Mijn schoonmoeder of mijn vader zou ik nog wel overwegen, maar schoonvader en mijn eigen moeder sowieso niet. Mijn schoonvader heeft Parkinson en is beginnend dementerend, dat zou gevaarlijk zijn en bovendien zou hijheel veel gespecialiseerde zorg nodig hebben. Ik wil dat niet en zou het gevoel hebben dat ik dan ook mijn vriend en dochter te zou kort doen (qua tijd en aandacht). Mijn moeder heeft een persoonlijkheidsstoornis en die hou ik nu al op veilige afstand.... ik denk dat ik er aan onderdoor zou gaan, en mijn vriend en dochter ook als zij bij ons kwam wonen. Als we ruimte zouden vinden in huis, bijv. de garage ombouwen tot bewoonbare - redelijk apart van ons huis - ruimte, dan zijn mijn schoonmoeder en mijn vader (niet tegelijk) van harte welkom.
No way, Mijn schoonvader heeft ADHD en ik word al na een uur knetter van die vent. Mijn eigen vader, nou , ik heb als kind het gehele huishouden moeten doen na de dood van mijn moeder, ik vind dat ik al genoeg gedaan heb en dat hij maar zelf zijn plan moet trekken.
tja misschien erg lullig maar mijn ouders zou geen probleem zijn ( vind man ook)maar toch schoonouders word het niet! dit gaat gewoon niet goed ( toen manlief thuis woonde al niet,en nu ik erbij ben al helemaal niet meer) 1 dag gaat goed maar meer ook niet!.. maar ik snap dat jou man zich verantwoordelijk voelt want dat heb ik ook,mijn ouders hebben zolang voor mij gezorgd dat ik het normaal vind dat als het nodig is dat ik dat ook voor hun doe..
Als we er de ruimte voor zouden hebben zodat er een apart leefgedeelte bij is, dan zouden we dat wel doen als het nodig is. Maar in dit huis niet, dan hebben we geen privacy meer en dat vind ik wel heel belangrijk! Ik heb een hele goede band met mijn moeder en mijn schoonmoeder, en als we wat regels zouden hebben zou dat ook prima kunnen gaan.
Dat zou voor ons geen optie zijn, even op visite is lang genoeg maar dan ben ik er ook wel klaar mee, moet er niet aan denken om mijn schoonouders dag in dag uit in huis tegen te moeten komen.
Ik zou mijn ouders of schoonouders nooit in de kou laten staan en dat wat ik voor hun kan betekenen, daar zou ik ook met alle liefde mee willen helpen, maar ik ben wel een type die erg op mijn privacy gesteld is. Ik zou ze ook niet in huis nemen, tenzij het tijdelijk is of ik moet dus danig veel woonruimte hebben dat ieder wel zn eigen leventje kan behouden. Ik ken een stel die heeft zijn ouders achter zich wonen. Zij hebben destijds een grote boederij gekocht met een apart woongedeelte, en daar wonen zijn ouders. Ze hebben gewoon ieder hun eigen leventje en privacy en lopen elkaar niet voor de voeten.
mijn ouders niet, die zouden dat zelf noooiiit willen. *hebben ze letterlijk gezegd hoor* die vinden dat een inbreuk op hun eigen privacy.als het nodig zou zijn doen we het dan wel hoor schoonouders wel, maar dan zouden we daar heen gaan, ze hebben een grote boerderij waar 2 huizen van te maken zijn. Dan zou het een soort van kangeroewoning zijn. Naast elkaar wonen, zodat je toch je eigen privacy hebt, maar wel de controle hebt. En voor lichamelijke verzorging zou ik wel hulp inschakelen. dat gaat me net een stapje te ver.
Alleen als ze dan hun eigen woonruimte hebben in/naast ons huis. Maar we kunnen toch nooit zo'n huis betalen, dus dat komt dan goed uit :-D Ze zijn ontzettend aardig, maar schoonmoeder is overbezorgd wat niet goed voor hun ontwikkeling is. Bovendien zal ze zich met de opvoeding bemoeien (door die overbezorgdheid) In de speeltuin is het steeds van kijk uit, niet doen, traphekjes moeten dicht. Echt niet dus, lekker spelen, en als ze vd schommel vallen, jammer dan, dikke kus erop en verder spelen. Schoonvader zal zich nergens mee bemoeien.
ABSOLUUT NIET! Mijn schoonouders zijn nu al zo hulpbehoevend, en dat terwijl er nul komma niks aan ze mankeert. Het zijn kwieke vijftigers maar voor elke scheet hebben ze mijn man nodig. De huiskamer moet geschilderd worden, laat manlief maar komen. Wat is er mis met zelf je gezonde handen uit de mouwen steken? Er moet een kabeltje aangesloten worden (lees in het stopcontact geduwd), manlief moet opdraven. Ze gaan op vakantie, manlief wordt geacht ELKE dag de post op te rapen en de vissen (!!) te voeren. Die beesten kunnen echt wel een paar dagen zonder vlokken, naar mijn weten mag je ze niet eens elke dag voeren. En dat dan bij ons in huis? Ons huis met één huiskamer waar ook de keuken in zit, drie slaapkamers, een zolder en één badkamer?? We zijn straks zelf al met zijn vijven, tel de kamers maar uit. Mijn eigen ouders hoef ik ook niet in huis met hun commentaar altijd. Dat commentaar komt voort uit hun eigen onzekerheid, dat weet ik wel, maar dan zit ik er nog niet op te wachten. En zorgen voor, tja voor mijn eigen ouders wordt dat moeilijk omdat ze 70 kilometer verderop wonen. Voor mijn schoonouders zou ik thuiszorg ofzoiets regelen. Die wonen helaas letterlijk om de hoek.
Ik zou knettergek worden.. Van mn schoonouders maar van mn eigen ouders ook.. Lieve mensen, wil ze niet kwijt maar denk niet dat zij of ik er gelukkig van worden als we in een huis zouden wonen.. Ik zou zeker voor ze zorgen, met alle liefde en plezier maar wel op afstand
Hangt er vanaf hoe de relatie is. Ik kan echt heel goed met s-ouders overweg. Alleen bij ons in huis, dan hebben we binnen de kortste keren ruzie omdat we echt compleet anders zijn. (en dat terwijl onze band goed is)
Nou nee, liever niet als ik het voor het zeggen had! Schoonouders hebben hun huis te koop staan, en ze hadden hun dochter (en schoonzoon) gevraagd of ze daar tijdelijk mogen wonen als hun huis evt verkocht zou worden. Zij hebben meteen ja gezegd, voor hun is het vanzelfsprekend om het te doen vertelde schoonmoeder later. Mijn man zei toen dat dat voor hem ook geldt. Ik heb toen maar wijselijk mijn mond gehouden. Maar ik denk dat s-moeder ook niet graag hier zou wonen hoor. Mijn eigen ouders heb ik ook liever niet in huis, al zou een paar maanden nog wel gaan denk ik. Maar mijn man en ik zijn nogal graag op onszelf, en met (schoon)ouders in huis zou dat ook niet meer gaan. Bovendien is ons huis daarvoor veel te klein: Huiskamer, keuken en 3 slaapkamers. En een zolder (met een hoop zooi erop) met een vlizotrap.
Mijn man komt uit een cultuur waar het voor de ouders zorgen als ze ouder worden wat normaler is dan hier. En ik heb wel een beetje dezelfde waarden en normen moet ik zeggen. Dus mn schoonouders zouden van harte welkom zijn. Sterker nog, we houden de optie open dat we misschien ooit een verdieping op hun huis bouwen zodat er een groot familiehuis ontstaat. Dat is de grote droom van mn schoonvader. Maar het ligt er ook een beetje aan wat mijn zwager doet, als hij trouwt en kinderen krijgt ligt het meer voor de hand dat hij en zn vrouw voor hen zullen zorgen; ze wonen immers in het buitenland. En er is ook best een kans dat we mijn vader ooit in huis nemen, daar hebben we het al regelmatig over aangezien mijn vader alleen is en hij is echt een type die compleet zou vereenzamen in een bejaardenhuis. Ik word al verdrietig als ik daaraan denk. Mn moeder en stiefvader is dan weer een ander verhaal, daar is de band heel anders mee en dat zou ik minder goed trekken denk ik.
Ik heb geen idee,... Maar het hoeft niet, want er zijn gewoon thuiszorgen die alles regelen, dan wel veel op bezoek gaan als zoon of dochter lijkt me, maar is tegenwoordig allemaal mogelijk hoor!
Bij mijn man zijn cultuur is dit gebruikelijk en ik weet dat dit ook ooit in de toekomst gaat gebeuren. Vind het zelf niet erg, het zijn superlieve mensen en ik zou graag voor hun zorgen op hun oude dag.
Schoonouders absoluut niet, dan kun je mij afvoeren Eigen ouders, alleen mijn vader. Mijn moeder gaat ook problemen geven. (Teveel op elkaar lijken), alleen zij is druk en ik ben rustig
Nee, ik ben heel erg gesteld op m'n privacy, heeft dus nog niet eens zozeer met m'n (schoon)ouders zelf te maken. Een mogelijkheid om iets aan te bouwen hebben we hier niet en hadden we dat wel, dan lag het er aan hoeveel verzorging ze nodig hebben. Mijn gezin komt op de eerste plaats namelijk.
Toch nog beste veel mensen die het wel zouden doen, had ik niet gedacht. Wij hebben dus een stuk grond gekocht, waar we in de toekomst hopelijk een huis gaan bouwen. Eventueel kunnen we nu al rekening houden en een extra ruimte daar in meenemen; ik hoop alleen niet dat ze dat dan als uitnodiging zien om maar bij ons te komen wonen. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om iemand continu in huis te hebben, maar als het nodig is dan kom ik er niet onderuit, ook omdat mijn man het wel normaal vind.
Schoonouders heb ik niet meer (gescheiden), dus van dat probleem ben ik af M'n vader..no way, dat zou ni goed gaan. M'n moeder..ja op zich wel, maar dan moet ik wel een andere woning hebben dan dit kleine flatje hoor