Mijn ween begonnen op de verjaardag van mijn schoonzus, dus de hele familie wist het dat ik toen ging bevallen.. Maar mijn schoonvader heeft mij ook naar het ziekenhuis gereden, ook als het toen niet begonnen wisten ze ook dat we aan het bevallen waren.. Mijn moeder was bij de bevalling, net als mijn man maar dit in heel goed overleg. Ze is na de bevalling (om 1 uur is de kleine geboren in de nacht) weer weggegaan en is ze de volgende ochtend samen met mijn schoonouders op bezoek gekomen.. Wij hebben wel alle broers en zussen en ouders 's nachts gebeld omdat iedereen dus wist dat ik aan het bevallen was.. was dit niet zo geweest hadden we waarschijnlijk in de ochtend pas iedereen gebeld..
Mijn vriend heeft zijn ouders gebeld toen ik in het ziekenhuis was aangekomen. Zij zijn dan mijn moeder gaan ophalen en richting ziekenhuis gereden en hebben de hele tijd in de wachtkamer gewacht. Ik dacht altijd tijdens mijn zwangerschap dat ik dat absoluut niet wou maar eigenlijk was ik wel blij dat ze er waren toen ik op de kamer kwam met ons zoontje. Ik zat namelijk vol adrenaline.