Hi... Misschien een rare titel... maar zal t even uitleggen... toen ik zwanger was van mijn zoontje, wisten wij vanaf 20 wk dat het een jongen was. Als mensen vroegen of ik wist wat het was zei ik ja, maar wil het voor onszelf houden... (mijn moeder + schoonmoeder wisten het wel)... Nou wat kunnen mensen vervelend zijn zeg als je iets voor jezelf wilt houden.... sommige tantes werden zelfs echt kwaad, omdat ze het niet mochten weten....! En dan had je ook nog van die "vissers" die elke keer op een slinkse manier wilde achterhalen wat het werd.... en overal conclusies uit trokken.... Nu ben ik weer zwanger en we hebben 4 augustus een pretecho... Sommige mensen vragen nu al of ik weet wat het wordt en of ik dat wil weten.... Nee zeg ik dan, maar ik kan zo slecht liegen... (en sommige geloven het niet omdat ik het bij de eerste dus WEL wilde weten) Nu wil ik het helemaal voor onszelf houden, dus het volgende probleem is mijn schoonmoeder, die zal echt kwaad zijn.... (moet nog uitkijken dat ze hier in huis niet gaat neuzen... ze heeft een reservesleutel) Hoe reageren jullie op die vragen/ opmerkingen? Iemand nog handige tips voor me.... of "goede antwoorden"..... vind het jammer dat mensen niet respecteren als je het niet wilt delen..... xxmona
Ik kan maar 1 advies geven: Doe net alsof je het zelf ook niet weet en probeer dit vol te houden. Erg moeilijk maar in mijn ogen de beste oplossing.
Ik snap dat ook niet. Ze horen vanzelf wat het is als het geboren is! Wij weten het ook en gelukkig zeurt niemand aan ons hoofd. Ouders en schoonouders weten wat het wordt. (Heb me versproken... ) En verder krijgt niemand het te horen! Vind het erg flauw als mensen dan zo gaan drammen en dan ook nog boos worden als je het niet zegt!
Jeetje zeg, ik zou het echt niet pikken wanneer mensen daar boos om zouden worden. Maak maar flink gebruik van je hormonen om van je af te bijten meid! Zelf hebben wij het geslacht wel verteld, maar de naam houden wij geheim. Daar zit ook iedereen naar te vissen en dat vind ik echt irritant. Maar ipv me eraan te gaan irriteren, zeg ik gewoon iets debiels terug. We gaan hem Rodericus Gladianus noemen... Of Gerrit, Henkie of Keesie! Dus als iemand je vraagt: is het een jongen of een meisje, dna zou ik zeggen: uhmmmm volgens mij is het een... BABY! Maar dat weet ik niet zeker, het kan ook een eekhoorn zijn, of een konijntje... Maar ik denk dat de kans dat het een baby wordt, het grootst is...
wij weten het niet maar bij ons is hetzelfde hoor die vissen ook van zullen ze het misschien toch niet weten, omdat we vaak over een hij praten denken ze al gauw dat we een jongen krijgen maar we weten het dus helemaal niet haha ,, net als met de namen voor de beebje is denk ik moeilijk maar je kan denk ik toch gewoon eerlijk zijn van ja we weten het wel maar we willen het voor ons zelf houden dat hebben ze maar te respecteren zo niet pech is misschien makkelijker gezegt dan gedaan,
Dus als iemand je vraagt: is het een jongen of een meisje, dna zou ik zeggen: uhmmmm volgens mij is het een... BABY! Maar dat weet ik niet zeker, het kan ook een eekhoorn zijn, of een konijntje... Maar ik denk dat de kans dat het een baby wordt, het grootst is... hahah die vind ik idd goed hahaha kan er erg om lachen
Dat heb ik dus bij nummer 1 gedaan...... nou je wil t niet weten hoor.... ik zei altijd hij.. toen ik niet wist wat het was, maar als ik 1x "hij" zei was het dus al een jongen..... en keken ze naar mijn reactie.... Ik had al licht blauwe spenen gekocht voordat ik wist wat het was en die stonden hier voor sier op de kast.... tja was dus een jongen.... Ik kreeg zelfs voor mijn verjaardag knal roze flessen cadeau om mijn reactie uit te lokken.......! ik durfde dus bijna niets meer te zeggen..... of te doen.... en zelfs mijn oma zei toen mijn zoontje geboren was dat ik me versproken had, omdat ze had gevraagd of mijn vriend er blij mee was en ik had gezegd... ja... Ja dat hij ook blij was geweest als het een meisje was geweest, dat kan natuurlijk niet! zucht.......... Lijkt wel of mensen er een sport van maken..... of heb ik daar alleen last van!?
ik zal zeggen "omdat we bij de vorige zowat verplicht werden om het geslacht aan iedereen te vertellen, wat wij dus niet willen!, hebben we nu besloten het niet te willen weten" wij kregen/krijgen ook steeds een opmerking erover maar het boeit me niets, ik ben heel goed in het hij/zij 'en dus de ene keer praat ik alleen maar over hij dan alleen maar over zij en nog een andere keer hij en zij ik lekker door elkaar
Ach, ik blijf naar iedereen lief en geheimzinnig glimlachen. Vragen ze: o, dus dan wordt het een jongen? Tja, zou kunnen, (glimlach, glimlach). Zou ook kunnen van niet, (glimlach, glimlach). Mensen proberen idd ook overal conclusies aan te verbinden... Hebben we het over hij: o, dus een jongen? Ach, kan, kan ook niet: we hanteren algemeen taalgebruik... M'n stiefdochter: zag de roze slingers die we samen met het babyspeelgeod van vrienden van ons hebben gekregen. O, roze slingers? Ja meis, die waren van toen Amber geboren is, dus haar mama dacht: die geven we ook maar mee. Als het dan een meisje wordt, dan hoeven we geen slingers meer te kopen, voor een jongetje wel... Nouja, ga zo maar door. Oja: een leuke: mijn zusje op de verjaardag van m'n ouders: o, kon je gemakkelijk zien wat het wordt. Nee. O, dan weet ik het! (zij dacht dan een meisje). Ik: maar dat had te maken met het feit dat die kleine in stuit lag en ze zo'n beetje tussen m'n benen naar binnen moest om op het kruis te kunnen kijken... O. Nou, ze had toch een vermoeden. Later waren ze weg, belde mijn broer haar om te vragen wat haar vermoeden was, omdat zij het zo vaak bij het rechte eind had. Ja, ze had dus eerst meisje gedacht, maar toen ik dat erbij had gezegd: toch jongen. En mijn schoonmoeder denkt iets te hebben zien bungelen op de echofoto's. Tja, op de video bij 13 weken heb ik het zelf wel gezien, wat bevestigd werd bij de 20-wekenecho door de echoscopist, maar daar zaten geen bungelende dingetjes bij... Schoonmoeder dus ook ongelijk. Ik vind het wel grappig dus, dat gevis. Ik hou wel van een beetje geheimzinnig doen en aan mijn eeuwige glimlach haalt toch niemand het eruit, :-D Vind het wel raar als mensen boos zouden worden als je het niet wilt vertellen. Dan zou ik terug even goed boos worden zeg! Maak het nou even: als we niet gekeken hadden, had je het ook niet kunnen weten, dus zout een eind op! Als mensen vragen wat het wordt, zeg ik trouwens -kort en vrolijk-: Ja. En dan gewoon niks meer. Meeste mensen trekken dan al de conclusie dat wij het dus ook niet gaan vertellen... Erg handig.
Bij de eerste wisten wij het ook. Maar wilde het stil houden. Ook bij ons waren er mensen die steeds vragen of ze zeiden van o je zei HIJ of ZIJ dus het word eeen ..... pffffff gek werden we van. Nu bij deze weten wij het ook wat het word en als ze vragen van weten jullie het al wat het word zeg ik van Ja het is een Jongen..... ook geen last van die vragen steeds 20 weken lang
mijn schoonmoeder is ervan overtuigd dat het een jongentje is en mijn schoonvader een meisje.... dan zeggen we altijd "1 van jullie heeft gelijk "
Tja heb ik ook al aan zitten denken... om als het een meisje is.. te zeggen het is een jongen ... of andersom.... maarja heb je weer kans dat mensen met "verkeerde"cadeautjes aan komen zetten......
precies dan komen ze met meisjes kleertjes aanzetten en is het een jongen nee dat zou ik ook niet doen hahaha
wij weten t natuurlijk nog niet, maar zodra wij t weten willen we t voor ons zelf houden. zelf heb ik nooit iemand erna gevraagd, want t is vervelend als je je verspreekt. en ons vragen ze nu ook al, willen jullie t weten. dan zeg ik ja, maar jullie mogen er niet naar vragen!
o wat is dit herkenbaar, bij ons vissen ze ook zo erg. Het ergste vind ik dat ze het via ons zoontje spelen. Ze vragen dan doodleuk aan hem of het een broertje of zusje wordt, terwijl wij het ook nog niet weten. Wij willen het ook niet weten maar toch blijven ze vissen, bah
Ik zeg gewoon dat ik het niet op prijs stel als mensen zo blijven drammen. Mijn moeder heeft er ook een handje van. Zegt ze: binnenkort weten WE wat het wordt. Bij mijn zus heeft ze ook lopen zeuren of ze mocht weten wat het was. Als het niet ophoudt zeg ik gewoon dat ik niet wil dat ze er nog langer over loopt te pushen.
Volgens mij schoonbroer en schoonzusje heb ik me versproken.... ik zei neefje, maar en nichtje erachteraan en dat hebben ze opeens niet gehoord.... ZUCHT... Nu lopen ze heel de tijd te zeggen dat ik het verraden heb, heb nog niet toegegeven, maar het leuke is er voor mij wel af...
Wat ik deed was soms van als ze vroegen van wordt het een jongen dan zei ik van wat jij wilt joh..... Of ( toen we wisten dat wij het toch gingen vertellen) vroegen ze het zei ik van o een meisje later vroegen ze het weer ( de zelfde persoon) zei ik van een jongen. keken ze me dom aan. Maar vorige keer zei je van het wordt een meisje.. Waarom ik dus zei van waarom vraag je het dan als je het toch al weet.
wij hadden dit ook! weten wat het is maar niemand anders weet het... en als mensen het vragen blijf ik gewoon stug volhouden dat ik het niet wil weten. omdat we het bij de eerste wel wisten en we het nu als verrassing willen houden. Ik kan ook heeeeel slecht liegen en krijg altijd een rode kop maar als je gewoon vol blijft houden dat je het niet weet, dan houden ze vanzelf wel een keer op! succes ermee.... xxxx