Ik vind het eerlijk gezegd ook behoorlijk grof je met die zaken te bemoeien. Het zijn nog niet eens je eigen ouders. Hooguit zou je man er een keer incidenteel iets over kunnen zeggen. Maar hallejulah zeg, waar je al niet over na kunt denken!! Als zijn ouders onverhoopt komen te overlijden zullen ze heus niet 0 euro op de spaarrekening hebben staan. En ja, anders moet je dat misschien voorschieten, is dat zo erg, mensen die meer dan 20 jaar of langer voor je (man) gezorgd hebben? Overigens, dat een overlijdensverzekering zo fijn de uitvaart regelt vind ik ook een argument van niets, bij het overlijden van mijn vader heeft de uitvaartleider ons met werkelijk alles geholpen, hij heeft zelfs de overlijdensakte in Amsterdam voor ons opgehaald omdat mijn vader in het ziekenhuis was overleden (vanaf hier een uur met de auto). Daar heb je echt geen verzekering voor nodig. Wij hebben zelf ook geen overlijdensverzekering, alleen mijn man heeft er een omdat hij in zijn land van herkomst begraven wil worden en ik dat wel geregeld wil hebben. Maar verder, nee, echt niet. Zo ontzettend duur is een begrafenis nu ook weer niet....En er blijft altijd wel wat over als er iemand overlijdt, zeker als er ook nog een huis of auto wordt verkocht.
Je kunt het wel erg brutaal vinden....maar als ze overleden zijn, dan zit je er wel mooi mee. In 1 jaar tijd zijn mijn vader, tante en opa overleden. Gelukkig is dit allemaal goed gekomen. Mijn Opa en vader hadden het goed geregeld. Je kunt niet zomaar bij iemands geld komen als deze overleden is. Tenzij er spaargeld is, dit mag altijd gebruikt worden om de uitvaart te regelen. Maar als dit er niet is, of niet genoeg....dan zul je het eerst zelf moeten voorschieten. Want de overwaarde, of de erfenis, heb je niet zomaar op je rekening staan.
Omdat ik vind dat je dit niet met je schoonouders bespreekt. Het is hún leven, hún einde, en het is zo ontzettend privé naar mijn mening, dat je dit niet met hen bespreekt. Ik zou dat heel vreemd vinden. Als jullie het bespreekbaar willen maken, zou ik ervoor kiezen om dat dan over te laten aan de kinderen. Persoonlijk zou ik dit nooit met mijn ouders willen bespreken, puur omdat ik het hun beslissing vindt. Ik zou dan op dat moment wel zien hoe het financieel afgehandeld gaat worden. Daar zou ik me op dat moment absoluut niet mee bezig houden.
Nou, dit is niet helemaal waar... De oma van mijn man is een paar jaar geleden overleden en had wel een overlijdens verzekering, maar die was al zo oud dat er maar een goeie 1000 euro vrijkwam. Er was verder geen spaarrekening, geen huis en geen auto. De inboedel was vrij nieuw omdat ze het jaar daarvoor verhuist was, maar dat was allemaal Leenbakker spul, dat wilde ze zelfs bij de kringloop niet hebben, laat staan dat je het nog leuk kon verkopen. Uiteindelijk hebben de kinderen dus de uitvaart en alles er omheen moeten betalen... En 7/8000 euro ben je zo kwijt. Wij hebben dus beide wel aan onze ouders gevraagd of ze het goed geregeld hadden, ik vind dat helemaal niet raar om te doen. Het zou toch te gek zijn dat ik geld moet sparen om mijn moeder te kunnen begraven?? Ook al heeft ze dan al die jaren voor mij gezorgd, er is ook nog zoiets als eigen verantwoordelijkheid...
Tsja, ik vind het gewoon niet kunnen om het te vragen of min of meer te 'eisen' dat er een afgesloten wordt, dat zal dan wel iets persoonlijks zijn. Mijn ouders hebben ook geen uitvaartverzekering, maar dat is toch zeker niet mijn zaak? Wij ook niet, en dat is ook niet de zaak van mijn moeder...Precies wat je zegt, eigen verantwoordelijkheid, en ik zou het uitermate vervelend vinden als anderen zich daarmee gaan bemoeien. Maar goed, dat geldt blijkbaar niet voor iedereen.
Nee dat is misschien nu nog niet jou zaak....maar als je moeder overlijdt dan wordt het wel jou zaak.... Je kunt wel zeggen eigen verantwoordelijkheid, maar ik vind het onverantwoordelijkheid! Helemaal als er niet voldoende spaargeld is. Of wil je niet dat ze een uitvaart krijgt? Dan moet je haar lichaam geven aan de wetenschap. Mijn tante is een half jaar geleden overleden. Zij was arbeids ongeschikt en kreeg een uitkering. Zij had helemaal niks geregeld. Dat zou betekenen dat haar zonen van 18 en 14 jaar zouden moeten opdraaien voor de uitvaartkosten. En daar hebben ze natuurlijk nog geen geld voor. Je wilt ze ook niet opzadelen met een schuld. Dus heeft mijn familie allemaal geld gegeven voor de uitvaart, zodat de kinderen er ook goed op konden terug kijken. Maar het is echt niet fijn om allemaal 1000 euro te moeten betalen.
Consider, ik weet heel goed waar ik het over heb, zoals je hierboven hebt kunnen lezen is mijn vader een half jaar geleden overleden. Ik heb samen met mijn moeder en mijn zusje zijn hele uitvaart geregeld, dus geloof me, ik weet precies waar ik over praat en ook om welke bedragen het gaat. En nee, dan nog steeds vind ik het niet mijn zaak, buiten het feit dat mijn moeder genoeg spaargeld heeft. Ik hoop daarbij dat ik nu ik mijn vader zo jong al heb verloren ik insallah alsjeblieft nog een paar veel jaar langer van mijn moeder mag genieten in plaats van nu al over dit soort zaken te hoeven nadenken, en je bedoelt het ongetwijfeld goed, maar zulk soort berichten hoef ik nu echt niet te lezen
Nee ik vind het ook niet leuk, maar ik heb dit jaar ook 3 dierbaren moeten verliezen....mijn vader, opa en tante. Zou je het niet heel fijn vinden om te weten hoe iemand graag zijn uitvaart wil hebben? Welke muziek, wat voor soort bloemen, in besloten kring of openbaar, koffie of een borrel. Dit zijn anders ook allemaal dingen die je moet bedenken als iemand overleden is. En dan heb je zoveel verdriet, dat je niet met zulke dingen bezig wilt zijn.
Wat een uitéénlopende meningen zeg. Dat had ik niet verwacht. Ik heb geen idee of ze via iets anders verzekerd zijn, via de hypotheek of zo, zoals iemand zei. Maar naar mijn weten niet via een gewone uitvaartverzekering iig. Ik denk dat ik dit onderwerp maar laat rusten en dat we het er over een aantal jaren nog eens over praten. Bedankt voor de reacties.
Wij vonden het op dat moment heel erg fijn die laatste dingen juist goed voor mijn vader te kunnen regelen, dus dat is klaarblijkelijk ook weer voor iedereen anders
Het was ook erg fijn om die dingen te kunnen regelen, maar wij vonden het ook erg fijn dat we zeker wisten dat mijn vader het goed vond hoe wij het hadden geregeld. Het levensverhaal (wat wordt verteled tijdens de uitvaart) heeft mijn vader zelf nog kunnen lezen, en hij heeft ook nog wat kunnen aanpassen. We wisten dat hij ging sterven en we vonden het erg fijn dat de sfeer zo open was dat we hierover konden praten. Dat het geen taboe was. Maar goed...verschillende meningen...verschillende mensen. Anders zou het toch een saaie wereld zijn
Dat is zeker waar . Bij mijn vader kwam het overlijden heel onverwachts dus dan is het allemaal ook zo anders... In ieder geval veel sterkte!
Gho ik word eigenlijk kwaad als ik dit lees. Ik vraag mij af hoeveel respect je toont aan je schoonouders op deze manier. Ik hoop dat jou kinderen nooit zo hebberig worden en je ooit zeggen dat je met alles zelf maar je plan mag trekken. Ik vind het als ouders niet meer dan normaal dat je je kinderen met alle middelen en liefde opvoed is het dan niet meer dan normaal dat je later voor hen ook hetzelfde doet? Denk je nu echt dat je schoonouders je in schulden zullen zetten. Dat ze echt geen euro op hun rekening staan hebben? Ga je ook zo reageren als er plots een brief van de notaris in je bus zit met een leuke erfenis of zijn ze dan terug de mensen van de wereld. Heb zelf mijn vader en broer verloren en weet waarover ik praat, op geen enkel moment hebben mijn moeder en ik gedacht van ja zeg dat kost nu wel veel hoor. Ik kan mij hier echt in opwinden en vind dit zeer respectloos!
Ik snap eigenlijk wel dat je daar duidelijkheid over wil. Als je voor jezelf alles goed hebt geregeld zou ik het ook niet fijn vinden als je je in de schulden moet steken omdat iemand anders de zaken niet (goed) heeft geregeld. Tuurlijk hebben je schoonouders jaren voor je man gezorgd, maar dat betekend niet dat jullie je na hun overlijden in de schulden zouden moeten steken. Op het moment zelf zul je waarschijnlijk niet denken aan de kosten etc. Maar het lijkt me nog erger om niet eens het verlies goed te kunnen verwerken, maar in plaats daarvan bezig te moeten zijn hoe je het allemaal moet oplossen als zij niet verzekerd waren. Ze hoeven natuurlijk niet in details te treden, maar het is wel fijn om te weten of er iets is geregeld. Iemand zal toch ook gegevens moeten hebben van verzekeringen oid (al is het maar de naam van de maatschappij) voor het geval dat zij overlijden, zodat je er aanspraak op kunt maken.
Dat is eigenlijk precies wat ik bedoel. Dank je voor je reactie. Zelf hebben we het inderdaad goed op orde, en natuurlijk ook juist met als reden dat je het je nabestaanden niet aan wil doen om nog met kosten opgescheept te zitten na ons overlijden. En inderdaad als er dan andere familieleden zijn die dat dan niet goed op orde hebben, dan merk ik dat ik daar tegen aan loop... Het is niet mijn bedoeling om mensen boos te maken dmv dit topic. Dit soort reacties had ik eigenlijk helemaal niet verwacht, als ik dat geweten had dan had ik dit topic ook niet geopend. En dat ik geen respect zou hebben voor mijn schoonouders, sorry hoor maar dat slaat gewoon nergens op. Ik heb juist in mijn allereerste stukje zo geschreven dat ik respect voor ze heb. Dus waarom dat er nu zomaar bij gehaald word, tja dat maakt mij weer kwaad. Het zijn schatten van mensen. En ik vind ook niet dat het met respect te maken heeft. Dus dat wilde ik even kwijt.
Vind dit heel mooi gezegd. Als ik er aan denk wat mijn ouders wel niet aan mij en mn broertje hebben uitgegeven zeg
Ik denk niet dat je het een paar jaar voor je uit moet schuiven. Ze kunnen gewoonweg elk moment komen te overlijden en dan wil je niet voor nare verassingen komen te staan lijkt me. Ik zou het persoonlijk niet zelf aan mn schoonouders vragen, maar zou wel manlief aansporen om eens navraag te doen. En dan gewoon in zn algemeenheid vragen of er iets geregeld is wanneer zij komen te overlijden. Lijkt me toch geen rare vraag. Mooi inkoppertje: begin over een donorformulier. Wij zijn er thuis heel makkelijk in. We hebben al heel veel mensen om ons heen verloren en weten wat erbij komt kijken. Zowel qua regelwerk als qua kosten. En hoeveel ik ook van mn ouders houdt en mn man van zijn ouders, mochten ze onverhoopt alle 4 binnen een jaar komen te overlijden, dan heb ik toch echt geen dik 40 duizend euro om alles te betalen! Dat heeft niets met liefde te maken of met de zorg die wij van ze gehad hebben. De bank neemt nou eenmaal geen genoegen met liefde Wij weten dus precies wat mijn en zijn ouders voor verzekering hebben en hoe ze de uitvaart willen hebben. Andersom weten ze dat van ons ook. De dood is iets wat bij het leven hoort, dus waarom zou je daar niet over kunnen praten?
Tja, ik blijf toch bij mijn standpunt dat ik vind dat je daar je kinderen niet voor op moet laten draaien. Het leven is al duur genoeg zonder dat soort dingen... En eerlijk is eerlijk, als ik er voor kom te staan zal ik ook gewoon betalen zonder te mopperen, maar in deze tijd is het zo makkelijk om je voor een klein bedrag per maand te laten verzekeren dat ik het eigenlijk een beetje laks vind als je het niet doet. (Ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar zo denk ik erover) Aan de andere kant heb ik makkelijk praten, mijn schoonmoeder en moeder zijn beide alleen en hebben beide een koophuis wat dan verkocht zal worden... Er komt dan best een hoop geld vrij, maar ja, dat duurt ook even voor je dat hebt. Een huis is in deze tijd niet zomaar verkocht. Maar goed, ik hoop dat het nog heel lang duurt voor ze overlijden... *klopt af*
Kan me voorstellen dat het wel iets is waar je over nadenkt. Ik ken ook iemand waarvan haar vader niet verzekerd was. moesten toen 7000 euro betalen voor zijn begrafenis. Misschien toch eens met je man overleggen wat zijn kijk er op is? en eventueel andere broers/zussen