Hoi allemaal, Al een tijd (maanden) lukt het mijn man niet mijn dochter naar bed te brengen. Ze raakt volledig overstuur als hij de kamer uitgaat. Ik mag het wel, dan gaat ze meestal vrij snel (in elk geval zonder te huilen slapen). Als ik iets met vriendinnen ga doen, is hij blij als ik zoals nu rond half 10 thuis ben, ze was wel nog verdrietig maar na even rustig met haar te hebben rondgelopen sliep ze. Het lijkt alsof ze bij hem heel erg last heeft van verlatingsangst. Wij willen haar niet laten huilen, dus normaal als we beide thuis zijn, breng ik haar op bed. Maar hoe kunnen we dit doorbreken? Het is zo zielig voor haar, ze is dan bekaf! Ik ben niet vaak weg, dus gelukkig komt het niet veel voor, maar toch...
idem alleen mag ik haar niet naar bed doen enkel papa bij mij huilt ze enorm enorm , heel erg zielig inderdaad , ik breng haar nu overdag naar bed en laat haar even huilen , daarna gaat manlief naar boven geeft haar een zoen streelt even over haar hoofdje en dan is het goed , dan gaat ze slapen, oja doen dit nu zo 2 weken en heb haar nu al 3 keer savonds te slapen kunnen leggen zonder gehuil
Door het toch af te gaan wisselen. Ze moet leren dat het met papa ook okay is. Het is een gewoonte en die moet doorbroken worden. Erg vervelend maar wel nodig.. vooral voor jou..
Ik breng mn dochter ook altijd naar bed, nu ik bijna ga bevallen heeft mn man het 2x gedaan ( Waaronder vanavond omdat ik naar het ziekenhuis moest ) en ging het goed. Maar voorheen, voordat ze een jaar was, lukte het echt niet hoor! Dus 1) Altijd zelf blijven doen of 2) ze zal het moeten leren.
heel erg herkenbaar. Hier bij mij ook geen probleem maar bij vriendlief wel problemen. Nu doordat ik veel avonddiensten gehad heb gaat het steeds makkelijker. Ook een paar keer samen gedaan zodat we samen precies hetzelfde doen. Het is op gegeven moment gewoon dat je het moet doorbreken
Is het misschien een idee om het een paar keer samen te doen? En dan jouw rol steeds verder afbouwen. Dus eerst doe jij alles en staat je man er gewoon bij. En dan kan hij steeds iets overnemen. Uiteindelijk zou je misschien weg kunnen gaan vlak voordat hij haar echt op bed legt. Dus jij geeft nog even ee kus (terwijl je man haar vasthoudt) em loopt dan weg. Daarna geeft hij pas een kus en legt haar weg.
Hier ook zo. We hebben het onlangs echt moeten doorbreken. Anders kon ik zelf nooit van huis. Overdag gaat het nu helemaal goed, maar 's avonds lukt het nog niet altijd. Maar het gaat steeds beter. We zijn het hier eerst samen gaan doen en uiteindelijk nam hij het helemaal over. Het scheelt hier heel veel dat mijn man ook overdag meer actief met haar is gaan doen. Voorheen deed ik ook overdag continue de zorg, ook in de weekenden. Dit hebben we nu wat meer verdeeld en heb de indruk dat het ook daardoor beter gaat.
onze dochter is nog een stuk jonger maar heeft dit nu al. Als ik haar in bed leg slaapt ze met 5 minuten. En bij papa is het gillen / huilen / onrustig en dat blijft gewoon 1,5 uur zo ( ja we hebben het een paar keer geprobeert, erg zielig, maar we dachten, ze moet het leren ) Ze is dus alleen stil te krijgen als ik haar uit bed haal, even 10 minuten rustig bij mij zitten en dan weer in bed en ze slaapt. We hoopten dat dit met ouder worden wel beter zou gaan, we blijven proberen maar tot nu toe geen succes arme papa.. hij wil zo graag haha
Wij hebben dat de laatste tijd ook met onze dreumes van 20 maanden. We leggen haar nu samen op bed. Dat lijkt te helpen.
hier ook zo'n periode gehad dat papa hem niet naar bed mocht brengen ( tot een maan dof 13 zeker wel) Ik deed het eigenlijk altijd en was ook heel veel met Tycho thuis ( 17maanden door PND thuis gezeten) dus ja hij was mama gewend. Door de PND ging ik ook vaak 's avonds niet van huis dus ja deed ik het altijd. Nu ik weer gewoon aan het werk ben en papa ook zn 1,5 dag papadag heeft is hij gaan accepteren dat ook papa hem heus wel op bed kan leggen en dat mama er de volgende dag echt wel weer is. Dus ja indd even doorbreken, ook al is het zielig. En samen naar bed brengen, papa dingen laten doen en steeds verder weg blijven staan, op het laatst wel boven aanwezig zijn door te rommelen op de badkamer of slaapkamer of was vouwen enz enz zodat ze ziet/hoort dat jij er wel bent. Succes! x