Ik vind dat het de taak is van je schoonouders om zich goed te verzekeren. Mijn schoonbroer is een paar jaar geleden ook komen te overlijden op een nare en plotselinge manier. Hij was niet verzekerd. Als je nagaat wat we allemaal moesten regelen! Hij moest naar Sudan gevlogen worden de kosten daar de kosten hier in NL. Ik ben blij dat we close zijn met de gemeenschap, iedereen heeft mee geholpen, maar dat geluk moet je ook maar net hebben.
Ik zou niet eens weten hoe mijn ouders en /of schoonmoeder verzekerd zijn. En daarbij dat is niet mijn zorg. Als ze overlijden bezitten ze een huis, en daar kun je heel wat begravenissen van regelen, dus er kan ook nooit een probleem zijn. Ik snap ook niet zo goed , hoe daar zelfs maar aan kunt denken.
Heb niet alles gelezen ,maar snap je wel. Mijn vriend heeft zonder dat ik het wist zijn uitvaartverzekering een paar weken geleden opgezegd..omdat hij het belachelijk vond dat hij elke x iets meer moest betalen.. Heb hem even laten weten dat ik daar niet van gediend ben. Heeft hij dus al die jaren zijn geld weggegooid (hij had die verzekering al 9 jaar) en dat ik niet weet van welk geld ik alles moet gaan betalen, mocht hem iets overkomen. Hij heeft nu een nieuwe verzekering, maar is nu wel weer meer geld daar aan kwijt. Ik vind dat je het je nabestaanden verplicht bent dat je na een verlies, wat al verschrikkelijk is, ze ook nog daarmee laat zitten. Maar dat is mijn mening.
Ik weet ook niet hoe mijn ouders of schoonouders verzekerd zijn, daar ga ik ook niet over.Maar ik zou het wel prettig vinden, mocht er iets gebeuren, dat dat goed geregeld is. En daar niet aan denken, tsja, liever niet.Maar ik persoonlijk vind het wel belangrijk. Ik heb ook met mijn oma meegemaakt, dat die geen uitvaartverzekering had.En dat mijn vader en moeder alles konden betalen en regelen. (en ze hadden het al niet breed, met 4 kinderen) Dat geeft je nog wel extra zorgen die je op zo'n moment niet kunt gebruiken.
Maar het is wat ik zeg, alsze beide zijn overleden hebben heeel veel mensen wel kapitaal, in de zin van een eigen huis, spaargeld of wat dan ook. Gaat natuurlijk wel vanje erfenis af.
Kijk als iemand dat kapitaal heeft en dat zullen er ook wel veel zijn, dan is het geld geen probleem. Maar als bv ik (als ik geen verzekering zou hebben) kom te overlijden, zou mijn vriend een groot deel van ons spaargeld aan een begrafenis/cremeatie moeten spenderen. In zo'n periode met een dochtertje, minder moeten gaan werken , vaste lasten, ja dan kun je dat geld niet missen.Klinkt misschien hard, maar zo is het wel zo. Het ligt natuurlijk ook aan de situatie.Maar er zijn ook genoeg mensen met een huurhuis, geen of weinig geld op de spaarrekening.
tuurlijk zijn die er, maar ik bedoel ook niet als iemand in je eigen gezin overlijdt, maar ouders of schoonouders. En ik vind sowieso niet dat dat iets is waar je je mee moet bemoeien.Is helemaal hun pakkie an zeg maar
Ik zou me er verder ook niet mee bemoeien, maar zou het wel prettig vinden als hun het goed geregeld zouden hebben. Ik zou het als ik de to was ook verder niet gaan pushen om het anders te regelen, dat is hun ding.Maar je kunt hun er wel bewust van maken. Ik denk dat veel mensen er verder niet bij stil staan, terwijl dat soms toch belangrijk is.
Ik lees dat iemand het over hebberig heeft...beetje raar als het over je eigen geld gaat. Als je zelf alles voor elkaar hebt mag je dat toch ook van een ander "verwachten" Hetzelfde geld natuurlijk andersom...stel nou dat de TS zelf geen verzekering heeft en ze komt te overlijden...denk je dan dat schoonmoeders er blij me is om zoveel geld neer te tellen? En dat iedereen wel veel geld heeft op een spaarrekening ergens vind ik een beetje goedgelovig...helaas de realiteit in veel gevallen anders. Ik weet bijvoorbeeld dat mijn ouders op dit moment een schuld hebben (jippie...lang leve de crisis!) Als zij te overlijden komen erf ik die! Dus helaas...ook daar kan je geen begrafenis e.d. mee betalen! (en ja...ze hebben ook een eigen huis...maar helaas in deze tijd zal je daar ook geen winst van hebben) Dat het niet de zaak van de Ts is, is ook niet helemaal waar natuurlijk! Het komt op hun schouders terecht als het zover is! Het gaat ook niet om het feit dat het veel kost...tuurlijk heb je dat over voor je geliefden...maar wie weet hebben ze dat wel gewoon niet! Ik weet dat ik het helaas niet heb...dan denk je over zulke dingen na ja! Ja...als je net als sommige bulkt van het geld en dat overal zo rond kan strooien denk je daar misschien anders over...maar zo werkt het natuurlijk niet overal Het zou toch wat zijn als de TS (of ieder ander) zich in de schulden moet gaan werken met een peperdure lening omdat andere mensen verzuimd hebben hun zaakjes goed te regelen! En het kost idd erg veel om een kind groot te brengen...maar dat is niet een bedrag wat je in één keer moet overmaken aan iemand "Zo mevrouw...het termijn van 0 tot 4 jaar bedraagt 8.000,- U kunt dit storten op 12345678"
Ik snap ook niet dat iedereen hier aankomt met kreten als "geen respect hebben voor je (schoon)ouders." Ik heb veel respect voor mijn schoonouders, maar ik zit er ook niet op te wachten om een begrafenis van zoveel duizenden euro's te betalen. Ten eerste, hebben wij daar het geld niet voor en ten tweede is het idd hun pakkie an, maar daar hebben we niks aan als ze overleden zijn (even heel cru gezegd). Ik vind dat je het verplicht bent aan je nabestaanden om ze niet met schulden te laten zitten ( van de begrafenis/crematie).
Daar ben ik het helemaal mee eens. Mijn ouders hebben geld zat, daar niet van. Maar zij hebben met ons besproken dat zij een x bedrag op een spaarrekening hebben staan speciaal voor een overlijden. Ik snap niet zo dat daar een 'taboe' op is. Het is toch geen rare vraag als jij die stelt aan je (schoon)ouders? Ook over mijn schoonouders maak ik mij geen zorgen. Ik vind het pas schandalig als er niets geregeld is en je kinderen moeten dan schulden maken (als zij geen geld hebben) om de begrafenis te betalen. Ik kan mij dan ook niet voorstellen dat dit je bedoeling is geweest van je (schoon) ouders. Als er geen kinderen zijn, worden de kosten bij de gemeente verhaald. Leuk als de gemeenschap voor deze kosten mag opdraaien.
Niet iedereen heeft daar een keuze in hoor. Mijn vader was alcoholist en leefde de laatste jaren van zijn leven op straat. Hij had dus ook geen verzekering o.i.d. Wij moesten uiteindelijk met z'n zevenen de crematie van mijn vader betalen. Ik was toen 18 en dan is 800 gulden een hoop geld. Maar ik had het er zeker voor over. Maar niet iedereen kan het dus betalen en mensen vragen er ook niet om, om verslaafd te worden en op straat te leven. De hardwerkende belasting betalers betalen ook de uitkeringen van mensen die niet willen werken.
Onbegrijpelijk dat er nog steeds mensen zijn die niks geregeld hebben! Een begrafenis kost al gauw rond de 8000 - 10000 euro en dan hoef je niet gek te doen. Ik zou het aan je man/vriend overlaten om het eens bespreekbaar te maken. En ik vind het niet gek dat je je hier enigszins zorgen over maakt, alsof iedereen zomaar duizenden euro's op kan hoesten...
Dit zijn natuurlijk uitzonderingen, dat snap ik ook wel. Ik heb een aantal jaar de financieen beheerd van mensen die in een AWBZ instelling verbleven of dak/thuisloos waren en bij overlijden kon er een beroep gedaan worden op de gemeente. Daar is dat potje voor. Over je laatste zin laat ik mij niet uit want daar zijn al talloze discussies over gevoerd en dat was ook niet de insteek van dit topic.
Ik ben blij dat er toch nog mensen zijn die me begrijpen. Zo gek is mijn gedachte helemaal niet. En als ik er ook nog aan denk dat mijn schoonmoeder helemaal niet zo gezond is, al sinds haar 35e of zo niet meer aan het werk ivm gezondheidsproblemen... niet dat dat levensbedreigend is, maar je weet het gewoon nooit in het leven... Het leven is hard en het kan zo gebeurd zijn. Al hoop ik natuurlijk dat mijn schoonouders allebei de 100 halen. Dat kan ook best want de oma van mijn man is ook al 92 en nog kerngezond. Maar ik vind gewoon toch dat elk mens goed verzekerd moet zijn.
uitvaart betaal je toch niet uit je eigen zak? er is toch een erfenis? Je betaald de begravenis met hun geld,wat over is mag je onderling verdelen. lijkt me goed geregeld.
hoi meiden, ik kan me zooo kwaad maken om sommige reacties! Ik heb het zelf 5 maandjes geleden mee gemaakt toen mijn moeder overleed! mijn moeder was niet goed verzekerd (lees: 1500 gulden, en kon zich ook niet bij verzekeren i.v.m. ziekte) er was geen spaargeld en mijn zus, zwager, mijn vriend en ik wouden abslouut niet dat mijn vader zich in de schulden zou steken dus hebben wij de kosten op ons genomen omdat we een uitvaart wilde die onze (schoon)moeder verdiend heeft, het is tenslotte het laatste wat we voor haar konden doen! en geloof me 10.000 is niet niks maar we hebben het geld met ALLE liefde betaald... sommige kunnen wel zeggen er is altijd nog een eigen huis maar denk niet dat je (schoon)moeder/(schoon)vader er op zit te wachten om te verhuizen als haar/zijn partner net is overleden, kijk als ze beide overlijden is het een ander verhaal dan is lijkt het me nog niet makkelijk hoor! (zo denk ik er over, maar dit is natuurlijk per persoon verschillend) @Ts, overleg het met je man/vriend en evt. zwagers en/of schoonzussen kijk eens hoe hun erover denken, dan kunnen jullie er miss samen tegen je schoonouders over beginnen!
Ik zou het gewoon eens aankaarten bij je schoonouders. Hier hebben we het er heel open over. Mijn schoonouders hebben mij ook wel gevraagd of er iets geregeld is voor mij. Van mijn ouders weet ik bv dat ze het niet nodig vinden om zich er voor te verzekeren. Spaargeld is er niet, maar wel een huis. Maar als er één van beiden zou komen te overlijden dan zal echt niet direct het huis verkocht worden ofzo.
Ik weet wel dat mijn oma het een eng idee vond om een verzekering af te sluiten (wilde daar niet over nadenken, dus die zorgde dat ze genoeg geld had op haar spaarrekening). Mijn ouders zullen dit waarschijnlijk ook zo doen en wij ook. Ik vind het belangrijker dat ze hun wensen op papier zetten, zodat ik weet hoe ze willen dat er afscheid van ze genomen wordt.