Nee dat klopt, is niks voor mij maar dat betekent niet dat ik niet snap dat het voor jou helemaal geweldig is en het bij jullie past!! Maar daardoor kom ik wel op deze invalshoek, al zeg ik niet dat dat haar gedrag rechtvaardigt Het haar vragen, zelf of je man lijkt me wijs, dan krijg je hopelijk een duidelijk antwoord.
Ik snap werkelijk niet waarom je niet met haar gaat praten... Je zit jezelf op te vreten...doet allemaal aannames...weet helemaal niks... Ik zou zeggen....je bent op het moment denk ik iets teveel over genomen door je hormonen... Waarschijnlijk is er niks en vergroot je het zo erg omdat je zwanger bent....
Ik doe juist geen aannames, omdat ik geen enkel idee heb wat er zou kunnen zijn. Het enige waar ik eventueel over heb nagedacht is dat wel wellicht te maken kan hebben dat haar beide broers een eind bij haar uit de buurt zijn gaan wonen en ze hun op zich weinig ziet. Misschien dat dat steekt, maar dat zou dan inderdaad naar boven moeten komen als man met haar gaat praten. Er is opzeker wat en ja.. het kan me waarschijnlijk wel meer schelen dan normaal, maar dat is ook omdat mijn zoon er de dupe van wordt op deze manier. En dat zal inderdaabd hormonaal zijn .ü
ik snap helemaal dat je niet wilt dat je zoontje iets merkt en er de dupe van wordt...dat is gewoon moeder zijn Maar toch denk ik dat je er door je hormonen meer van maakt dan het misschien is. Ik zou zelf met haar gaan praten...en dan bij jezelf houden...
Ik vind dit nog niet eens zo'n gekke gedachte hoor. Als jullie al niet zo'n goede band hebben vindt ze misschien wel dat jullie veel te veel alle aandacht opeisen nu je zwanger bent. Voor haar is dat misschien een punt van frustratie.
Wellicht verlangt ze stiekem ook naar een man, huisje-boompje-beestje? Jullie hebben niet een bijzonder goede band dus ze zal dat waarschijnlijk niet zo snel direct zeggen.... Ik zou zeggen negeer-modus aan en lekker geniet van je zwangerschap, klinkt als verspilde energie...
Dat was ook mijn gedachte. Ik heb zelf ook wat strubbelingen gehad met mijn schoonzusje, onder andere door wederzijds onbegrip. Zij had helemaal niks met kinderen (mijn zoon) en ze miste de band met haar broer (mijn man). Ik ga haar dat niet meer door haar strot duwen. Ze hoeft niet op familieverjaardagen te komen en ze hoeft ook echt geen band met haar neefje op te bouwen van mij, dat ligt haar gewoon niet. Af en toe spreekt ze lekker af met mijn man om uit eten te gaan of te stappen, ook prima. Ik neem het haar niet meer kwalijk en we kunnen nu goed met elkaar overweg zolang het oppervlakkig blijft. Sommige dingen kun je gewoon niet afdwingen of verwachten dat iemand dat leuk vind. Ik zou persoonlijk ook écht niet te genieten zijn op een feestje zoals dat van jou, maar mezelf wel verplicht voelen om te gaan. Praat gewoon met haar, zonder beschuldigingen te maken. Ze klinkt verdrietig, misschien zelfs wel eenzaam.
Wat de reden van haar gedrag ook is, en er kunnen legio redenen zijn, misschien is je schoonzus gewoon een zuurpruim. Die mensen zijn er helaas ook Ik vind het heel naar en jammer dat ze zo'n stempel heeft gedrukt op de gender reveal (het niet leuk vinden dat jij het middelpunt was, dus zichzelf dan als stralend middelpunt neerzetten? ). Soms moet je gewoon de eer aan jezelf houden OF rekening houden met een ander en dan gewoon niet naar een feestje komen. En juist na alle ellende die jij op je bordje hebt gehad, kan ik heel slecht begrip opbrengen voor haar reactie. Als zij ook een kinderwens heeft, dan zou ze misschien juist iets aan jou kunnen hebben. Ze moet als geen ander weten dat de zwangerschap niet alleen maar leuke verwachting is, maar spanningen met zich meebrengen die zij niet kent. En zo tegen jouw zoontje doen, heel erg gemeen en kinderachtig tegen een blij mannetje van 4 zo doen. Ik ben benieuwd wat eruit komt als je man met haar praat, maar ik vraag me het me af. Ze heeft issues en daar kun jij niets aan doen... Super grappig trouwens van de gender reveal! Klinkt heel gaaf
TS is haar zoontje verloren! Jaloezie is nu niet iets dat dan meteen in mij op zou komen... Maar goed, mensen zijn om gekkere redenen weleens jaloers.
Misschien was het voor haar een moment om haar oma te herdenken en had ze geen behoefte aan een gesprek ? Maar ja, zoals gezegd, een gesprek is het enige wat echt duidelijkheid kan geven.
Warboel even off topic, maar wat leuk een meisje! Hoop dat je ondanks alles toch een hele leuke party hebt gehad.
Heyy.. Bedankt we zijn ook helemaal in de roze hemel ervan, haha. En zoontje is zo trots dat hij een zusje krijgt. Het was een leuke reveal party gelukkig. Alleen ook zo dubbel omdat mijn oma haar leukemie terug is gekomen en het daar momenteel niet zo lekker mee gaat .
Wat ik mij opkwam is dat ze misschien zelf heel graag partner en gezin wil, en het daarom moeilijk vindt? Verder, wat ik ook dacht, is dat het misschien zo is dat je onbedoeld behoorlijk veel in de belangstelling staat en je sz dat niet leuk vindt? Ik kan me nog herinneren toen mijn toen nog vriend en ik een relatie hadden zijn zus zwanger raakte, wij dat heel leuk vonden, maar op een gegeven moment er helemaal klaar mee waren. Zelf waren we niet bezig met zwanger raken, was geen jaloezie e.d., maar elke maaltijd ging het er weer over. We vonden dat echt niet meer leuk op een gegeven moment. Later raakte ik zwanger en toen heb ik daar echt op gelet. Weet niet hoe dit bij jullie zit? Wat ook zou kunnen is dat je sz het gewoon met totaal iets anders moeilijk heeft. Of verschrikkelijk rotkarakter heeft. Anyway, ik zou snel met haar praten.
Als ze eerder heel anders deed, lijkt me dat er toch bij haar iets speelt. Maar wát, tja, dat kan van alles zijn. Misschien had ze bv wel iemand op het oog waarmee het serieus kon worden, dagdroomde ze over een gezinnetje, ontdekte ze zo dat ze een kinderwens heeft, etc en is dat stukgelopen waardoor ze nu wat dat betreft de confrontatie moeilijk vindt...
Slachtofferrol, oppassen. Maar: Ik denk dat dit er inderdaad mee te maken heeft. Mijn schoonbroer gaat richting 40, heeft geen relatie, maar uiteraard wel die wens en is verzot op kinderen. Hoe blij hij ook is voor mij en zijn broer, toch weet ik dat het bij hem prikt. Maar dat zal hij aan ons nooit tonen, temeer omdat hij ook heel blij is voor ons. Dat even ter vergelijking Dit kan natuurlijk ook
Je had liever dat zij in gesprek was gegaan met jou dan dat je man moet vissen wat er is. Waar ben jij in dit verhaal? Ik snap het niet zo goed. Jij hebt last van het gedrag van je schoonzusje, vraag haar dan wat er aan de hand is.
Ja dit. Je hebt liever dat ze een gesprek met jou aangaat, maar tot nu toe doet ze dit niet. waarom ga jij hem dan niet met haar aan?
Omdat mijn man dit toch liever doet. Sowieso zal ze meer loslaten aan hem. Overigens ben ik niet de enige die hier 'last' van heeft. Man net zo goed liet hij gisteren blijken nadat hij een gesprek had gehad met hun oudere broer. Ik heb sowieso niet echt een knalband met sz en gezien wat er nu speelt ook in mijn eigen familie heeft hij liever dat ik me ook qua stress een beetje afzijdig hou.