Al een tijdje loop ik met een raar gevoel rond door mijn schoonouders. Schoonmoeder is een moeilijk type, kijkt op alles neer, vind zichzelf beter dan alles en is een enorme egoist. (Zo, dat moest er even uit..) Na wat moeilijke jaren en veel over mij heen hebben gekregen met betrekking tot mijn 'afkomst' (Ik kom uit het noorden van dit landje wat volgens haar verschrikkelijk volk is, allemaal incest) heb ik het er een keertje uitgegooid dat ik me ontzettend gekwetst voelde door haar en mij totaal niet op mijn gemak voelde wanneer zij in dezelfde ruimte is. Als antwoord kreeg ik: dan kom je hier toch niet meer.. Naja, opzich is dit allemaal met een sisser afgelopen ik heb ze een brief geschreven en alles hierin gezet. Nooit meer iets over gehoord, er werd over alles gewoon gezwegen. Een jaar later bleek ik (ongepland) zwanger.. Ze reageerden tot mijn grote verbazing hartstikke positief en vonden het geweldig. Dit voelde als een enorme opluchting voor ons en we waren hier dus enorm blij mee. Nu zijn we alleen bijna 18 weken zwanger en nog nooit hebben ze ook maar iets 'leuks' gekocht ofzo voor de kleine. We weten nu al 2 weken dat het een jongen wordt, zelfs hier heb ik geen enkele leuke reactie op gekregen ofzo. En dit terwijl het de laatste maanden eigenlijk hartstikke goed gaat. Het is niet dat ik perse iets wil hebben ofzo, maar ik zou het gebaar gewoon heel erg op prijs stellen. Als we het over de kleine hebben doet ze erg afwezig en ook wanneer we het bijvoorbeeld over namen bedenken hebben reageert ze erg koeltjes. Ik weet dat dit misschien haar ware aard is en niet te veranderen is maar het doet mij wel pijn. De rest van onze families (mijn ouders/familie en zijn ooms/tantes) vinden het helemaal geweldig en helpen ons met vanalles. Zij wonen alleen 3,5 uur hier vandaan.. Ze zijn verdorie de enige familie die wij hier in het zuiden hebben en de zwangerschap lijkt ze echt geen moer te schelen.. Ik vind het echt even moeilijk. Vooral omdat mijn vriend er morgen even heen wil op visite en ik daar eigenlijk geen zin in heb.. Moest dit even kwijt..
Ik heb precies zoeen schoonmoeder zie der liever komen dan gaan Ze heeft afen toe van die vage buien dan is niets of niemand meer goed genoeg in der ogen , Mijn vriend is der oogappeltje , alleen ik ben t rotte stukje , echt dood moe wordt je ervan , eerste verjaardag van mijn zoon verpest door ruzie te maken met MIJN zusje , om helemaal nix , ze kwam klagen over mij en mijn zusje zei dat ze zich niet met mij moest bezig houden maar aan zich zelf werken , groot gelijk haha Nja t is allemaal leuk en gezellig waneer het haar uitkomt , ben nu weer zwanger en we weten ook dat het een jongentje is ... sindsdien heb ik haar niet meer gezien , der reactie op dat nieuws was ook n beetje Lauw .. Maar goed Ik probeer er boven te staan , het is hun gemis uiteindelijk en jij moet lekker gaan genieten van je zwangerschap en straks van jullie zoon sterkte ermee
ik heb helemaal geen contact met mijn schoonouders en als we ze een keer tegenkomen op een verjaardag ofzo word er ook niet gevraagd hoe het met ons gaat enz.. Heel vervelend maar helaas
wat rot zeg! dat is niet leuk... vooral omdat het toch de ouders zijn van je vriend/man en je je dan toch voor hem nog een beetje inhoudt (zou ik iig wel hebben). Ik heb ook nog geen cadeautjes gehad...... ook niet van mijn eigen ouders, maar ik verwacht dit ook niet. Wel vraagt mijn schoonmoeder altijd hoe het met me gaat en drukt ze mijn man op het hart dat hij goed voor me moet zorgen nu dat vind ik wel heel lief! verder heb ik ook geen speciale band met haar ofzo... maar gelukkig kunnen we wel met elkaar opschieten! succes verder en ik hoop dat het allemaal nog een beetje losloopt..
Wat vervelend! Ik zou als ik jou was er maar niet te veel over inzitten, hoe moeilijk het ook is. Je schoonouders hebben alleen zichzelf ermee!
Ik kom zelf ook uit het noorden van het land, noord-Groningen. Het klopt wel dat het oosten van Groningen bekend staat om incest. Maar dat wil toch niet zeggen dat iedereen daar uit een incest familie komt. Wat kort zichtig! Mijn vriend komt uit brabant, en is speciaal voor mij hierheen verhuisd. Mijn schoonouders mogen mij wel, ik vind ze zelf ook wel aardig, maar heb verder weinig met ze. Wij hebben ook nog geen cadeautje van ze gekregen, maar we komen er ook bijna nooit, want het is 3,5 uur rijden. Ze zijn wel heel enthousiast over de zwangerschap, en bellen regelmatig. Van mijn familie hebben we al wel dingetjes gekregen, kleertjes enzo. En mijn moeder betaald de helft van de kinderkamer, en van mijn vader krijgen we een kinderwagen. Ik heb mijn schoonfamilie nog niet over zulke dingen gehoord, maar dat maakt ook niet uit. Meid, laat je schoonfamilie voor wat het is, ga gewoon af en toe een keer langs, en pak wat vaker de telefoon of deauto om jou familie te spreken
Jeetje, ik ben dus niet de enige met dit 'probleempje'. Ach, ik denk ook dat het door de hormonen komt dat ik me er nu ontzettend druk om kan maken. Bij ons is het alleen niet zo dat mijn vriend haar oogappeltje is en ik het rotte stukje Mijn schoonmoeder kleineert mijn vriend heel erg, en dit vind ik het allermoelijkste. Ze behandelt hem alsof hij achterlijk is en heeft hem vroeger zelfs naar speciaal onderwijs gestuurd *GRR!* omdat ze van mening was dat hij dyslectisch is. Hier zijn echter nooit onderzoeken naar geweest en ik weet ook 100% zeker dat dit niet zo is. (Hij is juist hartstikke taal/spelling vaardig) Mijn vriend is op zijn 16e in het betaald voetbal gekomen, heeft gewoon de havo afgerond maar geen vervolgopleiding. Dit was gewoon niet te combineren. Nou, ze vind het dus vreselijk hé. Iedere keer horen we wel: Ja maarja, ***** heeft ook geen opleiding he, nooit iets geleerd. (Mevrouw heeft zelf ook geen opleiding hoor, maar mijn schoonvader is erg succesvol en dit eigent zij zichzelf toe..) Naja, ik zal maar ophouden hihi want ik kan uren doorgaan. We hebben het er gisteravond in bed nog eventjes over gehad en misschien verhuizen we over een tijdje wel richting het noorden. Zometeen gaan we in ieder geval er wel even heen op visite, ik zal me weer van mijn beste kant laten zien!
Precies....gewoon doen alsof je neus bloed, doet zij toch ook En inderdaad als jullie de mogenlijkheid hebben.....verhuis lekker weer naar het noorden.
Jeetje zeg, dat lijkt me echt rot Idd zoals mamavandelano zegt, probeer er niet al te veel over in te zitten, hoewel dat moeilijk zal zijn natuurlijk. Sterkte als je er vandaag nog heen gaat ! Hopenlijk maken je eigen ouders veel goed ? Ik kan mezelf niet voorstellen hoe het is om zulke schoonouders te hebben, ik kan mezelf geen betere wensen namelijk en realiseer me nu nog maar eens hoe gelukkig ik mij daarmee mag prijzen.
Hey tatlim, Mijn eigen ouders zijn echt hartstikke lief en vinden het ook heel erg dat wij zo ver bij hen vandaan wonen. Ze zijn overigens ook op de hoogte van alles en dit maakt het voor hen ook af en toe best wel moeilijk omdat ze er soms gewoon niet voor mij kan zijn. Gelukkig rijden we vaak en op neer richting groningen en blijven ze hier soms het hele weekend logeren, dus dat komt allemaal wel goed. Ik vind het gewoon heel erg jammer dat mijn schoonmoeder zo is. (Schoonvader is in principe een schat van een man maar wordt overlopen door zijn vrouw en heeft werkelijk waar niets te zeggen in huis) Enne, hééél dankbaar zijn voor zulke geweldige schoonouders ik zou heeeeel graag met je ruilen
De moeder van me ex heeft alleen interesse in haar wodka fles ze doet maar sta er niet zo op te wachten op contact .Zij is ook een heel hatelijk persoon houdt de schijn maar op dat ze van goede huize komt .Ik denk maar zo laat ze maar ze houdt alleen zich zelf maar voor de gek . Je woont er niet mee samen en het is graag of niet. Ik denk er dus heel makelijk over
nou ja of ik het zelf het geschreven ik heb niet eens een felicitatie gehad ik heb mijn fatsoen gehad om ze het te vertellen we hadden al 3 maanden geen contact meer dan neem je de moeite om het te het te vertellen krijg je niets geen antwoord toen ben ik ook gegaan ook. oja ik ben een delfzijlse en ben verhuist naar gelderland.
He, hier een drent die in brabant terecht is gekomen, Kleinwonder: klinkt alsof je schoonmoeder het dus eigenlijk heel erg vindt dat zij zelf geen opleiding heeft en dat nogal projecteert op anderen... Aanrader om eens te lezen is dan De Liefdesladder, boek van ElseMarie van den Eerenbeemt. Zij is gezinstherapeute en heeft in lekker leesbaar nederlands dit boek over familierelatie geschreven. Erg verhelderend en het helpt vaak echt om wat afstand te kunnen nemen. Ik merk trouwens dat sinds ik zwanger ben, dingen rondom mijn schoonouders die ik eerder liet zitten, (ook vanwege mijn man), die kan ik nhu echt niet laten gaan. Zij roken nogal en sinds ik weet dat ik zwanger ben, ben ik er dus ook niet meer geweest. Enerzijds in verband met gezondheidsredenen, maar ik heb laatst, toen we een keertje uit eten zijn geweest, ook maar weer eens gemerkt dat ik er gewoon heel erg beroerd van word momenteel: m'n misselijkheid begon wat af te zakken, maar daags na het etentje was het weer lekker terug. Heb weer lopen kotsen als een idioot... Gisteren onze verjaardagen gevierd, lekker in de tuin gezeten, waar we dus ook een rookverbod hadden ingesteld: mensen die wilden roken, (eigenlijk alleen schoonouders, mijn pa en schoonzus+vriend), moesten maar even de tuin uitlopen en achter de schuur gaan staan. Mijn vader vond het prima, schoonzusje ook, maar schoonouders zaten met een chagrijnig hoofd en waren al erg vroeg weer vertrokken, zonder afscheid van mij te nemen. Ik trek me dat in eerste instantie dan echt aan en vervolgens dacht ik: Ach, stik er ook in: als je niet eens even rekening met mij wilt houden en wilt zorgen dat ik, naast m'nj moeheid en misselijkheid, ook nog wat kan genieten van m'n eigen verjaardag, dan zegt het veel over wat je echt belangrijk vindt... Als zij zo moeilijk willen doen, prima. Ze vervreemden zich er wel mee van ons, maar dat is hun keuze dan hoor. Succes, denk ik dan...
Hey rozemarijke, Ik zal morgen meteen even kijken naar het boek, ben erg benieuwd. Wat ontzettend raar dat je schoonouders zo reageerden op het feit dat ze even buiten moesten roken, belachelijk. Maar ik merk inderdaad ook dat ik dingen nu niet meer kan hebben die ik vroeger gewoon genegeerd had. Vanmiddag dus op visite geweest, het was reuze gezellig Nee grapje, het viel opzich wel mee totdat haar vraag kwam: "Ga je borstvoeding geven?" (Ze weet dondersgoed dat ik dit ga doen..) Dus ik zeg volmondig: Ja! Nou, dat vond ze dus belachelijk. Zij had ook geen borstvoeding gegeven en haar jongens zijn ook groot en gezond. *zucht..* Al dat gepush met die borst is toch overdreven, snap niet dat mensen het doen.. Heb er maar niet op gereageerd, ik wil er mijn energie niet eens in steken. Ook het feit dat ik thuis wil bevallen snapt ze absoluut niet. Ziekenhuis is veeeeeeeeeeel fijner, zij is daar immers ook bevallen. Wederom: zucht! Ach, gelukkig heeft ze een schat van een zoon!
Hier ook hetzelfde probleem, wezien mijn schoonouders niet meer en als het aanmijn vriend had gelegen hadde we ze al een heel tijd eerder niet meer gezien. Ze zijn vreselijk jaloers, ik heb hun zoon afgepikt, terwij lik juist de gene was die steed met min schoonouders ging praten als ze weer eens wat geks gedaan of gezegd hadden. Mijn vriend had d ebaan die mijn schoonzusje juist wilde hebben, we hadden een leuk huis gekocht (terwij zij nooit die mogelijkheid hadden gehad). Ze gunde ons zo weinig en het werd steeds gekker. Uiteindelijk hebben we nisk meer van hun gehoord wij krijgen de cshuld van alles terwijl ze de hele familie niet meer zien. NU de derde op komst is vind ik het soms nog heel rot, had het liever anders gezien maar helaas....dat is niet mogelijk. Zelfs nu ze weten dat we een kindje verwachten, geen kaartje gekregen.
Ik zie mijn schoonouders ook nooit en daar zijn we heel blij mee hebben zelf nog geen jaar geleden het volledige contact verbroken (lang verhaal uiteraard) ze zullen inmiddels wel weten dat we zwanger zijn, er zijn nl zat mensen in de familie die het wel weten. Hoop dat ze niet gaan verzinnen om opeens weer kaartjes te sturen en contact te zoeken. Maar om even een neutraal antwoord te geven (als dat lukt 8) ) Denk dat het toch echt een verschil is of je dochter zwanger is, of de vrouw van de zoon. Het is toch weer een stapje verder van je af, wat niet wegneemt dat als je het erover hebt ze best wat enthousiaster mag reageren hoor. Probeer er maar van te genieten dat je eigen ouders zo leuk zijn en wellicht draait ze nog een beetje bij als de kleine eenmaal geboren is.
He kleinwonder: die schoonmoeder van je klinkt gewoon als iemand die alleen haar eigen manier als de goede manier kan zien. Lekker laten kletsen, niets van aantrekken. Wel bijzonder, haar betoog tegen borstvoeding. Snapt ze niet dat mensen dat doen? Dat gebeurt toch al eeuwen en eeuwen zo? Is pas sinds kort dat er flesvoeding is! Ja, de reactie van mijn schoonouders is ronduit bizar te noemen... Toch raar dat ze niet even rekening met je willen houden en even hun best willen doen om ook jou een fijne dag te geven. M'n man zei al dat alle dingen die we nu samen tegen ze zeggen, op mijn conto komen daar waar het negatief uitvalt. Hebben ze altijd gedaan, ik hoor ook altijd de verhalen over m'n schoonzusje, (hun andere schoondochter). Bij hun is het ook altijd de schuld van m'n schoonzusje, hun eigen zoon wordt natuurlijk volkomen gedomineerd door haar, (volgens m'n schoonouders). Het zal naar de rest van de familie over mij dus niet anders gaan... Nouja, ik heb echt zoiets van: tot een grens en niet verder. Kunnen ze zich niet gedragen, dan hoef ik ze niet te zien, maar dat betekent dan ook geen contact met de kleine... Their choice!
O heel herkenbaar wat je schrijft! Ben het helemaal met je eens hoor. Als ze mij/ons niet willen dan ook de kleine niet. Ik ben (nu al) best bang voor de invloed die zij zal hebben op ons kindje. Ze is echt een 'dominator' en zal dit kindje vast en zeker helemaal naar haar hand willen zetten. Nou: no way! En ik heb het gevoel dat ze dat over dat thuis bevallen en borstvoeding zegt omdat ze jaloers is dat dit bij haar niet zo gegaan is. Ik kan me in ieder geval geen andere reden bedenken waarom je anders zoiets zegt. Heb gisteren trouwens ook wel om haar moeten lachen. Hun buurjongetje is nu net 1 jaar en 2 maanden. Hij heeft gisteren zn eerste stapjes gezet en wandelde dus heel schattig door de tuin. Nou zei ze: "Zal wel een erg dom kind zijn, kan nu nog niet normaal lopen" en vervolgens "Zal wel iets mis mee zijn" Ik viel bijna om.. Ben maar zonder iets te zeggen weggelopen..
Ook ik heb zo'n schoonmoeder gehad,deed eigenlijk heel aardig tegen mij maar zat achter mijn rug om mijn ex te bespelen die dan weer partij trok voor zijn moeder Ze bemoeide zich ook heel erg met mijn zwangerschap wat ik wel of niet moest eten,en ook toen mijn dochter geboren werd bepaalde zij wat ik wel of niet moest doen en hoe ik der moest opvoeden want ja ik was immers nogjong 19 en wist er dus niks van af volgens haar,mijn relatie met mijn ex is dan ook over gegaan omdat hij mij ook gewoon niet steunde en juist achter zijn moeder stond dan 1 lijn met mij vormde,. Mijn huidigde schoonouders zijn echt schatten! Ze bellen vaak om tevragen hoe het met me gaat, een namenboekje heb ik van mijn schoonma gekregen,mijn schoonvader wil al dolgraag de babykamer behangen/schilderen en mijn schoonma komt om de 2 weken mij helpen in het huishouden,.en mijn mannetje....dat is een supervent maakt elke ochtend een ontbijtje klaar en doet alles voor me,.ook al zouden mijn huidige schoonouders ook vreselijke mensen zijn,.heb ik er nog maling aan want het belangrijkste is mijn dochter mijn mannetje de baby en ik