Tjeetje mina wat een belachelijke reactie!!!! Wat knap dat je zo beleefd bent gebleven. Alleen als ze er over door blijven gaan of ze accepteren jullie dochter niet, dan zou ik zeker weten voor MIJN gezin kiezen. Heel erg als je hierdoor contact verlies, maar dit hoef je niet te pikken. Ik hoop echt voor jullie dat zodra ze jullie prachtige dochtertje zien, ze alles vergeten en dolblij zullen zijn. Heel veel sterkte en gefeliciteerd.
Ik herken het helaas ook. Mijn zwagers en schoonvader hadden de hoop op een jongen. Ik zelf op een meisje dus kon me ook niet zoveel schelen. Al voordat we het geslacht wisten hadden ze het over hij en als ik dan zei we weten het nog niet eens dan zeiden ze jawel hoor het wordt gewoon een jongen . Toen we het wel wisten zei sv doodleuk ja ja dat wachten we nog wel even af he! Haha, het is toch echt een meisje en ze zijn er allemaal knettergek mee nu, maar snap je wel hoor, ik vond het ook niet zo leuk. Uit eigenwijzigheid hoop ik dat een eventuele 2e ook een meisje wordt !
Allereerst van harte gefeliciteerd met jullie zoon! Goh ik dacht dat mijn schoonouders lomp waren, maar dus zeker niet de enige. PFfffff met wel zeggen als ze met jongens dingen voor onze kleine meid komen ontplof ik waarschijnlijk. Zo jammer he dat anderen hun wil zo doordraven bij jou en ook nog denken dat ze daar recht op hebben :x Geniet lekker van je zwangerschap, opdat je een mooie en vooral gezonde knul mag baren! Liefs Genesis
mijn schoonmoeder was totaal niet blij dat wij een zoon kregen!!! toen werd ik van de 2 de zwanger en werd ook een zoon toen was ze heel erg boos!! ze ziet mijn man en kinderen ongeveer 1 of 2 keer per jaar en verder hebben we geen contact omdat ze mijn ook niet accepteerd omdat ik blank ben. we gaan meer met mijn ouders en familie om en mijn man hebt afstand gedaan van zijn familie omdat hij voor ons koos!
what the hell???? sinds wanneer hebben opa's en oma's daar ook al weer een mening over??? Ik weet echt niet wat ik hoor!! Pff, dit zou voor mij toch wel een reden zijn om het contact ernstig te bekoelen.
Wat verdrietig jullie verhalen! Het is een wonder om zwanger te worden, te blijven en een gezond kleintje op de wereld te zetten, ongelooflijk dat ze zo ondankbaar reageren. Knap dat je rustig bent gebleven Genesis. Sterkte en geniet vooral enorm van je zwangerschap
nou ik ben blij toe geen contact meer te hebben met die familie!!! mijn man is vroeger toch ook mishandeld geweest. vind het trouwens belachelijk een baby is een baby en mens is een mens wat maakt het verschil!!!
Het valt me wederom op hoe egoistisch deze generatie opa's en oma's zijn. Stuitend gewoon. Waar halen ze het in hemelsnaam vandaan? Wat al eerder werd gezegd, ze mogen blij zijn dat ze een kleinkindje krijgen. De gezondheid van je kleintje is veel belangrijker als het geslacht. Wat een onbeschoftheid!
Mijn schoonmoeder was ook vreselijk teleurgestelt toen we vertelde dat het een jongetje zou worden. Want ze had op een meisje (lees: popje) gehoopt. Nou jammer dan. Nu is ze zwaaaaaaaaaaaaaar teleurgestelt dat hij niet op haar en haar kant van de familie lijkt, maar op mij en mijn moeder. En dat brengt ze ook zo lekker tactisch. Schouders optrekken en in hun sop gaar laten koken, is anders zo slecht voor je bloeddruk Sommige mensen.....pfffffff
Ik denk nog niet na over een tweede maar ik heb ook tegen mezelf gezegd dat ik me niet gek ga laten maken door wat iemand anders graag zou willen. Nu doe ik het nog af met ze moeten er aan wennen en die dag dat ze het hoorde hadden ze de kans te reageren zoals ze willen maar daarna dus echt niet meer. Ik heb al de grootst mogelijke moeite met mezelf dat ik de hele avond heb geaccepteerd wat er allemaal is gezegd. Voel me gewoon schuldig tegen over mijn kleine meid. (als of ik haar niet genoeg verdedigd hebt) Had echt nooit gedacht al gedoe te hebben voordat mijn kind het daglicht zal zien!
Ik zou echt een goed gesprek aangaan met ze... Ik schrik hier echt wel van, zulke reacties op het geslacht! Zelf had ik er al moeite mee dat mijn schoonzus gister zei:' Ik denk dat het een jongen word, maar dat komt ook wel omdat ik een jongen het leukste vind'. Nu weten wij al dat t geen jongen wordt, maar ik vind dat al zo moeilijk om te horen! Kom op zeg, zoiets mag je best denken, maar uitspreken tegenover de aanstaande ouders? Waar is het gevoel voor inleving gebleven?
Hier wilde ze ook een naamdrager We hebben via de telefoon laten weten dat we een dochter verwachten, ik weet dat ze het jammer vinden ookal zeggen ze het niet hardop. Nou daar heb ik echt poep aan hoor!!! en als ze zo gereageerd hadden als bij jou had ik maar 1 ding gezegd: O dan hoeven jullie na de geboorte zeker ook niet langs te komen!!! Kom nou toch, ik vind het een groot schandaal!!!
Wat een triest verhaal. Ze mogen dankbaar zijn dat ze uberhaupt een kleinkind krijgen!!! Geniet lekker van het meisje in je buik.
Bizar! Complimenten voor jullie nette en rustige reactie. Ik weet niet of ik dat had gekund op zo'n moment.
Lekker laten mekkeren! Mijn schoonouders hebben al 2 kleinzoons en willen nu graag een meisje. Ik ben zwanger van een tweeling en schoonloeders heeft al te kennen gegeven dat ze geen jongens meer hoeft. En zegt dat wel met een zogenaamde gekke bek, maar toch... Gelukkig hebben we er ook maar 3 jaar overgedaan incl. de nodige IUI's en IVF behandeling en cryo-terugplaatsingen. Ik zeg maar zo... ze hebben werkelijk geen idee en ik heb er schijt aan! Haha! Heerlijk die hormonen. Chapeau voor jouw rustige reactie inderdaad!
Hallo meiden, Dank jullie wel voor de reacties en steun! mijn man en ik hebben het er gisteren nog eens uitvoerig over gehad (voor de laatste x) wil niet de rest van mijn zwangerschap hierover hoeven nadenken. We hebben samen besloten dat we bij de 1e volgende opmerking over een zoon mijn schoonouders zullen aanspreken op het feit dat we een dochter krijgen, ze daarmee blij voor ons kunnen zijn en dat we niet willen dat ze onze dochter uitmaken voor zoon. Verder ben ik gister lekker wat leuke, o zo schattige kleertjes voor onze kleine meid gaan kopen Ik heb me voorgenomen lekker van de rest van de zwangerschap te genieten. Blijf het jammer vinden dat het zo is gelopen maar dat mag onze pret absoluut niet bederven! liefs Genesis
groot gelijk! het meiske is bij jullie meer dan welkom en dat is het belangrijkste! lijkt me eerlijk gezegd wel sterk als je schoonouders deze mening blijven houden...ze zullen toch ook wel op een gegeven moment inzien dat ze dankbaar mogen zijn voor een kleine meid! Geniet lekker van jullie kleine meid
ach ja, die generatie denkt dat ze alles zomaar mogen kunnen zeggen en bepalen. erg brutaal hoor. wij horen respect te hebben voor ouderen, maar respect terug geven kennen ze niet... mijn schoonouders krijgen nu voor de vierde keer een kleindochter. en hebben dus geen kleinzoons. toen mijn schoonbroer dit vertelde (hij is de laatste die het moest melden dat ze ook een meid krijgen) was het antwoord van mijn schoonouders: shit! weer geen stamhouder.... bij ons waren ze milder, want ja ze hadden nog hoop op mijn schoonbroer. maar helaas. ik lach me trouwens kapot dat we allemaal meiden krijgen! en dan er achteraan natuurlijk "als het maar gezond is"... en dat het natuurlijk niet uitmaakt en dat het maar een grapje was. ik ken het allemaal. maar ja wat doe je dr aan? ik lach me dr maar om en weet dat ik iig later bij mijn dochters niet zo zou reageren. dat heet inlevingsvermogen.... x
Ik heb hier laatst ook een topic over gehad. Mijn schoonmoeder heeft zelf 2 zonen en nu ben ik zwanger van haar 4e kleinzoon. Ik weet dat ze heel erg op een meisje hoopt. Bij mijn eerste zoon heeft ze het zelfs tegen de kraam gezegd, dat ze had gehoopt dat het een meid was geweest Ik weet dat ze het nu weer hoopt en laatst zei ze zelfs heel blij 'ik denk dat het een meid wordt'. Vorige week bij de 20 weken echo bleek het dus weer een jochie te zijn. Ik ben er uiteraard super blij mee. Maar al vrij snel moest ik dus ook aan mijn schoonmoeder denken en aan haar reactie die ze straks zal gaan geven. Zij weten het namelijk niet, het blijft voor de anderen een verassing. Maar ja, voor s.moeder zal het dus een teleurstelling worden en dat knaagt inderdaad behoorlijk Ik kan heel goed met haar opschieten en snap ook wel dat ze hoopt heeft op een meid maar het doet toch pijn he
Gisteren heeft mijn man zijn ouders gebeld. (Sinds ons laatste bezoekje hadden we elkaar nog niet gesproken) Hij belde eigenlijk om iets anders door te geven maar vroeg ook of ze wel goed geslapen hadden die avond nadat wij weg waren gegaan en zij hadden gehoord dat ze een kleindochter krijgen. Hij heeft aangegeven dat ik niet zo goed had geslapen en ook de dag erna niet goed in mijn vel zat. Dat ik behoorlijk heb gezeten met het feit dat zij zo door bleven gaan op een zoon terwijl wij weten een dochter te krijgen. Nogmaals benadrukt dat wij gelukkig zijn en ons gezegend voelen en dat het voor ons niet leuk is als iemand steeds blijft zeggen ''ja maar misschien is het een zoon'' Mijn schoonmoeder gaf aan dat ze het niet zo had bedoeld en dat ze erg blij zijn met de kleine. Dat ze het ook al trots aan anderen mensen had verteld en dat ze dankbaar zijn dat hun zoon een kindje krijgt. Daarna wilde ze mij nog even spreken (wilde ik eigenlijk niet maar toch gedaan) Nog voor ik iets kon zeggen zei ze al meteen "jullie baby is voor ons erg kostbaar, je moet niet zitten met dat wij niet blij zijn ofzo want we zijn erg blij en dankbaar dat we dit mee mogen maken, dat hun zoon gezinsuitbreiding krijgt'' Ik heb wel geuit dat ze erg de indruk hadden gegeven graag een kleinzoon te willen maar wij als het op geslacht aankomt niets te willen hebben en blij mogen zijn met wat we krijgen. Dat heeft ze ook beaamd en heeft vervolgens nog een paar keer herhaald erg blij te zijn voor ons. Erg prettig dat het uit de wereld is geholpen en dat we zonder dat onze dochter reden is geworden van een ruzie (want dat wilde we per se niet) eruit zijn gekomen. Eind goed al goed zal ik maar zeggen