hey meid... ik snap je heel erg goed! hier een soortgelijk verhaal! ik ben 21 maart uitgerekend en mijn schoonouders gaan 26 maart op vakantie! ik vind dit best wel heel erg...omdat ik alleen mijn vader nog heb, en onze band niet heel sterk is en ik heb juist een super goeie band met mijn souders! het is onze eerste en vind het best moeilijk als ze niet kunnen komen als de kleine geboren is...ook voor mijn vriend als er wat is gaan we altijd gelijk naar zijn ouders ze wisten als eerste(ver voordat de rest het wist) dat ik zwanger was, ze zijn mee geweest toen we ons huis gingen kopen, als ik of mijn vriend een andere baan heeft of wat dan ook gaan we gelijk naar ze toe om te vertellen hoe het ging enzo...plus dat ze als enige weten wat het geslacht van ons kindje word! we delen alles met ze...en dan zouden we het mooiste wat ons overkomt niet eens kunnen delen....heb er wel wat van gezegd maar ze zeggen dan steeds...ach joh het komt toch eerder...maar dat weet je natuurlijk niet de tijd begint al aardig te dringen! en wat ik ook erg moeilijk vind is dat ze in ons geval ook wel rekening met mijn schoonzus houden, daar bleven ze wel voor thuisd en houden ze wel reken ing mee, maar zij heeft een ongelooflijk grote bek en zegt waar het op staat, ze kwetst daar mijn schoonouders vaak mee, en dan houden ze rekening met haar uit schuldgevoel...maar omdat wij niet zo in elkaar zitten zijn we daar de dupe van! xxx
Ik zou willen dat mijn schoonouders zolang weg waren geweest. Vooral schoonmoeder. Jeetje, wat zeurt zij veel over haarzelf. Heeft enkel intresse in haar zoon, mijn vriend dus, haar man, haarzelf en kleine. Waar blijft kraamvrouw in dit verhaal? In al die 10weken dat kleine op de wereld is, is er nooit aan mij gevraagd hoe het met mij gaat. Zelfs niet na een heftige bevalling. Dus... Je mag mijn schoonouders wel hebben hoor mocht je het nodig hebben...