Eigenlijk helemaal niet mijn pakkie an, maar wil het toch even kwijt.. Na bijna 15 jaar samen te zijn (en 2 kindjes te hebben) is mijn schoonzus (getrouwd met de broer van mijn man) er eigenlijk wel klaar mee. Ze tobt er al een hele tijd mee vertelde ze, omdat ze iets mist. Het gevoel is aardig weg, ze is niet meer blij als hij thuis komt en kijkt niet meer naar hem als 'dát is nu míjn vent'. Overigens, ze heeft het hem verteld en ze proberen nu wat dingen om het te veranderen en misschien het gevoel bij haar weer terug te krijgen. Ondanks dat ik wat scheidingen in mijn familie mee heb gemaakt, was ik best wel overstuur toen ze me dit vertelde. Ik weet niet beter dan dat zij bij elkaar zijn. Ze hebben wat mindere periodes gehad, dat merkten we allemaal wel. Maar nu dit zo speelt, kan ik wel janken. Vind het zo erg voor hem, want hij probeert er nu alles aan te doen. Maar dat is altijd tijdelijk, en dan verslapt het weer.. Ze verteld me dat ze het al tegenstaat om hem aan te kijken, laat staan een kus te geven of aangeraakt worden door hem. Er speelt verder niets, geen ander oid. Gelukkig. Ze weet alleen niet wat ze met haar gevoel moet. Ik heb ze therapie aangeraden. Al is het alleen maar dat zij een betere kijk erop kan krijgen. Als je 2 kids hebt, zou je er eerst alles aan moeten doen voordat je de handdoek in de ring gooit toch? Ze gaan ernaar kijken. Ik heb altijd erg naar ze op gekeken. Maar merkte wel de laatste tijd dat het echt niet goed zat. Ze lachten niet meer naar elkaar of pakten elkaar niet meer beet op een liefdevolle manier.. We hebben al aangeboden dat mochten zij even tijd voor zichzelf willen, we de kinderen wel een dagje willen vermaken. Meer kunnen we denk ik niet doen.. toch? Wij zijn niet zo dat we dingen voor ze gaan regelen als een samen een weekendje weg oid. Denk niet dat ze dat waarderen. Ergens wil ik ze wel helpen, of iets voor ze doen. Maar dat komt alleen voort uit het feit dat ik niet wil dat ze uit elkaar gaan. Het zijn hun gevoelens, daar hebben wij niets mee te maken kort gezegd. Vind dit zoo moeilijk! Ook om nu normaal tegen ze te doen.. En dan hebben we nog een Sinterklaas en 2 kerstdagen die we met zn allen zijn. Kan me voorstellen dat mn schoonzus geen zin heeft om leuk te gaan zitten doen. Terwijl iedereen van het gezin weet hoe en wat, is het toch iets waar je het niet over gaat hebben omdat het zo prive is. We wilden ze met de kerst vragen om peetoom en peetante van onze uk te worden, maar dat hebben we nog even op de lange baan geschoven... Is ook niet belangrijk nu. Sorry voor het lange verhaal.. moest het ff kwijt
Het is gewoon ook familie geworden en dat is erg moeilijk. Ik moet er ook niet aan denken en de kindjes die weer de dupe zijn ppfff ellende allemaal. Sterkte!
Ik vind dat je precies het "goede" hebt gadaan. Wat advies gegeven en hulp/oppas aangeboden. Meer doen werkt misschien alleen maar averechts. Veel sterkte ermee!
Tnx.. we hopen maar op het beste. Dat ze toch in deze 'leuke' dagen elkaar weer vinden en er samen uitkomen. Zo niet, dan weten we iig dat ze er alles aan hebben gedaan.
Nou de leuke dagen zijn nog niet eemns begonnen.. Gisteren is door mijn sm verteld dat ze toch echt uit elkaar gaan.. die kun je bij elkaar vegen. Niet dat ze dan ff wachten tot na kerstavond. Dan zitten we nl met het hele gezin bij elkaar. Zelf hebben ze gister een toneelstukje opgevoerd. T was erg gezellig en wij dachten dat het zelfs weer goed ging. Mijn schoonouders mochten niets zeggen.. Naar mijn mening een beetje belachelijk dat je voor je eigen familie (gezin) een toneelstukje opvoerd terwijl iedereen vd situatie op de hoogte is. Dat steekt me nog het meest. Een leuke avond hebben maar dan achteraf je sm bij elkaar moeten vegen omdat die helemaal overstuur is.. zij hebben alleen maar ' vechtscheidingen' in hun omg. meegemaakt en denken meteen aan het ergste. Dat ze de kleinkinderen straks niet meer zien, hun eigen zoon uitgekleed wordt, etc. Ze denken zelfs dat het misschien wel aan hun ook ligt! Pff.. merry christmas dus.. bleh..
Wat ik dan niet snap is: jullie WISTEN dat ze uit elkaar gaan.... Tja, en toneelstukje: dingen zijn afgesproken, ze wonen misschien (neem ik aan) nog samen, ze hebben kinderen.... Zo gek vind ik het niet hoor dat ze het toch zo normaal mogelijk proberen te houden, wees blij zou ik zeggen. Sterkte ermee en fijne feestdagen verder!
Waardeloos zeg ... maar ja, als de koek op is, is de koek op. Het zal voor haar ook niet makkelijk zijn denk ik dank. Waar twee kijven .... En het toneelstukje vind ik ook niet raar. Ze zijn nog bij elkaar, en wat heb je eraan om kerstavond te verknallen voor iedereen? Niets toch? Ik denk dat je er moet zijn voor je zwager, de kinderen en ja ook je schoonzusje. Meer dan hulp en advies kan je ze niet geven Sterkte!
Wat vervelend! Veel sterkte. Ik kan me je gevoel wel voorstellen betreft het toneelstukje. Misschien hadden ze besloten de kerst niet voor iedereen te willen verknallen en hebben ze het daarom zo gedaan. Ik vind het dan weer niet netjes dat je sm het als enige wel wist... Dat gaat je als moeder denk ik niet in de koude kleren zitten, daar moet je over kunnen praten/huilen met iemand.
Sluit me hierbij aan. Ookal snap ik jouw gevoelens, ik vind het voor hen nog veel erger. Wat een proces gaan ze in, vreselijk. Hele moeilijke beslissing, zeker als er kinderen in het spel zijn. Ik zou niet uitgaan van een vechtscheiding. Vooralsnog proberen ze het heel volwassen aan te pakken en proberen ze de sfeer goed te houden (ookal voelt dat voor jou als een toneelstuk, ze hebben kinderen, wat moeten ze dan de kerst helemaal verpesten?) Sterkte voor jullie hele familie
Tnx voor jullie reacties. Wat het toneelstukje betreft.. als ze gewoon gezegd hadden dat ze de knoop door hebben gehakt maar nog wel de feestdagen zo normaal mogelijk willen vieren had niemand anders tegen ze gedaan dan voorheen. Het is gelukkig niet dat 1 vd 2 de schuldige is of er iets vreselijks is gebeurd. Tegen beiden kan iedereen gewoon normaal doen. Daar ben je toch familie voor..?? Persoonlijk had ik het zelf niet gekunnen om met die gedachten zo nep leuk tegen mn man te doen. Ik snap hun intentie zeker wel hoor.. begrijp me niet verkeerd. Het erge vind ik dat ze dit doen wanneer er alleen het eigen gezin is.. dan zou je toch eerlijk moeten kunnen zijn? Maar goed het is uitgelegd hoe en waar ze mee bezig gaan zijn. Echt klote ja maar zoals hierboven al gezegd is.. als de koek op is dan kun je er beter mee syoppen. Dat wetende is het toch het gevoel dat na zoveel jaar enorm baalt. Ik ga mn liefste schoonzusje echt missen. Maar ook dat heeft tijd nodig. We hebben ze gezegd er voor ze te zijn, al is het maar als luisterend oor.. zal n rare tijd worden nu..
Het kan ook nog zijn dat er opluchting was omdat de kogel door de kerk is. Dat het daarom redelijk ontspannen was. Daar zou ik me wel iets bij kunnen voorstellen. Maar ik kan me je verdriet ook indenken. Dit wil je gewoon niet als je goed contact hebt met elkaar. Sterkte.
Hoe vindt jij dan dat ze tegen elkaar moeten doen? Daar ben ik echt benieuwd naar. Ik ben onlangs gescheiden en mijn ex en ik hebben natuurlijk onze wrijvingen maar gaan op vriendelijke voet met elkaar om. Ik denk dat, wanneer je omgeving lijkt te vinden dat je vijandig tegen elkaar hoort te doen, dat dat ook gebeurt. Dat je een soort van die richting ingeduwd wordt. Een scheiding kan erg rustig en vriendelijk verlopen en dat zou ik zeker stimuleren door ze te zien en behandelen als vrienden van elkaar in plaats van partners. Dat zullen ze nu moeten worden ten behoeve van de kinderen. Ik kan uit ervaring zeggen dat je blik op je (bijna) ex helemaal kan veranderen door de beslissing dat je echt gaat scheiden. Je zit dan niet meer vast en mag gaan kijken naar je verdere leven, zonder die ex waar je geen liefdesrelatie meer mee wilt. Daardoor is het makkelijker om aardig tegen elkaar te zijn. Dat is geen toneel.
Het is hun relatie, niet die van hun familie. Je weet als buitenstaander veel niet van wat er speelt. Je weet niet of ze er wel alles aan gedaan hebben. Ik begrijp je houding niet zo goed, sorry.
Ik begrijp je houding eigenlijk ook niet zo goed. Mijn man en ik hebben er 5 weken geleden ook een punt achter gezet , de scheiding is in gang gezet en wij wonen ook nog samen in 1 huis. Voor de kinderen proberen wij er het allerbeste ervan te maken en dat houd in dat wij dus ook gewoon de feestdagen samen vieren. Dit vergt al meer dan genoeg van ons ,om dat op zulke depri momenten in goede banen te lijden. Betrek het wat minder op jezelf denk dat het al moeilijk zat is voor hun.
Ik en mijn ex gaan nu ook beter met elkaar om dan toen we nog in 1 huis woonden. Schijnen mensen ook heel gek te vinden, want je gaat toch niet voor niks uit elkaar. Ik heb ook nog een jaar in 1 huis gewoond met ex, ging ook prima, naar omstandigheden. Ik gun mijn ex het allerbeste, en hij mij, maar bovenal gunnen wij ONZE kinderen het beste. 1e kerstdag hebben we bijv ook gezellig samen gevierd, de kinderen vonden het geweldig. En dan ben ik weer blij dat we daarna elk ons eigen huisje weer hebben. Maar onze omgeving vind de manier waarop wij met elkaar omgaan dus maar raar. Mijn ex komt overigens ook bij mijn familie nog over de vloer en ik ook bij schoonmoeder. En dan is het gewoon gezellig. Wat ik wil zeggen, misschien zitten je schoonzus/zwager wel op deze zelfde lijn. Wil dus niet zeggen dat ze echt een show opvoeren. Als je een goede band hebt met je schoonzus, praat erover met haar. Niet verwijtend, maar oprecht geinteresseerd in hun aanpak. Misschien krijg je dan meer begrip voor de situatie.
Ik denk dat jullie me verkeerd begrepen.. we zijn blij dat ze nu aardig op 1 lijn zitten en normaal tegen elkaar en iedereen kunnen doen. Hetgeen wat ik een toneelstukje noem is dat mn schoonzus wekenlang dr man niet aankeek en hem in haar directe omgeving al niet fijn meer vond zoals ze zelf zei. Nu is het kerst en dan ineens slaat het om en kan ze gezellig bij hem gaan zitten.. wat ons de indruk gaf dat het wellicht toch goed ging komen maar we dus later moeten horen dat het dus helemaal niet goed gaat. We kennen ze goed genoeg om te weten dat ze zich totaal anders gedroegen dan normaal. Overdreven leuk naar elkaar zelfs.. Mn schoonzus heeft ook gezegd dat hij het zo wilde en ze dus 'geforceerd' leuk heeft zitten doen. (Haar woorden) Ik zeg alleen dat ik het erg vind dat ze voor hun eigen familie zo denken te moeten doen. Maar het is hun keuze.. Gelukkig kunnen we er ook goed over praten. Al weten ee niet alles en is er zoveel meer dan ik hier allemaal neer kan zetten. Ik heb dit topic geopend omdat we ons zorgen maakten. Niet om het allemaal op mijzelf te betrekken zoals hierboven gezegd wordt. Natuurlijk staan zij centraal hier en is het enige wat we kunnen doen afwachten en er voor ze zijn als zij dat nodig hebben. Verder gaan we ons er zeker niet mee bemoeien..het is al moeilijk genoeg. Ik opende dit topic om het even van me af te schrijven, en ik kan alleen maar zeggen wat ik denk en voel hier. Het is geen houding die ik aanneem, alleen mijn gedachten die ik hier plaats en probeer te begrijpen waarom zij niet gewoon eerlik kunnen zijn. Daarmee verpest je geen avond in mijn ogen. Het is nogmaals moeilijk om hier alle ins en outs te melden. Wilde alleen ff mn verhaal kwijt zonder meteen verwijten te krijgen over hoe ik me opstel. We respecteren hun keuzes en hopen op het allerbeste voor beiden.
Dit kan ook zijn ,omdat ze zich nu juist relaxter voelden ,omdat de kogel door de kerk is, of omdat ze de dag voor anderen niet wouden bederven.
Dat zij besluiten te gaan scheiden, betekent niet per definitie dat jij haar nooit meer mag zien? Mensen lijken altijd te denken dat "er partij moet worden gekozen" na een scheiding, maar je kan toch nog gewoon met haar afspreken? Sterkte de komende tijd voor jullie allemaal!
Niet alles gelezen. Moet zeggen vind je wat apart reageren. Waarom zou je geen contact meer hebben met je schoonzus en waarom mogen ze geen toneelstukje spelen. Ze klinken volwassen en gaan op een volwassen manier uit elkaar er zijn kinderen bij betrokken wat had je dan gewild dat ze elkaar in de haren zouden vliegen?? Vind het meer op lijken dat jullie er zelf een drama van maken terwijl het geen drama is. Het is hun leven. En waarom zij gaan scheiden dat is aan HUN. En niet aan jou en je schoonmoeder. Je mag verdrietig zijn. Alleen denk ik dat je door draaft.