ik zit al erg lang op dit forum maar heb even een anoniem profiel vanwege eventuele meelezers. de laatste tijd zit ik niet lekker in me vel en het lijkt alleen maar erger te worden. als ik 's-ochtends op sta (om 03.30 want dan word dochter vaak wakker) denk ik gelijk 'hoe ga ik deze dag weer door komen'. ik ben de hele dag moe en gefrustreerd, wat natuurlijk ook mijn kinderen weer beinvloed. onze dochter zit nu in een moeilijke fase, ze huilt erg veel, wil niet eten, slaapt erg slecht en is opstandig. (tja peuterpuberteit) hierdoor raak ik nog meer gefrustreerd en reageer ik soms te heftig door me stem te verheffen. de reden waardoor ik zo moe en gefrustreerd ben zijn er meerdere alleen weet ik niet meer hoe ik er uit moet komen en het moet verbeteren. mijn gezondheid is op dit moment niet top. ik loop weer veel bij de fysiotherapeut en die zegt dat ik echter minder moet gaan lopen en meer in me rolstoel moet gaan zitten. ik heb meerdere ontstekingen in me enkels, knieen en heupen door overbelasting. alleen dat minder lopen gaat gewoon weg niet. de kinderen vragen natuurlijk veel aandacht, mijn moeder is in zeer korte tijd in een rolstoel beland en haar help ik elke dag met het huishouden en boodschappen, daarnaast natuurlijk ook nog mijn eigen huishouden. al loopt dat op dit moment ook niet goed en is het echt een rotzooi in huis waardoor ik niet meer weet waar te beginnen en het in me hoofd een nog grotere rotzooi word. buiten dit alles ben ik ook gefrustreerd omdat elke dag hetzelfde is. ik heb geen uitdaging meer en buiten mijn kinderen, me moeder en me man zie ik niemand. het liefst ga ik aan het werk of naar school. alleen werk is vrijwel onmogelijk omdat ik alleen een havo diploma heb en grotendeels in een rolstoel zit waardoor ik weer niet aangenomen word. naar school zou ik graag terug willen. een 2 jarige mbo opleiding niveau 4. dat ga ik doen zodra de kinderen beide naar school gaan. de opleiding eerder starten is geen optie i.v.m. opvang van de kinderen. kinderopvang is voor ons vrijwel niet te betalen. ik hou heel veel van me kinderen en voel me gezegend dat ik ze elke dag zie opgroeien, en vind het ook erg fijn zo veel bij ze te zijn. maar tegelijkertijd voel ik me opgesloten in me eigen huis. heeft er iemand tipt hoe ik mijn huis en hoofd op orde kan krijgen? en heeft er iemand tips hoe ik onze dochter beter kan laten slapen? sorry voor dit geklaag ik moest het echt even van me afschrijven.
Ten eerste, niet om 3.30 opstaan! Kom op zeg, dat is midden in de nacht. Dochter duidelijk maken dat er snachts geslapen wordt. Zal misschien de eerste nachten even drama zijn maar dan heb je je nachten weer terug. Is voor haar ook absoluut niet goed om op die tijd op te staan.
helaas werkt dat niet. we hebben dit 2 weken geprobeerd maar dan zet ze het op het krijsen en dan zeker 3 a 4 uur aan een stuk. iedereen is dan wakker inclusief alle buren. de metode van elke 10 minuten gaan kijken en haar zonder iets te zeggen in bed leggen heeft een paar dagen geholpen maar daarna helaas ook niet meer.
Ik denk dat dit al een goed begin is. Vertel het aan je man en of je moeder. Het is heel lief dat je je moeder helpt omdat ze in een rolstoel zit. Maar zoals ik het begrijp zit er zelf ook voor een deel in. En als je niet uit kijkt dus helemaal, en dan kun je je moeder helemaal niet meer helpen. Half4 opstaan is ook geen tijd. Kom dat is midden in de nacht. Niet gek dat je moe bent. Ga daar aan werken. En vraag hulp aan iemand om je daar bij te helpen. Een dikke knuffel.
3.30 is absoluut geen tijd! Blijf dit aangeven, want hier ga je aan onderdoor! Leg haar desnoods in een campingbedje beneden neer. Jammer dan, dan maar huilen. En velen zullen dit een vreselijke oplossing vinden, maar het werkt wel zie ik bij mensen uit mijn omgeving. Sterkte!
Misschien om uit te proberen, gezien bij Nanny Jo. Zij liet de moeder of vader in de kamer zitten met de rug naar het bedje toe. Ze zat op de grond..dus wel een negeer houding, maar het kindje zag de moeder wel. Als kindje uit bed ging, zonder wat te zeggen erin leggen. Maar ze liet de moeder elke keer een stukje dichterbij de deur zitten. Moeder mocht niet omkijken.. Na een week hoefde de ouders niet meer in de kamer te zitten.. Een poging waard misschien??
Pff 03:30u opstaan, geen wonder dat je uitgeput bent! Helaas geen tips hoe je dat kan oplossen maar ik zag al genoeg tips. Wat ik nog zou doen is aan jou moeder aangeven dat je nu niet ook haar zorg/huishouden erbij kan hebben. Je krijgt het advies om naar je lichaam te luisteren en dat doe je niet! Wees zuinig op je lichaam, je hebt er echt maar 1... Misschien eens kijken naar hulp met het huishouden, ook voor je moeder! Praat met de mensen om je heen. Stel je kwetsbaar op, ze kunnen je helpen.
Jeetje, ik snap dat je je nu zo rot voelt. Wbt je dochtertje.. Wat ik hier heel veel toepas, is haar een keuze geven. Ook gedaan toen ze peuter was. Als ze niet wil slapen geef ik haar 2 keuzes. - rustig blijven liggen, of je nou slaapt of niet, geen gehuil. Dan blijft Het nachtlampje op de gang aan, en de deur een stukje open (zoals elke nacht) - blijf je huilen? Dan gaat het licht uit en de deur dicht. Want met het licht aan kan je blijkbaar niet slapen, en als de deur open blijft, kunnen papa En mama niet slapen.. heel simpel. Ook met het afleren van haar speen, inmiddels alweer meer dan een jaar terug. - We gaan je speen niet weggooien, maar in een kistje stoppen, met andere babyspulletjes. (Dan is ze hem voor haar gevoel niet kwijt) - ga je mopperen om je speen, vliegt ie de prullenbak in. Dit werkt hier zooo goed! Je geeft je kind een keuze en daarmee ook controle over de situatie. Mijn dochter heeft dan het idee dat ze goed 'onderhandeld' heeft Vriend vindt het lijken op chantage, maar ik vind het juist weer zielig als je kind onnodig blijft huilen, als het op een manier opgelost kan worden dat iedereen blij is Edit; Over dat ze niet wil eten, los ik als volgt op: Je gaat nog x-aantal happen eten, anders mag je er nog een schep bij. Dan is het bord snel leeg hoor. Ik dwing haar overigens bijna nooit om te eten. We hebben allemaal wel eens geen trek! Maar mijn dochter heeft een periode gehad, dat ze wekenlang amper 3 happen over de hele dag at. Het liep de spuigaten uit. Dus voor de duidelijkheid, ik pas dit soort dingen echt alleen toe, als anders alleen de overige opties overblijven. Zoals laten huilen, in discussie gaan etc. etc., waarbij iedereen gefrustreerd en over de zeik is
Jeetje meid, ik snap helemaal Dat je uitgeput bent. WaR woon je? Ik wil rustig een dagje komen helpen hoor? Mitrs het in de buurt is.. Wat je nog meer kan doen is drsnoodss de kleine om 3.30 bij jullie nemen is dat geen optie? Zo rust je toch meer uit en leert jje kleine ook dat het nog nacht is.
Toch doorzetten en dan maar huilen, hoe langer je hiermee doorgaat hoe moeilijker het wordt. Ze is nu gewend dat ze midden in de nacht gezellig naar beneden mag dus ja dat is even lastig maar kies één methode en houd je daaraan (en licht de buren in met een doosje bonbons voor het ongemak). En dan zal je dochter overdag ook meteen een stuk minder chagrijnig en huilerig zijn, want dat is natuurlijk ook puur vermoeidheid. Slaapt ze overdag nog? Anders haar ook overdag niet meer laten slapen.
bedankt voor alle tips meiden. met onze dochter zijn we al een tijdje bezig om het op te lossen. echter blijft ze krijsen wat we ook doen. we worden er een beetje moedeloos van. overdag is ze natuurlijk moe maar we doen haar dan niet naar bed. heel soms valt ze een half uurtje op de bank in slaap. emily bij ons in bed leggen is geen optie. ze wil namelijk niet stil liggen en gaat steeds aan je gezicht zitten of je kietelen. met het niet willen eten lopen we bij de dietiste en heeft ze nutrinidrink omdat ze ondergewicht begon te krijgen. ik zal de tips die jullie geven zeker proberen. hopelijk zit er een tussen die werkt bij onze dochter. ik weet ook wel dat ik veel te veel probeer te doen. ik wil mijn moeder heel graag helpen. wij hebben een zeer sterke band en mijn moeder heeft altijd goed voor mij gezorgd. ik was ook echt een zorgekindje, ik zat namelijk meerendeel van het jaar met meer dan 2 ledematen in het gips en veel ziekenhuisbezoeken. nu voel ik me gewoon verplicht dit voor haar terug te doen. maar ik ga wel met haar praten en ga proberen of haar man niet wat taken kan overnemen zodat het voor mij minder zwaar word. met mijn eigen huishouden moet ik echt even kijken hoe ik dat ga aanpakken. het zijn zoveel klusjes die gedaan moeten worden dat ik niet eens weet waar te beginnen. ik denk dat ik morgen een planning ga maken en dan stap voor stap ga opruimen. dat zal de chaos in mijn hoofd ook goed doen. het enige waar ik dan nog wel doorheen zal moeten is het thuiszitten elke dag. het liefst begin ik morgen met de opleiding maar dat is financieel niet mogelijk. ik zal dus nog 2.5 jaar moeten wachten. nogmaals bedankt voor de tips! mocht iemand nog meer tips hebben, ze zijn altijd welkom!
Ik heb geen tips voor je, maar t viel me op dat je anoniem wilt zijn, maar je noemt de naam van je dochter volledig in je laatste stukje. Ik weet niet of dat de bedoeling is?
Anoniempje, ik heb het met je te doen. Je ziet door de bomen het bos niet meer, en heb hetzelfde zo'n beetje gehad. Ik woon in Brabant. Woon je een beetje in de buurt. Ik wil je namelijk best een dag flink komen helpen. Poetsen en opruimen kan ik als de beste. Zodat je een eind op weg geholpen wordt zeg maar, en wat rust in je hoofd krijgt. Niet twijfelen, ik doe het graag hoor!
hebben jij en je moeder geen recht op thuishulp? vergoed uit de AWBZ? dat zou al een hoop schelen lichamelijk. wat betreft de eenzaamheid, want dat is het een beetje, kan je niet met je man afspreken dat je 1x per week of maand iets voor je zelf gaat doen? dit kan van alles zijn, maar dat je even niet hoeft te zorgen voor alles en iedereen? ik ga 1x per 6 wkn naar de schoonheidsspecialiste, word daar lekker verwend, heerlojk of ik ga met mijn zusje een middag of koopavond shoppen, of gewoon winkels kijken, koffie drinken. mijn man is dan bij mijn dochter. je bent nl. niet alleen maar mama, vrouw, verzorgende, je bent ook nog JIJ! soms mag je best wel even egoïstisch aan jezelf denken
Ik herken de vermoeidheid van je dochter. Het is op deze manier een cirkel waar je niet uit komt. Misschien medische oorzaak uit sluiten. Wij hebben lang om 11uur s avonds een fles gegeven, dan sliep ze hier ong tot 7 uur. Dan maak je zelf in ieder geval een normale nacht. Zoek hulp om je huisje aan kant te maken, zodat je een schone start hebt. Misschien kun je ergens 1 ochtend per week vrijwilligerswerk in een bejaardenhuis, dierenasiel oid doen. Dit geeft je misschien genoegdoening dat meedraait in de maatschappij. Succes, je komt op me over als een goed persoon, maar even niet lekker in je vel zit.
Hoe oud is je dochter? En heeft je moeder geen recht op thuiszorg of een pgb zodat ze iemand aannemen kan voor het huishouden? En je man? Wat doet hij? Ook wat klusjes thuis of de zorg voor jullie dochter?
onze dochter is 3.5 jaar. we lopen al een tijdje bij de kinderarts en dietiste maar ze kunnen medisch niks vinden (gelukkig) alleen maakt het dan wel moeilijker om op te lossen. mijn moeder en ik hebben helaas geen recht op thuishulp of pgb omdat we een gezonde partner hebben. alleen maakt mijn man dagelijks lange dagen en heeft dan vrijwel geen tijd om mij veel te helpen. doordeweeks ziet hij de kinderen ongeveer een uurtje per dag. hij helpt mij wel zo veel mogelijk in het huishouden vooral in het weekend. dan stofzuigt of dweilt hij voor mij.
Snap dat je een partner hebt maar kan je niet via je dochter een indicatie aan vragen voor wat meer hulp in huis? Als je zo door gaat stort je helemaal in. Vind het een pittig verhaal om te lezen en je hebt idd hulp nodig. Heb je geen maatschappelijkwerker? Waar mee je kunt praten of iets. En wat lioness zegt waar woon je dan kom ook ik je een dagje op weg helpen. ( ik het schoonmaak wonder?) Veel sterkte. En als je dochter toch wilt slapen overdag doe het dan zo vroeg mogelijk voor 2 uur in de middag. En wat regelmaat en structuur. Meer rust in huis? Misschien voelt ze onbewust de spanning die er is jij die ziek bent je moeder die ziek is. Misschien trekt juist zij zich dit aan. Misschien daarom slaap problemen en slecht willen eten.
Ik heb nog niet alles gelezen, maar hoe oud zijn je kindjes? In ieder geval onder de 4. als je dochter 1 is, zou ik bovenstaande niet doen, als ze 2 of 3 is wel. Je kan haar dan precies uitleggen wat er gaat gebeuren. Ke bent gewoon kapot van het slecht slapen.! Heel veel sterkte!