Hallo a.s mama's Ik zit er even helemaal doorheen! Ik ben 3 jaar geleden bij mijn vriend in komen wonen en die woont 2 blokken verderop dan zijn ouders. Hij is 5 jaar alleen geweest dus deden zijn ouders alles voor hem zelfs het huishouden! Nu ben ik dus bij hem komen wonen, maar ze bemoeien zich nog net zo met ons als ze voor die tijd ook deden wordt er gek van. Ben ik lekker 2 dagen vrij zit ik de hele dagen met de deuren op slot zodat ze niet binnen kunnen komen, zag ik net dat mijn schoonmoeder achterthuis het onkruid bij ons uit de tuin aan het plukken is, dan denk mens laat dat toch zitten dat kunnen wij zelf wel! Het is aan de andere kant allemaal erg lief dat ze ons willen helpen, maar wordt er gewoon gek van! Nu hebben we dat laatst tegen hun gezegt en dan gaat het 2 weken goed en dan begint het gewoon weer. Mijn vriend weet ook niet wat hij er mee moet hij staat ook tussen mij en zijn ouders in! het liefste ging ik verhuizen ver weg van hun bemoei en gezeur! sorry voor mijn lange verhaal maar wordt er zo gek van!:x:x Liefs
Erg begrijpelijk, weet ook niet wat dat is met schoonouders pff! Kun je niet de sleutel terugvragen zodat ze zich makkelijker aan de regels kunnen houden? Succes ermee en laat je niet gek maken!
Je moet maar zo denken, straks met de kleine, kunnen ze wel vaak oppassen, en dan zullen minder gaan bemoeien misschien. Komt toch wel effe lekker uit, dat ze om de hoek wonen hoor. Ik heb dat niet, en erger me er wel soms aan, dan ik geen familie in de buurt heb, als ik die kleine even kwijt moet....snap je...misschien nog even geduld hoe dit gaat werken.
Alleen daarom al ben ik zo blij dat ik 100 km van mijn (schoon)ouders vandaan woon. Die bemoeien zich ook overal mee maar ik hang gewoon op of rij lekker naar huis en doe mijn eigen gang Maar goed hier help ik jou niet mee natuurlijk.. Misschien nog een keer een gesprek hebben en concrete afspraken maken wat je wel en niet wilt? Mijn ouders hebben bijvoorbeeld wel de sleutel maar bellen gewoon aan als wij er zijn en zullen ook nooit zomaar naar binnen gaan als we er (nog) niet zijn als wij geen 'toestemming' hebben gegeven (die hebben ze altijd hoor, maar is privacygevoel). Dat is wel een afspraak welke je kunt maken. Lijkt me goed om nu een lijstje afspraken op te stellen, kunnen ze vast wennen voordat de baby er is want dan worden bezoekjes natuurlijk nog leuker Bijvoorbeeld: - de sleutel is voor noodgevallen en niet om zomaar binnen te lopen. Aanbellen graag! - klussen in de tuin is heel vriendelijk maar niet nodig: als we jullie groene vingers nodig hebben dan vragen we daarom - we doen onze was zelf - ...
Oh ik bedoel trouwens niet dat je deze lijst moet opsturen ofzo haha meer van te voren samen bespreken en dan met je schoonouders overleggen.
Hier ook zo'n schoonmoeder! :x Mijn vriend heeft 9 jaar alleen gewoond, en zijn moeder deed alles voor hem. Wassen, opruimen, schoonmaken enz.. Maar toen kwam ik bij hem wonen, en was ik het al snel zat! Dus heb ik heel brutaal de sleutel gevraagd en toen ze die een paar weken erna nog niet had gegeven hebben we het slot veranderd van de voordeur.. met als smoes: Hij was kapot! Daarna heeft ze nooit meer een sleutel gekregen.. En ach, ik moet zeggen, heb nog steeds vaak woordenwisselingen met haar hoor.. ze wil zich het liefste nog overal mee bemoeien, maar ik pik het niet! Jammer voor haar, maar ik trek gewoon me bek open.. Ik denk ook dat we elkaar daarom helemaal niet liggen, maar goed, ik lig er niet (meer) wakker van! Ik hoef niet met haar samen te leven.. en gelukkig staat mijn vriend 9 van de 10 keer wel achter me hoor als er wat is.. Ik heb ook heel lang niks (durven) zeggen.. maar op een gegeven moment moet je gewoon voor jezelf opkomen. Ik heb het ook eerst heel lief en rustig geprobeerd door normaal met haar te praten, maar mevrouw wilde niet luisteren, en toen werd het met wat grover geschut.. helaas voor haar.. Ik ben waarschijnlijk ook niet haar lievelings schoondochter
Heb maar 1 advies, goed over praten met eerst je vriend en daarna samen met je schoonouders. Duidelijk stellen wat jullie wel en niet willen. Het is niet hun huis of huishouden en ze moeten jullie je prive gunnen. En idd. slot veranderen en aangeven dat het kapot was , vind ik persoonlijk een hele goede. Als ze dan een nieuwe sleutel vraagt aangeven dat jullie dat niet nodig vinden. Je schoonouders moeten toch gaan inzien dat jullie een eigen leven hebben en je dat ook gunnen.
Ik heb echt hele makkelijke schoonouders! Ze bemoeien zich nooit met ons. Als er eens iets is staan ze wel klaar! Dus zo kan het ook. Snap jullie verhalen erg goed zou er ook niet tegen kunnen als ze zich overal mee bemoeien.
Lady: Troost je het kan nog erger, mijn schoonouders wonen naast mij, dit in verband met een bedrijf van mijn man en schoonvader, en mijn schoonouders zijn nogal behoorlijk, zeg maar gerust, mischien 35 jaar geleden blijven hangen of zoiets. Ze zien alles van ons, daarom hebben wij ervoor gekozen niet meer dagelijks bij elkaar koffie te drinken, prive zaken heel goed te scheiden, het contact wat oppervlakkig te houden prive dan. Lieve mensen bedoelen het allemaal heel goed, maar je generatie kloof he. Het helpt wel als je jezelf probeert te verplaatsen in hun positie, in ons geval hebben ze gewoon niet in de gaten dat ik niet zo hou van het commentaar over hoe het allemaal beter en zuiniger enzo kan. Maarja aan de andere kant het ging hier altijd alzo, opa en oma woonden hier voordat ik kwam en die woonden practisch bij elkaar dus ze zijn het gewoon niet anders gewend. Ik merk dat het er vaak gewoon op neer komt dat je je gewoon moet neerleggn bij schoonouders, laat gewoon over je heen komen, en als ze zo graag je tuin wil doen, gewoon laten doen en probeer te accepteren, maar ook eerlijk aan jezelf toegeven dat je je nie verplicht hoeft te voelen koffie te gaan zetten ofzo, want er wordt jou niets gevraagd. wat een verhaal is het geworden..
ik heb dat ook gehad. Lag ik nog in bed, belden ze aan. kwam ik beneden waren ze weg, loop de woonkamer in schrik me wild staan ze achterom. Direct de dag erna een slot op het poortje. iid ook gezegd aanbellen graag, niet zomaar binnenwandelen, dit is ons huis! En dat bemoeien, hier werd het naarmate de kleine er was en ouder werd alleen maar erger. Beledigt als de kleine naar t kdv ging of mijn ouders ipv hun. We (lees ik) deed alles verkeerd met de kleine enz. Echt erg, snap je gevoel Ik heb zelfs een gesprek gehad met haar maar nog t werd alleen maar meer, vreselijk
tis net alsof je over mijn schoonouders praat... t blijft een strijd hier hoor, met van alles en nog wat tis allemaal goed bedoeld maar zo komt t bij mij niet altijd aan ben blij dat ze niet om de hoek wonen anders was het allang mis gegaan (denk ik) veel sterkte
Ik weet niet of je al kinderen hebt of dat je zwanger bent van de eerste, maar ouders zijn toch ook wel heel erg handig als je ze wel eenmaal hebt Als zoonlief bijvoorbeeld ziek is, hebben we niemand voor handen om hem op te vangen. We moeten dus altijd vrij vragen, super irritant. Zeker nu hij sinds december iedere maand wel een paar dagen koorts heeft En even een avondje oppassen is met ouders ook wel handig, dat zijn toch vaak de eerste mensen die je vertrouwt met je kind en die happig zijn om regelmatig op te passen. In ieder geval, sinds ik kinderen heb, mis ik het heel erg dat ze niet in de buurt wonen.
Dit topic komt echt op het juiste moment, ik heb ook zo'n schoonmoeder waar ik me groen en geel aan erger. Het moeilijke is alleen dat ze echt oliedom is, we (ik, mijn man, mijn schoonzus en zelfs mijn schoonvader) hebben haar al meerdere malen erop gewezen dat ze beter moet luisteren en minder moet roddelen. Mijn schoonvader daarentegen is een schat, hij staat altijd voor ons klaar maar vaak heeft mijn schoonmoeder dan een idee voor ons want dat willen wij heel graag (zegt zij) en dan regelt mijn schoonvader dat en dan voel ik me heel ondankbaar. Bijvoorbeeld onze dochter kreeg onlangs een buitenglijbaan van hem terwijl ik 2 weken eerder had vertelt tegen mijn schoonmoeder dat ik in de tuin GEEN glijbaan wilde hebben. Dan vraag ik me toch af of ze dat nou expres doet of dat ze echt zo dom is en dat gesprek weer vergeten is. En ja wat zeg je als schoonvader ineens op de stoep staat met een glijbaan, ik ben niet ondankbaar maar er wordt door haar gewoon niet geluisterd en zo heb ik echt nog tientallen voorbeelden. En ze vertelt alles door ook aan mensen die ze nauwelijks kent, ook gênante dingen of dingen die we liever binnen de familie houden. We hebben echt al 100x gevraagd dat niet meer te doen en dan zegt ze doodleuk, nee tuurlijk niet, maar een week later kom ik iemand tegen die er wel weer vanaf weet en als ik haar daarmee confronteer heeft ze altijd wel een smoes of dan beweert ze doodleuk dat ze dat niet gezegd heeft. Ik word daar af en toe zo ontzettend moe van. Ook nu, ik ben zwanger maar mijn zwangerschap verloopt niet helemaal vlekkenloos (bloeding/hematoom, ernstige bekkeninstabiliteit en waarschijnlijk een pijnlijke chronische darmziekte waaraan ze pas iets na de bevalling kunnen doen) maar zei zal nooit vragen hoe het met me is en als mijn schoonvader of schoonzus dat doen en ik vertel dat ik weer een aanval heb gehad in mijn darmen of dat ik weer veel last heb van mijn bekken dan zegt zei altijd, je krijgt ze niet voor niks, toen ik zwanger was bla bla bla.... oftewel het gaat altijd over haar zware zwangerschappen en bevallingen maar die heb ik inmiddels ook al 50x meegemaakt zo vaak heeft ze dat al verteld bij mijn vorige zwangerschap. Ik vind het ook wel eens prettig als ze oprecht interesse toont in mij. Ze zal ook nooit vragen naar echo's of zo. Maar als andere mensen vragen hoe het met mij gaat aan haar dan denk ze alles te weten en vertelt ze vanalles, als het maar erg is, en dan komen die mensen mij tegen en vragen hoe het gaat maar ik heb geen zin om aan iedereen alles te vertellen dus ik zeg vaak dat het wel goed gaat en dan zie je ze verbaasd kijken, zo van maar ik heb anders gehoord. Ook dalijk als de kleine geboren is dan heeft komt ze de eerste dagen weer zonder te bellen ineens langs en bemoeit zich overal mee (zo ging het althans bij mijn dochter). En als we dan bijvoorbeeld een feestje hadden dan plukte ze nog voor ik mijn jas uit had mijn dochter uit mijn handen maar ze had het dan veel te druk met roddelen en lette niet op als mijn dochter verkeerd lag of had gespuugd of zo. Nou heel verhaal maar ik ben even mijn frustratie kwijt.
kennen jullie de serie, everybody loves raymond???? daar moet ik nu zo aan denken.. ben blij dat ik een schat van een schoonmoeder heb. succes ermee. en ik denk dat je alleen maar kan praten en hopen dat het een keer doordringt.
Ik heb een schat van een schoonmoeder. En ze woont in Rusland.... Dus weinig last van hahaha Nee zonder dollen heb een lieve schoonmama en ik zou willen dat we haar wat vaker konden zien. Maar zoals jij het verteld zou ik ook gillend gek worden!
snap het wel hoop dat echt iets veranderd voor je. of dat jullie echt voor jullie zelf kiezen en toch verhuizen zo iets samen te kunnen op bouwen want schoonouders kan je soms dingen proberen duidelijk te maken maar werkt niet. dat mijn ervaring hoe ook zegt of duidelijk maakt.
Ik heb echt super schoonouders, maar, toen ik en mijn vriend wat kregen had hij ook alleen gewoond, en inderdaad het laten koken en schoonmaken en opruimen en wassen voor hem had meneer zich toch maar mooi laten wel vallen Toen we dus gingen samenwonen gebeurde het nog weleens dat mijn schoonfamilie zoiets hadden van o even stofzuigen gelijk bij hem, maar dan rennen ze dus ook je slaapkamer binnen, en iedereen kent het bekende slipje of bhtje wel dat nog weleens wilt slingeren Ik kon het ze niet echt kwalijk nemen, hun zoon had dit al die tijd laten gebeuren dus ik heb ook tegen hem gezegd dat hij dit nu maar moet gaan oplossen. En dat heeft hij gedaan, ik weet niet eens hoe en het kan me ook niet schelen. Nu met de baby op komst zeggen mijn schoonouders gewoon joh meid als jullie straks wat leuks willen doen gewoon lekker de kleine hier brengen hoor, en dat is dan wel weer lief, al zal dat niet erg snel gebeuren in het begin denk ik. Maar uiteindelijk is het iets dat je vriend of man goed bevallen is voordat jij ten tonele kwam, hij heeft er toch (op een positieve manier) van geprofiteert, logisch dat hij het nu dus ook zelf stop moet gaan zetten op een goede manier, uiteindelijk zijn ze alleen maar blijven hangen in de periode waarin het hem wel handig uit kwam.
Bedankt voor alle reacties ben gelukkig niet de enige die er zo mee zit. We zullen eens een goed gesprek met ze aangaan, want als de kleine er straks is ben ik bang dat het alleen maar erger wordt ipv beter. Liefs
mijn ouders en schoonouders zijn ook zo, maar ik vind het heerlijk. als ik op kantoor ben dan doen zij het huishouden