Hallo, Ik ben 31 en heb bij mijn tweede zoon vanaf 20 weken platgelegen met bekkeninstabiliteit. We zouden graag voor een derde gaan en vraag de ervaringen van dames die ervaring hebben bij een tweede of derde maal instabiliteit. Ik weet dat je er, eens je het gehad hebt, je het zeker terug krijgt maar ik weet niet in welke mate. Ik weet ook dat ik dan weer op mijn schoonfamilie beroep moet doen en voel me daar enorm schuldig voor. Moet ik mijn kinderwens dan laten bepalen door mijn familie?
ik heb bekkeninstabiliteit. Alleen heb ik het neit door een zwangerschap. Maar heb het al 4 jaar gewoon zomaar gekregen. Mijn therapeut raadt me aan wanneer ik zwanger ben het meteen tegen hem te zeggen zodat hij meteen een goed behandel plan voor me kan opzetten. Zodat je het een beetje kan tegen gaan. Ik weet neit waar je woont maar hier in de buurt ken ik wel een paar goede die erin gespecialiseerd zijn!
Bedankt voor je reactie! In mijn tweede zwangerschap had ik enkel de optie veel rusten en kine om mijn spieren sterker te maken om het op te kunnen houden. ik heb vernomen van een vriendin die door middel van steunzolen totaal geen last meer had al heb ik daar mijn twijfels over. raar dat je hier zo weinig over bekkeninstabiliteit kunt lezen, komt dit zo weinig voor?
Ik was fysiotherapeut en gespecialiseerd op bekkeninstabiliteit en het komt best veel voor, maar veel vrouwen denken dat het normaal in de zwangerschap en daarna denken ze dat we ons aanstellen. En vaak wordt het niet als zodanig herkend.... Ik heb zelf ironisch genoeg een bekkenstabiliteit overgehouden aan mijn 1e zwangerschap en train al 7 jaar heel gericht om dit redelijk te controleren. als je niets doet wordt het steeds erger, als je teveel doet ook, dus moet je precies goed doseren en dat betekent dat ik regelmatig de dag na de training 2 dagen bijna niet meer kon lopen, maar al met al ben ik van een kwatiertje wandelen, naar ca 45 minuten hardlopen gegaan.... bepaalde dingen kan ik niet, zoals zwaar tillen en lopen. Dingen voor me uit duwen, beter met trekken....touwtrekken....... etc, dan 'knapt het' en kan ik de volgende dag mijn bed niet meer uit..... We zijn bezig voor een 2e kindje en ik weet al dat het zeker niet makkelijk wordt... Ik denk dat het verstandig is zo vroeg mogelijk hulp te zoeken bij een therapeut liefst een die is gespecialiseerd op bekkeninstabiliteit, die kan je je bekken 'rechtzetten' oefeningen geven en je begeleiden tijdens de zwangerschap.... O ja, zolen kunnen helpen als er een beenlengteverschil is bijvoorbeeld, maar dat moet wel onderzocht worden en opgemeten een gemaakt door een specialist.....
siri begrijp helemaal wat je bedoel. Vind het een eng iets zeker omdat ik nog nooit zwanger ben geweest. Toen mijn therapeut het zij (idd gespecialiseerd) had ik zo iets van WAT??? Ben nu 3 jaar verder met trainen. En heb de afspraak met mijn therapeut als het niet meer gaat dat ik mag bellen en meteen mag komen of de volgende morgen. Het beinvloed veel. Maar het ergste vind ik dat mensen er geen begrip voor hebben omdat ze het niet snappen. Want vandaag kan ik een marathon lopen en morgen kan ik mijn bed niet uit komen. Tja en als ik zeg ik heb bekken instabiliteit zie je ze twijfelen. Maar ook met het werk. Durf het niet te zeggen omdat ik bang ben dat ze me er anders uit werken omdat ik een risico ben. Of zitten op een te lage bank met een verjaardag. Ik kan dan niet meer op staan mijn man moet me dan ff helpen. En als ik sta loop ik krom als een vrouw van 88! En ik ben 24......... Echt zo frustrerend. Zo dat lucht op
Tja, wel fijn om te lezen dat je het herkent, want eigenlijk kun je er inderdaad met weinig mensen over praten. Ik herkende de syptomen altijd gelijk bij mijn patienten, maar bij mezelf had ik niets in de gaten, vroeg me af waarom ik mijn hardlooprondje van 5 km nog niet eens half kon wandelen, aan het einde lukte het me niet eens meer om boodschappen in de normale supermarkt te doen, ik moest naar een kleinere zodat ik rond kon komen en als ik wat was vergeten moest ik de volgende dag terug komen of mijn man laten gaan want anders kwam ik niet bij de auto, als er geen pakeerplaats vlakbij de ingang was, reed ik zo weer naar huis...... ik snapte ook niet waarom alle zwangeren het fijn vonden om te fietsen en ik niet eens op de fiets kon zitten. Op een gegeven moment zat ik eigenlijk alleen maar thuis, ik kon echt niets meer. Het hoogtepunt was tijdens een periode van nesteldrang en ik de garage heb opgeruimd.... opeens hoorde ik het knappen en zakte door mijn benen. Ik heb me naar bed gesleept en daar ging het lichtje pas op..... Als ik deze keer zwanger mag worden, schaf ik me zeker een paar krukken aan, hoe stom het ookt lijkt.... en ik denk dat ik een invaliden parkleerplaats-pas wil....
jah idd. vanmorgen ook met boodschappen doen ik hing voor over op het karretje en hoor dan bij iedere stap mijn symfyse kraken. soms heb ik dat ook met lopen. Eerst schrok ik ervan maar nu vind ik het normaal. Het hoort bij mij.
@ anita85 Bij mij helpt het om op mijn rug op de grond te gaan liggen met de voeten tegen elkaar en mijn benen uit elkaar te laten vallen.... soms kraakt het enorm, dan staat mijn bekken weer recht en is de pijn en ongemak gelijk een stuk minder en soms helemaal over. Je moet je benen wel helemaal ontspannen, anders werkt het niet... en je moet durven... maar je kunt echt niets kapot maken.... hoe hard het soms ook kraakt!Tijdens de zwangerschap bleef ik, als het niet kraakte, een half uurtje zo liggen, soms zelfs met gewichten op mijn knieen....je moet je ook hier helemaal ontspannen en niet tegenwerken, anders wordt het alleen maar erger. Een andere oefening die ik in en na de zwangerschap deed was met opgetrokken knieen en mijn vuisten of iets anders tussen de knieen en daar 3x 25 licht tegenaan te drukken, heel weinig dus, niet teveel anders wordt het erger ipv minder. Dit kun je het beste doen na het eerste wat ik zei (benen uit elkaar laten vallen) , omdat je bekken wel recht moet staan bij deze oefening, anders gaat het alleen maar meer pijn doen. Misschien heb je hier wat aan.
Bedankt dames voor jullie reactie. Bij mijn tweede zwangerschap had ik dus van 20 wk bekken.. Het ongeloof van familie was enorm, kreeg de stempel lui... Tijdens de bevalling was mijn bekken zodanig soepel dat hij eruit kwam met een floep. gyne was te laat, toen heeft mijn bekken ook een krak gehad en heb nog 2 jaar echt afgezien, met spuiten rechtstreeks in mijn symfyse :X PIJNLIJK!!! Aangezien ik ook overgewricht ben, deed daar geen deugd aan. (heb sinds een maand zelf een nieuwe knie, ik ben 31!!!) Hoop echt dat ik niet zoveel ga afzien, al weet ik op voorhand dat dat het geval zal zijn...... Succes allemaal!!!
ik heb nog geen kindje of zwangerschap achter me..... Maar wel al bekken problemen... en indd deze oefening moest ik ook doen....! Werken goed
yes we hebben lot genoten. Eindelijk mensen die je niet raar vinden omdat je op sommige dagen je moet bewegen als een oud wijf...