Zij van slag.... er staat in de OP "Mijn schoonzus houd niet meer van mijn zwanger.." dus ik denk dat zwager ook niet echt gelukkig van deze situatie wordt. Zij houdt niet meer van hem, relatie over, zijn huis, dus zij gaat weg lijkt mij een logische conclusie. Uiteindeliljk wordt natuurlijk helemaal niemand gelukkig van deze situatie (zij niet, hij niet en de kids al helemaal niet). Staat er nu erg zwart wit natuurlijk en zo bedoel ik het helemaal niet, maar er wordt nu net gedaan alsof zij zo zielig is.... Zou eigenlijk wel willen weten waarom ze weigert om weg te gaan?
Wat de reden er ook van is, je mag je eigen verdriet NOOIT boven het welzijn van je kinderen plaatsen. Je kinderen zijn prioriteit nr 1 en die zet je niet zomaar ff op straat omdat jij ongelukkig bent met de situatie. Dan werk je maar SAMEN aan een oplossing.
Misschien heb je er ff over heen gelezen, maar er zijn ook KINDEREN in het spel "We gooien gewoon de spullen van mama op straat want mama houdt niet meer van papa".
Ze is helemaal niet zielig, ze heeft alleen een stuk minder mogelijkheden. Wat dacht haar man dan? Dat ze binnen een week vertrokken zou zijn? Heb die vraag hier al gesteld, hoe lang dit al bezig is. Enfin, ik vind het verhaal veels te beknopt om er maar loze kreten tegenaan te gooien.
Nou idd ... dit is weer het schoolvoorbeeld van hoe het vooral NIET moet. Als de ouders nou eens niet zichzelf maar hun kinderen op nummer 1 zouden zetten in zo'n proces, zou het allemaal wat "makkelijker" gaan. Dan moet je zwager dan maar de verstandigste zijn en dan even ergens anders gaan zitten.
Kan hij niet iets van een contract opstellen. Zoiets van je krijgt nog een week of 6 om alles op orde te krijgen, doe je dit niet dan gooi ik je er uit met je spullen,sloten worden veranderd en de kids blijven bij mij tot dat jij alles op orde hebt.
Helemaal eens hoor, daarom zei ik ook dat het er nu wel erg zwart wit staat Er waren een aantal reacties over dat zij "zielig" is en het kwam er een beetje op neer dat hij haar niet zomaar op straat kan zetten (is natuurlijk ook zo). Maar hij is hier natuurlijk ook slachtoffer..... hij zit mooi met een vrouw die niet meer van hem houdt.....
En hoe denk je dat het voor de kinderen zal zijn om te moeten toekijken hoe hun moeder uit huis gezet wordt? Nee, daar worden ze gelukkig van. Er is idd te weinig info gegeven, daardoor is het voor mij niet echt duidelijk wat hij gedaan heeft om te helpen? heeft ie überhaut geholpen? Of heeft ie haar alleen maar wat tijd gegeven? Zoals het er nu staat vind ik dat er vooral maar bar weinig rekening wordt gehouden met de kinderen.
Als ze nu al weigert om weg te gaan, denk ik niet dat ze vrijwillig een handtekening zet. Misschien een contractje met; Over 2 weken heb je "x aantal" sollicitaties gedaan, dat zou beter werken.
Ik vind het nogal makkelijk gedacht dat zij binnen een paar weken een ander huis heeft en een baan om dat huis te kunnen bekostigen. Ik ken een stel die nog 3 (!) jaar bij elkaar zijn gebleven omdat het niet anders kon. De huizen liggen niet voor het oprapen. Waar moet ze dan zo snel heen met de kinderen? Dat kost tijd en een hele lange adem!
Ik snap je punt Maar ikzelf vind dat hij en zij beide niet slachtoffers zijn. In mijn ogen zijn dat de kinderen, die hebben hier niet om gevraagd. Tuurlijk is het niet fijn om met iemand te leven waar het niet meer mee gaat, maar dan nog zoek je samen naar een oplossing en zet je je eigen frustraties en verdriet (even) aan de kant voor de kinderen.
Ik mag hopen dat jij nooit in zo'n situatie komt zeg.. In 6weken een ander huis vinden is nu gewoon niet te doen Een uitkering krijgt ze niet zolang ze nog bij hem woont, en dat huisje komt er nog niet dus die uitkering ook niet. En de banen liggen ook niet echt voor t oprapen. Dus dan heb je pech, je wordt op straat gedonderd en je kinderen, tja de kinderen, jammer dan die krijg je niet.. Hallo????
Omg niet goed hoor... Dan kun je elkaar nog zo haten... Dan nog doe je dit je ex niet aan. En zeker niet als er kinderen in het spel zijn. Je bent tenslotte voor altijd aan elkaar verbonden.. En een beetje fijne omgang is dan wel erg fijn...
Ik snap de man zijn reactie. En in deze situatie is het toch die vrouw haar schuld. Ze wil helemaal niets ondernemen blijkbaar vind ze het zo best elkaar lopen zieken thuis waar de kinderen bij zijn. Het is zijn huis dus ja zij moet een andere woning zoeken niet hij. Ik zou haar max 2 weken de tijd geven dat ze zorgt dat ze ingeschreven staat bij de woningbouw en dat ze evt langs de gemeente is geweest voor bijstand. de gemeente kan haar helpen met zoeken naar werk/opleiding als gewoon solliciteren niet lukt. Eventueel ook een afspraak maken waar de vrouw evt. kan wonen in de tussentijd bij familie oid. afhankelijk van hoelang het duurt om een woning te krijgen.
Ja HALLO , er staat toch dat ze geen ene fuck doet voor een baan of uitkering... Prima dan moet je maar voelen. Het speelt toch al een tijdje? Als ze er nu alles aan zou doen, keihard zoeken voor een baan, huis en bezig is met een uitkering aanvragen dan is het toch een heel ander verhaal. In zo'n situatie had ik het geen probleem gevonden als mijn man niet weg kan, als hij maar zou aantonen dat hij ets doet. Nu doet ze niks, wat moet die man dan? Alles maar accepteren, nou ik had dat niet gedaan.
Ik hoop ook echt dat sommige dames toch niet in zo'n situatie terechtkomen hoor, met kinderen. Ik schrik daar echt van . Ongeacht van je van elkaar vind, je hebt ten alle tijde jezelf in te houden met kinderen in het geding. Dan zet je je eigen ego maar even opzij, ook al vind je dat dat oneerlijk is voor je.
Kindjes kunnen toch tijdelijk bij pappa blijven. Waarom zouden ze wel tijdelijk bij mamma kunnen wonen en niet bij pappa. Beetje raar. En die kindjes hoeven dat toch ook niet te weten. Gaan ze even een dagje naar opa en oma. Of bij vriendjes spelen. Kan pappa rustig de spullen inpakken.
ik hoop nooit uitelkaar te gaan maar dat zegt iedereen natuurlijk maar wij hebben zodanig afgesproken wij staan beide ingeschreven bij de woningbouw mocht het gebeuren hebben we wel een kans om te zorgen dat we ook weer makkelijker een nieuwe kans krijgen. ook geven we elkaar wel rustig de kans de rest te regelen voordat we uit elkaar zouden gaan. ik vind als je al een jaar niet meer van iemand houd dat wist je toen ook dus dan heeft ze al een jaar de tijd gehad dingen te regelen. en kinderen ja daar is alles mooi op af te schuiven maar IK VIND kinderen kunnen ook bij papa blijven. zij kan toch gewoon altijd overdag bij de kinderen zijn (ik neem aan dat hij wel werkt). en het ligt er aan hoelang ze er beide uit zijn dat ze uit elkaar zijn maar mocht dat ook al een jaar zijn had ik der zonder pardon op straat gezet.
Maar dames hierboven hadden toch al aangegeven dat je niets kán of mág als je samen in 1 huis woont. Moet zij dan maar met die kinderen onder een brug slapen, zodat zij een uitkering, subsidie of whatever kunnen aanvragen? Kan toch niet? Hij kan wel van alles willen, maar dat moet wel haalbaar zijn. Je kan niet met je kinderen onder je arm heel het land door sjouwen hoor. Hij mag best helpen zoeken naar een baan of woning of haar op een andere manier helpen. (overigens weet ik nog steeds niet of hij dat al doet, maar ik neem aan van niet als ik het zo lees) Nederland is een land van regels. In de meeste gevallen is dat alleen maar goed, maar ik gevallen zols dit kan het knap lastig zijn!