Mijn schoonvader hebben we bewust onze kant op gehaald. Hij woonde ook op circa 20 minuten afstand, maar vanwege zijn gezondheid wilde we hem dichterbij hebben. Hij woont nu op 800 meter van ons huis. Komt hij dagelijks? Nee, dat vindt hij ook niet nodig. Hij vindt het een fijn gevoel dat we binnen 2 minuten daar kunnen zijn en wij ook. Mijn schoonmoeder en haar partner wonen op 5 minuten rij-afstand en willen nu een woning bij ons in de wijk. Helemaal prima, ook hen zien we nu ook niet dagelijks, wel wekelijks. Ik zou het geweldig vinden als mijn ouders praktisch om de hoek zouden wonen, maar die wonen helaas 200 en 300 km verder op!
Ik kan me de reactie van TS goed voorstellen. Ik ben ook graag op mijzelf en stel dat ons kind tztop een clubje zit, dan sta ik daar ook graag langs de lijn te keuvelen met mijn man, een vriendin of andere ouder met wie het goed klikt ipv min of meer verplicht met m'n schoonouders. Een keertje is leuk maar het moet geen vaste prik worden. Onverwachts visite heb ik al helemaal een hekel aan en ik vind het heerlijk om qualitytime door te brengen met mijn gezin. Dus nee ik zou ook geen gat in de lucht springen als iemand dichterbij me komt wonen en alvast begint over vaker koffie drinken, vaker oppassen etc. Dit gezegd hebbende, mijn schoonouders wonen nog geen kilometer verderop. Ze komen eigenlijk nooit onverwachts op visite want ze weten dat wij daar niet van houden. Daarom bellen ze altijd eerst. Mijn man gaat ook geregeld zonder ons even langs. Dat is voor hen ook leuk, zien ze hun zoon weer eens even zonder aanhang. TS Willen ze daar wonen vanwege het huis/de omgeving of alleen vanwege jullie? Als je zegt dat jullie over 5 jaar misschien wel heel ergens anders wonen, willen ze dan nog steeds verhuizen of zie je ze dan denken "nou dan heeft het ook geen zin om in dat dorp te gaan wonen"?
Wat fijn dat je schoonouders zo betrokken zijn dat ze ook bij de voetbalwedstrijden willen komen kijken enzo! Je kunt niks doen, het zijn volwassen mensen die mogen wonen waar ze willen, al kopen ze het huis naast jullie. Ik zou lekker afwachten, mocht het je te gek worden met hoe vaak ze langs gaan komen e.d. kun je het altijd dan nog bespreekbaar maken. (Ik weet trouwens dat ik heel bevooroordeeld ben in contact met (schoon)ouders omdat mijn kinderen hun opa's en oma's al niet meer hebben. Ik zou dus alles ervoor over hebben om überhaupt een opa en/of oma in de buurt te hebben voor de kids. Zelf heb ik er destijds voor gekozen om in hetzelfde dorp als mijn ouders te blijven wonen toen ik op mezelf ging wonen. Nooit spijt van gehad, zeker niet toen ze zo ziek waren en ik elk moment even langs kon komen, al was het maar voor 5 minuten)
Ik zou dus niet afwachten als ze meteen al komen met 'zodat we vaker langs kunnen komen en dit en dat' als je dat allemaal laat gebeuren en NA de koop ineens gaat zeuren dat je dat niet wil hebben vind ik dat ook niet netjes. Dan geef je ze eerst het idee dat dat allemaal dikke prima is.
Ze mogen wel wonen waar ze willen maar dat geeft hen niet het recht TS en/of haar gezin te claimen. Daarin mag TS zeker haar grenzen aangeven.
Ik geef toch ook aan dat ze dat bespreekbaar kan maken? Maar ik zou daarmee wachten en niet vooraf al overal grenzen gaan stellen maar als er iets gebeurd wat je niet leuk vind (bijv. Om 10u op zondagochtend onaangekondigd op de stoep staan) het dàn gelijk zeggen. Ik zou niet nu al beginnen met een hele opsomming van wat je allemaal wel/niet wil of verwacht van je schoonouders.
... Snel vorbeeld: 2 weekjes na bevalling hadden ze familieweekend. Konden wij best komen met de baby. Nou nee, dat was me echt te snel. Uiteindelijk niet door gegaan maar als ze in hetzelfde dorp wonen zouden ze het eisen of iedereen bij ons laten langskomen (want zo dichtbij). .. ... Ze begonnen zelf over vaker langskomen, oppassen en als ik dan de boodschappen had gedaan kon ik mooi langs hun huis voor koffie. ....Over een chaletje in de tuin... hou op, dat heeft schoonmoeder meer dan eens voorgesteld. .... Met name schoonmoeder heeft een sterke mening over dingen en walst rustig over je heen. Ze vraagt vaak niet, nee ze zegt het. Zo vallen komende zomer (bij toeval) onze geplande vakanties samen. Roept zij gelijk: Oh dan kunnen we mooi een week op dezelfde camping staan. En nee, dat is dan geen losse opmerking. Wij willen dat dus niet want we willen als gezin zijnde op vakantie en tijd voor elkaar. En dan vinden ze het niet leuk als we dat zeggen. Met deze dingen die je schrijft denk ik dat je duidelijk moet zijn voordat ze dat huis kopen. Echt duidelijk. Niet bot, maar ook zeker niet met fluwelen handschoentjes en we-zien-wel-s. Gewoon: "Wij vinden de vorm en frequentie van het contact zoals het nu is prima en willen het graag zo laten. Wij hebben ook tijd nodig met elkaar, ons gezin en onze vrienden, dus als je een huis wil kopen in het dorp alleen om ons vaker te zien dan ben ik bang dat je teleurgesteld gaat worden. Misschien wonen we hier over 5 jaar zelf niet eens meer." Oid
In je nek staan hijgen? Benauwd? Ons ook momenten hebben met de kinderen? Lekker positief kom je over hoor..speelt er nog wat meer, behalve dan dat ze interesse lijken te tonen in jullie leven? Je komt nogal egoïstisch over. Wat is er in hemelsnaam mis met een trotse opa en oma langs het veld. Hoef je toch niet eens bij te staan? Mijn ouders zijn er elke week, vinden de kindjes fantastisch, maar sta echt niet alleen met hun te praten. Er zijn veel meer opa's/oma's.
Ik begrijp nu het verhaal iets meer. Schoonouders zijn iets te betrokken en dringen zich vaak op. Dan wordt het verhaal al iets anders... Ik zou vooral praten over hun sociale contacten en of ze dat niet gaan missen. Jullie kinderen worden ook groter en gaan straks hun eigen gang en jullie ook, wellicht meer werken etc. Maak ook duidelijk dat de bezoekfrequentie niet anders zal worden, want zo verder wonen ze niet, jullie hebben ook een druk leven. Mijn sm wil deze kant niet op, maar loopt altijd te zeuren dat we haar te weinig zien. Tja jouw keuze. Omdat ze nu ver weg woont, ga je niet voor een uurtje. En anders zou ik echt wel elke week ff bakkie doen.
Wat ze bedoelt is, dat van haar verwacht wordt, dat ze dus altijd bij opa en oma staat. Die verwachting wilt ze niet.
Gewoon duidelijke grenzen stellen zoals: even een belletje als ze langs willen komen. Lijkt mij juist fijn als opa en oma, vaak op het voetbalveld staan te kijken. Je kan ze het natuurlijk niet verbieden om dichterbij te wonen.
Natuurlijk hebben zij verwachtingen. Jij toch ook? Het komt er gewoon op aan die open en eerlijk op elkaar af te stemmen. Eerlijk? De manier en de toon waarmee je hier schrijft heeft voor mij ook wel een beetje een "schoonkreng" gehalte. Maar dat is natuurlijk alleen maar een aanname vanuit wat je schrijft. Ik ken je natuurlijk niet. Maar denk er toch aan dat de toon de muziek maakt. En het is nog maar een idee. Verspil niet te veel energie in negatieve scenario's uitdenken. Negatieve energie is vaak verspilde energie. Gebruik jouw energie voor leuke dingen of voor het werken aan oplossingen als er een echt probleem is!
Je kinderen gaan daar voetballen, niet jij. Misschien lijkt het je man en je kinderen wel enorm leuk als opa en oma daar regelmatig staan te kijken. Hoe lelijk jij nu over hen praat en hen op afstand wenst te houden... Ik ben benieuwd hoe jij later door je eigen kinderen en hun aanhang op afstand wenst te worden gehouden. Wat minder azijn drinken en gun je man zijn ouders en je kinderen hun opa en oma!
Ja maar dan nog. Wat maakt het uit als ze elke week komen kijken? Ik zou het helemaal niet erg vinden als mijn (schoon) ouders dat doen. Een gezin moment is het sowieso niet, want er staan nog tig ouders en opa’s en oma’s.
Je vult bij voorbaat al heeeel veel in, ik zou gewoon eens afwachten en onderweg je grenzen aangeven waar nodig - misschien is het helemaal niet nodig.
Maar zij zegt zelf dat zij al te vaak iets moet zeggen oftewel zoon spreekt zijn eigen ouders niet (genoeg) aan. Misschien betekent dat dat hij het niet eens is met vrouwlief maar liever geen nachtje op de bank wil doorbrengen bij wijze van, dus voor de lieve vrede zijn mond houdt tegen alle partijen. Veel mannen durven niet tegen hun vrouw te zeggen dat ze moeten ‘dimmen’ over hun ouders en vermijden confrontaties. Als hij het uit zichzelf echt niet wil, had hij allang zijn ouders hierover gesproken. Heb dit vaker gezien in mijn omgeving en dan blijkt later toch dat ze eigenlijk niet op 1 lijn zitten over dat onderwerp. Ik zeg niet dat dat hier speelt, maar ik weet ook niet of het niet speelt.
Zonde van je energie om je hier zo druk om te maken zeg! Wees blij dat je een normale verstandhouding hebt met je schoonouders en dat ze begaan zijn met je kinderen. Als ze echt zo ontzettend veel contact hadden willen hebben en zich overal op zouden willen dringen zoals jij nu schetst, dan zouden ze dat nu ook wel al doen lijkt me. 20 minuten rijden om op het voetbalveld te kunnen staan is een kleine moeite, dus als ze dat nu niet doen vinden ze dat misschien helemaal niet zo belangrijk als jij nu invult. En je kunt ze niet verbieden om in 'jullie' dorpdor komen wonen. Net zoals zij jullie ooit niet kunnen dwingen te blijven mochten jullie plannen hebben om te verhuizen.
Ik heb geen zin om dat zelf te gaan invullen. Als ts zegt dat haar man er ook niet op zit te wachten, dan geloof ik dat maar.