meid ik weet precies waar je het over hebt...als we 1 week ze niet gezien hebben dan zeggen ze we hebben noa nu al zooo lang niet gezien...ik wordt er af en toe ook doodmoe van..
Wel een beetje herkenbaar allemaal. Schoonvader begint er een gewoonte van te maken om iedere maandag tijdens de papadag te komen. Ik heb mijn man al gewaarschuwd dat het geen gewoonte moet worden want dan kom je er niet meer vanaf. Het zijn aardige mensen hoor maar ik moet ze ook niet iedere week over de vloer hebben. Dat geldt overigens ook voor mijn eigen ouders. Maar het verschil is dat zij verder weg wonen en vaak een heel weekend komen of wij naar mijn ouders gaan. Ze komen dan niet op bezoek maar zijn bij ons ook gewoon 'thuis' en helpen overal mee. Voor mijn schoonouders moet ik steeds vragen of ze iets willen drinken etc. Daar wordt ik zo moe van. Ook zo lekker als ze willen komen wanneer het hen uitkomt en onze zoon lekker ligt te slapen. Dan zitten ze op hun horloge te kijken wanneer hij wakker moet worden. Tja ze zijn welkom maar dan moeten ze geen 2 afspraken achter elkaar plannen want dat hebben we 1 keer gedaan en onze zoon even wat eerder uit bed gehaald omdat opa en oma hem zo graag wilde zien. Nou toen ze een uur later weg waren zaten wij met een overstuur mannetje. Nooit meer op deze manier dus.
kun je niet afspreken dat ze even bellen voordat ze komen? dan kun je altijd zeggen "vandaag liever niet" en dan hoef je niet meteen een "maximaal aantal bezoeken" af te spreken.. want dat klinkt meteen zo rot maar heb je wel veeeeel meer inspraak in wanneer en heo vaak ze komen
overigens.. hier past 1 paar opa&oma op elke vrijdag (jobs moeder en haar man) ook hier beiden gescheiden en hertrouwde ouders.. dus 4 paar opa&oma plus nog 2 paar overgrootouders. op zich niet erg.. maar dat red je niet eens 1x per maand althans.. niet als je ook nog zelf af en teo wat iwl doen ergste is nog.. nu is dus mijn moeder jaloers op jobs moeder omdat die anne zo vaak ziet en dat we zo ver weg wonen maakt het ook niet makkelijker wat ze vergeet.... is dat we "exact" in het midden wonen voor jobs moeder is het net zo ver als de mijne ik word er soms zo kriegel van.. en het maakt niet uit hoe vaak je zegt dat het niet is om te pesten dat je niet zo vaak langs komt.. elke keer als jobs moeder onverwacht even langswipt (wat regelmatig gebeurd.. en dan gaat ze ook na een kwartier weer weg zegmaar!) krijg ik gezeik dat mijn moeder dat ook zo graag zou willen supervervelend het is nu zelfs zo erg dat ze inmiddels al eens gesmst en gemaild heeft en ik al 2 weken aanhik tegen antwoord geven en ja.. ik was ECHT een mamaskindje hoor en gevolg is ook dat ik dr steeds minder uitnodig.. en steeds minder daar langs ga inmiddels is haar man er zo boos om dat ie niet meer met me praat... laatste keer kwam ik op dr verajardag even spontaan langs.. en toen was het "wat kom je doen?" nahja... dat was dus in juni.. EN de laatste keer dat we daar zijn geweest maar vind het supersneu voor mijn moeder (en mezelf ook trouwens) ze zou een superleuke oma kunnen zijn maar die paar keer dat ze nu anne ziet stuitert ze de hele kamer door met als gevolg dat na een uur maximaal anne doodop is en enkel nog maar huilt. wat moet je daar nou mee? en dat zijn niet eens de schoonouders... (nouja voor job wel natuurlijk)
@Saskia, ja, dat jaloerse, dat klinkt bekend. Daarom is ze ook nog nooit bij opa's of oma's wezen logeren, want als ze naar de een gaat, moet de rest ook. En zo druk doen, dat doen ze allemaal, ik moet er regelmatig wat van zeggen, ook tegen mijn eigen moeder die constant 3 verschillende speeltjes in haar armen duwt en mijn schoonfamilie praat tegen haar alsof ze hardhorend is, erg vermoeiend.
wat dat betreft ben ik wel blij dat anne inmiddels heel goed in staat is om aan te geven of ze iets leuk vind of niet dat was tijdje terug natuurlijk wel andes en continu je moeder "tot de orde" moeten roepen is niet alleen dodelijk vermoeiend maar ook nog eens ECHT niet leuk
oh wat zijn jullie verhalen herkenbaar! Hier vreselijke schoonouders, zelfs voordat Tim er was waren er al meningsverschillen. Zo stond mijn schoonmoeder ineens op zaterdagochtend om 9 uur op de stoep terwijl mijn vriend nachtdienst had gehad en ik wel wakker was maar op het punt stond te gaan douchen en boodschappen te doen. Dus ik zeg dat netjes tegen haar dat het eigenlijk niet uitkomt, nou ze stapte gewoon binnen en bleef vervolgens nog 1 1/2 uur zitten ook. Toen we er later op terug kwamen was haar reactie dat ik de hele dag nog boodschappen kon doen dus kon ze makkelijk even binnen komen. Zo stonden ze na de geboorte van Tim elke vrijdagavond op de stoep en dan het liefst om 18.30 komen en pas om 23 uur gaan....fijn als je al omkomt in het kraambezoek. Dan nemen ze ook nog kraambezoek mee op dezelfde tijden... Ik vind het wel jammer dat het zo gaat, mijn ouders leven beide niet meer (mijn vader al 18 jaar niet meer en mijn moeder nu bijna een jaar geleden, Tim was nog geen 2 maanden) het zijn dus Tim's enige opa en oma. Ze staan inmiddels niet meer elke week op de stoep maar om de 2 weken op vrijdag is het raak.. We worden op feestdagen (fijne maand december!) echt geclaimd. Op Tim's verjaardag (afgelopen week) kreeg ik de mededeling dat we 1e kerstdag om 10.30 worden verwacht want dan doet ze sinterklaas (jaja jullie lezen het goed) We hadden op 6 dec alle belangrijke mensen in het leven van Tim uitgenodigd om sinterklaas te komen vieren, wij hadden kadootjes voor Tim en iedereen die dat ook wilde doen leuk en wilden ze geen kadootjes doen ook goed het gaat helemaal niet om wel of geen kadootjes krijgen maar om gezelligheid! Daar stond ze al van te kijken en haar reactie was meteen oh dan doen wij daarna wel sinterklaas. DUs mijn vriend (gelukkig zijn wij het samen wel eens wat betreft zijn ouders) zegt ook nee mam dat is nou net niet de bedoeling, Tim is nog te klein om bij iedereen langs te moeten voor sinterklaas daarom nodigen wij iedereen bij ons uit. Daarna was het stil dus wij gingen er vanuit dat ze zouden komen. Een dag later zitten ze weer bij ons op de klep en zegt ze dus dat ze niet komen want ze wil het toch bij hun thuis doen (oftewel ik drijf toch lekker mijn zin door) Ze kwamen dus niet. Moeten wij eens doen als we uitgenodigd worden en niet komen, een doodzonde bega je dan! na oud en nieuw is het standaard dat er 2 nieuwjaarsreceptie's zijn en dat je bij beide de hele middag daar gaat zitten, en ja ook met een kind van een jaar dat geen ruimte heeft om te spelen want overal staan tafels en stoelen. Tim gaat daar ook niet naar toe om te logeren, zijn moeder vind nl dat ze huilen niet dood gaan en laat hem rustig een half uur huilend in bed liggen en schept eerst nog een bord soep op. Oftewel ze staat niet achter onze manier van opvoeden en is ook niet bereid zich aan onze wensen wat dat betreft aan te passen. gelukkig hebben mijn vriend en ik het zelfde standpunt en dat is zolang ze zich in de omgang met Tim niet aanpast aan onze manier gaat Tim daar niet logeren, sterker nog ik breng hem nog niet voor een uurtje!
oh jeetje hoe meer ik lees hoe meer in mijn eigen verhalen hierin vind en hoe bozer ik van binnen word. Wij hebben besloten om oud en nieuw lekker met zijn drietjes door de houden ( al slaapt er hopelijk dan wel 1tje ) heb geen zin om met onze zoon 'nachts nog eens over straat te gaan of zo. Nou kerst werden we ook verplicht mee te doen. mijn vriend zei al uit zich zelf volgend jr zijn we met kerst op vakantie hihihi.... Wij hebben wel 10 gesprekken met de schoon familie gehad ( met name schoonmoeder ) maar die heeft zo iets van IK vind het onzin dat IK moet bellen van te voren om naar mijn zoon te gaan. wat voor moeite is het om 10 min van te voren te bellen of bijv, de koffie klaar is. oid! maar ja binnenkort staan ze hier op de stoep als het mij niet uit komt dan is het jammer dan ! succes en strkte meiden!
Ik herken wel een beetje in jullie verhaal. Ik woon nl. bij mijn schoonouders omdat we pas in februari de sleutel krijgen van ons nieuwe huis. We wonen er nu een jaar en toen ik zwanger raakte hebben we erg zitten twijfelen om te gaan huren maar uiteindelijk zijn we toch blijven zitten omdat we zo mooi konden sparen. Ooh man wat heb ik hier een spijt van. Mijn zoontje is nu bijna 7 wkn. oud en baal er zo verschrikkelijk van en kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat we niet zijn gaan huren. We lopen continu met 4 volwassenen in huis en mijn vriend en ik kunnen niet lekker genieten van ons gezinnetje. Mijn schoonvader heeft in het begin een opmerking gemaakt waar ik zovaak om heb moeten huilen. Hij vond het nl. erg bijzonder dat hun de 1ste 4 a 5 maanden van hun kleinzoon van zo dichtbij meemaken. Nou, die opmerking is bij me door gaan dringen en dat kwam echt als een klap in mijn gezicht omdat dit ons moment moet zijn (van mijn vriend en mij) en niet van mijn schoonouders. Ze willen ook helemaal niets van hun kleinzoon missen en als hij huilt, stonden ze er meteen bovenop. Mijn vriend werkt overdag en als ik mijn zoontje lekker in mijn armen heb en op de bank zit, zitten hun vanaf de andere kant van de kamer mee te luisteren. Ik voel me hierdoor heel erg opgelaten en het benauwd me heel erg heb het idee dat ik niet kan doen en laten wat ik wil. Nu hebben ze in het ziekenhuis en op het cb gezegt omdat we een huilbaby hebben...dat het veel te druk is voor ons mannetje en hij veel te veel prikkels opvangt. Mijn vriend heeft voorzichtig gevraagd aan mijn schoonouders ofdat ze meer afstand willen nemen. Is moeilijk om zoiets te zeggen maarja het is wel ons kind ook al zitten we in hun huis. Het zijn wel schatten van mensen en kan geen betere schoonouders wensen maar wil ze wel graag op een afstandje hebben en ben blij als we dalijk weer lekker op onszelf zitten.
Flunckybubble, respect dat je het volhoudt! Heb je al een draagzak geprobeerd? hier hadden we ook een huilbaby, werkt perfect! hadden de minimonkey. a) het helpt bij een huilbaby b) je hebt hem bij jou in de buurt en hij blijft bij jou in de buurt... Daarnaast ben ik er ook 1 die bozer en bozer wordt naarmate het lezen vand e reacties, en dan wel omdat het zo afgrijselijk herkenbaar is.... Schoonouders staan te pas en te onpas, met name die laatste, op de stoep en ik dank de hemel dat mijn moeder met partner 2,5 uur verder wonen. Alleen beginnen die nu over logeren, en ik ga niet in details treden maar als je eigen moeder straallazaruszat op de stoep staat (verbleven in de buurt) terwijl ze wisten dat ik aan het bevallen was, het geen weekend was en nog niet eens avond, te genant voor woorden, ze staat namelijk zo ook overduidelijk zat op de foto's. Schaam me dood... En het erge is dat ik me erger aan mijn schoonouders juist omdat het goeie lui zijn, omdat ze wel een gezin bij mekaar kunnen houden en omdat ze niet leven als de tokkies. gewoon jaloers ben ik bang ik denk dan ook regelmatig, dat ik er alles aan doe om mijn kind een zorgeloze jeugd/leven te geven en dat alles wat mij nu tegenstaat PROBEER later niet zelf te gaan doen....
Pffff.....m'n nekharen gaan rechtovereind staan als ik hier al die berichten lees zeg ! Ik ben nu nog meer pissed dan dat ik vanavond al was ! M'n schoonmoeder heeft ons zoontje nu 10 dagen niet gezien. Ze belde vanavond op dat ze donderdagmorgen langskomt en zodra ze binnen komt, pakt ze Quinten en ze laat 'm pas weer los als ze naar huis gaat ! Nou vraag ik je?! Dit is toch geen normaal gedrag als oma-zijnde?! Ze wéét daarnaast ook dat ik het nog heel moeilijk vind om Quinten te moeten 'delen', en dan nog zo'n bezitterige, kl*te opmerking te maken?! Ik word nu al kotsmisselijk als ik aan donderdagmorgen denk! Ik ben zo bang dat als ik er iets van durf te zeggen, de hel dan echt los barst .... Iedere keer loopt ze namelijk te zeuren dat altijd als zij Quinten ziet, hij òf slaapt, òf moet gaan slapen en dat ze 'm nooit lang vast kan houden. Ik weet 't ff niet meer hoor.... Voor Quinten z'n geboorte was ze niet zo, maar nu?! Ik vind d'r echt niet leuk meer op deze manier, zo enorm bezitterig en claimerig, bah!
Bedankt Loesjej. We zijn op dit moment onder behandeling bij een kinderarts om achter een oorzaak te komen. Mijn zoontje heeft vanaf het begin af aan erge moeite met zijn ontlasting (verstopping) en hij spuugt veel waardoor nu zijn slokdarm geïrriteerd is. Hij krijgt medicijnen voor te laxeren en voor reflux dus we denken dat dit de reden is dat hij zoveel huilt. Ook zijn we begonnen met inbakeren dus hopelijk geeft dit ook wat rust voor ons mannetje. Maar idd een draagzak zou wel makkelijk zijn want overdag kan ik dus helemaal niks. Heb al gezocht op internet maar ben er nog niet uit welke ik zou willen maar iig bedankt voor de tip .
hier gelukkig wel een oma die van te voren belt, maar een schoonzus die dacht de deur plat te moeten lopen. anders zag ik haar ook noooit. hints dat ze beter kon bellen van te voren oid begreep ze niet erg, dus de eerst volgende keer dat ze aankwam heb ik snel lars in de wagen gelegd en mijn jas aan getrokken en zo de deur open gedaan. sorry moet net ff weg.... dus als je man vind dat hij er niks van kan zeggen dan pak je de eerst volgende keer dat ze op de stoep staan de kleine lekker in en zeg je sorry, wij gaan naar ....... (vriendin, eigen ouders, eendjes voeren, vul maar in) en dan laat je hem lekker koffie drinken met zijn ouders..... misschien dat de boodschap dan over komt....
Ik zie mijn ouders wel zeker 2 x per week. Maar ja mijn moeder is ook meer mn vriendin en ze is nog maar 43. Mn schoonouders wonen in Turkije vanwege werk bij defensie dus die zie ik amper. Maar lijkt mij heel normaal eens per week. Maar ja is ook maar net wat voor band je met familie hebt.
Ik ben ook geen fan van mijn schoonouders. Hun zien is echt een verplichting. Ze hebben ruzie gemaakt toen mijn dochtertje 2 dagen oud was. Omdat ze jaloers waren dat mijn fam hier vaker zat. Ja dat is altijd al zo geweest en die helpen me ook en zijn niet alleen visite. Ze past nu 2 dagen per maand op haar. En we zien haar elke week. Ik vind het dat ik het niet kan maken om niet te gaan. Wel bellen ze altijd van te voren. Mijn ouders zie ik bijna elke dag. Maar dat is zo anders.
Ja ik herken het goed, ik geef Noortje ook niet makkelijk uit handen en zeker bij mijn schoonouders niet. Ik moet wel 's zaterdags (dan gaan we dansen) maar nu zondag waren we ook gaan eten bij hun en gaf ik daar het flesje en direct toen ze het flesje op had ' en nu maar even bij oma zitten' Ik heb gewoon neen gezegd. Ik geef haar niet graag uit handen als ze net gegeten heeft bij mij en ze was al uit haar doen. (krampjes en huilerig enzo ik had haar net kalm gekregen) Ik kan me soms ook ergeren (ja ik denk dus echt dat het mijn hormonen zijn die nog steeds op volle procent draaien) aan zulke kleine opmerkingen van :'ah staat het je weer niet aan' gewoon als ze een geluidje maakt wanneer ik haar jasje uit doe. Nja het is geen pop he, dat kind leeft nu éénmaal en geeft respons als ik aan haar kom. Zelfs gewoon het feit dat mijn schoonmoeder haar Noor noemt en niet Noortje daar erger ik me ook aan. Voor mij komt dat over alsof ze niet akkoord is met de naam die wij haar gegeven hebben. Officieel is ze ingeschreven als Noor maar dat is moest ze later willen overschakelen, voor ons is het Noortje (stond ook op haar geboortekaartje)! Of zoals zondag zat ze bij ons aan tafel 'en ja binnen twee maanden mag ze ook soep eten' Euh ik dacht het niet... Nja anyway het is denk ik ook gewoon dat er nogal raar werd omgegaan met mijn zwangerschap. De ene week was er interesse voor en de andere weken werd er niet eens gevraagd hoe het met me ging terwijl ik daar stond met een zes maanden dikke buik. Ook denk ik in eerste instantie dat ze niet wist hoe ze moest reageren toen ik zei dat het een meisje was. Ik kreeg ook direct op mijn kop dat ik haar toch niet te truttig ging kleden. Mijn man zegt dat dit haar soort humor is maar ik kon er niet echt mee lachen... Ik denk dat ik het al eerder schreef maar mijn ouders daarintegen hebben mij zeer aangenaam verrast in de omgang met mijn dochter. (niet dat mijn schoonouders het slecht doen he dat hoor je me niet zeggen, integendeel tot nu toe zijn er geen brokken gemaakt, alleen sommige zaken (kleine zaakjes) zou ik anders willen zien) Alles vragen ze aan mij, ze hebben haar net een bedje gekocht zodat ze daar kan slapen. Doen alles maar dan ook alles hoe dat ik het zeg. Zullen ook altijd vragen of ze haar mogen pakken. Echt hierdoor ben ik heel aangenaam verrast.
Dit is zooooooo herkenbaar. Ik word er ook helemaal kriegel van. Voordat we die kleine hadden zagen we elkaar om de 2a3 maanden. Vanaf dat die kleine er is, was het elke week! Ik heb daar wat van gezegd en nu maken ze als ik niet op let,achter mijn rug om afspraken met me vriend Ik begrijp echt niet waarom die kleine elke week, of nu dan soms om de 2 weken, door ze gezien MOET worden. Je krijgt niet eens de kans om eens "spontaan" daar heen te gaan. Want dan hebben ze zich zelf alweer uitgenodigd. En dan op een manier van, nou we willen hem wel weer eens zien, is al zoooolang geleden, schiet op zeg. En dit allemaal via vriendlief he, mij zal ze niet bellen. Ze weet wat ze dan te horen krijgt! En dan hoe schoonma met hem omgaat, jullie kennen vast wel die film "Look who's talking" ,koetiekoetieeeeeee, echt vreselijk! Ons ventje zit haar dan aan te kijken van...............jullie snappen het wel En heel hard gaan lachen als die kleine iets grappigs doet, waar door hij dus weer schrikt Af en toe denk ik wel eens, het is geen aapje hoor, ga naar de dierentuin, ga daar lachen! Pfffffff Nou meiden, ik wens jullie ( en mezelf ) heel veel sterkte! Liefs, mussie