Hai allemaal, Ik ben nog erg jong, pas bijna 19 over een kleine 3 weken. En mijn vriend is alweer 28. We gaan al 3,5 jaar met elkaar en wonen al ruim 1,5 jaar samen. Het gaat super goed tussen ons! Nu heb ik zelf altijd al gedacht, qua volwassenheid loop ik ietsje voorop als anderen op mijn leeftijd. Nu zouden mijn vriend en ik graag een kindje willen krijgen als het mogelijk is natuurlijk, dus ben ik 1,5 maand geleden gestopt met de pil. Nu denken er uiteraard vaak mensen en hier waarschijnlijk ook; je bent nog zo jong, ga genieten van je leven, je hebt nog een heel leven voor je! Maar, ik ben helemaal niet iemand van het stappen, of andere dingen.. ik zou graag jong moeder willen worden, en mijn vriend wil eigenlijk al 10 jaar kinderen.. Mijn schoonouders en zwagers + schoonzusje hebben we verteld dat ik ben gestopt met de pil sinds vorige maand. Maar mijn ouders nog helemaal niet! Want mijn moeder zegt constant als ik erover begin, je bent nog veel te jong en er nog lang niet klaar voor! (omdat zij achteraf wat later moeder had willen worden) Maar dat ben ik voor mijn gevoel wel.. ik denk gewoon anders als iemand anders van mijn leeftijd (vaak he). Kijk je bent er natuurlijk nooit klaar voor inprincipe, maar ik denk er al ruim 1 jaar goed over na. We willen het mijn ouders pas vertellen als ik eventueel zwanger zou zijn. Dat leek ons de beste optie. Maar ik heb het hier onwijs moeilijk mee, want ik zou het zo leuk vinden als mijn moeder het gewoon leuk vind! Ik ben zo bang het ze te vertellen, en hoe en wanneer en wat als ze heel boos worden? Heeft iemand hier ervaring in? Groetjes!
ik was ook 18 toen ik mijn eerste kind kreeg was net als jij ook veel volwassener als anderen van mijn leeftijd ik vind toch dat het jullie keuze is of jullie een kindje willen ik zou het je ouders pas vertellen idd als je echt zwanger bent om gezeur te verkomen groetjes jolanda
ik denk dat je zelf wel kunt bepalen of je er klaar voor bent of niet. Maar waarom iedereen vertellen dat je stopt met de pil? natuurlijk moet je dat zelf weten, maar ik heb het tot mijn zwangerschap (wat uitliep in mk) niet verteld, omdat ik niet wil dat iedereen vraagt; en al raak geschoten? en dat soort vragen. Ook al zullen ze dat niet steeds vragen, het blijft iets waar mensen benieuwd naar blijven. Ik heb nu al het idee dat iedereen bij wijze van spreken meekijkt in de slaapkamer, omdat iedereen nu van onze kinderwens weet. Vind ik soms wel moeilijk. dat je jong bent is ook maar relatief, ik vind mezelf ook nog jong (ben bijna 23), maar het verbaast niemand dat ik graag een kindje wil. Ze vinden het zelf bijzonder dat we er niet al langer mee bezig waren!
Mja, wat is te jong? Je weet zelf het beste of je er aan toe bent, daar hebben je ouders weinig over te zeggen! Wij waren beide 22 toen ik stopte met de pil, zijn nu beide 24, en straks 25 als de kleine komt! Wij liepen al in het ziekenhuis, en m'n moeder had in januari nog letterlijk tegen me gezegd dat ze niet blij voor ons kon zijn dat we nu al bezig waren voor een kleine, en dat we in het ziekenhuis liepen en ik met clomid zou beginnen... 3 weken later had ik ineens een posi test (na anderhalf jaar bezig te zijn), en toen we het gingen vertellen aan mijn ouders begon ze te huilen van blijdschap (volgens mij vooral omdat het toch nog op de natuurlijke manier was gelukt). Nu is ze echt onwijs enthousiast overal mee, ze gaat mee naar babywinkels, moet moeite doen om niet alles zelf al te gaan kopen . En vriendlief en ik waren beide als de dood om het te vertellen.. Zou als ik jou was nog gewoon ff wachten met vertellen, maar als het dan zover is, is de kans dus heel groot dat ze helemaal happy is hoor!
Ik ken het, ik ben ook bijna 19 en zeer volwassen voor mijn leeftijd. Wij wonen 2 jaar samen. Vriend ik ook 28. (wel allemaal heel erg toevallig ) En ik ben in december gestopt met de pil. Heb dit tegen niemand gezegt, ookal weten sommige mensen (volgens mij kenne ze dat voelen ofzo ) het wel. Ik heb er juist het meeste moeite mee om het dan tegen mijn schoonfamilie te vertellen, mijn moeder reageert echt wel goed, dat weet ik zeker, maar mijn schoonfam.... Toen wij vertelden dat we samen gingen wonen, zo.. de pleures brak zowat uit... Arjan die wil het gelijk tegen fam zeggen als het eenmaal raak is, ik liever niet... Ben veelste bang dat het dan fout zou gaan met beeb, en dan weet alsnog iedereen dat we ermee bezig zijn. Ik begin er nu steeds meer schijt aan te krijgen dat mensen er raar over denken dat we nu al bezig zijn, durfde zelfs hier mijn leeftijd niet te zeggen (niet dat ik erover loog, ik vermeed gewoon die topics), maar weet je... probeer je erover heen te zetten, jij weet of je er klaar voor bent, en als andere mensen daar problemen mee hebben, is dat hun probleem, niet?? Als jij maar gelukkig bent..
Haai allemaal. bedankt voor jullie reacties! Ja, ik snap wat je bedoelt Angela. Ik krijg er ook steeds meer schijt aan en daarom ben ik ook gestopt met de pil, wilde het een half jaar geleden al doen (je weet nooit hoelang het duurt) maar mijn ouders hielden me voor mijn gevoel tegen.. Ja, erg toevallig allemaal! Maar zo zie je maar dat we niet de enige zijn die zo denken! Veel succes met zwanger worden xx
Ik heb het ook mijn ouders en schoonouders verteld dat we gestopt waren met de pil. Mijn schoonouders zijn er gewoon rustig over en die zien het wel en vinden het ook erg spannend. Maar dat ik het mijn ouders ook heb verteld heb ik onwijs veel spijt van. Dit omdat mijn moeder tegen mijn vader, zusje, broertje en schoonzus aan het verkondigen is om het onderwerp "zwanger worden" maar te mijden omdat ik er te veel mee bezig zal zijn en dat ik iedere keer weer erg teleurgesteld zou zijn als ik toch ongi wordt. Tsja er er teveel mee bezig is de grootsmogelijke onzin natuurlijk ben je ermee bezig je kiest er toch bewust voor om zwanger te raken en daar ben ik idd mee bezig omdat ik het graag wil (wie niet hierzo) en ik vind het gewoon onwijs spannend en interessant allemaal. En dan de roddel over dat ik te teleurgesteld zou zijn en depri ervan zou worden is ook pure onzin, ja als ik idd weer ongi wordt denk ik jammer deze maand mocht het niet zo zijn, maar we gaan gewoon weer door naar de volgende ronde, en dan zien we het wel weer. Ik ga echt niet bij de pakken neer zitten aangezien we nog maar net bezig zijn, tuurlijk had ik gehoopt om al zwanger te zijn maar ik weet ook dat er een groot aantal percentage na de 6 maanden ligt en daar heb ik me eigenlijk altijd een beetje aan vast gehouden. HET IS TOCH NIET ZO VREEMD DAT JE ERMEE BEZIG BENT AANGEZIEN HET EEN WENS VAN ONS IS DAT WE GRAAG EEN GEZINNETJE WILLEN? IK ZOU HET NAMELIJK VREEMDER VINDEN ALS JE ER NIET MEE BEZIG ZOU ZIJN. Zo dat moest er ff uit. Van bovenstaande kwam ik pas deze week achter dat het speelde ik merkte namelijk op dat als ik het onderwerp op tafel gooide en dan meer over hoe een lichaam vreemd in elkaar zit dan werd het net zo hard weer van tafel gegooid.
@wherona, ik ben het helemaal met je eens hoor! een vriendin van mij zei ook al jij wordt niet snel zwanger omdat je ermee bezig bent blabla. Maar ja het is logisch dat je er wel mee bezig bent want je heb toch samen met je vriend besloten om voor een beebje te gaan! Ik was laatst ook ongi geworden van m'n eigen cyclus tuurlijk vond ik het jammer maar we gaan gewoon weer door... Ik heb het nog aan niemand verteld dat we zij begonnen aan kinderen, vind het wel moeilijk maar anders kunnen ze ook gaan zeuren van nu al? Dus we hebben besloten dat we het pas gaan vertellen aan naaste familie en vrienden als we zwanger zijn en de rest na 3 maanden.
Kiezen voor een kindje dat doe je samen met de toekomstige papa, niet met je (schoon)ouders. Hoe jong of oud je ook bent, het is jouw eigen leven.
Ik ben 20 ( partner 23) Ik gebruik de pil al 3 jaar niet ( nog steeds geen gelukte zwangerschap) en natuurlijk ben ik elke keer weer een beetje verdrietig als ik er achter kom dat ik toch niet zwanger ben, maar goed, wijgeven ook niet op We zijn Nog jong! dus Tijd hebben we nog wel. We blijven gewoon proberen, en als het voor ons trouwen nog niet gelukt is , gaan we naar de huisarts. Wij wonen ook al 3 jaar samen en werken bijden fulltime ik weet niet hoe onze ouders gaan reageren, maar uiteindelijk zullen wij het kindje opvoeden en niet zij. En ik ben er van overtuigd dat wij daar heel goed toe in staat zijn. Hoop dat alles toch goed komt!
Waarom zou leeftijd er toe doen als je een stabiele plek hebt om het kindje groot te brengen?? Er zijn nou eenmaal jongeren bij die sneller volwassen zijn dan anderen, niks mis mee. Ik had ook graag jong moeder geworden, 3 jaar geleden was ik dat ook bijna maar het heeft niet zo mogen wezen.. tenminste toen was ik 23 toen ik zwanger raakte. Nu ben ik 27 en hoop ik dat deze kleine vent wel bij mama en papa blijft. Veel geluk met zwanger worden! en je moet voor jezelf kiezen, niet er vanuit gaan wat anderen er van denken, het is jouw leven. Alleen jij bepaalt wat er gebeurd.
haai allemaal, bedankt voor jullie berichtjes! :d Ik ga het mijn ouders pas vertellen als het zover zou mogen zijn.. ik heb ook zoiets van het is mijn leven en ik weet dat ik het aankan. dankjullie wel, ! x
Hallo dames, Ook ik ga pas wat aan mijn omgeving vertellen als het echt zover is. Dan zou ik ook nog 12 weken wachten..... Het lijkt me wel super moeilijk, omdat ik er nu al moeite mee heb om niet te vertellen dat we ermee bezig zijn. Wat wel opvallen is dat in mijn omgeving steeds meer mensen het hebben over kinderen. Gister nog kwam de vraag of wij nog niet aan een kindje dachten, opa zou het wel leuk vinden om nog een keer opa te worden.