of ik het zelf bedacht heb. ik zou haar t zelfde aandoen. oprotten van mijn kind afblijven. weet je dat ik gefokt word als ik t schrijf sorry daar voor
ik had er wel wat van gezegt dat kan ze toch niet zomaar doen zo de volgende keer toch een steekie laten vallen zo van dat je kapster bent prima maar me dochter is geen model van je of zo iets
haar dochter uitnodigen om te komen spelen met die van jou en dan gewoon de keukenschaal alvast in de aanslag houden!
Belachelijk, hoe haalt ze het in haar hoofd, ik had daar dus ECHT wel iets van gezegd, jammer voor m'n man. En inderdaad ben ik het ermee eens dat het vreemd is dat je man geen ruzie wil met z'n zuster maar wel met jou... VAAG!
Zooo! Echt belachelijk zeg! Ik zou witheet zijn! Absoluut iets van zeggen, straks doet ze het weer. Echt bizar, wat denkt zo iemand wel niet, dat zou toch geen enkele moeder waarderen op zo'n manier? :S
Oh wat belachelijk zeg..en wat zielig voor jou :'( Kan me goed voorstellen dat t gewoon emotioneel is hoor..klinkt stom, een plukje haar, maar t is wel t eerste haar van je meisje!
aaarrggghhh snap daar niets van dat ze dat zomaar doen... Kan me je teleurstelling en boosheid erg goed voorstellen. Ik vind het heel knap dat je je mond hebt kunnen houden. Ga je nog iets ondernemen naar je schoonzus toe?
ik vind wel eens dat er op het forum te heftig wordt gereageerd maar in dit geval vind ik het ook niet kunnen wat je schoonzus heeft gedaan. Je hoeft er niet gelijk een hele ruzie om te starten maar ik zal wel bellen en om uitleg vragen, want het is niet normaal dat ze dit heeft gedaan
jeetje wat een reacties! Ik ben blij dat jullie allemaal hetzelfde erover denken als is. Gisteren avond was ik zo boos dat het me geen goed idee leek om haar te bellen. Ik wil namelijk ook liever geen ruzie, ze woont nu eenmaal tijdelijk bij mijn schoonmoeder en aangezien ik een hele lieve schoonmama heb ben ik daar nogal vaak. Ik dacht dus verstandig te zijn en er een nachtje over te slapen. Vanmorgen was het weer het eerste waar ik aan dacht Het ergste van alles is dat ik haar haren helemaal niet geknipt wilde hebben. Ze heeft (had) een prachtige bos met krullen die net over haar oortjes kwam. Anderen vonden misschien dat het geknipt moest worden, ik wilde het gewoon laten groeien. En dat wist mijn schoonzus ook, we hebben het er nl wel eens over gehad (wel een paar maanden geleden maar het lijkt me sterk dat ze het vergeten was) Ik heb mijn man dus voor de keuze gesteld: of hij belde haar of ik. Hij wilde niet bellen ( ) Dus heb ik het maar gedaan. Ik heb diep adem gehaald en gevraagd waarom ze me niet even had gebeld om te vragen of mijn dochter een knipbeurt nodig had. Ze antwoorde "omdat ik dan toch het antwoord wel wist en het was echt nodig hoor" Ik ontplofte bijna, maar kon nog net op mijn lip bijten. Ik zei "dus je wist dat niet wilde dat ze geknipt werd en toch heb je het gedaan" Ze bevestigde dit en toen ben ik wel ontploft Ik ben misschien wel een beetje te ver gegaan, maar aangezien ze in mijn ogen nog verder is gegaan vond ik het wel geoorloofd. Ik heb haar gezegd dat wat ze met haar eigen kind doet, ze helemaal zelf moet weten. Al verft ze haar haren paars. Maar het gaat hier over MIJN kind. En dat ze, als ze nog een keer met haar tengels aan haar zit dat ik haar voorlopig niet hoef te zien. Ook heb ik gezegd dat ze mijn dochter niet meer mag verschonen, omkleden of wat dan ook. Ik was echt furieus! Toen heb ik opgehangen en mijn schoonmama gebeld. Ik vind namelijk ook dat zij verantwoordelijk is en heb haar gevraagd waar ze mijn schoonzus niet tegen heeft gehouden. Blijkt dat mijn schoonmoeder even boven was om de was op te vouwen terwijl schoonzus met mijn +haar dochter beneden was. Toen mijn schoonmoeder beneden was stond ze dus al te knippen Ze heeft er wel iets van gezegd maar de ene helft was al kort, dus ja.. ze moest het wel afmaken. Ze had er de hele nacht slecht van geslapen en had me vanmorgen vroeg al geprobeerd te bellen. Toen ik zei dat ik niet eens een lokje had voor in haar album begon ik meteen te huilen (het zit me zo hoor) Mijn schoonmama ook in tranen, ze is gek op mijn dochter en het is een lieverd. Samen dus even een potje gejankt en ze heeft me beloofd dat ze voortaan gewoon bij mijn dochter in de kamer blijft (belachelijk, mijn schoonzus is 29 maar blijkbaar niet volwassen genoeg om van andermans kinderen af te blijven) Toen mijn man nog een goed uitgelegd waarom het mij zo dwars zit. Ik voel me echt zo ontzettend gepasseerd! Gelukkig begreep hij het wel wat beter maar vind nog steeds dat ik me niet zo druk moet maken. Hij vind haar nieuwe kapsel best leuk zegt ie. Het is dus achter de rug, maar inderdaad, het blijft maar in mijn hoofd hangen en ik blijf erbij, ik vind het echt niet kunnen wat ze gedaan heeft!
Nou ik vindt dat je goed gehandeld hebt en tja mannen zien het allemaal niet zo als wij vrouwen. Niet dat ik het goedvindt, ik vindt dat hij je meer mag steunen vooral omdat het zijn zus is, toch? En die reactie van je schoonzus vindt ik dus echt niet normaal voor mij was dit nog niet afgelopen! Ze negeert je mening en ik vindt dat ze duidelijk geen respect voor jou heeft. Ik begrijp nog steeds niet waarom ze dit heeft gedaan, ik ben zelf kapster en zou dit dus nooit hebben gedaan. Ben benieuwd hoe het verder gaat, als ze nu tenminste eens normaal had gereageerd! Heeft ze ook niet eens haar verontschuldiging aangeboden? Succes met alles en kom voor jezelf op!
wat een vreselijk asociale onvolwasse reactie zeg! goed gedaan hoor meis, ik was ook ONTPLOFT en had er waarschijnlijk meer uitgekraamt dan jij toen hahahaha! Ik zou mn kind daar niet eens meer achter willen laten maar ik snap ook wel dat je wel een goede band hebt met je schoonma. nou hopen dat het in de toekomst goed gaat, en dat ze zometeen niet ineens thuis komt met blauw haar ofzo hahahahaha
"omdat ik dan toch het antwoord wel wist en het was echt nodig hoor" Is dit haar VERDEDIGING? Grrr...ik ben echt des duivels...alleen maar door het te lezen!
Goed van je dat je hebt gebeld! En tjee zeg wat een antwoord : Ik wist het antwoord wel Je zou zeggen, waarom begin je er dan aan! Fijn dat je schoonmoeder je hierin steunt. Anders zou ik mijn kind niet weer brengen geloof ik. Ik wens je heel veel succes met je schoonzus, lijkt me niet makkelijk, aangezien ze bij je schoonmoeder woont.
Nou ja, wat een verhaal van je schoonzus! Waar bemoeit ze zich in hemelsnaam mee! Vind dat je het goed hebt opgepakt! Het is jouw kind, daar heeft zij niets mee te maken...
Ik bereikte bij het lezen al behoorlijk mijn kookpunt. Ik vind het erg knap dat je je mond gehouden hebt en de volgende dag op een normale manier erover begonnen bent. Maar wat een ontzettende egoistische doos is ze zeg. Als ze nu weet dat jij het niet wil, dan doe je zoiets toch niet?! Dat zij het nodig vond wil niet zeggen dat ze er ook naar mag handelen. Ik zou ontzettend kwaad zijn. Ze heeft de eerste haartjes van je kindje geknipt en jij hebt nu geen aandenken en er is niets meer aan te doen. Ik zou het haar niet zo snel vergeven, het zou echt blijven steken dat ze zoiets geflikt heeft!
Fijn dat het voor jou nu is uitgesproken, maar wat een @&%$&0 vaneen schoonzus heb je zeg! Lief van je schoonmoeder dat ze zo reageerde.. Ik geloof niet dat je schoonzus zoiets weer hoeft te flikken bij haar..