Dit klinkt vast bekend, een onuitstaanbare dreumes die niets kan hebben, maar wil toch even kwijt, al is het maar om uit te sluiten dat ik haar niet te kort doe. realiseer me dat de meningen verschillen en daarmee ook de grenzen die je je kind stelt. Me kleine meid is 19 maanden maar heeft dritbuien alsof ze 2 is. Begint al met de ochtend. haal uit bed en ze wil boekjes..DIE DIE DIE, maar alle boekjes uit de kast gehaald maar ze blijft dramma, gaat om grond liggen, lang uit, kon omhoog en drammen..heel zielig huilen en snikken, ze kan zelf alles pakken want ik til haar op maar ze blijft DIE DIE DIE, en als alles uit de kast is begint ze opnieuw.....oke leeftijd elke maaltijd is het drammen tijdens eten, wil NIET haar brood, maar altijd wat anders....drammen...gillen alsof ze vermoord woord en als ik het negeer is het heel de tijd.. MAMA!! MAMA! MAMA!.....echt meiden ik voel me op dat moment zo erg, maar ik wil niet dat zij haar zin krijgt, ze krijgt vers brood met belg die ze lust, elke dag iets anders.....en als ik iets nieuws geef echt dan mag ze ook iets anders, maar als ik weet dat ze het lust geef ik niets anders. vanavond was helemaal leuk. ze wilde niet haar prakje...prima geen strijd gemaakt, van de stoel af..vervolgens helemaal driftig en drammen want ze wilde iets wat papa nog even at.....dus ik uitgelegd dat is van papa en Nynke heeft ook....nee wilde ze niet nog harder schreeuwen... ik laat me kind niet met honger naar bed gaan, niet voor haar maar ook niet voor onze nachtrust en ritme.....dus ik gaf haar voor slapen gaan een droge witte bol, gewoon dat ze iets had, maar niet meteen dacht dat ze " eten" kreeg......alleen mevrouw wilde ook boekjes...ze wilde boekjes tijdens eten...nee die grens leg ik neer...eten is geen spelen......uitgelegd, eerst eten daarna boekje...ze was het er niet mee eens.....schreeuwen, drammen, op de grond liggen.....dus broodje weggelegd en boekje geggeven....ook niet goed, ze wil allebei.................ik hou me poot stijf....maar echt mensen het was alsof ik haar in de blote billen in de sneeu zette...ze gedroeg zich alsof ik haar iets verschrikkelijks aan deed.....terwijl dat is gewoon haar opvoeding, niet spelen tijdens eten, ...boekje is voor daarna ( hier kunnen ander natuurlijk anders over denken he) uiteindelijk na ruim 20 min met brood in handen drammen, hebben we brood afgepakt en slaap ritueel.....ze ging weer lachen en alles leek goed, tot ik weg ging....krijssen weer...... ze is al snel stil omdat ze weet dat ze haar zin niet krijgt......maar mensen echt ze praat zo op mijn gevoel in, ik ben zwanger dus kan wel janken van emotie wat ik haar aandoe.....hoe gemeen ik wel niet ben dat ze niets lekkers krijgt ( lees: koek, snoep en beschuit) IPV haar warme prakje, en hoe gemeen dat ze niet mag lezen tijdens eten. ze gedraagd zich alsof ik haar zwaar mishandel en te kort doe......iedereen zegt...ja als je dochter 2 is.....nou kan bijna niet erger dan dit...driftbuien continu, alles moet volgens HAAR manier nu zit ze te zingen in bed, ik heb dus gewonnen. ( even kort door de bocht) ik weet dat volhouden en NIET toegeven dit gedrag uiteindelijk de kop in drukt, maar snap je hoe schuldig ik me voel? ik hoop dat er meer mensen zijn die momenteel zon onwijse puber dreumes/peuter hebben die hun een onwijs schuld gevoel aan praat. ben ik nou zon gemene moeder? ik kan haar toch niet dr zin geven, want hoe ver wil ze dan straks gaan? 4 soorten eten op tafel, 5? Sorry moest dit even delen hou onwijs van me dochter, juist daarom vind ik dit gedrag zo moeilijk en wil het delen. Dank je wel
Och arme, ik snap je helemaal... hier ook zwanger toen zoonlief met1,5 begon te puberen. Ook meerdere driftbuien op een dag, brullen alsof hij geslacht werd, pfff.... Slopend. Belangrijkste is consequent zijn. En daarvoor zul je af en toe je van je moederhart een steen moeten maken. En stoppen met haar zoveel te laten kiezen of proberen het haar naar dr zin te maken, worden ze horendol van Dus, s ochtends een boekje? Goed wijs maar aan, dan krijg je die, toch een andere? Pech gehad. Daarom gaan krijsen? Neerzetten en evt. weglopen, geen aandacht aanbesteden, en afleiden met iets ander (gordijnen opendoen, kast opendoen en vragen of dit rokje of het andere wil enz.). Laten kiezen tussen twee dingen, dus geen vrije keus. Wil je dit ham of jam op je brood? Ipv wat wil je op je brood? En dan het eten. Voorschotelen wat de pot schaft, verder eten negeren. Geen complimentjes, proberen haar over te halen, uitleg of wat dan ook. Zeker geen alternatieven aanbieden! Praat over wat jullie gedaan hebben of gaan doen, over de plannen voor het weekend of desnoods over het weer, maar niet over het eten. Na 20-30 min wegzetten, of eerder als ze ermee gaat klooien. Betekent dit dat ze dan zonder eten naar bed moet, dan gaat ze zonder eten naar bed.. klinkt hard, maar echt, zoals ik het nu lees krijgt ze het met dr buien nu voor elkaar dat jullie alles uit de kast halen om het haar naar dr zin te maken, of om gekrijs te voorkomen, maar daarmee krijgt ze veel te veel ruimte en macht, waardoor ze het ook niet meer snapt. Voorspelbaarheid is echt het beste in deze fase. En alles aankondigen, zodat ze weet wat er gaat gebeuren. Niet met haar in discussie gaan, jij bent de moeder. Hier werkte de 3-sec. waarschuwing ook heel goed ("je krijgt nu 3 sec om ..., anders dan.....", en dan alleen dreigen met iets wat ermee te maken heeft en wat je waar kunt maken, en optellen, dus 1, 2, 3 ipv 3, 2, 1,). Succes!
Hey Nyn, thx voor je reactie. Deel van he verhaal word iets lastiger omdat ze wel soms dingen snapt maar nog niet alles. op brood iets late kiezen word lastig dat van die boekjes is wel punt, gewoon wanneer ze DIE roept. een willekeurig boekje geven, die niet goed? ok prima dan niet, en dan idd verder met opstaan met evt tussendoor even negeren. op brood doe ik gewoon elke ochtend iets anders. met dingen waarvan ik weet dat ze lust. ene keer ook pap andere keer brood, weer andere keer beschuit. alleen zit ik beetje met zonder eten naar bed laten gaan, als ze nachts wakker word van de honger denk ik dat ze nog niet snapt van oorzaak en gevolg met 19 maanden, en ze dus heel zielig honger ligt te lijden in bed, en dat is ook niet wat ik wil, plus stel dat ze gaat huilen is mijn nacht rust ook erbij inschiet. ik ga dat met boekje proberen, dus niet meer vragen welke ze wel wil, maar gewoon 1 boekje geven en thats it ( hoe kon ik zo stom zijn te denken dat ze voorkeur heeft voor een boekje haha) en vlhouden met ontbij zoals ik doe. met aankleden had ik al opgegeven, we zingen gewoon tijdens aankleden en ga gewoon me gang, als zij dan tegenstribbelt is voor haar geen lekkere houding . fijn te horen dat meer mensen ervaren dat het moeilijk is je moeder hart opzij te zetten maar dat jullie kindjes je ook rot gevoel kunnen geven.......ben zo blij als ze iets ouder is en ze iets meer snapt.....gelukkig vind ze me neit echt een rot moeder, maar op dat moment lijkt dat wel zo zal als ze 16 is wel vaker horen " je bent een rot moeder je gunt me niet eens ugs van 200 eur, krent "
Bij ons liep het vooral de spuigaten uit tegen het eind vd zwangerschap en de eerste weken na de bevalling. Reden: ik was zo moe dat ik de energie niet had omsteeds nee te zeggen, waardoor ik veel te snel hem zn zin gaf, met als gevolg veel driftbuien. Toen ik na een aantal weken opeens zo'n moment had van"sjezus wat ben ik aan het doen, ik ben gekke gerritje toch niet" (ook op zo'n moment van alle boekjes voor de zoveelste keer pakken die werden aangewezen), en even heel duidelijk ging maken dat ik niet meer mee deed, ging het eigenlijk binnen een dag weer beter.. alsof hij erop zat te wachten/hopen dat mama gewoon weer zn mama werd. Die grenzen had die van mij iig erg nodig om zich veilig te voelen in de tijd dat er zoveel veranderde. Ookal beseffen ze niet wat zwanger zijn betekent, ze voelen wel aan dat mama "anders" is/doet. Wat het eten betreft: mss helpt het je als ik zeg dat onze zoon nooit wakker is geworden van de honger? Terwijl hij nog vaak genoeg wakker wordt van andere dingen. En dat hij daar ook niet zoveel de kans voor heeft gehad, want na datgene toe te passen wat ik had beschreven (nav een heel stuk in Ouders van nu), ging hij binnen een paar dagen weer netjes zn avondeten opeten. Zou wel voorlopig even dingen op tafel zetten waarvan je weet dat ze het lust, zodat je niet hoeft te twijfelen. Maar als je haar echt met eten op in bedje wilt leggen, zorg dan dat er een aardige tijd en dingen tussen het avondeten en het alternatief zitten, zodat ze dat niet aan elkaar koppelt. (Dus bijv. avondeten, met de poppen spelen, sesamstraat kijken, en dan pas een boterham).
Nyn: jazeker fijn te horen dat bij jou hielp. Ga dat hier ook toepassen. Vandaag met eten weer drama gewoon genegeerd en boterham op, vanmorgen was het weer om 630 uur wakker, maar niets was goed, heb 2 boekjes gegeven, maar ook niet goed, dus hup verschoond en zonder pardon weer bed in, geslapen tot 7.30 en daarna boekje gegeven, heeft tot 9 uur(!) in bed boekje gelezen, wow. vanavond met eten ga ik idd proberen, geen eten=niets meer krijgen. en ook eens proberen niet meer op te scheppen in keuken maar direct vanaf ons bord, miss dat ze dan beter eet. heb wel pyama pap gekocht even, voor geval ze wel honger heeft, kan ik flesje geven ruim na de maaltijd. ga het zeker eens proberen wat jij omschrijft! thx
Goh klinkt idd bekend begon hier ook met 19 maanden ergste no tijdens de driftbuien zichzelf of mij pijn willen doen. Met haar hoofd tegen de kast bonken zichzelf knijpen, mij willen bijten. Je ziet echt gif in dr ogen! wat mij hielp wat ik ook in vorige reacties las afleiden met iets anders. tijdens haar tiermoment opeens roepen och kijk nu buiten het sneeuwt. Ze kwam half snikkend de kamer in en ging voor het raam staan draait zich blij om mama sneeuw kijk kijk. Het ene voorval was vergeten. tijdens het eten hebben wij een ritueel aangepast aardappeltjes en groente op het bord en vlees in de pan laten. ( ze is dol op vlees namelijk) Als L. geen aardappelen eet krijgt ze geen vlees! Papa ook vleesje zegt ze dan waarop ik of papa zeg : Papa heeft ook zijn aardappelen op.Ook dan weer die afleiding toepassen Gaan we morgen op bezoek bij oma of gaan we dan na de winkel om een nieuw slabbertje te kopen voor L. Iets wat er afleid en toch dat ze eet.Snap jou frustatie en ik voel me ook vaker de boeman. Want papa gaat werken en is de held als hij thuis komt want jij zei dat dat nie mocht. Nu is het wel zo als mama eerder nee heeft gezegd vraagt papa ook mag ze dat hebben? Omdat hij niet weet wat ik eerder heb gezegd. we overleggen dus wel. Zo ook een keertje moest ze in de hoek staan net op het moment dat papa thuis kwam ik bij de voordeur al ze heeft straf. Papa dus doorgelopen zonder haar iets te zeggen deed hem ook wat. is toch zijn gebruikelijke ritueel even spelen als hij thuis komt en nu moest hij haar als het ware negeren. Ik haar terug in de hoek gezet ik zeg jij moet nog 1 minuutje staan blijven want je had dit gedaan. In begin werkte die hoek ook niet voor ons maar volhouden helpt!! Na dat minuutje heel blij na papa.Alles weer vergeten van voorheen. Ik moet stilzwijgend zeggen ze is nu 21 maanden maar de driftbuien worden minder.
hier ook een driftkikkertje sinds vorige week. Ik gooi het op te weining geslapen de laatste tijd: verkouden geweest. Op een of andere manier kan ze niet bijslapen, wordt steeds snel wakker na 1 uur slapen overdag en duurt heel lang voordat ze s'avonds in slaap valt. Daardoor is ze in een vicieuze cirkel terecht gekomen: heel druk dat ze niet kan slapen, en druk omdat ze slaapt tekort heeft. Als gevolg het gedrag wat je ook omschrijft. Hoe slaapt je dochter de laatste tijd? oh ja, ik ben vergeten om te zeggen dat ik ook zwanger ben (37 weken) dus ik begrijp heel goed hoe uitputtend dit is.
an: fijn dat het beter gaat nu met 21 maanden, wie weet is het de 17-20 maanden sprong, hoorde ik laast. Peppy: balen dat ze slaap te kort heeft ( gefeliciteerd met je zwangerschap, en 37 weken is helemaal zwaar zeg) hopelijk gaat het snel over me dochter slaapt wel goed. gek genoeg heeft ze al 2 dagen overdag netjes geslapen, en door de mat word ze ineens rustiger, het lijkt even wat gedeisd, ze heeft alleen nu weer bedacht dat mama niet weg mag, als ze de opas haar huis binnen loopt roept ze al snikkend mama en rent snel naar buiten weer. terwijl ik er gewoon nog ben en meestal wel even blijf. ik vind fijn juillie verhalen te lezen en krijg sterk idee dat het een periode is, en dat de 2-leeftijd dus ook nog gaat komen over paar maandjes
Je bent NIET gemeen!! Je bent moeder en uiteindelijk hebben kinderen baad bij duidelijkheid Nu al een pittige tante hier en misschien ben ik ontaarde moeder maar kan me daar nou echt niks van aantrekken. IK ben de moeder Ga pas discussie voeren als ze 18 is Hoop dat t gauw beter gaat en vooral volhouden!
Das zeker waar, en die conclusie heb ik ook zeker getrokken na al jullie reacties, ik was miss in bepaalde opzichten toch nog te soft. zoals veel boekjes en half uur zoeken wat ze nou bedoeld. heb trouwens wel gisteren voor eerst laten kiezen tussen 2 ontbijt dingen. brood sowieso en dan of beschuit of pap....dus hiel beschuit en brood voor dr neus...ze koos brood en heeft netjes gegegeten.....volgens mij was hier 1 van de meiden die dat ook deed......kijken hoe dat zzich ontwikkeld moet zeggen dat je hier meer kan delen dan op CB...op CB is altijd alles goed en advies of tips krijg je niet.....en als je echt laat merken dat het even zwaar is dan staat jeugdzorg meteen klaar...tenministe bij ons bij CB wel....heb je opvoedhulp voor moeders die dat willen.........maar er is ook een tussenweg =) gewoon even iets willen delen, gelukkig kan dat hier.....de beste ervaring haal je van andere moeders
hoi nou hier 1 van 25 mnd en nog steeds hevige driftbuien,een hele dag door als ik geluk heb toch blijven we proberen om consequent te zijn,maar het zijn wel s zware dagen hoor zeker nu we er een baby'tje bij hebben die ook aandacht etc nodig heeft en idd moet ik eerlijk zijn dat ik tijdens de zwangerschap en de periode erna wel s wat te makkelijk zijn zin heb gegeven omdat ik zelf niet zo fit was,daar zijn we nu goed mee dus ik herken t helemaal
Hier ook een meisje van bijna 19 maanden. En dwars niet normaal... Denk dat het ook door mij komt door de zwangerschap heb ik de energie niet Om de discussie aan te gaan en geef ik snel der zin. Maar zelfs dan is het niet goed. Schreeuwen om een toetje en dan geven en nee roepen.. Schreeuwen om pip. Dus vraag ik wil je woezel en pip kijken en dan weer nee roepen om vervolgens weer een driftbui krijgen omdat ik hem niet aanzet. Ik denk dat ze momenteel een beetje in de knoop zit met zichzelf. En dat ik wat duidelijker moet zijn en minder moet vragen en gewoon de regels moet bepalen. Maar is best moeilijk als je bijna geen energie heb en veel pijn. Maar door dit topic zie ik wel beter in wat ik fout doe en hoop dat het wat beter word.
Hier een jongetje van 17 maanden. Vanmrogen de hele ochtend dwars, was niks mee te beginnen. Echt zielig zit zichzelf zo in de weg. Heel veel op mij hangen en huilen . En weinig slapen, dus ook niet even een pauze, heel vermoeiend dit. Pfff, ik weet dat het beter wordt, herken het van mijn oudste, maar het is wel even pittig.
pffff jeetje veel herkenbaarheid =) Glaxay, ok =) zie geen bericht van je hier wat hier niet hoort hoor
Zo nieuwe aanpak werkt Verkeerde gedrag negeren. Niks anders aanbieden want je blijft bezig En afleiden als ze erin blijft. Is nu veel gezelliger thuis! Morgen weer de hele dag alleen dus ben benieuwd hoe dat gaat
Grenzen stellen is op deze leeftijd heel belangrijk. Onze dochter is soms ook koppig met eten. Ze wil dan nog geen 1 hap hebben (terwijl ik weet dat ze het lust), ze krijgt van ons niks anders, ook geen toetje of broodje later. Ze moet maar leren dat ze gewoon mee moet eten als het etenstijd is! En wakker van de honger valt wel mee, is hier nog nooit gebeurt. Wat bij ons wel lastig is, is dat onze dochter nog niet echt praat. Als ik niet snap wat ze bedoeld wordt ze ontzettend boos. Volgens mij is het voor zowel haar als voor ons erg frustrerend dat ze nog niet praat.
Ja met eten zijn we meestal ook wel streng. Ze moet het eten zoiezo proeven Maar hoefd niet alles op te eten vol is vol. Als ze niks wil eten krijgt ze ook geen toetje geld ook als ze alleen der vlees eet. Ze moet zoiezo een paar hapjes groente nemen. Praten doet ze gelukkig wel scheeld weer een hoop frustratie. Hier is het probleem dat ik momenteel weinig tot niks kan. En ze is een ondernemend meisje die het heerlijk vind om op pad te gaan net als mama. Maar al een klein rondje om het blok word ze heel blij van dus met dit weer zet mama der pijn even opzij en gaan we er toch even uit om daarna maar weer 2uur op bed te liggen maar voor me meisje heb ik het gelukkig wel over!!
schat van een moeder, lief hoor. balen dat je weinig kan zelf......Fijn dat je aanpak werk daar doe je het voor toch? heerlijk Ik lees met veel intresse jullie verhalen ( ook als ik niet reageer) dat eten en dan niets anders meer geven voor slapen gaan ga ik hier ook toepassen. Overdag ook. Was wel dat ze gisteren huilend met slabber in handen stond " happen" Happen...heel sneu maar ze wou geen lucnh en geen onbijt dus dan is het jammer. Daarna heeft ze wel gegeten heb met CB vandaag afgesproken dat wanneer ze echt alles op de grond gooit of bord om draait het einde verhaal is en dan afpakken. verder ga ik ook geen strijd meer maken slapen gaat hier bovenverwachting overdag ineens goed.
Even over het eten: ik zou nooit belonen of straffen met een toetje. Een toetje is (als jullie een toetje eten natuurlijk) gewoon onderdeel van de maaltijd. Door haar geen toetje te geven als ze niet eet, geef je onbewust het idee dat het warm eten echt niet lekker is en dat ze het toetje krijgt als beloning als ze iets heeft gedaan dat eigenlijk niet zo leuk is. Maar het warm eten is natuurlijk net zo lekker! Zou dus altijd een toetje geven, als ze niet heeft gegeten kan dat ook een heel gezond toetje zijn (fruit of yoghurt ofzo).