Ik ben nogal een stresskip en vind in elke zwangerschap iets niets om over te stressen, helaas. In mijn tweede zwangerschap ben ik door een incident panisch geweest voor toxoplasmose. Heb alle wetenschappelijke literatuur er toen over nagespit en me ook twee keer laten testen na dat incident (en had geen infectie). Nu had ik afgelopen weekend een barbecue. Al het vlees zag er gewoon goed uit. Op gegeven moment kreeg ik een stukje extra van mijn man, dat er ook goed uit zag. Toen ik er op kauwde voelde het wel wat zachter. En nu denk ik dus: Wat nou als dat zachte betekende dat het toch niet goed gaar was? De rest van dat stuk vlees, heb het mijn man gevraagd, was gewoon goed gaar. Mijn kleine stukje zag er ook gaar uit, het gaat dus alleen om hoe het voelde toen ik erop kauwde. En nu lukt het me niet om het los te laten. Kan iemand me even zeggen dat ik dat wel moet doen, omdat ik geen reden heb om hierover te panikeren?
Het kan ook gewoon een mals stukje vlees zijn geweest. Als het er gaar uit zag hoef je je echt nergens zorgen om te maken
Al zou het stukje vlees niet helemaal gaar geweest zijn, dan betekend dat niet dat je gelijk geïnfecteerd bent met Toxoplasmose. Die kans is echt extreem klein. Geniet lekker van je zwangerschap zou ik zeggen Zeg ik die dagelijks kattenbakken uitschep (ik zal wel moeten want man is veel van huis) en ook wel eens een rauwe haring eet.
Nee, dat weet ik. De kans dat het vlees besmet zou zijn is klein, de kans dat het niet voldoende verhit is ook, en vervolgens de kans dat ik het zou overdragen ook. En toch weet ik dat er vrouwen zijn die de infectie oplopen, en denk ik: Dat zou ik dus kunnen zijn Maakte mezelf ook gek met wachten op de NIPT-uitslag, dus het is iets dat helaas bij me past, maar ik niet blij mee ben
Zelfs al was het niet helemaal gaar, op de bbq wordt het vlees zodanig verhit dat bacteriën het niet overleven. Tenzij het er te kort op ligt, maar dan is de rest van het vlees ook niet gaar. Als de rest van het vlees gaar was, dan is het stukje dat jij gegeten hebt zeker warm genoeg geweest. Geen zorgen!
Snap je helemaal hoor, probeer ook deze angsten bij je vk neer te leggen.. en probeer te genieten en relaxen!
Zo herkenbaar!! Ik ben precies zo. Ikzelf ben na de bevalling in therapie gegaan wegens angstklachten en dwanggedachten. Kan dit bij jou ook het geval zijn? Bij mij lagen er wat onverwerkte dingen aan ten grondslag. Het werken aan de verwerking hiervan, heeft mij geholpen om met mn angsten om te gaan. Misschien is dit allemaal veel te 'heftig' wat ik nu zeg hoor! Excuses dan. Maar wie weet kun je er toch iets mee. Je mag me ook PBen als je wil.
Ik snap dat wel. Ik kon en kan zelfs wat krikkelig worden als anderen het niet serieus nemen. Dus van mij geen schop onder de kont maar begrip.
@GroeneBomen en @RobinBird, mijn verloskundige weet in ieder geval dat ik angstig ben, want na een miskraam in januari biedt ze me ook telkens echo's aan. Bij mijn eerste zwangerschap heeft ze aangegeven dat als het te erg werd, ik coaching moest zoeken. Ik voel me al zo'n zeur (en zij geeft aan dat dat niet hoeft), maar wil dus liever niet met m'n angsten daarheen als het eigenlijk gewoon zo nutteloos is. Ieder ander die een stuk vlees zou eten dat er goed uitzag, zou ik zeggen dat ze zich echt geen zorgen hoeft te maken. De wachtdagen van de NIPT vond ik dus vreselijk, en ik zie het daarom ook niet zitten om nu weer te laten prikken. Dan krijg je weer dat wachten op de uitslag. Tegelijkertijd denk ik: Als het wel zo is, kan ik het maar beter weten, want misschien kunnen ze er dan nog wat aan doen. En dan denk ik weer: Maar je hebt totaal geen echt bewijs dat er iets mis was met dat stuk vlees, en je kan niet al het eten dat een beetje spannend is panisch gaan vermijden. @RobinBird, ik ben wel een beetje bekend met dwanggedachten, maar het is alleen tijdens de zwangerschap zo erg eigenlijk.
Naar de psycholoog gaan was t beste dat ik heb kunnen doen, kan je écht aanraden om toch die coaching aan te gaan. Het is niet nutteloos: dat kun je ook pas concluderen als je het traject hebt afgerond niet op voorhand al het idee afschieten Je bent geen zeur, maar je hebt wel een probleem die het dagelijks leven beïnvloedt want je druk maken over bv stukje vlees zo lang is daar een goed voorbeeld van
@JupitR Ik ben met zwangerschap en vlees ook heel erg van controleren enzo hoor.. je bent extra voorzichtig en na een miskraam nog meer. Je bent eigenlijks gelijk al heel bezorgd om je mini en je wil dat t goed gaat is ook logisch! Lekker hier je twijfels uiten hoor! En je zeurt absoluut niet
Ah, ik bedoelde niet dat ik niet naar de coaching wilde, maar dat ik niet weer terug wilde naar de verloskundige met mijn nieuwe angst. Maar goed, je hebt gelijk dat het me toch wel erg beïnvloed, dus ik zal de verloskundige toch eens contacten.
Ik doe nog maar even een update Net de verloskundige gesproken en zij gaf ook aan de de kans op een echte besmetting heeeeel klein is. Daarnaast aangeraden een vrouwencoach te zoeken en/of uit te zoeken of onze huisarts een praktijkondersteuner heeft. Ik krijg evengoed een formulier om bloed te prikken. Dat kan dan na 1-2 weken na de barbecue, moet ik zelf nog even checken.
Ik gooi er hier even een update in. Geen idee of iemand het leest. Van de verloskundige had ik een formulier gekregen zodat ik kan testen op toxoplasmose. De bloedprikafspraak staat voor maandag. Sinds gisteren twijfel ik erg of ik het wel wil. Ga ik dan niet juist teveel mee in mijn angst? De andere kant denk: maar als er iets is, moet je het weten. Maar dat geldt dan over een paar weken vast weer, want ik vrees dat ik altijd iets kan vinden om me zorgen over te maken. Door wisselen van huisarts ivm verhuizing heb ik de POH van de praktijk nog niet gebeld. Ik heb het er net met een vriendin goed over gehad, en bedacht dat het beter is daar maandag een afspraak mee te maken dan bloed te laten prikken. Mocht ik toch per se nog bloed willen laten prikken, kan dat dan altijd nog. Maar iedere dag dat ik dat niet doe, win ik in feite van mijn angst. Ik ben me er heel erg bewust van dat mijn angst gevoed wordt door teveel kennis. Bij mijn eerste zwangerschap waste ik fruit en groente niet eens goed voordat ik het at. Nu schil ik wat kan, was het grondig of eet het niet. Gelukkig weet ik van het CMV virus niet teveel, anders zou ik niet eens meer een (snot)kus durven krijgen van mijn jongste. Mocht iemand nu denken: je doet dom en je steekt je kop in het zand, want de kans op toxoplasmose is wel echt aanwezig, dan hoor ik het graag. Maar als ik er logisch over nadenk, kan van 1 afgesneden hap van een hamburger die verder helemaal gaar was en waarvan de zijkanten van het afgesneden stuk bruin waren, de binnenkant niet niet-gaar zijn geweest.
Lastig hoor. Ik snap je redenering goed om het uit te stellen. Mijn gedachte nu is misschien dat je bijvoorbeeld nu wel kunt gaan prikken. Dat als je dan de uitslag hebt die ongetwijfeld goed is, je bij een volgend paniekmoment misschien terug kan denken aan deze keer. Dat er ondanks je paniek niks aan de hand bleek. Maar aan de andere kant heb je met deze gedachte de volgende keer misschien ook wel een voor jouw gevoel goede reden waarom je angst deze keer wel gegrond zou moeten zijn. Een afspraak met de POH lijkt me dan sowieso een goede, los van of je wel of niet gaat prikken. Heel veel sterkte gewenst. Lijkt me enorm lastig om zo angstig te zijn.