Je stelt je niet aan. Ik zou dat nooit accepteren. Ze boffen maar hoe toegeeflijk jullie tot nu toe zijn geweest. Succes hiermee.
Hoi Michelle, je stelt je zeker niet aan. Persoonlijk zou ik hierover ook niet de confrontatie aangaan en zeker niet terwijl je zwanger bent. Het zijn de ouders van je vriend en hij hoort dit te regelen. Ik vermoed dat je schoonmoeder mss een tikkeltje jaloers is omdat je in die spannende, prachtige periode van zwanger zijn zit. Dat je daar ook allerlei ongemakken bij hebt is ze vast vergeten. Mss helpt het je vriend om te bedenken dat zijn ouders hem heus niet laten vallen als hij een keer alleen komt, of zegt dat ze de volgende keer bij jullie welkom zijn. En dat hij er heel veel mee wint om voor jou op te komen. Want zijn loyaliteit hoort bij zijn eigen gezin te liggen. Zijn vrouw en kinderen dus! Wat je sm jou appte mag hij niet accepteren. En jij hoeft je alleen maar druk te maken om de baby in je buik en jezelf op dit moment. Jullie zoontje zorgen jullie samen voor en de rest is 'werk aan de winkel' voor je man. Als hij denkt dat het vanzelf wel overgaat zot hij er echt naast. Jullie zouden het eerste gezin niet zijn die door zoiets in relatie problemen geraken.... Dikke knuffel!
Ik herken het wel, wij woonde op 5 min afstand van mijn schoonfamilie. Echter moest het altijd van ons kant komen dat wij daarheen gingen Rn kwamen hun nooit. Ik raakte daar klaar mee en ben toen ook niet meer daar heen gegaan waardoor we letterlijk elkaar al maanden niet zien. Ze bellen 1 x in de paar maanden naar mijn vriend om te kijken hoe het gaat. Toen wij gingen verhuizen kwamen ze 2 maanden later aan kakken met geld voor de verhuizing en oh ja voor mijn verjaardag die al 3 maanden geleden was met de felicitaties!
Wat apie zegt sluit ik me bij aan meid. Mijn man lost de ellende op met zijn familie en ik de ellende met die van mij. Jij als zwangere meid moet daar niet tussen komen te zitten. Slecht voor de relatie en het geeft stress. Maar je zei dat je liever geen ruzie maakt met je schoonouders? Alsin het zijn groffe lui? Is er reden om he zorgen te maken?
Vergis je daar niet in. hier word vriendlief verstoten door zijn ouders omdat zij boos zijn op mij terwijl ik de gene ben die boos hoort te zijn en niet hun. maar goed. Ts. ik heb in de zelfde situatie gezeten en nog van alles eromheen maar goed. wees niet boos op die mensen hoe vervelend ze ook zijn. dat je je gekwetst voelt kan ik heel goed begrijpen. maar boos zijn kost zoveel energie en dat is zo zonde. ik heb het boze gedeelte van me afgezet al een tijdje. de gekwetste gevoelens zijn er nog maar moet ik loslaten van mezelf. helaas moet dat slijten. ik voel me wel al stukje bij beetje beter. als je zo een app krijgt zou ik ze gewoon gelijk doorsturen naar je vriend en hem er een digitale schop achteraan geven of hij eventjes ze moeder wil in dimmen. waarschijnlijk gaat hij de confrontatie ook niet met ze aan omdat hij weet dat hij ook geen kans heeft om te praten. maar blijf wel met je vriend praten. leg hem uit hoeveel pijn ze jouw doen met dit soort onzin. als hij op een gegeven moment door heeft dat ze jouw zoveel verdriet doen dan zal die vast wel bijdraaien. en probeer het bij jezelf te houden en niet hun aan te vallen. dat hielp voor mij richting me vriend toe. als er iets is of als je wilt praten mag je me altijd pb sturen. misschien lucht dat een beetje op
Je stelt je niet aan hoor. Het is heel logisch dat je nu geen zin hebt om er iedere week heen te gaan. Je vriend zal dit toch ook moeten begrijpen.. Succes!
Tuurlijk stel jij je niet aan. Ik vind het maar apart gedrag van je schoonouders. Aan je partner om dat op te lossen. Wat zegt hij trouwens van zulke appjes van zijn moeder? Mijn vriend zou dat echt niet waarderen als hij zoiets zou lezen. Die had daar wel wat over gezegd. Vind toch dat je bij zulke conflicten samen 1 lijn moet trekken. Hoop dat ze gaat bijtrekken voor je en laat ze maar lekker zelf komen als de baby er eenmaal is! Het zijn toch geen bejaarden
Oow hier krijg ik zo de kriebels van! Doet me een beetje denken aan mijn eigen schoonouders/schoonmoeder... Brr.... Die kunnen ook zo enorm de opstandige puber in mij oproepen! Zijn erg op eigen behoefte gericht en kunnen zo over onze grenzen in heen gaan! Gelukkig wonen ze een eindje weg, want zij zou regelmatig op de stoep staan anders ben ik bang. Ik probeer het maar als een beperking van hun kant te zien. Lost praktisch niets op, maar maakt mij rustiger . Veel met je man over praten en kijken of er ergens een oplossing is. En als het echt over je grenzen gaat dan vooral niet toegeven! Leg uit waarom het je te ver gaat (en ja pijn of vermoeidheid door zwangerschap is een goede reden). Dan kunnen zij eieren voor hun geld kiezen of erin stikken zou ik zeggen. Een relatie is iets wederzijds en als zij niet kunnen investeren, dan zou ik niet meer gaan doen dan binnen je grenzen ligt. Mijn man ziet gelukkig ook de tekortkomingen van zijn ouders en we hebben samen besloten dat we iig onze eigen grenzen goed in de gaten houden en daarvoor opkomen. Daarbinnen komen we schoonouders wel tegemoet.
Oei wat een vervelende situatie. Ik zou zeggen deëscaleren. Praat eerst goed met je partner en zorg dat jullie op één lijn zitten. Ik begrijp het wel als ouders niet zomaar bij hun kinderen langs gaan, zeker als ze nog zo jong zijn. Mijn ouders en schoonouders werken ook allemaal nog en hebben hun eigen leven. Met drie kinderen en een vijfde en zesde kleinkind op komst zijn mijn ouders enorm gelukkig, maar ze komen nooit langs zonder uitnodiging gewoon omdat daar geen tijd voor is dat bij iedereen te doen. Maar goed, dat is niet de hoofdzaak. Soms groeit het zo dat je op een vaste dag langs gaat. Ik houd daar ook niet van. Als je met je partner op één lijn zit, kunnen jullie je schoonouders misschien samen uitleggen dat een vaste dag in de week niet langer in jullie drukke weekplanning past. Benadruk wel dat jullie maar wat graag regelmatig, maar wel spontaan langs komen en dat zij natuurlijk altijd welkom zijn bij jullie. Nodig ze kort daarna een keertje uit om te komen eten. De houding die je schoonouders nu hebben kan natuurlijk echt niet, maar probeer er boven te staan, ga niet in discussie over de details, laat het verleden rusten en begin opnieuw. Die verjaardag zou ik toch gewoon lekker thuis vieren hoor. Je schoonouders hebben klaarblijkelijk nog behoefte aan een verklaring hiervoor en die is heel simpel: je wil zelf zijn verjaardag organiseren en je wil dat deze plaats vindt in zijn eigen huis. Bovendien wil je jullie en zijn vrienden toch niet een half uur laten rijden voor een kinder verjaardag. Zorg ook hiermee dat je eerst goed met je partner praat. Je zou het ivm de ruimte op twee dagen of tijdstippen kunnen vieren, apart voor vrienden en familie. Ga voor je gezin en probeer niet iedereen te pleasen. Heel veel succes.
Nou, blijkbaar heb jij engelen geduld.. Bij mij hadden ze het al lang kunnen bekijken! En je vriend mag er ook wel eens flink wat van zeggen.. Je eigen kind zijn verjaardag niet in je eigen huis mogen vieren? Het word wel steeds gekker met sommige mensen hoor! Wat zeggen jouw eigen ouders hiervan..? En elke zondag naar je schoonouders al 5 jaar lang? Respect hoor. Ik ga zo vaak niet eens naar mijn eigen ouders, terwijl ik daar een hele goede band mee heb. Je hebt je eigen gezinnetje.. Mensen hebben het tegenwoordig allemaal al zo druk en dan van zulke schoonouders? Pffff.. Vermoeiend! Sterkte ermee.