Ik heb ook nog even een vraagje over schoonmoeder: Wat doe je als je schoonmoeder twee keer per week oppast en het soms niet met je eens schijnt te zijn? Ik heb het vermoeden dat ze zich niet altijd aan onze regels houdt en weet niet zo goed wat ik ermee moet. Ik heb al meerdere keren gezegd hoe wij het willen, maar ze 'vergeet' dat regelmatig. Bovendien als ik er soms achterkom dat dingen anders gaan dan dat ik dat wil, verandert ze soms weer haar hele verhaal. Pas kwam ik thuis uit mijn werk en vertelde ze vol trots dat Sem om 20.30 uur naar bed was gegaan en dat ze om 21.10 uur was gaan kijken en hij als een blok lag te slapen dus had ze het licht uitgedaan! Ik dus gezegd dat dat niet bedoeling was. Sem gaat op bed als hij wakker is en het licht gaat gewoon meteen uit. Is goed voor zijn nachtritme. Nu zegt ze opeens dat ze het ligt om 21.10 uur uitgedaan had omdat Sem de hele tijd was wakker geweest en zij in die tijd zijn kamer gestofzuigd heeft! Geloof ik dus niets van. Als ik thuis bent en Sem even ligt te jengelen als hij op bed ligt, krijg ik gelijk te horen dat ik hem zn speen moet geven. Ik heb al meerdere keren uitgelegd dat het niet nodig is want hij valt vanzelf in slaap en ik wil niet dat er iedere keer iemand naar zijn kamer gaat. Als je gaat, ligt hij namelijk lekker naar je te smilen. Babies kunnen best manipuleren. Ik ben dus bang dat ze om de haverklap op zn kamer staat tegen hem te kletsen en om zn speen te geven. ik hoop echt niet dat ie daar aan gaat wennen. Ik heb al tig keer gezegd dat ik het niet wil, maar wat doe je? Volgens haar valt hij gelijk als een blok in slaap als zij er is.. Tips?
Misschien dat je de afspraken op papier kan zetten? Dan heeft ze in ieder geval niet meer het excuus dat ze het vergeten is. En dan benadrukken dat je alles erg waardeert, maar dat als verschillende mensen een verschillende routine aan gaan houden dit verwarrend is voor Sem. In het algemeen: bij een probleem met schoonmoeder is het veel beter als de zoon het probleem aankaart! (en dan niet van: "mijn vrouw zegt dit en dat", maar vanuit zichzelf) Een schoondochter heeft toch minder impact dan een zoon. Wat bij schoonmoeders en moeders denk ik wel aankomt: als je ze terug laat denken aan toen zij net kinderen hadden en hoe vervelend het dan kan zijn als iemand het ongevraagd van je over gaat nemen. Het geeft de boodschap dat je het blijkbaar niet goed doet in hun ogen (terwijl zij het vast zo niet bedoelen) en ik denk dat je daar heel direct in moet zijn. Meteen een kattige opmerking terugplaatsen helpt vaak niet; ze worden boos of lachen erom en nemen je niet serieus meer (eigen ervaring!). Ik heb in ieder geval gemerkt dat de boodschap alleen maar over komt in een relaxte sfeer en niet tijdens een ruzie. Hopelijk klinkt dit alles niet al te belerend en ik hoop dat jullie er iets aan hebben. Succes met alle schoonloeders!
Ik heb ook na 7 maanden nog steeds moeite met mijn schoonmoeder, ze eist als ware Fatih op. Vooral de eerste weken had ik haar elke dag over de vloer, ik was het zo zat dat ik duidelijk hebt gemaakt dat ik dat niet wilde. Ze past 1 of 2 keer per week op en heb ook sterk het gevoel dat ze zich niet aan mijn regels houdt! Ook probeert ze altijd te doen alsof ze Fatih beter kent als mij, hallo, ik ben toch zijn moeder niet zij! Met mijn man hoef ik er niet over te praten want ze moeder is heilig en kan niks fout doen, mede door zijn cultuur denk ik! Ik heb al meerdere malen gezegd dat ik wil verhuizen omdat ik me gewoon dood irriteer aan haar! Helaas wil mijn man alleen maar verhuizen naar Turkije en dat gaat hem niet worden voor mij!
hier ook elke dag schoonouders over de vloer soms 2 keer.... ze bemoeien zich niet echt ergens mee ze zeggen weleens van dit of dat maar daar trekken ik en mi jn man ons nix van aan wan tik doe hoe i khet wel..... alleen van de week, ons meisje begint nu met slaan en bjiten dus ze zat bij opa op schoot en begon hem te slaan op zijn gezicht dus ik zeg er wat van eheh en warron het niet mag zo word er gezegd aach daar hebben ze nog geen benul van gevolg dat ik niet wist wat te doen dus heb het laten gaan maar ze begin nu ook mij te slaan en erbij te lachen...? ik zeg tegen haar dat het niet mag enzo om haar te leren maar ik weet dus eigenlijk niet heeft ze er nou wel of geen begrip van? en waneer komt dan we lhet m oment dat ze r begrip van hebben? ze begint nu ook met bijten...
Bij mij is het ook het geval dat mijn schoonmoeder haar niet aan de regels houd. Ik mag van de kinderarts Nyah maar om de 4 uur eten geven en dikwijls houd ze die 4 uur niet vol en weent ze natuurlijk om eten. Ik probeer haar dan wat te sussen en als dat niet lukt, laat ik ze gewoon uithuilen tot ze in slaap valt. Gisteren was het de doop van Nyah en omdat wij nogal klein wonen was het naast de deur te doen bij mijn schoonmoeder. Ik was nog even gaan douchen en ik ging nadien terug en mijn schoonmoeder was Nyah een uur te vroeg aan het eten geven. Haar commentaar " ze had honger en was aan het wenen dus ik heb ze maar eten gegeven"... Ze kan er echt niet tegen dat Nyah weent, dan begint ze die te betuttelen en gaan zelfs naast de wieg zitten (omdat ik al eens gezegd heb dat ze Nyah niet mag pakken als ze weent om honger) en elke keer haar tut geven, terwijl Nyah die dan totaal niet moet hebben. Ik word er soms echt zot van, maar de laatste tijd hou ik echt mijn mond niet meer, als me iets niet aanstaat zeg ik het gewoon. Verder denk ik wel dat het het beste is om je vriend/man erbij te betrekken. Mijn ventje vind ook dat zijn moeder overdrijft en als hem iets dwars zit, dan houd hij zeker zijn mond niet en hij zegd het dan op een redelijk duidelijke manier... Zo was mijn schoonmoeder van de week Nyah weer helemaal aan het afkussen (lees: bijna lekken) en mijn ventje werd het beu en zei 'eej seg, die klein is gene lekstok en ze is al gewassen"... Ik heb het ze niet meer zien doen eerlijk gezegd... Gewoon duidelijke afspraken maken en als dat echt niet lukt, gewoon eens goed uitvliegen en u gedacht zeggen, want anders raak je helemaal gestreseerd... ik spreek uit ondervinding... Groetjes
Bij mij is het ook het geval dat mijn schoonmoeder haar niet aan de regels houd. Ik mag van de kinderarts Nyah maar om de 4 uur eten geven en dikwijls houd ze die 4 uur niet vol en weent ze natuurlijk om eten. Ik probeer haar dan wat te sussen en als dat niet lukt, laat ik ze gewoon uithuilen tot ze in slaap valt. Gisteren was het de doop van Nyah en omdat wij nogal klein wonen was het naast de deur te doen bij mijn schoonmoeder. Ik was nog even gaan douchen en ik ging nadien terug en mijn schoonmoeder was Nyah een uur te vroeg aan het eten geven. Haar commentaar " ze had honger en was aan het wenen dus ik heb ze maar eten gegeven"... Ze kan er echt niet tegen dat Nyah weent, dan begint ze die te betuttelen en gaan zelfs naast de wieg zitten (omdat ik al eens gezegd heb dat ze Nyah niet mag pakken als ze weent om honger) en elke keer haar tut geven, terwijl Nyah die dan totaal niet moet hebben. Ik word er soms echt zot van, maar de laatste tijd hou ik echt mijn mond niet meer, als me iets niet aanstaat zeg ik het gewoon. Verder denk ik wel dat het het beste is om je vriend/man erbij te betrekken. Mijn ventje vind ook dat zijn moeder overdrijft en als hem iets dwars zit, dan houd hij zeker zijn mond niet en hij zegd het dan op een redelijk duidelijke manier... Zo was mijn schoonmoeder van de week Nyah weer helemaal aan het afkussen (lees: bijna lekken) en mijn ventje werd het beu en zei 'eej seg, die klein is gene lekstok en ze is al gewassen"... Ik heb het ze niet meer zien doen eerlijk gezegd... Gewoon duidelijke afspraken maken en als dat echt niet lukt, gewoon eens goed uitvliegen en u gedacht zeggen, want anders raak je helemaal gestreseerd... ik spreek uit ondervinding... Groetjes
Bij mij is het ook het geval dat mijn schoonmoeder haar niet aan de regels houd. Ik mag van de kinderarts Nyah maar om de 4 uur eten geven en dikwijls houd ze die 4 uur niet vol en weent ze natuurlijk om eten. Ik probeer haar dan wat te sussen en als dat niet lukt, laat ik ze gewoon uithuilen tot ze in slaap valt. Gisteren was het de doop van Nyah en omdat wij nogal klein wonen was het naast de deur te doen bij mijn schoonmoeder. Ik was nog even gaan douchen en ik ging nadien terug en mijn schoonmoeder was Nyah een uur te vroeg aan het eten geven. Haar commentaar " ze had honger en was aan het wenen dus ik heb ze maar eten gegeven"... Ze kan er echt niet tegen dat Nyah weent, dan begint ze die te betuttelen en gaan zelfs naast de wieg zitten (omdat ik al eens gezegd heb dat ze Nyah niet mag pakken als ze weent om honger) en elke keer haar tut geven, terwijl Nyah die dan totaal niet moet hebben. Ik word er soms echt zot van, maar de laatste tijd hou ik echt mijn mond niet meer, als me iets niet aanstaat zeg ik het gewoon. Verder denk ik wel dat het het beste is om je vriend/man erbij te betrekken. Mijn ventje vind ook dat zijn moeder overdrijft en als hem iets dwars zit, dan houd hij zeker zijn mond niet en hij zegd het dan op een redelijk duidelijke manier... Zo was mijn schoonmoeder van de week Nyah weer helemaal aan het afkussen (lees: bijna lekken) en mijn ventje werd het beu en zei 'eej seg, die klein is gene lekstok en ze is al gewassen"... Ik heb het ze niet meer zien doen eerlijk gezegd... Gewoon duidelijke afspraken maken en als dat echt niet lukt, gewoon eens goed uitvliegen en u gedacht zeggen, want anders raak je helemaal gestreseerd... ik spreek uit ondervinding... Groetjes
Ja, ik heb ook al meerdere keren gezegd dat ik het zo niet wil, dat Sem best even mag huilen enzo, maar ze en mijn schoonzusje kunnen er niet tegen als hij huilt. Als hij een kik geeft, is het gelijk: Sem huilt! Als of ik dat niet hoor! Soms wordt ik echt aangekeken alsof ik een slechte moeder ben die haar kind zomaar laat huilen. Bovendien wordt er hier (in Peru) al anders omgegaan met huilen. Bij controle wordt al gezegd dat een baby alleen maar huilt als ie honger of pijn heeft of een schone luier moet. Ze vergeten even dat hij ook kan huilen uit verveling of vermoeidheid! Ik laat hem bijna nooit echt lang huilen want hij huilt amper (gelukkig) en jengelen mag best even. Gisteren was ik echt heel boos geworden. Ik was even bezig op zolder en Sem lag net even te huilen. Toen ik beneden kwam was Sem dus opeens op en zat lekker bij tante op schoot. Bovendien heeft de familie ook nog enige invloed op mijn man en dat werkt dus avenrechts. Ik had hem net helemaal zover dat hij het eens was met het laten huilen enzo en dan krijgt hij van de family te horen dat dat echt niet kan. Wordt hij weer onzeker van. Echt prettig.