Onze buren schreeuwen ook zo tegen de kinderen hoor ook regelmatig gvd en dat soort taalgebruik! Laatst hadden ze samen ruzie waar te politie aan te pas moest komen! Gelukkig gaan we hier weg!
ik snap dat ook niet dat mensen zo moeten schreeuwen tegen kindjes vind dat zielig en kan er totaal niet tegen ik zeg er ook wat van hoor bij ons is er 2 deuren verder zo gezin en die schreeuwen en schelden altijd tegen de kinderen ben dus eens aan de deur gaan staan of het wat zachter kon en ze meer respect konden tonen aan hun kindjes erg eigenlijk hihi mag me er niet mee bemoeien maar als je dat hoort hoe ze daar te keer gaan echt vreselijk
Ik heb een zorgmelding omdat ik een paar weken geleden tekeer ging tegen zoon op een parkeerplaats. Hoogzwanger, al een hele tijd niet luisteren en toen hij ook nog eens begon te slaan toen ik ergens nee op zei knapte er iets. Ik heb alleen staan schreeuwen maar iemand vond het nodig de politie te bellen en mijn kenteken nummer door te geven. Ik ben geen perfecte moeder maar de stress waar ik nu doorheen ga heb ik echt niet verdient. Wees dus voorzichtig voordat je instanties inlicht en kijk eerst of je zelf misschien hulp kan bieden.
nou idd. hier dus helaas ook gehad. kreeg een melding tegen mij dat iemand dacht dat ik mijn kinderen mishandelde. belachelijk. kom dan gewoon naar mij toe. dit was in de periode dat we nog niet wisten dat zoonlief minder gehoord had ivm vocht achter beide oren. tja dan schreeuw je net ff wat sneller omdat je geïrriteerd bent dat hij nooit wil luisteren
Ik heb niet alles gelezen, maar ik denk inderdaad dat je het wel in de context moet zien. Ik ben ook tegen schreeuwen, maar soms, als inderdaad alles tegenzit en mijn kind maar door- en door- en doorgaat, dan knapt er iets. En dan schreeuw ik wel iets harder, ja. Ik bied daarna wel altijd mijn excuses aan, omdat ik het niet vind kunnen. Overigens is nu mijn tactiek vaak dat ik even zeg dat ik hem niet hoef te zien (hoef ik ook niet te schreeuwen namelijk). Of ik zeg iets van: "Je mag kiezen: of je houdt nu op met zeuren en je mag doorgaan met lego-en/kleuren/knex-en/etc, of je gaat door met zeuren en je gaat maar even op de gang staan. Wat kies je?"
Ik wou het al vragen toen ik je post las; en hoe werkt dat voor je? (Schreeuwen)? Werkt niet he.. Misschien kun je uit proberen te zoeken WAAROM hij zo doet tegen jouw dochter. Ik zeg niet dat ik heilig ben, maar als ik sta te schreeuwen hoop ik dat iemand mij die tip geeft. Kan jou echt helpen om te weten waarom hij zo dwars is, en hier andere handvatten voor te krijgen om dit op te lossen.
Eens! Ik ook niet. Kinderen schrikken genoeg van stemverheffing, schreeuwen vind ik sneu. Af en toe stem verheffen heeft meer impact dan schreeuwen of dagelijks op luide toon met ze omgaan.
Echt écht schreeuwen doe ik ook niet (maar wat niet is kan natuurlijk nog komen). En woorden als gvd neem ik als ik boos ben ook niet in de mond. Maar stemverheffing komt hier ook echt wel voor met een potverdrie erbij Misschien zat de moeder in kwestie er wel even helemaal door, en uitte ze dat op deze manier. Ken je de moeder, Ts? Wie weet kan ze wel wat hulp gebruiken, of gewoon een gesprekje met een bakkie koffie?
Ook ik schreeuw wel eens tegen mijn kinderen. Nee, ik ben daar niet trots op. Maar ik ben er wel trots op dat we het altijd weer goedmaken. Ik zeg dan ook dat ik beter niet kan schreeuwen, maar dat ik het ook niet altijd goed doe. Lijkt me dat dat ook heel fijn is voor een kind: weten dat je het niet altijd perfect hoeft te doen.
tja, ik vind het moeilijk om te oordelen, je weet niet altijd wat er voorgevallen is... zelf meegemaakt met een buurvrouw, haar dochtertje was een jaar of 5 en haar moeder ging dagelijks helemaal over de rooie, echt de ergste scheldwoorden kwamen dan voorbij, heel de buurt sprak over kindermishandeling. tot ik de buurvrouw tegenkwam zonder haar... wat bleek, ze had kanker en kreeg chemo en daarbij vluchtte haar man elke avond de kroeg in om vervolgens stomdronken thuis te komen... ik praat het zeker niet goed, maar kon het wel veel beter begrijpen. gelukkig is het met de buurvrouw en haar dochter (nu 13) helemaal goedgekomen
Ik kon het geschreven hebben. Kom op, niemand heeft zichzelf altijd onder controle, de een doet dit en de ander dat.
Hier waarschijnlijk een perfecte moeder, want de enige twee of drie keer dat ik naar onze dochter van ruim drieënhalf heb geschreeuwd waren de keren dat ik dacht dat ze de straat op rende. (Was achteraf niet eens zo, ze boog elke keer netjes af verder de stoep op.)
Wat ik in dit verhaal misschien nog wel erger vind dan het schreeuwen op zich, zijn de denigrerende woorden die er gebruikt worden. Lekker voor het zelfbeeld van dat kindje! Ik ben echt wel eens (te) boos, en ik heb ook echt wel eens geschreeuwd. Vaak uit onmacht, dat ik het echt niet meer wist. Maar je kind zo'n minderwaardigheidsgevoel geven zal ik echt niet doen! Daarbij, wij praten het ook altijd uit. En ben ik eens echt uit de bocht gegaan dan bied ik ook mijn excuses aan.
Ja! Precies wat ik bedoelde! Dat maakt het nog niet goed, wat ze deed, maar het verklaart waarom ze de fout in ging en het mag duidelijk zijn dat ze zelf ook dondersgoed weet dat het fout is en zich daar schuldig over voelt. Gelukkig is het bij haar ook goed gekomen!
Ik lees hier steeds 'ik schreeuw ook wel eens tegen mijn kind(eren)' maar ik vind het wel heftig als je op die manier schreeuwt tegen een 3 jarige... En die vloeken erbij geven? Vind ik echt diep triest. Leert je kind dat vloeken normaal is en daarbij dat als ze per ongeluk in haar broek poept/plast mama heel erg gaat schreeuwen. Sneu Ik vind dat niet normaal. En nee ben zelf geen perfecte moeder en ben ook wel eens flink boos op m'n dochtertje.
Ik denk dat iedere vader, en iedere moeder, weleens zijn stem verheft tegenover zijn kind. Onze dochter is 21 maanden, en heeft vaak een dag of zelfs meerdere dagen dat ze echt aan het treiteren is, zeuren, drammen, gillen, noem het hele plaatje maar op. Ik verhef mijn stem dan ook weleens tegen haar hoor. Ik scheld niet, dat sowieso niet. Maar mijn stem eens flink verheffen als het te gortig wordt, ja hoor. Heel veel ouders doen dat wel, ook al zijn er veel die het ontkennen. Je weet niet in welke situatie die buurvrouw op dat moment zat.
Nou, vloeken/schelden doe ik persoonlijk nooit. En wat ik 'schreeuwen' noem valt waarschijnlijk ook nog wel mee hoor. Maar ik kan me wel voorstellen dat er omstandigheden zijn waarin mensen hun geduld verliezen