dank je wel voor de reacties.. begon bijna te denken dat het echt aan mij lag.. vind het wel fijn om te horen dat anderen er hetzelfde over denken.. ga het met mn vriend erover hebben dat ze echt actief moeten gaan zoeken naar een huis en dat ze eruit moeten zijn voor ik mn verlof krijg op mn werk..
dat lijkt mij idd een goede termijn. Heel goed eigenlijk, wanneer de bevalling begint weet niemand en zo heb je je verlof nog lekker om zelf te relaxen!
Lijkt me heel moeilijk voor je.. Ik hoop dat jullie er snel over kunnen praten en een oplossing kunnen bedenken. Je gaat trouwen over een maand, dat doe je maar 1 keer. Het zou zonde zijn als dat niet word zoals je gehoopt had. Omdat er een schoonvader in je huis rond hangt.. Succes met het gesprek.
Beste Kruimeltje! Erg pittig dit. Zet vooral je eigen geluk voorop! Het is super dat ze bij jullie terecht konden, maar nu zijn jullie zelf aan de beurt. Vind het dan ook erg respectloos dat ze niet zelf naar allerlei oplossingen aan het zoeken zijn om ergens anders te kunnen wonen! Je moet er toch niet aan denken dat als je zometeen aan het bevallen bent, of net bevallen bent dat je schoonvader dan de hele tijd in het huis om je heen dartelt! Stress is niet goed voor jou en je kind, en ook niet voor de relatie met je vriend. Ik heb het erg met je te doen, heel veel succes!
Dartelt... Nu heb ik het beeld in gedachten van een oude man die met zijn handen in de lucht al zingend rond huppelt
Pardon? Bij een ander in gaan wonen omdat je zelf problemen hebt, en dan niks bijdragen, niet financieel EN niet praktisch in het huishouden? Ik zou er heeeeeeel snel klaar mee zijn: OF je betaalt EN je doet wat in huis, OF je gaat je maar melden bij het Leger des Heils. Een beetje dankbaarheid voor geboden hulp zou wel op z'n plek zijn, en dat zou een normaal mens laten merken door zowel financieel als praktisch bij te dragen. Dat ze dat niet doen, is veelzeggend, en dan hoor je dus niet bij een ander in huis te wonen, dan zoek je het maar lekker uit in een opvangcentrum...
nou sorry meid maar mee betalen is heel normaal hoor je moet extra eten/drinken etc etc halen er douche 2 mensen extra per dag. je schoonzus de stofzuiger in der handen geven. je schoonvader een vaatdoek.. amahoela en anders zou ik flink te keer gaan.. je kunt het toch afschuiven op je hormonen of ze zoeken maar een ander onderkomen.. je bent niet van het fons
Zoals ik al zei: daar heb je een hoop instanties voor: leger des heils bijvoorbeeld. Dus ja: je gaat ze WEL op straat zetten en dat moeten ze voelen ook. Tuurlijk mag je ze een termijn geven, maar laat voor hen heel duidelijk zijn, dat na die datum hun spullen in de voortuin staan en de sloten veranderd worden, als ze dan uit zichzelf niet weg zijn. De meeste mensen die zo'n duidelijk ultimatum krijgen, hebben echt voor de gestelde datum dan wel wat anders hoor... De situaties waarin dat niet lukt, gaan vaak over mensen die wel weten dat als ze niets anders hebben, ze toch heus wel mogen blijven....
het enige waar ik dan weer bang voor ben is dat de sfeer hier kut gaat worden de komende 3-4 maanden.. ze waren namelijk heel duidelijk dat ze verwachtingen naar ons hebben omdat wij ook een aantal jaar hebben ingewoond.. volgens mij denk ik ook gewoon teveel na.. is dat mn probleem... wordt een beetje gek van mezelf..
Ik denk inderdaad dat hormonen veel mee te maken hebben. Ik begrijp je gevoel, maar wees bewust (en volgens mij ben je dat ook) dat zij het ook voor jou hebben gedaan. Nu is het jullie beurt om wat terug te doen. Het is en blijft familie, soms moet je daar wat voor inleveren en soms moet je dan op je tanden bijten en slikken. Voelt niet altijd even eerlijk, maar dat heb je voor elkaar over. Weet, alles wat je voor een ander doet (goed of slecht) komt drievoudig terug bij je (wet van karma) Doe je goed, oprecht vanuit je hart, ook al vergt het wat voor je, die zegeningen komen terug. Of andersom, zij waren er toen voor jullie toen je ze nodig hadden, en nu mag je er voor hun zijn. Probeer iets positiefs in te zien, bijvoorbeeld, Zij kunnen je helpen thuis nu je het straks zwarder gaat krijgen nu je zwanger bent. Wie weet kunnen ze later helpen met oppas, opvoed inzichten (zij zijn immers ervaren) Verzin het maar. Als je echt wilt en je best doet, kan je altijd iets positiefs in zien. En als jij je kijk erop veranderd, zou het voor je gevoel ook veranderen, zal de zon zomaar voor je schijnen. Goed dat je ze helpt, wees trots op jezelf.
Sorry maar ik vind dat je een verplichting naar je schoonvader toe hebt. Dat het nu allemaal niet zo leuk is dat snap ik, maar zij hebben jouw ook voor jaren onderdak geboden. Dat betekend natuurlijk niet dat er geen regels zijn wbt meebetalen of mee helpen in het huishouden. Maar ik zou voor mezelf wel het gevoel hebben dat ik er nu ook voor hun moet zijn. Misschien voor jezelf even terug gaan naar de periode dat je bij hun inwoonde en de regels die hun hadden opgesteld kijken of die ook nu voor deze situatie gelden. Misschien ook voor schoonvader een stok achter de deur, van kijk wij moesten toen aan die en die regels houden die gelden nu ook. Hoop niet dat je er toen zelf een potje van hebt gemaakt Verder vind ik je zwangerschap los staan van hoe lang ze mogen blijven. Natuurlijk snap ik dat je hun er niet bij wilt hebben, maar ja ik blijf er bij dat als mensen jouw jaren onderdak bieden je niet zelf na 3 mnd kan zeggen jongens ik ben er klaar mee!
Nou idd. Mijn man en ik hebben ook jaren bij mijn ouders ingewoond en als zij nu hulp van ons nodig hebben, kunnen ze daar zeker op rekenen. Ook als ze ons niet geholpen hadden, want het is familie. Maar juist gezien het feit dat zij ons zo geholpen hebben, zou ik het niet meer dan eerlijk vinden om dit terug te doen. Ik snap de andere reacties van ultimatums dan ook niet zo goed. je gooit je familie, zeker niet als ze voor jou wel klaar stonden, gewoon niet op straat! En ik vraag me nog steeds af: hoe gedroegen jullie je toen je bij hen inwoonde? Net zo of betaalde je wel mee en hielp je in het huishouden etc? Je mag van hen hetzelfde volwassen gedrag verwachten. En laat ze je straks idd lekker in de watten leggen, het is al pittig genoeg om een kindje te verzorgen, maar met hulp is het stukken leuker!
waarom zou je dit in vredesnaam willen, het is je familie Zij hebben voor haar gezorgd nu kan ze wat terug doen...
Als ze mee zouden helpen en hun best zouden doen dan zou ik het met jullie eens zijn, maar zoals zij zich gedragen??? Kom nou!! Dat is geen volwassen familie maar een stel onverantwoordelijke kleuters!
tuurlijk is ook irritant, maar de vraag lijft ook wel een beetje hoe hun zich toendertijd hebben gedragen
Je leest maar 1 kant he? En daarom ben ik ook heel benieuwd hoe TS zich toendertijd gedragen heeft. Als je goede afspraken maakt, dan komt het heus goed. En als ze echt niet willen betalen of helpen, dan idd eruit. Maar nu ziet TS alleen maar de lasten, terwijl ze die voor haar toen ook gedragen hebben. En haar schoonvader had toen echt de verplichting niet om zomaar een meisje in huis te nemen. Dus ik vind dat daar best iets tegenover mag staan. Mits iedereen zich redelijk gedraagt.