Hoi, Onze dochtertje kreeg altijd speentje en dan sliep ze weer verder, overdag en snachts. Overdag slaapt ze niet veel hoor, maar nu ineens als ik wegloop en haar wegleg is het letterlijk schreeuwen, heel hard en ze stopt niet totdat ik haar oppak. Niet altijd hoor maar wel vaak, ik ben bang dat als ik haar tevaak oppak haar leer om om zo haar zin te krijgen maar het klinkt zo heftig. Wat kan dit zijn?
Hier ook. Volgens mij heeft dat er mee te maken dat ze afstanden gaan realiseren. Zodra ik naast het bedje sta is hij weer stil. Tot ik weer bij de deur ben.
ja, dat heb ik ook, wat doe jij dan? Ik haal haar eruit troost even en leg weer terug maar dan begint het weer. Het is net alsof ze inderdaad weet he jij gaat weg, niet alleen willen blijven ofzo?
Ze zien dat de afstand grotet wordt, waar ze eerst nog niet de capaciteit hebben om dat te beseffen hebben ze dat nu wel. En dat is eng. Ik blijf even bij hem zitten. Aai over zn hoofdje en loop dan weg. Zn knuffel tegen zich aangedrukt gaat jet dan aardig. Maar soms moet ik nog 5x terug.
Hier heeft ze er ook wel eens last van. De ene keer valt ze zo in slaap, de andere keer moet ik haar echt in slaap wiegen. Tja.. denk dat het een beetje verlatingsangst is.
Was hier een fase. Ik heb altijd getroost en ben er naast gaan zitten. Hier was laten huilen, hoe kort dan ook, geen optie omdat het de reflux enorm verergerde. Maar is vanzelf over gegaan.