Idd. maatschappelijk werk, of indien er grote onbeheersbare schulden zijn, gemeente, schuldhulp. Die kunnen ws. verder kijken, maatschappelijk werk kan misschien weer urgentie aanvragen, nadeel is wel dat ze nu eenmaal al bij je wonen. Dus urgentie aanvragen zou een issue kunnen worden. Wat ik erg aso vind is dat ze jullie woonkamer etc. in beslag nemen en dat jij daarom vlucht. Meid, dat hoort echt niet! Het is jouw huis, zij zijn er te gast. Daar moet echt verandering in komen, jij bent nu zwanger, denk alsjeblieft aan je rust, aan rust in je hoofd. Je moet nu hard werken lichamelijk, zulke dingen kun je er mentaal gewoon niet bij hebben. Kus en sterkte. Praat met je vriend, zet een plan op.
maatschappelijk werk is inderdaad wel een goed idee... ze zien dat ik vlucht, want nu met het lange paasweekend is dit de derde dag dat ik in mn kamer zit... het interresseert ze gewoon niet... wat betreft urgentie.. dat zou nog best kunnen.. heb ervoor gezorgt dat mijn schoonvader zich niet ingeschreven heeft bij mij.. moet ik niet hebben hoor met al die schulden.. dus in principe zit hij zonder woonadres.. mn schoonzusje heb ik wel laten inschrijven.. achteraf ook niet zon goed idee.. maar die had een adres nodig ivm met een opleiding die ze wilde gaan doen.. 3 mei gaan we trouwen.. denk voor de goede orde dat ik dit gesprek misschien uit zou moeten stellen tot dan... over de uiterste inwoondatum dan.. over huishouden en mee betalen zal eerder worden besproken...
Kan je s. vader zich niet gewoon zelf inschrijven? Wat ik me kan herinneren, is dat je zelf naar de gemeente gaat en zegt: Hier woon ik nu.
nee, ik moest ook mee voor mn schoonzusje.. en als ik daar achter kom... dan gaat ie meemaken hoe hormonen wel aanvoelen... dan schrijf ik hem hoogstpersoonlijk uit en flikker ik zn spullen bij de roteb... hmmm.. misschien tot een een beetje last van hormonen....
Vind ik niet, dat zo ik ook doen wanneer ik niet zwanger was. Ik zou wel alles tegelijk bespreken als je een gesprek gaat houden en niet nu eerst zeggen dat ze meer mee moeten helpen en dan over een paar weken ineens aankomen dat ze er op die en die datum uit moeten. Gewoon, één serieus gesprek en daarin alles op tafel leggen.
Hier ben ik het mee eens. Anders krijgen zij het gevoel dat er steeds weer wat bij komt en dat ze het ook nooit goed kunnen doen.
Volgens mij horen zij zich aan jullie aan te passen dan andersom, het is jullie huis toch?!? Kunnen ze dat niet, dan zou ik er hèèl snel klaar mee zijn. Inderdaad eisen dat ze stappen ondernemen om weer een eigen huis en/of inkomen te krijgen, zodat jullie je privacy weer terug hebben. Zeker met de bevalling in zicht en straks een baby in huis is dat geen onterechte eis. Verder duidelijke afspraken maken. Als dat weggewuifd wordt door een volwassen man, dan is hij ook volwassen genoeg om zijn eigen boontjes te doppen en zou ik er zonder pardon voor zorgen dat hij toch echt mijn huis uit zou gaan. Is ie nou helemaal.. Eerlijkheid duurt het langst, duidelijkheid ook. Heel veel mensen zijn te voorzichtig in hun eisen en/of uitspraken om de ander niet te kwetsen. Maar waarom laat je het wel toe dat een ander dat bij jou doet? Ik vind het echt zo ontzettend asociaal van je schoonvader om jou eisen aan de hormonen toe te schuiven. Die man walst gewoon over jullie gevoelens heen, onacceptabel!!!!!!!
ff van me afschrijven hoor... zit dus al de hele dag in mn slaapkamer, proberen te leren.. laatste theorietoets voor het afstuderen.. man beneden gezellig met schoonvader op de bank.. verder krappe maand.. honderden euro's kwijt aan de laatste bruiloft kosten.. niet erg.. maar ja..kosten voor 4 nu.. genoeg in de vooraadkast, genoeg brood in de vriezer etc.. makkelijk kunnen redden met zn 2.. vertik het om boodschappen te doen..ivm de krappe maand..en we hebben een afspraak (sinds 1 week) dat we omste beurten boodschappen zouden doen.. maar..de schoonvader heeft geen geld.. schoonzusje(werkt ook fulltime) gaat gewoon weg.. krijgt ricar beneden de opmerking: snap niet dat je niet ff booschappen gaat halen en ff wat geld van de spaarrekening afhaald.. waar de F**k bemoeid hij zich met mijn spaarrekening=voor de baby.. niet voor schoonvader.. ben zo onwijs pissig.. blijf maar boven.. want ik ga me dalijk een partij uit mn stekker.... ik kan dit echt niet meer.. het is pas een maand.. maar ik ben hier gewoon het type ook niet voor... daarvoor ben ik veel te geldbewust en te gehecht aan mn privacy.. maakt ie net blijkbaar ook nog de opmerking.. dan gaat ie wel in zn vrachtwagen zitten in plaats van hier.. maar is wel van plan het schoonzusje achter te laten.. ho eens even... dan kom ik van dat schoonzusje natuurlijk nooit meer af.. die verdient minimum en die krijgt nooit een huis met dat salaris.. bovendien is mijn stok achter de deur een beetje weg als hij in zn vrachtwagen gaat zitten.. no way dat ie dan naar een huis gaat zoeken...
Wat een harde reacties zeg! Je gooit je schoonfamilie er toch niet uit als ze problemen hebben? Vooral een zusje wat nog een opleiding doet niet. En idd vooral niet als jullie zelf jarenlang bij hun gewoond hebben? Want laten we eerlijk zijn, als jij met 17 jaar bij de ouders van je vriendje woont was er vast ook wel iets aan de hand. Fijn dat het nu goed gaat met jullie en niet nog inwonen bij je schoonvader en je daar geen baby hoeft te werpen,want dat had ook nog gekund natuurlijk. En natuurlijk snap ik dat het zwaar vervelend is dat ze bij jullie wonen, maar ja, dat vonden ze misschien ook wel toen jullie bij hun woonden. Berust je er gewoon even een paar weken in, die man zal zich heus niet fijn voelen hoor dat hij met zijn dochter bij zijn zoon en zwangere vriendin moet wonen. Laat hem even bijkomen en ga er dan rustig over praten. Laat je vriend het vooral zeggen, want je wilt echt geen familieruzie nu je een kindje krijgt.
aan de andere kant doen ze er ook niets aan.. hij doet niet aan schuldhulp.. er wordt loonbeslag gelegd.. maar van wat ie overhoud gaat ie lekker shoppen.. en het schoonzusje.. die wilde een opleiding gaan doen..heeft er geen zin meer in.. werkt dus gewoon fulltime.. en gaat ook gewoon lekker shoppen.. en wij met alle kosten van het trouwen en het sparen voor de baby en kamer zitten nu krap..
Dus moet zij zich ook maar onbeschoft laten behandelen? Kom nou.... Ze moeten blij zijn dat ze geholpen worden, maar ze mogen zich toch wel een klein beetje aanpassen? Sowieso is het toch echt onbehoorlijk om geen kosten te kunnen delen in levensonderhoud omdat zij het geld niet zouden hebben, maar wel gaan shoppen voor fun artikelen. Zorg dan in ieder geval dat je een klein beetje je goede wil toont door voor te stellen om een deel van de boodschappen te halen ipv alleen aan jezelf te denken..
die voelt zich verplicht naar zijn vader toe... want dat hebben ze hem heel duidelijk gemaakt... hij wil zo min mogelijk problemen.. rust en vrede.. hij kan niet zo goed tegen dit gezeur en wil er zo min mogelijk tussen zitten.. wat ik ook begrijp...hij kan niet goed omgaan met de situatie... hij probeert alles een beetje te sussen en vraagt mij zomin mogelijk erover te hebben om de rust en vrede te bewaren.. hij bedoelt het allemaal wel goed.. hij was het in deze situatie er ook niet mee eens.. alleen is nu toch onderweg naar de winkel... omdat zn pa ook geen geen heeft.. ik had hem lekker honger laten lijden... ben zo pissig...
Gadver wat een slappe zak, die vriend van je... Sorry, hoor... Maar klinkt alsof hij geen ruggengraat heeft. Laat over zich heenlopen (en pa weet dat waarschijnlijk en maakt daar misbruik van) en JIJ bent de dupe. Hij wil er zo min mogelijk tussen zitten... Dan is het toch ook in ZIJN belang dat er SNEL een betere oplossing komt? Hij vraagt aan JOU om het er zo min mogelijk over te hebben... Maar hij wordt jouw man... Dan moet het hem toch aangaan dat jij je ellendig voelt in deze situatie? Hij probeert de situatie te sussen, maar het klinkt echt alsof hij zijn vaders kant kiest en jou laat stikken...
Maar jullie geven dus zelf ook ruimte aan het onbeschofte gedrag. Zolang jullie dat blijven doen (om de lieve vrede de bewaren), kun je ook niet klagen, jullie zijn gewoon mede verantwoordelijk..
Bah wat een vreselijke situatie. Ik zou ook niemand in mijn huis willen hebben rond mijn bevalling en de eerste tijd als nieuw gezinnetje. Dat jullie ook bij ze hebben ingewoond en dat je wat terug wil doen snap ik, maar dat geeft ze toch geen vrijbrief om niet eens op zoek te gaan naar wat anders. Vind de situatie van toen ook niet helemaal vergelijkbaar met nu, jij was toen nog niet volwassen, dus als je een jonge meid in huis haalt weet je dat het langer kan duren voordat je weer weg gaat. Maar een volwassen man zou ik toch andere verwachtingen bij hebben. Ik zou ook duidelijke afspraken maken en een uiterste datum geven. Daarna kijken ze maar of ze bij andere familie terecht kunnen. Jij hebt ze dan lang genoeg onderdak gegeven in jouw situatie.
zooo en als dat mijn vriend geweest dan was ik toch even uit me plaat gegaan tegen hem hey als hij terug was gekomen en had de boodschappen mee genomen of in de kliko gegooid echt serieus als die schoonvader dan was wil eten dan zal hij het zalf moeten gaan helen.
Hey en sorry als ik zo fel uit de hoek kom, maar ik leef gewoon heel erg mee en kan me echt boos maken om dit soort dingen.