Ik ben me eigen de laatste maand aan het verdiepen in donor zijn van dingen. En lees veel erover. Nu wil ik me eigen aanmelden voor donor voor me organen enz dat als ik overlijd dat ze dat mogen. Ook wil ik bloed of bloedplasma gaan geven. Ga ik me vanavond voor aanmelden. Nu zag ik pas iets op tv over beenmergdonor en ben daar ook veel over gaan lezen. Dat de kans maar 2% is dat ze je daarvoor nodig hebben enz. Maar dat het wel zeer pijnlijk is enz... Nu wil ik me daar dus ook voor opgeven want ik vind het heel mooi om iemand zijn elven proberen te redden. Ik moet alleen nog even wachten want je BMI moet onder de 30 zijn. Maar dat gaat me lukken. Vroeg me af wat voor donor zijn jullie? En wat zijn jullie ervaringen enz?
Ik heb bloedgegeven maar viel elke keer bijna flauw dus ik moest stoppen. Mijn ma is beenmerg donor maar er is een hele kleine kans dat ze je ooit nodig hebben. Over een jaartje wil ik weer proberen bloed te geven want het geeft wel een goed gevoel dat je anderen kunt helpen.
ik ben donor, maar alleen als ik dood ben. ben veel te bang voor naalden. brrr.. mijn beste vriendin is wel bloeddonor, zij doet het sowieso 1 x per maand minimaal. vind het knap hoor dat ze het kan, ik doe het haar niet na..
Bij mij precies hetzelfde, ik ben ook donor als ik overleden ben. Ze mogen dan alles hebben wat ze kunnen gebruiken.. dan ben ik er toch niet meer!
1x in de maand kan volgens mij niet hoor ik werd om de aantal maanden opgeroepen je kunt volgens mij wel plasma donor zijn en dat 1 keer in de maand doen.
Ik ben geen donor omdat ik gehoord heb dat ze je kunstmatig in leven houden als je hersendood bent. En dat wil ik dus niet. Joost mag weten hoeveel pijn ik heb dan en ik wil ook gewoon in vrede kunnen sterven dan. Verder weet ik niet wie mijn organen krijgt. Wie weet gaan die wel naar iemand die zijn hele leven gerookt,gedronken heeft of wat dan ook. Dat wil ik dus niet.
Ik ben ook donor na mijn dood.. Ik ben panisch voor naalden/bloed dus bloeddoner wordt m sowieso niet voor mij.. Van de gedachte alleen al ga ik bijna van mijn stokkie
Ik heb me eind vorig jaar opgegeven als bloeddonor. kreeg vorige week de 1e oproep, mag nu alleen niet omdat ik zwanger ben. Als ik overlijd laat ik mijn familie beslissen wat ze met me doen. Van mij mogen ze (bijna) alles hebben maar als het pijnlijk is voor mijn man en ouders mogen zij ook beslissen van niet.
IK had er eerst voor gekozen om geen donor te zijn, uit eigen principes. Maar toen kwam een aantal jaren geleden de grote donorshow op tv en toen heb ik er nog eens hard over nagedacht en besloot ik toch donor te worden. Ik heb geloof ik dat ze alles mogen hebben, behalve mijn huid.
Ik ben donor En ze mogen alles hebben behalve mijn ogen.. En huid wel maar niet van mijn handen/gezicht...
HIer zullen ze ook echt alles mogen hebben. Als ik helemaal opgegeven ben mogen ze me ook kunstmatig in leven houden voor me hart. Ik wil alleen wel mooi de grond onder gaan zal maar zeggen. Dus niet me huid en ogen enz. Dus echt alleen van binnen de dingen. Twijfel alleen nog of ik me familie erover laat beslissen of ik het zelf zeker wil zal maar zeggen. Daar ga ik nog heel hard over nadenken wil me er vanavond voor aanmelden voor bloeddonor en donor als ik dood ben zal maar zeggen. En dan hoop ik van de zomer ook beenmergdonor te kunnen worden. Vind wel mooi dat er toch aardig wat mensen hier donor zijn.
op mijn donorkaart staat dat vrienden/familie beslist, maar ik heb wel tegen mijn man gezegd dat ze bijna alles eruit mogen halen. mijn ogen niet, die zijn zo slecht, dat wil ik een ander niet aandoen. en een maandje terug heb ik me aangemeld als bloeddonor, nu heb ik 19 april de intake.
Ik ben ook geregistreerd als donor. Dat is echt zo ontzettend belangrijk!!! Er zijn echt veeel te weinig donoren in NL, en om het aan je familie over te laten vind ik te gemakkelijk. Maak je wensen tijden je leven kenbaar! Ik werk dagelijks met jonge patienten die ernstig ziek zijn en op de wachtlijst staan voor bepaalde organen. Sommigen halen het niet, en sommigen krijgen een tweede kans door middel van een donor. Dat is echt zo ontzettend bijzonder! Kan alleen maar zeggen REGISTREER JE ALS DONOR!!!!
Ik ben geen donor! En misschien dat ik dat ooit wel wordt, maar op dit moment wil ik het niet! Het idee kan ik gewoon niet aan wennen en ik voel me er niet goed bij! En als ik me zo voel dan weet ik van mezelf dat ik het niet moet doen! En misschien dat ik daar volgend jaar overheen ben en dat ik me dan wel aanmeld als donor!
Ik ben al sinds mijn 18e (toen mocht het geloof ik?) orgaandonor. Maar van mijn ogen en huid moeten ze afblijven maar verder mogen ze alles hebben.
maar mogelijk is je netvlies nog oke? Ze controleren sowieso of alles 'gezond' is voor het getransplanteerd wordt. Ik mag zelf door ziekte in het verleden geen bloeddonor meer zijn. Ik ben het 1 jaar geweest en dat ging prima. Nu zou ik het ook niet meer willen overigens: M'n bloedvaten zijn ontzettend slecht en die zal ik dus zoveel mogelijk moeten 'sparen' voor als ik ze nog eens nodig heb. Voor de rest voel ik me net als Skye: Ik durf het niet, voel me er niet goed bij. En hoewel ik verstandelijk weet, dat het onzin is eigenlijk, is het gevoel te heftig. Dus bij leven, waar ik bij ben, mogen (mochten in dit geval, ze willen niet meer ) ze van me hebben, maar naderhand... tja, nog even niet. Voor mij is het overigens wel zo, dat ik weet, dat ook weer door dat ziekzijn in het verleden, veel belangrijke organen sowieso ook niet meer geschikt zijn voor transplantatie.
Ik ben orgaan donor al sinds mijn 18e. Wat is er mooier dan eventueel iemands leven te kunnen verlengen, misschien wel van een kind of jonge moeder, met iets wat jezelf niet meer nodig hebt?! Het is trouwens onzin dat je pijn zou hebben bij het weghalen van je organen, zonder zenuwprikkels kan je ook geen pijn meer ervaren. En het is niet aan mij te bepalen naar wie de organen toe gaan, ik ben geen soort van God tenslotte. En ook een alcoholist bvb is maar een mens en kan een hart van goud hebben!