hier ook schoonouders die beide zwangerschappen amper interesse toonden. Nooit vroegen hoe het met me ging en met de kleine. Altijd over iets anders praten. Maar zo zijn ze nu eenmaal. Komt wel hard aan maar niks aan te doen. TOen de kleine eenmaal was geboren waren ze trouwens een en al liefde enzo! Heerlijk om ze te zien met de kleinkinderen. Zo totaal anders als toen ze waren tijdens de zwangerschap. Dus misschien komt het met jouw schoonouders ook wel goed Heb trouwens toen wel mijn man laten vragen of ze wel blij waren met onze zwangerschap, aangezien ik dat dus totaal niet aan hun kon zien. Naderhand belde ze me op en zei dat ze het ontzettend leuk vonden maar dat ze het moeilijk vinden/vonden om hun emoties erover te tonen.
Pfff ik ken je gevoel!! dat heb ik dus ook met mijn schoonouders. Wij verwachten ons eerst kindje en het is de enige jongen die geboren wordt in de stamboom (rest heeft allemaal meiden). Je zou dus denken als je het verteld worden ze superrrr blij of emotioneel, maar nee hoor waren wel blij maar lang niet zoals we het verwachten. Ben nu 22 weken en pas afgelopen zaterdag kreeg ik het gevoel dat ze er beetje bij betrokken willen zijn. Nodig mijn schoonma uit voor de pretecho en ipv dat ze leuk/blij reageert zegt ze nou een pretecho wat leuk, maar ik weet niet of ik mee kan dan moet ik tegen die tijd maar ff kijken Maar als we iets over de hond vertellen kunnen ze er wel uren over doorgaan...dan denk ik joh adopteer die hond verdomme en dan laat ik mijn kleine straks wel thuis!!! Ik heb geleerd om ermee te leven, hoe lastig ook. Geniet van de mensen die wel met je meeleven en neem de rest dan iets minder serieus? Heel veel succes in elk geval
Wauw zeg wat erg dat ze die dingen hebben gezegd!! dat het niet hoefde te komen maar toen het er eenmaal was wel zoiets sturen....
Ik lees nu al meerdere keren dat jullie niet materialistisch ingesteld zijn, maar dat jullie nog niets gekregen hebben van de schoonouders en dat dat toch wel jammer is. Je hebt zelfs niets kleins gekregen.... Gaat het dan daarom?! Dat je iets kleins krijgt en dat je zo merkt dat ze blij zijn met de komst van een kleinkind?? Ik vraag me sowieso af waarom je zo graag een reactie van je schoonouders wilt hebben. Natuurlijk begrijp ik dat het leuker is wanneer zij enthousiast reageren, maar volgens mij hebben jullie - jij en je partner - in eerste instantie samen voor kinderen gekozen en dat dit nu gelukt is, daar moeten vooral jullie heel blij mee zijn!! Dat niet de hele wereld daardoor gelijk stopt met draaien omdat iedereen zo gelukkig is, so be it.... Geniet er lekker zelf van én geniet van wat er wel van je schoonouders komt (ook al is dat minimaal!) Sorry voor mijn felle reactie. Ik heb helemaal geen schoonouders, dus zou blij zijn met welke reactie dan ook!
Het gaat niet zozeer om het materialistische maar de gedachte die erachter zit dat er aandacht aan geschonken wordt. Bij de eerste werden we overladen met cadeaus en aandacht en nu geen cadeautjes en geen aandacht. En dat maakt het idee dat schoonouders het niet leuk vinden dat er een 2e kleintje op komst is. En tuurlijk hebben we voor kinderen gekozen en niet mijn ouders of schoonouders maar het is heel fijn om te weten dat zij ook blij zijn met een kleinkind op komst. En het spijt me voor jou dat je geen schoonouders meer hebt.
Ik denk dat als je ervan uitgaat dat ze dat wél zijn, je ook hun reactie veel positiever kunt ontvangen! Waarom zouden ze niet blij zijn? Maar - en dat geldt volgens mij voor veel tweede kindjes - bij de tweede schijnt vaak de aandacht minder te zijn. Vooral gewoon blij zijn met wat je wel krijgt, heerlijk toch!
Maar gaat het nu om de kado's die niet worden gegeven of om de aandacht die niet word gegeven ? Ik kan het helemaal verkeerd zien hoor maar het komt nu over alsof jullie graag kado's willen hebben om van hun kant te zien dat ze het leuk vinden om opa en oma te worden maar met kado's kan je niet altijd laten blijken dat je het leuk vind ... Nogmaals ik kan het helemaal verkeerd lezen maar zo komt het ff bij me over..
't Gaat mij er absoluut niet om dat ik wil dat ze iets voor ons kopen, we hebben zelf alles al besteld en aangeschaft. Het gaat me vooral om het idee er achter, het gevoel dat ze er toch wel mee bezig zijn, en er aandacht aan geven.. Hebben al weken helemaal niks van ze gehoord, en áls ze al bellen is het om te zeuren over m'n zwagers.. Maar ga me er gewoon niks meer van aantrekken, en niet langer m'n best doen om ze op de hoogte te houden.. Ze krijgen vanzelf een keer een geboortekaartje in de bus
Heel herkenbaar. Al was het contact met ons en zijn ouders een tijd nog slechter of niet. En nu begint het sinds een tijdje (voor de zwangerschap) wat aan te trekken. Dus langzaam wordt het ietsje beter, en daar zijn wij al tevreden mee. Al zal het nooit 100% worden. Het is erg vervelend. Ik kan ook alleen maar adviseren er een weg in te vinden. Want je maakt jezelf anders alleen maar gek. Veel sterkte en succes. Geniet van je zwangerschap! Liefs
Ik snap dat je dit heel vervelend vind en het lijkt me ook heel frustrerend als je je schoon ouders en in wil betrekken en ze geen spatje intresse tonen! Maar ik lees wel veel tussen de regels door "Krijgen" Sorry helemaal niet lullig bedoeld maar waar gaat het nu om dan het krijgen of het na je vragen? En wat het broertje betreft hij is de jongste en dan gaat dat vaak zo het is haar kind , haar eigen, ik weet dat jou vriend dat natuurlijk ook is maar hij is niet de jongste, Mijn ouders hebben dit ook met de jongste. Ik probeer je nu niet te zeggen dat je je aansteld want snap best dat het gewoon verot is,, Dit is gewoon mijn kijk op het gebeuren. Liefs en succes.
Ik kan me juist wel erg voorstellen dat je van ouders en schoonouders ook wat verwacht te krijgen. Al is het een keer een rompertje, sokjes, een knuffeltje. Ik weet en vind ok dat het daar niet om draait, maar ik kan me wel voorstellen dat ook dat je dan tegen gaat staan. Maar blijf bij jezelf! Maak het niet jouw probleem, maar laat het bij hun. Succes nogmaals!
Ik verwacht van helemaal NIEMAND iets te krijgen!! Niet van mijn ouders, niet van mijn schoonouders (okee, dat gaat niet gebeuren), niet van mijn zus, niet van vriendinnen.... Als je niets verwacht, dan kun je gelukkig worden van hetgeen je wel krijgt! Als je wel wat verwacht, dan raak je teleurgesteld omdat je niets kunt krijgen. Volgens mij een algemene levensles; heb nooit verwachtingen van anderen! Dan kan het allemaal alleen maar meevallen! En verder; het gaat om het krijgen van materiele dingen. Dan kunnen jullie zeggen van niet, dat het om de aandacht gaat, maar dan spreek je jezelf tegen als je zegt dat je die aandacht wilt door middel van een klein cadeautje. Geniet toch gewoon lekker en kijk niet zo om je heen naar hoe anderen met jullie zwangerschap omgaan.
Het klopt: je kunt beter geen verwachtingen hebben van anderen. Daar heb je gelijk in. Maar toch denk ik niet dat dat altijd haalbaar is.
Dat is ook lastig en iets wat je moet leren.... dat komt niet in 1 keer. Ik denk dat het echter wel altijd haalbaar is, als je nu kunt inzien dat je teleurstelling komt door iets wat jij van hén verwacht en dat die teleurstelling niet door je (schoonouders) veroorzaakt wordt, dan ben je al een stap verder.
klinkt ook hier bekend! Idd zoals meerdere zeggen (hoe lastig het ook is) niet teveel van aantrekken laat ze maar! Je zal zien als die kleine er eenmaal is dat ze de deur opeens bij je plat willen lopen.. Maar of het dan nog hoeft?! Ik ben bang dat het voor mij dan ook niet meer hoeft.. maja dat zien we dan wel weer
Ik snap dat het voor sommigen vervelend is om te weinig aandacht en interesse te krijgen, maar jij draagt het kindje de hele dag. De eerste paar maanden zien mensen nog helemaal niks aan je, dan leeft het vaak ook nog helemaal niet zo. Vrouwen zijn al moeder vanaf de bevruchting, mannen zijn vaak pas vader vanaf de geboorte. En ouders en souders zouden wel al helemaal opa en oma moeten zijn vanaf de bevruchting? Ik snap heel goed dat veel so pas na de geboorte echt belangstelling gaan tonen hoor. Bovendien, sommige mensen uiten hun gevoelens nou eenmaal niet zo makkelijk. Dus aan hun is het moeilijk aflezen wat ze echt denken. Ik heb hier trouwens helemaal geen cadeautjes gehad, verwachtte ik ook helemaal niet. En wel genoeg interesse, iedereen vraagt gewoon af en toe hoe het gaat en of ik al een buikje krijg. Prima, helemaal tevreden. PS. Mejojo: die reactie vind ik niet normaal, ik had daar echt wel flink ruzie over gemaakt. Waar bemoeien ze zich mee zeg! Ik vind het heel knap dat je nog steeds een relatie met die mensen hebt, ik denk niet dat ik dat zou kunnen.
Wooohw..! Schokkend! Ik denk dat ik haar ten eerste bijna wat aan zou doen en al helemaal geen contact meer hoefde met hen..! Wat ontzettend naar voor jullie!
Fijn ook dat mensen hier lezen en er echt wat van opsteken.... Als je dus nu al vooruit bedenkt dat ze dan vast de deur wel plat zullen lopen en dat het dan van jou niet hoeft... WEES TOCH GEWOON BLIJ DAT ZE TEGEN DIE TIJD WEL AANDACHT AAN JE GEVEN.....
Misschien moet iedereen dat voor zichzelf bepalen. Helemaal omdat er vaak een hele geschiedenis achter zit. Zijn altijd lastige dingen..!
Alleen als jij of je man geadopteerd is, is je (schoon)moeder zelf ook zwanger geweest, dus die zou toch moeten weten dat je van alles gaat voelen e.d. Maar goed, niets verwachten is sowieso een goede tip.