Wat fijn dat je het zo positief oppakt! Ik vind sommige reacties hier een nogal hoog "blaf-en bijtgehalte" hebben, maar dat wil niet zeggen dat de inhoud van de adviezen verkeerd is. Ik kan me absoluut voorstellen dat je je met rugklachten niet helemaal dubbel wilt vouwen. En overigens, hoewel ik mijn kind al 2 jaar niet meer op de commode aankleed, maar staand en met haar hulp, vraag ik bij het afvegen van poep ook of ze even gaat liggen. Vaak kom je dan toch nog poep tegen op plekken waarvan je dacht dat ze schoon waren. Ze gaat dan zelf met haar benen in de lucht en uit elkaar liggen en pakt haar knieholtes vast. Is het een idee om de toekomstige kleding te kopen met makkelijke sluiting? Met kindvriendelijke sluitingen of elastiek leert je dochter zichzelf makkelijker aankleden, en zelf heb je het dan ook makkelijker als je het toch zelf moet doen. Is het een idee om het aankleden (heb het dus niet over poepluiers verschonen he!) op een bed te doen? Dan kun jij op de rand van het bed zitten, hoef je je rug niet in een kreukel te werken en kun je met je dochter samen werken aan het aankleden.
Mijn middelste was ook zo'n draaikont op de commode. Hier ook snel rugklachten, dus ik verschoon de kinderen ook graag op de commode. Hier hielp het om haar er bij te betrekken. Ik liet haar bijvoorbeeld eerst uit de kast een luier pakken, dan mocht ze die vasthouden terwijl ik haar uitkleedde. Ik liet haar ook helpen met aan en uitkleden. En ondertussen gezellig met haar kletsen, zodat ze afgeleid was. Ging prima zo! En over het schoppen, je dochter is twee. Ze zou een correctie echt wel moeten begrijpen inmiddels. Hoe reageert ze op andere dingen die niet mogen?
Dl van 2,5 klimt zelf op/van de commode via een stoel die ik ernaast heb gezet. Ze schopt ook graag, boos worden heeft wel geholpen maar ik moet haar er nog regelmatig even aan herinneren. (ze vergeet ook regelmatig dat mama geen klimrek is, uit enthousiasme kan ze gevaarlijk wild & hardhandig doen)
Ik kan mijn dochter over het algemeen goed corrigeren door te vertellen dat iets niet mag, of dat iets van 'papa en mama' is. Ze weet precies welke laatjes/deurtjes van haar zijn en welke van mama. Ze begrijpt dit prima, staat soms heel sneaky met 1 handje aan ons deurtje te kijken hoe we reageren, lekkere dondersteen, maar zal niet snel het deurtje openen. Het baldadige gedrag op de commode zie ik verder niet veel terug in andere dingen, behalve in het wegrennen als ik vraag of ze komt, dat krijg ik er ook nog niet uit met alleen praten, dan moet ik haar echt pakken en corrigeren, of me omdraaien en 'doen alsof' ik alleen wegga, dan wil ze toch wel snel mee. Verder heb ik maar weinig conflict momenten en is ze heel makkelijk te corrigeren
ooooh hier doet ze het ook en wel omdat ze boos. Ik kleed dr om op dr slaapkamer. En als ze dat doet dan blijft ze maar mooi 5/10 minuten langer op dr kamer. Ik waarschuw haar 2x en de 3x ga ik bij haar weg. Als ik terug kom kan ik aar rustig aankleden.
Wat ik hier deed/doe, en wat ik hierboven ook al heb gelezen, is met de luier verschonen liggen, zodra die vast zit mogen ze gaan staan of zitten, net hoe ver ze zijn in ontwikkeling. Vind ik ook handiger met aankleden dan liggend. Schoppen doen ze niet onder het verschonen, maar ik heb ze ook dwars voor me waardoor het lastiger is om te raken. En raken ze wel krijgen ze een boze reactie, sommige dingen zijn gewoon geen spelletje en worden niet getolereerd. Jongste (goed 1,5jaar nu) weet het ook: met de luier liggen, daarna overeind en mag ze de kleren aangeven die klaar liggen, soms wel met sturing wat ze moet pakken omdat een vest natuurlijk niet onder de romper kan en een spelletje tussendoor vind ze ook leuk. Heel simpel... 1,2, raak/mis en nu roept ze zelf vaak eerst 2x mis voor het aaaaa is haha
Wij hadden ook zo'n periode. Ik vertel altijd duidelijk en rustig dat ik het niet fijn vind, dat hij me pijn doet en "Zo kan ik je broek niet aan krijgen en dan krijg je het koud." Na 2 keer uitleggen, gooi ik de broek aan de kant en ga verder met mezelf aankleden of de was wegpakken oid. Dan probeerde ik het nog eens. Lukt weer niet? Dan gaan we naar beneden. Zonder broek. Na 5 minuten krijgt hij het koud en begrijpt waarom de broek aan moest. Boos worden is in mijn geval een late emotie en dat komt als ik te lang over mijn grenzen ben gegaan. Op deze manier ben ik dat dus voor en hebben we minder strijd.
Met 2 jaar kan ik mij voorstellen dat ze de commode niks meer aan vindt. Hier kleedden ze zich ook al voor een deel zelf aan toen. Ik hielp alleen met de dingen die niet lukten.
Hier ook dat probleem hoor. Die van ons heeft het liggen op de commode nooit leuk gevonden. Op een gegeven moment kon ik hem afleiden met speeltjes, daarna met mijn mobieltje en op een gegeven moment met bijna niks meer. Toen hij klein was ging het nog wel, maar nu is hij 2 en wordt hij ook erg sterk. Boos worden helpt bij hem niet, dat vind hij alleen maar grappig of hij wordt zelf nog bozer en onhandelbaarder. Wat ik heb gedaan is hem iedere keer een paar keer waarschuwen, niet luisteren? Dan maar in zijn blote kont in zijn bed gezet en weggegaan. Na een paar minuten kon ik hem perfect aankleden Na een paar keer dit gedaan te hebben luisterd hij perfect. Ik hoef hem maar 1 x te waarschuwen en hij weet genoeg.
Maar denk je niet dat hij dan iets probeert duidelijk te maken, dat je beter kunt kijken naar wat hij wil of behoefte aan heeft ipv hem in zn blote kont weg te zetten?? Klinkt nogal lullig tov een klein kind vind ik.
Indd tuc!! Hij is 2!!!! Op die leeftijdwillen ze van alles zelf doen. Geen wonder dat ze gaan schoppen, bewegen etc Kleed op de grond aan, laat hen zelf proberen wedden dat ze hartstikke trots zijn? Mja dat kost natuurlijk wel paar min. Meer tijd
Zou het kunnen dat ze de hoogte onprettig vindt? Ik verschoon hier ook op de grond, al sinds ze baby is, want haar kamer is twee trappen op. Ik zit dan met gespreide benen en daar ligt ze dan tussen, niet erg belastend voor mijn rug. Je zou het eens kunnen proberen.
Hier werd ze gevaarlijk draaien schoppen dus was toen al sn3l overgestapt naar ons eigen bed ik zitten zij liggen en verschonen aan kleden boven kleding zittend plus de sokken en onderkleding half aan dan staan en optrekken en klaar. ze was toen 14 maanden dat ze stond en liep. met 16 maanden had ze haar eerste 1persoon bed dus toen op haar eigen bed. en ja met 14 maanden hemt en onderbroek inplaats romper. luierbroekje en haar zelf laten stunten met aankleden. neem de tijd als je die hebt maak het je zelf makkelijk
Maar als moeder dan rugklachten heeft? Zoals TS. Ze schrijft dat niet in haar openingspost maar begint er later wel over, en dat biedt wat meer context. In dit soort situatie heb je wel een praktische oplossing nodig. Want je kunt je kind inderdaad niet eeuwig op de commode blijven aankleden. Anyway, iemand nog tips?
Ik heb niet alle reacties gelezen; maar negatieve aandacht is ook aandacht. Betrek je kind bij wat je aan het doen bent, doe het samen en leg daar de focus op! Geeft complimentjes over hoe goed hij helpt... Hopelijk helpt dat! Succes!
Ze kunnen toch ook op de commode zelf proberen aan te kleden? Je moet er dan alleen wel bij blijven staan ipv weglopen wat op de grond wel zou kunnen. Daarbij krijgen ze vanzelf een leeftijd dat je alleen nog even een knoopje ofzo moet dicht doen dus eeuwig de commode hoeft niet, maar wel handig tot ze (bijna) alles zelf kunnen als je niet veel wil bukken of raar zitten (mijn mening als het op bed of bank gebeurd)