Mijn zoontje van 10 mnd kan niet zelf in slaap komen...en ja dat is mijn fout. Ik weet alleen niet hoe ik het kan veranderen..heb veel geprobeerd (mss niet lang genoeg) en zou graag van andere tips/ervaringen krijgen/delen zodat ik het anders kan gaan aanpakken. Hij heeft sinds ie 2 weken was tot aan 5 mnd ontzettend veel darmkrampen gehad. Arts stelde lactose intol. vast. Toen aparte fv gaan geven maar helaas moest hij er toch over heen groeien. Dus tot aan de 5 mnd slaapte meneer natuurlijk nauwelijks van de pijn. Veel huilen ook. Ik hield m toen veel bij me omdat dat toen de enige manier was dat hij zou slapen. Na de 5 mnd ben ik begonnen hem zelf in te laten slapen...dit ging redelijk en hij leerde het langzamerhand. Ik helemaal blij! Totdat die stomme fases kwamen en ik het zelf daarin verpest heb. Hij sliep toen een hele week heel slecht en heb hem toen weer gewiegd...en ja sinds ik dat weer deed sliep meneer zelf niet meer. Hij slaapt wel zelf in de kinderwagen als ik buiten wandel maar in bed dus niet. Als het dus probeer krijst ie net zolang totdat ik hem oppak. Ik wil zo graag dat hij rustig zelf in slaapt valt
Heb precies hetzelfde gehad. Ik moest mijn zoon in de houdgreep houden en rondlopen/wiegen en dan ging hij las slapen. Heb toen een week vakantie gepakt en me voorgenomen dit helemaal te besteden aan het afbouwen van het wiegen. Ben dus begonnen met wiegen tot hij in slaap viel en dan in bed leggen. Zo gauw hij de matras raakte, werd hij natuurlijk meteen wakker dan proberen te sussen in bedje en als dat niet lukt even eruit pakken en weer wiegen en opnieuw proberen. je blijft dan gewoon in zijn kamertje zodat je dichtbij bent. Daarna wiegen tot hij alleen een beetje doezelig is en dan in bed leggen (dus niet slapend). Dan hetzelfde als hiervoor. Daarna alleen vasthouden en in bedje leggen als doezelig. Daarna meteen in bed en alleen in bed troosten (aaien over bolletje enz). Niet overstuur laten worden (te lang laten huilen) want dan krijg je ze helemaal niet meer in slaap. Ook voor bedtijd een vast ritueel te helpt zodat hij "herkent" wat er gaat gebeuren (voorspelbaar maken). Na die week (5 dagen maar) ging het eigenlijk al heel goed en hoefde ik niet meer te wiegen (wel ff bij hem in de buurt blijven, 5 minuutjes ofzo). Hopelijk heb je hier iets aan!
Hier ook een zoontje wat vanaf het begin in slaap gewiegt is ivm kma wat wij de eerste weken niet wisten. Daarna was hij zo onrustig dus het wiegen bleven we doen omdat wij hem zijn rust zo gunde! Laten huilen doen wij niet dus die methode viel bij ons af. Zoals Veertje84 het beschrijft hebben wij het ook gedaan alleen wel in ons eigen bed ipv zijn ledikant. Eerst in slaap wiegen en wegleggen Daarna als ie bijna in slaap viel Daarna beetje wakker in bed En als laatste wakker in bed leggen en daar bleef ik naast liggen handje vast, aai over zijn hoofdje enz. Elke keer als hij huilde of schreeuwde haalde wij hem eruit om te troosten en wiegde we hem weer in slaap. Het is hier ook zo dat als er idd een fase is, tandjes doorkomen of ziek zijn dan wilt hij gewoon geborgenheid en ligt hij dicht tegen ons aan of weer wiegen. Ik snap heel goed dat het vermoeiend is maar het komt goed!! Je zegt in je post dat het je eigen fout is en dat je het verpest hebt... Wat ik uit jou post haal is dat je een hele zorgzame moeder bent die graag haar zoontje zijn rust gunt en daarbij alles probeert en dus weer wiegt zodat hij lekker kan slapen. In mijn ogen is dit helemaal niet verkeerd maar juist een moeder!
Super bedankt voor de reacties meiden! Ja ik dacht er ook aan om mss het in stappen af te bouwen maar ben zo bang dat t niet gaat lukken... Komt ook dat ik zelf helemaal op ben, zo vermoeid ben ik. En dan wil ik dat hij snel slaapt en daarom wieg ik hem dus ook. Slaap al sinds dat hij geboren is geen een nacht meer door. Ik mag blij zijn als ik een keer 3 a 4 uur achter elkaar kan slapen. Hij wordt nog vaak wakker voor zn speen of wat anders... Celika: lief van je dat je zegt dat ik een goede moeder ben is altijd fijn om dat van iemand anders te horen xxx