precies...en de ene keer zeg je het subtieler dan de andere keer... en bij alle goede adviezen waarbij ik denk...jahoor heerlijk dat ongevraagde advies.. dan zeg ik: dat is ook een optie maar ik denk eno oor in andere weer uit... soms moet je gewoon maar doen of je het niet hoort (lees: je er niets van aantrekken) Na een poosje heb je je nieuwe plek als ouder verworven een gaan de grootouders dat ook wel inzien...worden de ideen vanzelf minder, is mijn ervaring......
maar probeer in ieder geval te voorkomen dat ze via je buik of via je kindje praten. Ik bedoel.. voorbeeld waar ik eens mee te maken heb gehad met mijn schoonmoeder. Astrid zit bij haar op schoot en vraagt aan astrid die toen pas net een jaar was, "wanneer kom je eens bij ons logeren?" Tsja.. ehm, als je wacht op een antwoord van haar, dan kan dat nog wel even duren. Ik heb toen gezegd dat het misschien handiger en vooral aardiger was als ze die vraag gewoon rechtstreeks aan de moeder zou vragen. Die was namelijk wel in staat om antwoord te geven.