explodeert
heel herkenbaar...irriteer me ook vreselijk aan m'n bemoeizieke schoonmoeder en het ergste is ze woont hier nog om de hoek ook:x! Normaal kon ik het ook best aardig verdragen maar nu...hormonen!
@Satori: nou lief tegen haar kleinkind, ze kan niet veel verdragen en haar man (niet m'n schoonvader want ze zijn gescheiden kan nog minder verdragen). Laatst was hij met een plastic lepeltje op tafel aan't slaan beginnen ze er beiden super hard tegen te roepen. Mijn zoontje is 15 mnd en heeft al een hemelse schrik voor haar man. Hij moet nog maar iets zeggen en Hij begint te huilen. Komt omdat die man er altijd tegen roept en uitvliegt. Zo hebben ze houten speeltjes aan de sleutels van hun buffetkast hangen... tja een peuter vindt dat super. Zodra hij eraan komt beginnen ze te roepen want dat is slechts versiering. Mijn schoonmoeder houdt nogal van straffen: vb er is bezoek en er staat een schaaltje chips op tafel één vd oudere kleinkinderen (+/-4jaar) neemt een chips zonder te kijken en speelt verder. Nu is de chips enkel voor volwassen gasten en niet vr de kinderen! wat doen ze... ze zetten een cactus id plaats van de chips, kindje wil terug eentje nemen en pakt recht id cactus! Haar man is er ook in geslaagd zijn eigen kleindochter van 6 jaar in haar broek te doen plassen van de schrik door ongemeen hard tegen haar te roepen. Uiteindelijk bleek haar broertje de schuldige... heel lief hoor
O ja, da meen ik wel. Voel me er dus ook niet comfortabel bij mijn zoontje daar alleen te laten. Zo is kleinzoon van haar man (niet de hare) eens huiswaarts gekeerd met haar nagels duidelijk afgedrukt in zijn arm. Haar stiefdochter heeft gezegd dat ze dit niet pikte. Plots waren stiefdochter en (stief)kleinzoon niet meer welkom tot ze hun excuses aanboden aan haar want zij vindt dat ze dat recht heeft om die kinderen zo aan te pakken. Hun huis, hun regels zeggen ze!
Ja ja, en wiens kinderen het zijn maakt dan ineens niet meer uit.. Ik weet niet hoor, maar vallen dit soort dingen niet onder kindermishandeling?..
Anbran, dit is echt niet te geloven:x Volgens mij valt dit ook echt wel onder kindermishandeling. En, nee, ik zou mijn kind daar zeker niet achter laten. Bah, echt vreselijk liefs Pluisje
ik had het ook heel erg tegen het einde van mn zwangerschap. helaas "moest" ik haar aanbod om te komen schoonmaken wel aannemen omdat mij ouders ver weg wonen en mn man toen veel moest werken en ikzelf met bi zat. na m bevalling is mn schoonmoeder zich met veel dingen blijven bemoeien. nu is het gelukkig een beetje minder geworden, maar ik ben bang dat het binnenkort wel weer erger gaat worden. ze bedoelt het allemaal hartstikke goed en ik kan het verder ook prima met dr vinden, maar ik accepteer het van mn eigen moeder eerder dan van haar. en wat al eerder is gezegt, tegen je eigen moeder zeg je de dingen die je dwarszitten gewoon makkelijker. liefs doris