De reacties van jullie doen me goed. Dank jullie wel. Fijn om te lezen dat het herkenbaar is. Ik heb destijds de keuze voor fv gemaakt. Dat voelde toen goed en wellicht als ik door was gegaan met bv, was ik veel minder relaxed geweest. Misschien zijn het wel de hormonen waardoor ik aan het twijfelen ben geslagen.
Bedenk ook, dat een keuze een moment opname is! Op dat moment voelde het goed voor jou, en maakte je een beslissing gebaseerd op je emoties van dat moment. Hoe het verder was gegaan, dat weet je niet, en dat is ook niet belangrijk. Schuldig hoef jij je dus niet te voelen, want het was op dat moment het juiste om te te doen! Mocht je nog een kinderwens hebben, dan weet je nu beter hoe de dingen gaan met een pasgeborene. En kan je bijvoorbeeld al vanaf de geboorte begeleiding van een LK vragen (mocht je weer voor bv willen gaan).
Als jij een beslissing neemt waarvan je weet dat het een goede beslissing is, dan heeft het geen nut om je schuldig te voelen. Als je het gevoel hebt dat je iets mist: niemand zal je verbieden om naast de fles je kind aan de borst te nemen. Ook als er niets uitkomt kun je nog steeds het gevoel ervaren.