Ik ben, bij kinderen en grootouders , een groot voorstander van pick your battles. Slapen is belangrijk, maar rond 1 jaar willen ze vaak naar 1 slaapje ipv 2, die van mij was zelfs nog eerder bezig met maar 1 slaapje. Voordeel was dan wel dat ze langer sliep dat ene slaapje, maar ook zij had even een paar minuten inslaaptijd nodig. Bij mijn ouders en schoonouders heb ik er altijd mijn dochter zelf bij gehaald. Van MIJ hoeft ze niet te slapen hoor, maar het is zo zielig omdat ze er echt beroerd van is de volgende dag. Nou reken maar dat kindlief opeens wel kon slapen bij opa en oma, want een zieke kleindochter vonden ze wel een goede reden om door te zetten Maar kindjes hebben heel erg snel door waar iets wel mag, en waar niet, dat zie ik bij de kindjes waar ik op pas, maar ik zie ook dat mijn dochter bij mijn schoonouders veel serieuzer bezig is met laten zien wat ze kan, terwijl ze bij mijn ouders veel speelser is. Bij schoonouders raakt ze geen bril aan, bij mijn ouders heeft ze regelmatig de bril van mijn moeder op haar neus. Nu is die van mij 4, maar dit speelt al sinds ze heel erg klein is, ze merken heel erg snel waar iets wel kan, en waar niet, en zijn er een stuk slimmer in dan wij denken.
Ohw lastig joh! Maar ik vind je geen zeur en bij standaard of vaak oppassen dat in grote lijnen gewoon jouw regels gelden. En dan vooral rondom ritme, eten en slapen. En anders moet ze maar bij jullie oppassen: in jullie huis, jullie regels....! Ik zou er iig snel klaar mee zijn.
Helemaal mee eens met pijn in mn hart, want ik vind het ook heel moeilijk als anderen het niet op mijn lees: de beste manier doen. Voor mijn eigen gemoedsrust en die van de helpers om mij heen, probeer ik ook alleen een punt te maken van de dingen die echt niet in het belang van mijn kind zijn. En de rest: probeer ik niet te zien en te horen