Hallo mede zwangeren, Met 29+5 wk ben ik opgenomen wegens harde buiken om de 3 minuten, gedurende een paar uur. weeen remmers en longrijping gekregen. 5 dagen gelegen. Een week daarna opnieuw naar zkh, maar de harde buiken namen af dus mocht weer naar huis. Toen met 31+5 wk opnieuw opgenomen, zelfde verhaal. Weer na 5 dagen gelukkig naar huis. Cervixlengte ontelbare keren gemeten, begon op ong. 5 cm, inmiddels is ie zo'n 2, 5 maar als het goed is is dat normaal voor de termijn. De een heeft het over weeën, ander over harde buiken. De een zegt rustig aan doen en als ik ergens harde buiken van krijg is dat de grens, de ander zegt dat ik alles mag doen, ondanks harde buiken en dat die baby voorlopig echt nog niet komt. Ik weet het zo onderhand ook niet meer. Wie heeft ook zoiets meegemaakt en hoe is dat afgelopen? Ik doe rustig aan omdat ik niet weer zo'n harde buiken storm wil krijgen omdat ik dan weer naar zkh moet en ik wel bang ben voor een vroeggeboorte. Langzamerhand ben ik het behoorlijk zat, dat gerommel.. en zou ik haast willen dat die baby komt, al wil ik geen couveuse uiteraard.. pff.. iemand raad? Alvast bedankt
Mijn vriendin had vanaf 20 weken al best veel last van harde buiken. Uiteindelijk zijn met 32 weken haar vliezen gebroken, is ze opgenomen in het ziekenhuis, volledige bedrust, weeenremmers en longrijping en is ze bevallen met 34 weken. Ik hoor persoonlijk vaak in mijn omgeving dat vrouwen die vroeg harde buiken hebben ook vaker vroeggeboorte hebben. Als ik jou was zou ik zo rustig mogelijk aan doen.
Als ik jou was zou ik om advies vragen bij de vk of gyn ipv hier. Ik denk namelijk dat je hier nog meer adviezen krijgt en dan helemaal niet meer weet waar je goed aan doet. Kies 1 iemand waarvan je de raad aanneemt op basis van ervaring en het vertrouwen dat je in hem/ haar hebt. Leef naar dat advies. Maar ook dat gaat je geen garanties geven over of je kindje te vroeg geboren gaat worden. Ik heb bij m'n eerste ook een aantal keren zo'n lange periode van voorweeen/harde buiken/weeën (hoe je het ook wilt noemen op het moment dat je bevalling uiteindelijk stopt, bij mij zorgden ze wel voor wat ontsluiting, maar hielden toch weer op, gelukkig uit zichzelf). Dat begon bij mij echter pas bij 34 weken de eerste keer (7 uur voorweeën) en de 2e keer met 37 weken (dat is dan natuurlijk niet meer te vroeg), maar ook weer uren lang, vk langs geweest die aangaf dat de baby er die middag ws wel zou zijn... Uiteindelijk is ons zoontje met 41+4 middels inleiding geboren, anders had hij er nu (2,5 jaar later) nog gezeten..
Wat ik nog vergeet te typen is dat ik je gevoel hierover zoo goed begrijp. Als je al een paar keer hebt gedacht dat de baby komt wordt je het wachten verschrikkelijk zat! Ik was iig super gefrustreerd!
Bedankt ladies, ik heb online idd veel verhalen gelezen over vroege harde buiken en vroeggeboorte. Maar artsen zeggen dat dat niet zo hoeft te zijn, dus daar ga ik vanuit. Nouja, zo'n 4 artsen hebben me in het zkh bij ontslag verteld dat ik rustig aan moet doen en waren heel voorzichtig. Nu was er gister een verloskundige die zei dat het allemaal wel mee zou vallen en dat ik gewoon alles mocht doen. Nu heeft zij wsl veel praktijk ervaring en de artsen doen natuurlijk veel vanuit het boekje, maar ik weet het niet. Ik voel me er prettiger bij om als grens harde buik en pijn aan te houden, al is die grems wel heel snel bereikt, ik kan amper het huis uit. Nog een vraagje, ik heb bij lopen snel buikpijn onder in mn buik. De baby ligt heel laag, met zn hoofdje tegen de cervix aan zegmaar. Weten jullie waardoor dat komt? Inderdaaad 2e baby, ik weet me geen raad als ik nog 8+ weken rond moet lopen! Gelukkig ben ik niet de enige, begon me al een slechte moeder te voelen..
Ik heb zelf ook al weken last van harde buiken, soms echt pijnlijk. Met regelmaat van soms om de 5 a 10 min. Zelf mocht ik iedere keer na controles weer naar huis, na in het zkh geweest te zijn. Maar spannend & vermoeiend is het wel! Het is onze derde kleintje, en met de 2 zwangerschappen hiervoor geen last gehad. Iets anders dan (zoveel mogelijk) rust nemen zit er helaas niet op. Ik probeer het dag voor dag te bekijken, en iedere dag dat ons kleintje langer zit is er weer 1. Alle controles bij mij zijn iedere keer goed, en artsen weten ook niet waar het vandaan komt. Ik heb ook veel last van een pijnlijke onderbuik. Gelukkig doet ons kleintje het erg goed, loopt qua buikje zelfs een paar weken voor op groei. Veel sterkte de komende tijd!
Bin deze zwangerschap heb ik er ook last van. Sinds maandag af en aan harde buiken en pijn bij lopen of opstaan. Ik kan niet meer doen dan mijn rust pakken en hopen dat meneer nog even blijft zitten.
Ik was er ook benieuwd naar. 2 weken geleden heb ik een nachtje in het ziekenhuis doorgebracht met pijnlijke harde buiken die om de 2-3 minuten kwamen en ook geregistreerd werden door de CTG. Ook 2 keer een echo gehad om de baarmoedermond te meten maar toch leken de harde buiken niets te doen, dus het zkh heeft verder ook geen actie ondernomen. Dus geen weeenremmers of longrijping gekregen. Ik wilde graag naar huis terwijl ze me eigenlijk nog even wilde houden maar ik mocht dus wel gewoon gaan als ik dat zelf vertrouwde. Ik had zoiets als ik er echt bij moet gaan puffen dan is het pas foute boel dus ik ben naar huis gegaan, maar kreeg wel rust voorgeschreven en mocht niet meer gaan werken de resterende tijd. Ik heb die week nog steeds met regelmaat harde buiken gehad, om de 5 minuten (met rust). Nu ben ik inmiddels 2 weken verder en de ene dag gaat het goed, dan is het wel wat afgenomen en heb ik er misschien nog 2 in een uur, maar als ik maar iets ga doen dan wordt het al meer en ik vroeg me dus ook af of dit kindje dan eerder dan 40 weken zal komen? Met zoveel harde buiken? Of zijn er ook meiden die zonder extreme bedrust (want tja ik heb nog een peuter rondlopen) de 40 weken of langer zelfs hebben gehaald?
Hier nog een metgezel helaas Ik ben met 28+6 opgenomen geweest voor 6 dagen met weeen Ook weeenremmers en longrijpers gehad cervix bleef goed en was bij ontslag nog 33 mm Ondertussen ruim 4 weken verder en nog een stuk of 5 keer weeen gehad Maar elke keer zwakte het na een uur/aantal uur weer af Anderhalve week geleden was de cervix wel nog maar 17 mm Deze week hebben ze bij controle helaas niet gemeten Tegen mij is gezegd dat ik heel rustig aan moet doen en dat komt neer op eigenlijk niets doen, want alles geeft harde buiken en krampen Of de kleine uiteindelijk eerder komt, geen idee, de artsen weten het ook niet, de een bevalt toch met bv 34 , terwijl de ander alsnog ingeleid moet worden Ik herken je gevoel heel goed dat je niet nog weken zo door wilt gaan Ik begin het ook aardig zat te worden Het is allemaal voor een goed doel uiteraard, maar het is zo heftig niet weten waar je aan toe bent Elke keer begint het weer, maar of het doorzet? Vreselijk Daarbij slecht slapen en naast de harde buiken veel krampen en steken vreselijk Ik weet ook niet wat ik je kan aanraden meis, er zit niets anders op dan af te wachten en misschien met de arts overleggen dat als je kleine wel netjes blijft zitten, ze je op tijd in willen leiden omdat je ondertussen al zo moe en alles bent? Sterkte!
Hier nog een verhaal. Bij mijn tweede kindje ook met 28 weken weeën gehad. Deze zijn zelf gestopt en omdat het een vrij grote baby was zeiden ze ook constant die gaat wel eerder komen. Harde buiken blijven tot de geboorte die ze met 40+3 maar opgewekt hebben. De zwangerschap van mijn dochter vorig jaar verliep ook niet aangenaam. Vanaf 18 weken continu harde pijnlijke buiken (met regelmaat inderdaad) Vanaf 28 weken ctg's laten maken en die schoten alle kanten op, maar het deed verder niks. Ik sliep niet meer en had vreselijke pijn continu. Uiteindelijk is zij met 38+5 weken ook opgewekt. Nu zwanger van nummer vier en wat denk je? Continu harde buiken. Minimaal om de drie minuten. Nu 22 weken heen maar zowel ik als de vk maken ons geen zorgen erover. Ik heb schijnbaar een prikkelbare baarmoeder die zodra baby druk is begint samen te krampen. (ook vaak met bloedverlies) Ook geen advies om rustiger aan te doen, want ik blijf ze houden. Hier heeft niks van dat alles dus ook doorgezet naar een vroeggeboorte. Maar ik kan je alleen het advies geven volg je eigen gevoel. Denk jij dat rust nemen het beste is doe dat dan zeer zeker. Het instinct van mama zit meestal goed!!! Succes en sterkte nog even.
Zelf heb ik ook aan 29 weken in het ziekenhuis gelegen aan de weeënremmers en longrijping. Had bloedverlies gehad en eenmaal in het ziekenhuis aan de monitor zagen ze weeënactiviteit. Heb een week in het ziekenhuis doorgebracht. Daarna kreeg ik thuis ook volledige rust. Inmiddels ben ik nu 37 weken en 3dagen zwanger en ze zit er nog mooi in Het kan dus 2 kanten opgaan. Zou in ieder geval toch rustig aandoen als ik jou was. Succes
Bij mij begon het rond de 27/28 weken zeer pijnlijke harde buiken, steken en krampen, ik ben 2 maal opgenomen geweest in het ziekenhuis, baarmoedermond is meerdere malen opgemeten maar de klachten hebben gelukkig niet geleid dat de baarmoedermond korte is geworden in een week tijd. Maandag mag ik weer op controle. Ze hebben mij wel geadviseerd om rustig aan te doen, maar geen bedrust. Nou ik doe wel rustig aan hoor, want zodra ik ga lopen, wc bukken krijg ik een harde buik, of steken en krampen. Zelf in rust heb ik dat. Maar ze kunnen mij verder weinig vertellen wat je dan hebt, ja een overgevoelige baarmoeder. Toch vertrouw ik het zelf niet helemaal. Als je de hele tijd pijn hebt, dan speelt er toch wat denk ik dan. Maar iedere dag dat de baby blijft zitten is weer een dag. Het gekke alleen vind ik dat mijn dochtertje geboren is met 35 weken en 6 dagen bij een voorspoedige zwangerschap. Nu heb ik allerlei klachten vanaf het moment dat ik zwanger ben. Heel lang en veel over moeten geven. Eigenlijk nog, maar niet meer dagelijks, een blaasontsteking gehad, terwijl ik dat niet wist (wel harde buiken) daarna het noro virus gehad, opgenomen geweest wegens uitdroging. Dus nu al 3 keer opgenomen geweest in het ziekenhuis. Ook ik heb een peuter in huis, dus echte rust heb ik niet. Als ze huilt dan reageert mijn baarmoeder daar ook op. Maar ik wordt wel gek van de onzekerheid, de pijn en niet wetend hoe lang dit nog gaat duren...
Tjonge meiden wat een verhalen.. het zit ons niet heel erg mee he? Ik zou weleens zo'n stralende zwangere willen zijn, en dat alles vanzelf gaat Maargoed, ook mijn baby zit er nog, en daar ben ik blij om. Als ik jullie verhalen lees lijkt me rustig aan toch beter idd, en luister ik gewoon naar mijn eigen lijf. Ook ik heb bij vrijwel alle inspanning harde buikem en pijn. Ik wil jullie in ieder geval heel veel sterkte wensen, dat we maar gezonde baby's mogen krijgen en bedankt voor het delen van jullie verhaal. Dat je niet de enige bent, helpt echt!
Ik had vanaf 12 weken al harde buiken en veel bloedverlies. Met 26 en een paar dagen opgenomen aan de remmers en longrijping, na 4 dagen weer naar huis. Meneertje kwam overigens wel met 40+4! Maar het is echt zenuwslopend allemaal!
Bij de zwangerschap van m'n dochter kwam ik met 26,5 week in het ZH terecht met weeën/harde buiken. Ik moest per direct met alles stoppen en mocht niets meer. De rest van m'n zwangerschap heb ik op de bank moeten doorbrengen. Het enige uitje was 1x per dag de hond uitlaten en dit deed al zo'n pijn aan m'n buik. Gelukkig is ze ondanks de aanhoudende weeën wel tot 1 dag voor de uitgerekende datum blijven zitten. Puur door volledig rust. Maar het is echt niet leuk en afzien. Zeker dat andere mensen dingen voor je af moeten maken omdat je het niet meer kan. Sommige mensen keken raar op toen ze me met een kinderwagen zagen lopen, want die hebben me nooit met dikke buik buiten gezien. Het was het echt waard, maar totaal niet leuk! Denk goed aan jezelf en doe wat voor jou goed voelt.
Met 20 weken al harde buiken. Mocht geen zware inspanning meer leveren. Maar goed, dat lukte sowieso toch al niet meer. Met 28 weken voorweeen. Met 32 weken op de verloskamers beland met weeen die om de 10 minuten kwamen. Na een paar uur waren ze weg, en ik mocht naar huis. Anyway, vanaf week 20 tot aan de geboorte met 41.3 weken harde buiken en voorweeen gehad. Artsen dachten dat ze wel voor week 38 geboren zou worden,. Nou mooi niet dus, want ze bleef zitten tot 41.3
Hier helaas ervaring Ook vroeg voor weeën harde buiken Op 34 weken beginnende ontsluitinh en verkorte cervix en op 34+4 plots gebroken vliezen Weeenremmers en longrijping gehad en bevallen op 35+1 heb wel van week 25 zoveel mogelijk rust moeten houden ivm harde buiken voor weeën
ook hier helaas aan de orde sinds 4 dagen. VK zegt dat ik heel rustig aan moet doen. Heb echt veel harde buiken, soms wel 30 in 3 uur. Maar ik ben pas 29 weken. Wel van de tweede, dat is misschien ook anders dan bij de eerste. Ik krijg het advies om zo rustig mogelijk te doen, maar ik weet niet echt of dit helpt.
Hi Puzzelstukje, ik heb deze klachten bij mijn eerste ook niet gehad. Wilde ze bij jou niet weten of je baarmoedermond al korter is geworden? Morgen gaan ze het bij mij weer opnieuw opmeten.
Kan me voorstellen dat je het zat bent, het is allemaal heel erg spannend, toch? En dan ook nog tegengestelde adviezen.... Ik ben met 27 weken opgenomen ivm vroegtijdige weeën en heb platte bedrust voorgeschreven gekregen tot en met 34 weken. Dat was een hele spannende tijd, maar op zich waren de gyn. bij mij wel eensluidend in hun advies (de één was wat meer strikt dan de ander, maar liggen moest ik van allemaal). Overigens (even om je een hart onder de riem te steken) ik ben pas met 40+3 bevallen... Sterkte hoor.