Ik zou idd ook duidelijk aan gaan geven wat je zou willen enz.. Ik had voor onze dochter geboren werd ook niet echt een heel goede band met mijn schoonmoeder, dit omdat ik in een niet al te beste periode bij mijn vriend kwam, heb zelf borderline, en mijn persoonlijkheid botste heel erg met die van mijn schoonmoeder, het nieuws dat ik zwanger was, was voor hun geweldig! ze wouden overal mee helpen, maar we hebben wel gezegt hoe wij het graag wouden, dat hebben ze geaccepteerd, nu wonen we dichterbij hun, en komt ze regelmatig langs, maar dochter is zoooo blij als oma ineens weer voor de deur staat!
Ik heb ook altijd gezegd mijn schoonmoeder gaat niet oppassen !! ( schoonouders zijn gescheiden ) ze was niet blij met de zwangerschap Ze feliciteerde ons niet met de geboorte van onze zoon Ze schreeuwde zelfs tegen ons in het ziekenhuis dat zij als 2e gebeld is ipv als eerste ( mijn moeder als eerst ) De eerste 5 maanden heeft ze onze zoon alleen maar " haar kleinzoon " genoemd, geef mijn kleinzoon eens hier zorg je wel goed voor mijn klein zoon je moet hem eens wat warmer aankleden wan als mijn kleinzoon ziek word is dat jou schuld etc etc Ze kocht dingen uit goede wil voor onze kinderen maar ze vroeg nooit welke maat ze hadden en ze kocht dus vaak te klein en dat zei ik altijd eerlijk, eens is ze zooo boos geworden dat ze alle spullen door ons huis gooide, onze dochter was nog maar net geboren en beide kinderen schreeuwde, onze oudste schreeuwde nog oma niet doen ik word bang... Toen heeft mijn man haar de deur uitgezet en hebben we haar een half jaar niet gezien, ik ben na een half jaar naar haar toe gegaan om te praten, waarom ze nooit is terug gekomen om sorry te zeggen omdat ik toch wel vond dat ze sorry kon zeggen voor die uitbarsting waar de kinderen bij waren Ik heb haar uitgelegd dat ze me altijd kan bellen als ze wat wil halen voor de kinderen voor welke maar ze hebben " ja maar dan is het geen verassing meer..... Maar ik vind van wel omdat ze me niet hoeft te vertellen hoe het eruit ziet toch Toen heb ik ook de frustraties van de jaren daarvoor op tafel gelegd en zij die van haar ... We hebben daarna nog even " moeite" met elkaar gehad omdat we beide moeite hadden met een beetje aanpassen en niet overal op te gaan muggenziftten Nu zijn we 2 jaar verder en onze kinderen gaan vaak naar oma en ze blijven ook weleens slapen bij oma, sm en ik hebben elkaar leren waarderen en hebben onze gedeelde interesse gevonden, namelijk het geluk en welzijn van de kindere, zij wil niet dat ze kinderen merken dat zij hun mama niet mag en ik wil niet dat ze merken dat ik hun oma nie mag en daarom zijn we normaal gaan doen tegen elkaar en daardoor hebben we mekaar echt leren kennen en beetje bij beetje is het van " toneel" spelen gegaan naar het echt zo voelen dat je elkaar best wel mag en dan merk je dat je geen toneel meer hoeft te spelen en dat je echt meer van elkaar kunt hebben en ook beter kun praten over dingen Veel dingen ben ik het nog niet mee eens ... Maar ze doet niets wat ik niet wil en ze overlegt veel Uiteindelijk zou ik kunnen zeggen dat het krijgen van kinderen ons tot elkaar gebracht heeft dus mijn advies is echt praat met elkaar !
Dat vind ik wel wat onaardig zeg! Ben je opa en oma geworden, mag je je kleinkindje maar 1 of 2 keer per maand zien! Ik vind dat er duidelijk een verschil is of je nu wel of geen kinderen hebt, wat betreft het contact met je ( schoon) ouders. Toen wij nog geen kinderen hadden, zagen we onze ouders ook veel minder, dan nu we wél kinderen hebben. We waren allemaal druk, druk, druk en hadden elkaar veel minder te vertellen dan nu. Ik snap heel goed dat grootouders hun kleinkinderen heel graag en regelmatig willen zien. Zeker als ze nog baby zijn, veranderen die kleintjes zo hard! Ik vind het alleen maar leuk om te zien hoe dol ze op elkaar zijn.
Ik begrijp je wel hoor.. Ben ook goed uitgekotst door m'n schoonouders.. Straks is die kleine er, dus ze zijn bijgedraaid, maar vergeten doe ik het niet.. En eerlijk is eerlijk, ik ga haar daar liever niet achterlaten.. En ze hoeven echt niet 3 x in de week langs te komen, dat is gedoemd fout te gaan!
Bij ons is het sinds ons eerste kindje mis gegaan. Mij mochten ze nooit en ik was degene die natuurlijk alles gedaan had. Moet ik erbij zeggen dat het sowieso een beetje rare mensen zijn, ze hebben nooit vrienden gehad en mijn schoonmoeder had geen contact met haar ouders en is erg narsistisch. Ik ben iemand die niet ieder weekend mijn schoonouders over de vloer wil hebben, ik heb wel leukere dingen te doen. Ik heb me naar hun toe altijd netjes gedragen om de lieve vrede te bewaren. En zij konden hier totaal niet aan en het is zelfs zo dat ze niet op ons huwelijk wilde zijn en deze zelfs bedreigde te gaan verzieken!! nu bijna drie jaar geleden tegen ons gezegd hebben nooit meer contact met ons te willen..... Pff gedoe allemaal, maar ja we hebben in ieder geval rust.... Maar ik weet dus uit ervaring dat dit heeel moeilijk kan zijn, je wringt je in allerlei bochten om het maar goed te doen, maar als je in hun ogen 'niets' bent heeft eht toch geen zin! Heeel veel succes in ieder geval en hoop dat eht voor jou beter uitpakt
Heel herkenbaar, ik zag er ook erg tegen op met mijn schoonouders. Vooral tegen het eerste bezoekje (en alles erna ). Ze willen het liefst ons leven leiden. Wij zijn heel duidelijk tegen ze geweest tijdens de zwangerschap.Het is ons kind! Wij hebben onze regels en kunnen heel goed ons eigen leven leiden. ze waren daarna een poos bang dat ze wat verkeerds zeiden en daardoor onze zoon niet mogen zien. Vond het heel zielig maar mijn vriend zei dat die aanpak nodig is om ons standpunt duidelijk te maken. Nu gaat het heel goed. Ze zijn echt een trotse opa en oma en respecteren hoe wij alles doen. Wees duidelijk tegen ze en probeer het verder wat los te laten. Ik heb er ook zo tegen op gezeten en het valt alleen maar mee.
Wij hebben.beide geen band met onze ouders en al het contact komt van onze kant. Zelfs met de verjaardagen van de kinderen moeten we naar hun toe. We zijn hier 5 jaar geleden komen wonen en ze zijn 2 keer hier geweest en dat was toen de kids geboren waren. Mijn schoonouders zijn met de tweede niet eens op kraamvisite geweest omdat we 14 dagen later daar toch heen gingen. De jongste hebben ze dus gezien op dag 14. Het lijkt vreemd maar hun doen er ook geen moeite voor ze vaker te zien dus waarom wij wel?
Heel mooi gezegd en helemaal mee eens!! En dat moet je inderdaad leren (door schade en schande) om zo om te kunnen gaan met je schoon en ouders! Je eigen gezin is het allerbelangrijkst en alles wat je verder aan leuke vrienden/ familie collega's en buren hebt is leuk meegenomen maar op de eerste plek je eigen gezin!! En wie daar niet mee om kan gaan heeft pech!
Idd meid kies voor jezelf en je kindje. Je man hoort achter je te staan want jullie moeten met ze 3tjes verder en niet met (schoon) ouders! Ik zit met hetzelfde probleem... Vorig jaar ruzie gehad met mijn schoonouders en ik was klaar met ze met wat ze hebben gezegd en gedaan en ja nu ben ik zwanger... Me vriend/ex heeft het continue over zijn ouders en ik voel me zo langxamerhand verplicht en dat is het laatste wat ik wil.. Zoals het nu gaat doe ik het liever helemaal alleen. Geen gezeik van anderen En idd super duidelijk zijn en blijven, sommige mensen zijn heeeel erg hardleers!! Hoop dat het je lukt meid!
Probeer je ergernissen opzij te zetten (je weet toch al wat irritant aan ze is) en vooral de positieve dingen zien. Dat ze dol op hun kleinkinderen zijn en met hen wel heel lief / geduldig / ... zijn. Ik heb ook een setje schoonouders met de beste bedoelingen, maar oh zo irritant. Het helpt als je de tekortkomingen accepteert zoals ze zijn. En af en toe effe je hart luchten bij iemand die het snapt, en die je er geen pijn mee doet. Veranderen kun je ze niet. En ze bij je kind weghouden ook niet. Glimlach en heb geduld. Als jouw zoon ooit kinderen krijgt ben jij de irritante schoonmoeder. En reken maar dat je je kleinkind vaak wil zien En misschien kun je met je man afspreken dat hij regelmatig met de kleine bij zijn moederop bezoek gaat. Zij hun 'portie kleinkind', jij wat meer rust. (moet hij wel een goede band met zijn ouders hebben natuurlijk )
Helemaal mee eens! Hier een moeder van vier zoons en, ondanks dat het hopelijk nog héééél lang duurt voor ik oma ga worden, kan ik soms al een beetje verdrietig worden als ik al dat "gekat" op schoonouders hoor.
Als je gewoon normaal doet en de vriendinnen van je zoon(s) accepteert zullen er echt geen problemen zijn hoor! Als je het zo zegt ga je er al vanuit dat het probleem bij het gekat van het meisje ligt?! Het zijn vaak de moeders die hun kinderen liever bij hun houden of liever met iemand anders zien, waar zich problemen voor doen. Hoe vaak hoor je dat een jong meisje zich in allerlei bochten en toestanden begeeft om het maar naar de zin van de schoonmoeder te maken en andersom is er totaal geen respect- daar gaat het mis!
Nee, gelukkig hebben ze geen sleutel van ons huis.. krijgen ze ook echt niet.. Klopt wat je zegt, ze moeten echt ff bellen als ze langs willen komen straks.. Ik hoop echt dat ze zich daar aan gaan houden, want dit doen ze nu ook niet... Komen te pas en te onpas ff aan.. En eigenlijk helemaal niet vaak, maar straks hebben ze een reden om te komen, onze kleine, dus dan weet ik zeker dat ze vaak zullen komen.. Wat de nichtjes betreft, ze zijn te veel met die meiden bezig, wij zitten ook aan tafel, maar alle aandacht gaan naar die meisjes, en de hele tijd achter ze aan lopen en met doekjes de handjes en mondjes poetsen.. En als er iets door mn schoonzus wordt afgezegd mag het van opa altijd wel.. dat soort dingen.. pfff.. Mn vriend en ik moeten echt ff een plan maken hoe wij dit aan gaan pakken, zodat wij ons er fijn bij voelen en mn schoonouders niet te hard voor hun hoofd slaan.. Moet echt hoor, want ik maak me er nu al zooooooo druk om.. Ik weet helaas wat overspannen zijn inhoud, dat wil ik niet nog een x mee maken.. ben blij dat die periode afgesloten is een paar jaar terug.. Maar moet daarom nu echt op mn hoede zijn wat mn schoonouders betreft, maar vind het zoooooooo moeilijk om met ze om te gaan..
aan allemaal!! heel erg bedankt voor jullie reactie op mijn onderwerp.. ik heb er veel aan denk ik.. ik moet echt duidelijk zijn tegen over ze, het gaat immers om mij met mijn gezin straks.. ze zijn welkom, maar wel wanneer het ons uit komt.. en ze moeten accepteren wat wij willen en absoluut niet willen.. op alle vlakken! nu alleen nog een geschikt moment vinden om ze dit duidelijk te maken.. thank you alllllll!!
Ik zeg niet dat dat altijd het geval is, maar wel vreemd dat veel vrouwen prima overweg kunnen met hún moeder. Zullen dat dan betere/ lievere moeders zijn dan de schoonmoeders??? Ik denk dat het veel te maken heeft met het feit dat iedereen zijn/ haar eigen opvoeding als referentiekader heeft. Een (schoon) dochter neemt vaak veel over wat betreft het huishouden/ opvoeding van háár moeder. Het huishouden/ opvoeding van de schoonmoeder(ouders) is anders en wordt vaak "vreemd" of "stom" gevonden. Ik denk dat je een goed punt hebt als je zegt dat je je schoondochter moet accepteren. Andersom heb ik mijn schoonmoeder ook altijd geaccepteerd en gerespecteerd. Zij heeft wel mijn man opgevoed tot de man die hij nu is en waar ik heel blij mee ben! Ook al ben ik het lang niet altijd eens geweest met haar opvattingen over opvoeding en het huishouden, zij was net zoveel oma van mijn kinderen als mijn moeder. Ik snap dat de omgang met je eigen moeder "natuurlijker" is, omdat je elkaar al je hele leven (van haver tot gort)kent en ze je eigen vlees en bloed is. Toch is je schoonmoeder ook onderdeel van je leven (en zeker van je man en je kinderen) en vind ik dat je je best moet doen, ook voor je man en kinderen, om in die relatie te investeren. Natuurlijk kunnen er in een familie dingen gebeurd zijn, die niet meer goed kunnen komen, door de schuld van schoonouders, maar ik vind dat er vaak heel negatief over schoonouders wordt gepraat, zonder dat er dan echt schokkende dingen zijn gebeurd.
Ff weer een reactie van mij, omdat ik mn ei gewoon kwijt moet.. Gisteren heb ik mn schoonmoeder meegevraagd om nog even de stad in te gaan om wat te babyshoppen.. Eigenlijk deed ik het omdat ik haar er toch een beetje bij te betrekken.. Nou, ik had nog bijna geen voet binnen gezet in de babyzaak en ik had er al spijt van.. Allemaal commentaar gaf ze, en als ik iets in mijn handen had dan zei zij dat dat nog wel kon wachten met aanschaffen en dat ik dat nu nog niet nodig heb.. grrrrrrrr... En van die domme opmerkingen maken alsof zij er verstand van heeft.. Wat ze overduidelijk niet heeft, want toen ik hydrofiele luiers in mijn handen had, zei zij: "maar je gaat toch wel pampers gebruiken?" haha, jah, duhhhh die hydrofiele luiers gaan ook niet om het kontje zei ik tegen haar.. Het is me met moeite gelukt om nog enigzins aardig te blijven, maar ik heb haar wel proberen duidelijk te maken dat ik de dingen die ik wil kopen gewoon nodig heb, en het niet uitmaakt of ik ze nu aanschaf of over een maand of 2 maanden.. Geloof niet dat ze daar naar geluisterd heeft, maar goed, ik wil ook niet over me heen laten lopen.. Maar ik was er gisteren wel uit, dit doe ik noooooooooit weer.. echt niet.. Ik was er naar van toen ik weer thuis was, je wilt het goed doen en haar niet voorbij lopen, maar ze maakt het zelf onmogelijk.. We hebben uiteindelijk een half uurtje geshopt voor ons kindje, en daarna moest zij nog overal en nergens naar toe.. Ze wilde nog ff koffie drinken, en zelfs met mijn gebakje deed zij nog moeilijk, zette ze die weer terug en bestelde een andere, terwijl ik gezegd had welke ik wilde.. pffff wat een mens.. zoooo ff mijn hard gelucht...
Ja misschien heb jij het dan getroffen met die van jou... Maar die van mij kon nooit normaal doen tegen mij, en tegen alle vriendinnen van haar zoons ook niet, altijd roddelen en negatieve opmerkingen....Ik heb mij in allerlei bochten gewrongen om het madam naar haar zin te maken en het was nooit goed want ze zag liever haar volwassen zoons nog thuis bij haar wonen. ( Dit zei ze niet maar dat bleek uit alles) En toen we vertelde te gaan trouwen zei ze geen positief woord maar alles draaide om haar en ze heeft het uiteindelijk zo ver laten komen dat ze niet meer wilde komen omdat het niet ging zoals mevrouw wilde( hallo wie zijn bruiloft is het) en ze al de broers van mijn man ook heeft gezegd niet meer te mogen komen.... W hebben op de last minute nog een andere getuigen moeten regelen omdat de vader van mijn man niet meer kwam, zijn EIGEN vader! Het heeft ons zoveel stress bezorgd op een dag die voor ons de mooiste had moeten zijn! En ik weet uit ervaring dat sommige schoonmoeders (van ex vriendjes) heel normaal en wel liefdevol kunnen zijn..... Maar ik blijf erbij dat vaak toch de schoon moeder of ouders de aanhang niet accepteren en respecteren dan andersom.....