Wauw, ik lees veel schoonmoeder topics waarvan ik denk, is dit nou allemaal echt zo erg? Maar deze klinkt echt wel heel erg zeg! Je plan lijkt me heel goed, rustig en kalm steeds iets duidelijker worden, hopelijk pikt ze het op. En je vriend/man echt mee laten werken hoor! Heel belangrijk in dit soort situaties. Succes!
Hier ook zo een schoonmoeder! Denkt dat zij opnieuw kinderen heeft gekregen ipv kleinkinderen. Zeker omdat mijn zoontje aan het begin een kopie van mijn man was, en mijn nichtje is een kopie van mijn schoonzusje. Mijn schoonzusje laat het bepalen en mee beslissen ook toe, wij niet! Inmiddels snappen schoonouders dat ik geen bemoeienissen wens, ik ben zijn moeder, ik bepaal hoe er opgevoed wordt. Ik zie hoe zij het gedaan hebben, en nu doen met mijn nichtje en dat is lijnrecht tegenover hoe ik het wil. Nichtje zit dagenlang voor de tv, heeft lades vol met dvds, eet (3jaar) nog steeds niet mee en nog steeds uit potjes, bijt, schopt en slaat en krijgt dan haar zin... En ja, ik ben dus te streng... Inmiddels heb ik geleerd van alle (stille) strijd. Ik doe dingen op mijn manier en vertel ook niets meer uit mezelf, hoe enthousiast ik ook ben. Als ze vragen stellen zeg ik ook weinig, meestal iets van, we zien wel, we zijn er nog niet over uit. Zoontje moest laatst een peuterbed en ik maakte toch weer de fout om erover te vertellen. Ik wilde het zwartbruine sundvik bed van Ikea, zij vond de kleur niet goed, het moest een witte worden, en het bopita bed was beter en steviger. Ik heb gezegd dat we wel zouden zien wb de kleur, maar dat het hoe dan ook dat bed zou worden, beslissing was al genomen, punt uit! Dus, gewoon de discussie niet meer aangaan! Ik doe dit, en daar heb je weinig over te zeggen snap je? Uiteindelijk was het witte bed voorlopig niet meer leverbaar en werd het ledikant echt gevaarlijk, dus inderdaad zwartbruin gekocht. Staat ze van de week te kijken, tja... Misschien is de kleur toch niet zo lelijk en is het bedje toch wel een beetje stevig.... Dat is van mijn sm een compliment. Ze moet de laatste tijd steeds vaker schoorvoetend toegeven dat ik het niet slecht doe, al doet ze dat niet elke keer hoor! Net als in het bedje gaan slapen, met mijn nichtje is dat dramatisch geweest en het heeft bijna een jaar geduurd voordat ze erin ging slapen en nog ligt ze vaak op de grond. Dat komt gewoon omdat ze snel toegaven en haar toch weer in het ledikant legden enzo. Schoonzusje was zich al een half jaar tevoren druk aan het maken hoe dat moest met een bed waar ze uitkon. Ik ben meer van, komt tijd komt raad... Dus toen Levi zijn bed kreeg lachten ze me uit dat ik zo nuchter was, want dat ging strijd oplveren enzo... Nu hij gewoon gaat slapen erin, zijn ze soort van teleurgesteld! Maak er nou gewoon geen strijd van! Geef ze geen kans om te discussieren! Als je iets zegt, zeg dan, ik heb besloten dat.... Klaar, geen discussie... Proberen ze het toch, niet op reageren, dan is het zo over! Nu ik dit na bijna 8 jaar doorhad was het binnen 6 maanden over! En oh ja, mijn man is ook van het negeren, het werkt wel!
tsjah wat kan ik zeggen..mijn sm is ook wel een beetje zo naja vroeger dan, nu valt het reuze mee en ik ben wel een keer ontploft want ik was het spuug en spuugzat. gelukkig begreep mijn man het en was hij haar gebemoei ook zat.
Schoonouders........normaal nooit echt wat te klagen, tot afgelopen weekeinde. Maar goed, dat is een heel ander verhaal, hun hebben zich met ons nooit bemoeid met de opvoeding. Dat deden ze alleen bij hun andere zoon, ze vonden dat ze E. slecht deden opvoeden omdat mijn schoonbroer en zijn vriendin iets te veel bezig waren met E., E. mocht niet blijven slapen en elke keer als E. in bed lag te huilen rende mama weer, nah ja goed dat is hun manier van en hun zaak. Maar schoonpa vond dat zijn zoon en zijn vriendin dus slecht bezig waren Ik heb dus letterlijk gezegd: Dat is hun pakkie an, en niemand mag ooit zeggen dat ze E. slecht opvoeden, het is misschien niet handig, maar ja als hun het zo willen is dat hun keuze. En stil was schoonpa. Wees duidelijk naar hun toe, jullie doen het op jullie manier en als ze dat niet bevalt is dat hun probleem.
Of: Jij hebt je tijd gehad, nu is het MIJN tijd om moeder te zijn. Klopt, maar laat hem daar dan ook in meedenken en meebeslissen.