als eerste wil ik even zeggen dat mijn schoonfamilie stuk voor stuk echt hele lieve en leuke mensen zijn, echt geen problemen mee verder en hebben het altijd hartstikke gezellig als we elkaar zien... mijn schoonouders wonen zo'n 200 km verder en we zien ze heel weinig, wat wij best jammer vinden... ook omdat ik graag heb dat mijn kinderen een goede band met hun oma's en opa's krijgen.. nou,.. de laatste keer dat ze hier geweest zijn is geweest in september op de verjaardag van ons dochtertje. daarvoor zijn ze hier geweest in mei voor de verjaardag van mijn vriend... wij gaan iedere 1,5 tot 2 maanden naar hun toe voor een weekendje en dan kunnen we meteen de hele familie af (ze zijn gescheiden en allebei een nieuwe partner) dus naar oma en dan naar opa en naar de ooms en tantes en naar de overgroot oma's en opa's en vrienden van mijn vriend.. voor ons is dit dus altijd een ERG druk weekend, wij zelf zijn echt helemaal kapot als we naar huis gaan.. maar we doen het toch weer iedere keer omdat we ze anders bijna niet zien.. maar nu vind ik het zo jammer dat hun bijna nooit naar ons komen.. schoonbroer is al bijna een jaar niet geweest (zijn vrouw nog langer niet, ze is altijd ziek ofzo en daarom blijft schoonbroer ook vaker thuis bij haar, hij is ook de peetoom trouwens) ik heb het idee dat hun het gewoon normaal vinden dat wij iedere keer daarheen gaan, terwijl ze zien hoe druk het is voor ons... voor ons dochtertje is het toch ook fijner als ze haar opa en oma's en andere familie gewoon ziet terwijl ze in haar eigen huis is??? ze hebben trouwens allemaal een auto, en diegene die geen auto hebben kunnen gewoon meerijden in de auto van de ander.. ik snap echt niet waarom ze niet gewoon eens hierheen komen, ze mogen ook blijven slapen enzo, mee eten.. gewoon alles alsof ze hier wonen.. vind ik alleen maar fijn als mensen zich hier thuis voelen.. wat kan ik hier nu aan doen? ik weet dat ik met ze kan praten.. maar HOE moet ik ze dat zeggen zonder dat het stom overkomt? straks hebben we 2 kindjes, en dan wordt het allemaal nog drukker als we daarheen gaan. en daar heb ik eerlijk gezegd helemaal geen zin meer in...
kan me je gevoel goed voorstellen. Eens is de koek op, het kan niet altijd van jullie kant komen. Zou het toch proberen eens aan te kaarten van joh kom eens deze kant op dan zorg ik voor wat lekker eten in huis, lekker maaltijd ofzo, maken we er een gezellige dag van, blijven jullie lekker slapen... zoiets? Ik vind zoiets aangeven ook altijd moeilijk, dus heb eigenlijk ook niet echt tips voor jullie. Hoop dat iemand anders dat wel heeft.
Jeetje wat lastig, het is ook wel een hele afstand. Mijn ouders woonden 100 km verderop en die kwamen iedere week langs. En ik denk dat als ze 200 km verderop hadden gewoond dat ze het ook gedaan zouden hebben. Ik zou ook gewoon eens uitnodigen en dan misschien een bepaald weekend erbij noemen dan is het niet zo vrijblijvend.
Gewoon uitnodigen voor een weekend bij jullie, hoef je er ook geen beladen gesprek aan vooraf te voeren! Ik begrijp goed dat het druk is, maar ik denk dat ze er gewoon niet bij stil staan omdat jullie het altijd op die manier doen. Gaan ze nou niet in op jullie uitnodiging, dan kan je altijd nog met ze gaan praten en eventueel afspreken dat jullie het om en om willen doen, dus de ene keer komen zij bij jullie en de andere keer jullie bij hun.
gewoon eerlijk zijn en zeggen dat jullie het zo jammer vinden dat ze zo weinig naar jullie komen en dat het beter is voor de kleine en dalijk de beide kleintjes als ze in hun eigen bedje slapen . En dat ze thuis meer rust en regelmaat hebben.
Herkenbaar, wij hebben ons erbij neergelegd....Beetje klaar mee om constant alles babyspul mee te zuilen terwijl zij niks om handen hebben. Maar uitnodigen inderdaad..
hier net zo hoor die van ons wonen maar een uurtje rijden en ze hebben auto me schoonpa heeft nu gene werk meer dus kunnen ze zelfs doordeweeks maar doen ze ook niet ze komen zelfs niet op verjaardag als je ze neit uitnodigd. en dan nog klagen dat we ze zo weinig zien haaha. maar goedm iss denken hun ook wel "jullie zijn zelf zo ver weg gaan wonen dus dan rijd je ook zelf maar " dit zou ik me namelijk zo voor kunnen stellen mijn schoonma was er bijv ook bepaald niet blij mee dat wij zo ver weg gingen wonen. nu heeft ze zefl geen rijbewijs maar goed een treintje is ook zo gepakt en kan dr zo afhalen van station. maar goed vind het wel best zo meot ik zeggen hoor. een paar keer per jaar komt ze oppassen als we tegelijk met mijn ouders een feestje hebben (die dus ook een heel eind van de rest van de fam zijn gaan wonen) hier dus ook niet echt een band tussen de verweg opa en oma en de kleinkids. maar ze kennen ze wel en gaat ook altidj goed als ze er wel zijn.
tja...mijnn schoonvader woont 5 minuten hier vandaan.........heb m sinds onze dochter geboren is nog maar 8 keer gezien.........ze word al bijna 3.... Terwijl hij de deur plat loopt bij mijn schoonzussen (de ene woont achter ons en de ander woont een kleine 15 minuten hier vandaan) .......ach.........so be it..........de tijd van ons irriteren hebben we gelukkig achter ons...merk dat mijn zonen steeds meer afstand nemen van hun opa...zijn verlies denk ik dan maar...
Als ik je een tip kon geven zou ik hem ook op onszelf toepassen. Mijn schoonouders wonen nota bene om de hoek. Mijn schoonzus ook. Maar........... de laatste keer dat zij hier waren was op de verjaardag van Sam (in oktober) en de keer daarvoor een keer om op te passen en daarvoor.... uhhhhm...... op kraambezoek . Mijn man loopt er wel twee keer per week heen, maar ik vind het altijd zo jammer dat ik ze zelf eigenlijk nooit zie. Want het zijn echt superaardige mensen! Uitnodigen is ook geen optie. We hebben ze een keer gevraagd om op Sam te passen terwijl wij een paar uurtjes naar het theater gingen. Nou... ik heb nog nooit met zoveel chagerijn mensen binnen gehad, terwijl je toch verwacht dat ze dat wel leuk zouden vinden om op hun kleinzoon te passen. Dat doen we dus ook niet meer... Ik hoop dat ik nog goeie tips voorbij zie komen!
Uitnodigen was ook mijn eerste gedachte. Hebben jullie zin om eens een keertje bij ons te komen voor de verandering?
Ik herken het probleem ook. Mijn schoonmoeder+vriend wonen ook vlakbij, maar wij moeten altijd daarheen... Toen we laatst vroegen of ze even naar ons wilden komen, omdat ik hen iets wilde vertellen, wat ik prettiger vond in mijn eigen huis, deed mn schoonmoeder een partij moeilijk! Ik zou zeggen bespreek het gewoon, probeer het open te leggen en erover te praten. Laat ze merken hoe je je eronder voelt en waarom je het fijn zou vinden als ze ook eens jullie kant opkomen. Verder zou ik stoppen elke keer daar heen te gaan. Geniet van jullie weekend zonder stress!!
Heb het ook, mijn schoonouders en schoonzus zullen nooit uit zichzelf komen. Ik weet ook de reden en vind dit ook deels aan onszelf liggen. Zeg niet dat dit voor jou geldt hoor. Maar mijn schoonouders en zus zijn bang ons te storen of te missen, dat we er niet zijn. Ze komen altijd als ik het vraag, maar we vragen het niet vaak. Ik snap dat het voor buitenstanders lijkt of ze ons vergeten, maar dat vind ik niet. Ik vind het wel lief, het is zeker niet uit laksigheid. Ik zou ze gewoon vaker uitnodigen als ik jou was, wie weet zijn ze bang om jullie tot last te zijn net als mijn schoonouders. Of het misschien even aankaarten, dat zou ik zelf gewoon doen. Succes ermee verder,
bedankt voor jullie reacties.. ik heb net met mijn vriend gesproken en hij gaat het tegen hun zeggen, dat we graag hebben dat ze wat vaker komen, hun een keer, dan wij een keer. dus om en om... het zijn zijn ouders dus vind ik het wat prettiger als hij het er met ze over heeft..
bij sommige Souders is het idd beter.. maar mijn schoonfamilie is echt super aardig en leuk dus ik vind het niet beter in mijn geval...
Best herkenbaar, dat wil zeggen, van vroeger. MIjn vaders familie was net zo en wij waren altijd degenen die naar het Westen reden, maar andersom was het blijkbaar altijd nogal en rit, dat kwam nauwelijks voor. Ik geloof dat mn moeder het zo gelaten heeft, niet extra moeite gedaan heeft om uit te nodigen of wat, ze vond het wel prima.
Nu ik terug denk... Wij gingen ook altijd naar mijn oma, niet andersom. Maar mijn oma woonde dan ook nog in de stad waar ik geboren ben, dus mijn ouders gingen dan ook vaak andere mensen bezoeken. En oma kwam af en toe wel met de trein... Maar dat is sowieso anders, want ze had geen auto.
Goeie oplossing. Ben benieuwd wat je schoonouders daar van gaan vinden. Mijn ouders wonen ook een uurtje rijden hier vandaan en zien we soms een paar weken niet en dan ineens weer een paar weken achter elkaar. Mijn schoonmoeder woont hier 5 min vandaan en mijn schoonvader 20 min denk ik en die zien we denk net zo vaak als we mijn ouders zien. Mijn broer is een ander verhaal die zien we 1 keer per jaar en is nog nooit in de 4 jaar dat we hier wonen langs geweest
We hebben nog wel geen kinderen, maar mijn familie en schoonfamilie komen hier ook maar 1 x per jaar. Meestal met mijn verjaardag. Ze wonen hier een aardig eind vandaan en mijn ouders hebben ook gaan auto/rijbewijs. Ik neem 't ze niet kwalijk. Daarentegen gaan wij ongeveer 1 x 4 of 5 weken naar mijn ouders. Als wij komen nodigt ze meteen m'n zussen en alle kids uit. Zo zien we met één bezoekje meteen de hele familie. Gezellig! M'n schoonfamilie zie ik iets minder...dit ivm hun scheiding. Iets te veel spanningen... De zusjes van m'n vriend wonen niet om de hoek, dus die zien we ook iets minder.