Hoi, Ik zit met iets in mijn maag en weet niet goed hoe ik hier mee om moet gaan. Ik werk sinds een halfjaar als zzp-er/freelancer. Sinds mei heb ik een tweetal opdrachten, waarvan er eentje voor de duur van 9 weken voor 4 dagen per week was, die is afgelopen week geëindigd. De andere opdracht is voor de duur van een jaar, en betreft het organiseren van workshops/cursussen. Dit gaat om zo'n 40 a 45 werkdagen op jaarbasis. Degene die het nu doet moet het aan mij overdragen en heeft daar tot eind 2009 de tijd voor. Afgesproken was dat ik in mei bij een cursus aanwezig zou zijn om een beeld te krijgen van hoe dingen gaan en een bestuursvergadering in juni zou bijwonen, ter informatie. De persoon die de overdracht aan mij moet doen zou de notulen maken, maar puntje bij paaltje ben ik de enige die dat zit te doen (na haar voorstel om samen dit te doen, heeft ze het gewoon volledig aan mij overgelaten, zonder overleg). Daarnaast kwam ze met steeds meer dingen aan die ik moest doen, terwijl ik bij een andere opdrachtgever aan het werk was. Ik vind het niet correct om tijdens werktijden voor de ene opdrachtgever bezig te zijn met dingen voor de ander, maar daar had ze maling aan. Heb het gewoon niet gedaan, pas toen het mij uitkwam. Vervolgens word ik gesommeerd om in de maand juni 4 vrijdagen naar haar toe te komen voor de overdracht van dingen (die dus in het najaar van 2009 zouden plaatsvinden). Ben uiteindelijk 2 van de vier gegaan, na mijn aangave dat het te zwaar voor me was om in deze periode van de zwangerschap fulltime te werken. Nu is mijn zwangerschapsverlof ingegaan per 12 juli en zij heeft het bestuur gemaild dat ze met vakantie is en aangegeven op welk e-mail adres en tel.nr. ik bereikbaar ben, alsof ik haar vervang in die tijd. Dit is totaal niet overlegd! Buiten het feit dat ik op last van mijn vk rustiger aan moet doen omdat ik erg veel last heb van langdurige harde buiken, ben ik gewoon met verlof, net als iedere andere zwangere vrouw aan het eind van haar zwangerschap! Ook degene die de opdracht aan me heeft verstrekt is op de hoogte van het verlof, en nu met vakantie. Ik voel me zó niet gekend in dit verhaal, er wordt me van alles 'opgedragen' zonder overleg, alsof mijn hele zwangerschap niet bestaat en ik geen recht heb op verlof. Nu wil ik best flexibel zijn, als dingen moeten gebeuren dat moet dat soms gewoon, maar de manier waarop dit gaat vind ik niet oké. Er wordt totaal niet gevraagd of het me schikt, of het gaat, of ik tijd heb of wat dan ook. Inmiddels heb ik een out of office reply op mijn e-mail ingesteld waarin ik meld dat ik per 12 juli met zwangerschapsverlof ben en in week 29 mijn werkzaamheden afrond, met vermelding van mijn telefoonnummer voor spoedgevallen. In de hoop dat dit overkomt. Ik voel me hier erg rottig onder, ik voel me echt ontkend. Ze hebben al die tijd geweten dat ze met een zwangere in zee gingen, dat was overduidelijk en ik heb in het begin al gezegd wanneer ik met verlof zou gaan. Zou geen enkel probleem zijn, maar ik heb nu een totaal andere indruk. Heeft iemand tips voor me hoe ik hier mee om kan gaan? Of ervaring met iets soortgelijks? Groetjes, Floor
Hoi Floor Wat een rotsituatie! Natuurlijk heb je gewoon verlof nu. Dat had je goed geregeld en daar heb je recht op. Het lijkt er op alsof die dame die haar werk aan jou moet overdragen een soort van handig misbruik van je maakt. Heb je tegen haar gezegd hoe je er over denkt? Mensen zijn van nature wel geneigd om grenzen op te zoeken en als je ze niet duidelijk aangeeft, gaan ze er soms makkelijk overheen. Natuurlijk wil je een goede indruk achterlaten bij je toekomstige klant. Hou je vast aan de reeds gemaakte afspraken en verwijs daar gewoon naar toe als iemand problemen maakt. Het is nu idd tijd om aan jezelf te denken. Ook werk als freelancer moet leuk zijn en blijven en moet niet voor een grote dosis stress zorgen. Ik kan uit je verhaal opmaken dat je het heel moeilijk vindt om het los te laten, koopt dat? Ik hoop dat je toch kunt genieten van je verlof en dat ze je grenzen respecteren! Succes!
Hoi, Ja, klopt wel. Ik kan er niet bij dat mensen willens en weten zo aan iemand voorbij gaan, dat er zo'n giga gebrek aan inlevingsvermogen bestaat. Het punt is dat ik degenen waar ik contact mee heb voor het overdragen van de werkzaamheden niet kan bereiken nu omdat zij beiden op vakantie (! dát is dus wel geoorloofd) zijn. Het bestuur van de stichting waar ik voor werk kan ik het niet eens kwalijk nemen dat zij mij benaderen, die zijn ws niet geïnformeerd over de afspraken die zijn gemaakt. Vind het lastig om hier heel 'strikt' in te zijn, omdat ik van nature flexibel ben en ook niet te beroerd ben om bij te springen. Kon me vooraf eigenlijk nauwelijks voorstellen hoezeer je toe kunt zijn aan even niks tegen het eind van een zwangerschap. Maar het blijkt echt nodig en helemaal geen flauwekul. De dame van de overdracht heeft zelf geen kinderen, en ik denk dat zij zich er dus ook niet een goede voorstelling van kan maken. De kerel via wie ik de opdracht heb gekregen is al diverse malen papa, en die weet dondersgoed hoe het zit. Maar ondanks dat, ik heb het diverse malen aangegeven, dat zou genoeg moeten zijn. Om er dan nog zó aan voorbij gaan, dáár kan ik niet bij. Het is nogal frustrerend om niet gehoord te worden, of misschien wel gehoord, maar dat mensen doen alsof ze oostindisch doof zijn omdat dat ze beter uitkomt. Ik voel me nu genoodzaakt er heel strikt in te zijn omdat als ik ze een vinger geef ze direct mijn hele arm erbij willen hebben. Het gaat vooral om de manier waarop mij dingen in de maag gesplitst worden zonder gelijkwaardig overleg. Daar ben ik niet van gecharmeerd en ik vraag me af hoe ik dit zo naar voren kan brengen dat ik mensen niet voor het hoofd stoot - want ik wil de opdracht wel behouden - maar dat het ze wel duidelijk is hoe ik er in sta. Pffffff...
Wat een nare situatie.. Ik werk zelf dagelijks met freelancers en ik weet heel goed hoe moeilijk het is voor velen van hen om grenzen aan te geven. Je weet nooit wanneer de volgende klus komt dus pak je vaak maar wat je pakken kan. Plus dat je graag een klantvriendelijke reputatie wilt hebben. Opdrachtgevers hebben echter vaak geen echte "band" met een freelancer en zijn geneigd ze alleen als werkpaarden/extra handjes te zien. En dat kan vervelend zijn als het gaat om vakanties, weekendwerk of verlof. In mijn branche worden freelancers vaak echt misbruikt voor rotklussen en nachtwerk "omdat die toch wel zo gek zijn". Zo kan vast personeel "tenminste een beetje op tijd naar huis"... Ik vind het harstikke goed van je dat je wel je verlof neemt en tegelijkertijd laat zien dat je flexibel bent. Door gewoon duidelijk te zijn, help je je klant op dit moment het best. Laat je niet gek maken door een opdrachtgever hoor. Voel je er ook vooral niet schuldig over, want dat voelt een opdrachtgever zich ook niet.
Denk dat je daar wel een punt hebt Inkiewinkie. Ze zijn tenslotte willens en wetens met een zwanger iemand in zee gegaan. Dan mag je toch aannemen dat er een besef is dat een bepaalde periode minder of geen activiteit is. Zou ook allemaal geen probleem zijn is mij in het begin verteld, omdat de daadwerkelijke overdracht toch pas vanaf ca. oktober zou beginnen. Feit is dat ik er nu al tot over mijn oren in zit, tegen alle afspraken in. Het is leuk werk om te doen, daar zit 'm de kneep niet. De wijze van bejegening is dat helaas wel. Maar idd: ik zal mijn poot stijf moeten leren houden - zonder schuldgevoelens, zelfs al heb ik ze een marge gegeven om dingen nog op de rit gezet of afgehandeld te krijgen. Anders blijft dit zo doorgaan.
Ik vermoed dat die dame die haar werk aan jou moet overdragen, daar eigenlijk boos over is (moet zij weg? is ze ontslagen? wordt ze overgeplaatst) en dat nu op jou afreageert. Je zou kunnen proberen haar rechtstreeks aan te spreken: je doet nu dit en dit, voor mij heeft dat deze en deze gevolgen, ben je je daarvan bewust? Lijkt me dat ze een mega hork is als ze je dan nog niet tegemoet wil komen. Maar uiteindelijk heb je alleen met je opdrachtgever te maken en de afspraken die je daarmee hebt gemaakt, zijn leidend. Informeer hem/haar. Ik zou zelf dat telefoonnummer niet in de 'out of office' zetten; je zal maar net een malloot hebben die het niet begrijpt en je toch voor van alles en nogwat gaat bellen. Beter het nummer van iemand anders in die organisatie, met wie je goed afspreekt waarvoor je gestoord wil worden en waarvoor niet. Veel sterkte, en een goede verlofperiode gewenst!
Hoi Bri, Dat zou best 's goed zo kunnen zijn, dat het veel te maken heeft met een verborgen woede. Die dame moest namelijk vanwege bedrijfsregels (belangenverstrengeling) stoppen met deze werkzaamheden. Ze heeft het allemaal erg goed gedaan en staat bij het bestuur op een tamelijk hoog voetstuk. Maar ze ziet dat ik het ook kan en snel oppak en wellicht dat dit haar (op een onbewust level?) niet zo bevalt. Het probleem is dat zij, het bestuur en ook degene via wie ik de opdracht heb gekregen, lastig telefonisch bereikbaar zijn. Momenteel zijn ze dat helemaal niet, vanwege vakanties. Ik vind dit lastig via mail te bespreken, licht het liever wat directer toe. Maar inmiddels heb ik mijn contactpersoon gemaild of hij me wil bellen zodra hij gelegenheid heeft. Hij keert vandaag terug van vakantie en heeft toegezegd me deze week te bellen. Inmiddels hebben een stuk of vier personen al in ieder geval mijn afwezigheids/verlof melding per e-mail reply ontvangen en ik ga mijn contactpersoon de keuze geven of dat hij communiceert dat ik momenteel met verlof ben en dus niet meer werk, of dat ik het zelf doe. Maar dat het nogmaals gemeld wordt is een ding dat zeker is. Het jammere is alleen dat ik nu door al dat gedoe zoiets heb van 'desnoods verlies ik de opdracht maar', het kan me niet meer zoveel schelen. Komt omdat de gemaakte afspraken stelselmatig aan de laars gelapt zijn en op die manier wil ik sowieso niet door. Volwassen mensen zouden m.i. in staat moeten zijn tot een wederzijdse vorm van overleg en als mijn flexibele insteek tot misbruik leidt ben ik het snel beu. Soms móeten dingen, en snel ook, maar bij een hoogzwangere zijn er wat andere factoren waar rekening mee gehouden moet worden. Dat is nou eenmaal zo. En als ze dat niet willen dan hadden ze mij in beginsel de opdracht niet moeten geven.
Hoi Florentine, Ik vind het echt niet kunnen en persoonlijk zou ik inderdaad ook mijn tel. nr. niet in de mail hebben gezet. Er zijn altijd mensen met een bord voor hun kop die je dan toch gaan bellen voor het kleinste dingetje. Lig jij straks op bed met je pasgeboren baby aan de borst en krijg je zo'n idioot aan de telefoon! Ik heb iets dergelijks meegemaakt, al was dat veel minder erg. Ik kreeg van een (goede!) klant het verzoek om iets voor ze te doen, een week na mijn bevalling, die 7 weken te vroeg was geweest door pre-eclampsie! Ik was toen net 1 dag thuis uit het ziekenhuis en mijn baby lag daar nog. Achteraf kan ik er om lachen en is het goed opgelost. Zoals ik zei, het is een goede relatie en nadat ik het had uitgelegd vroegen ze mij om zelf aan te geven wanneer ik weer beschikbaar zou zijn, en daar hebben ze zich aan gehouden. (3 dagen later beviel de dochter van de betreffende man zelf ook te vroeg van haar dochter) Je hebt mensen die zich er gewoon weinig bij voor kunnen stellen en je hebt mensen die schijt aan je hebben. En in jouw geval vind ik het erg lijken op dat laatste en dat vind ik zwaar asociaal! Je moet erg goed op jezelf passen en voor jezelf opkomen nu en ik weet niet of je het je kunt permitteren, maar als dat voor hun reden is om met jou te stoppen so be it! Succes ermee en probeer het straks lekker uit je hoofd te zetten, je hebt wel wat beters om je mee bezig te houden!!