Sinds deze week ben ik thuis van mijn werk. Ik val steeds flauw als ik mezelf te druk maak. Mijn bloedsuiker daalt dan enorm en ik ben dan te laat met aanvullen. Ik moet er niet aan denken om zo half slap voor de klas te staan, maar toch voel ik me heel schuldig. Ik hoef immers nog maar 3.5 wk te werken..... Het voelt een beetje slap..... Ik weet ook niet goed wat ik de komende tijd moet doen of af moet spreken met de directeur, volgnede week maar weer aan de slag? Naar mijn lichaam luisteren en thuisblijven? Hoe lang dan? Wie herkent dit? Groetjes, Mayke
elke zwangere herkent dit! Meis je moet goed naar je lichaam luisteren! Je draagt iets moois in je en daar moet je goed voor zorgen en dat niet alleen ook voor jezelf moet je goed zorgen. Ik heb toen ik 21 weken was mijn stuitbeen gebroken, doordat ik van de trap viel. net even anders maar ik kon niet eens zitten laat staan lopen. maar ook ik werd verscheurd door schuldgevoel. je denkt ja maar ik ben zwanger toch dat is iets moois, en je bent niet ziek. Zie het maar zo je hoefde nog maar 3,5e week dus het valt allemaal wel mee. En als jouw directeur viond dat je moet werken wat ik betwijfel dan klopt er iets niet. mijn advies lekker thuis blijven en goed voor jezelf en je kindje zorgen!
wat niet gaat , gaat niet, en zeker naar je lichaam luisteren, hoe vervelend je het dan ook vind voor je werk het is niet anders. als je wel door zou gaan en je valt weer flauw door een telaag bloedsuiker daar hebben hun ok niks aan, dan kan je beter thuis blijven en het rustig aan doen. en wil je wel persee aan het werk, zorg anders dat je een rolletje dextro energie snoepjes in je zak hebt zitten, dat stop je zo in je mond en het word snel opgenomen door het bloed. maar denk voor al eerst aan je kindje en je zelf de rest komt later wel
Luister eerste en vooral naar je lichaam! Dat vertelt je het beste wat je moet doen. Dit is een zwangerschap, je kindje dat je in je buik draagt, waar jij zorg voor moet dragen. Sommigen kunnen tot de laatste dag blijven werken, ik wou tot de laatste week blijven werken, maar helaas mocht dit niet meer. Vraag anders raad aan je vk of gyn, zij zullen je ook wel kunnen zeggen wat je het beste doet. Trouwens, flauwvallen voor de klas kan ook niet hé? Succes en rustig aan doen!
Dank jullie wel! Ik kom net van de huisarts af en hij vindt ook dat ik het gewoon rustig aan moet doen en naar mijn lichaam moet luisteren. Ik ga het dus ook maar doen. Ik kan maar een periode zo intensief voor mijn kleine meid zorgen.. Het blijft een gek gevoel en aan de ene kant ben ik opgelucht aan de andere verdrietig. Dadelijk maar weer even contact met school opnemen! groetjes, MAyke
Denk maar zo : je kan nog 39 jaar daar werken..... Dan maken die paar weken toch niets uit ( dat zei mijn werkgever toen ik vanaf week 20 niet meer fulltime kon werken)
Luister naar je lichaam meid. Ik loop nu ook thuis vanwege mn gezondheid, voelde me er ook erg schuldig over, zeker omdat ik nog zo'n tijd moet tot mn verlof ( 10 weken geloof ik ) maar jij en je kindje zijn nu belangrijker dan je werk hoor!
He meid! Ik zit nu zelf sinds een week thuis. Er is BI bij me geconstateerd en liep al een paar weken met flinke pijn op m'n werk rond. Op een gegeven moment kreeg ik er harde buiken van. Gewoon als reactie op de pijn. Toen heb ik het advies van huisarts, verloskundige gekregen om te stoppen met werken om erger te voorkomen. Voelde me net als jij eerst erg schuldig, want ik hoefde nog maar 5 weken te werken. Maar nu ik thuiszit, voel ik me veel relaxter. De pijn is veel minder dan toen ik nog werkte, heb geen pijnlijke harde buiken meer. Ik voel me beter, dus moet ons beebje zich ook beter voelen. En ons beebje is prio nummer 1! Ga dus maar lekker genieten van je rust en je zult zien dat je je snel beter gaat voelen. En je echt niet langer schuldig voelen hoor! Fijne zwangerschap nog. Liefs Elly
jeetje das niet goed meid, neem die rust, je doet het ook niet voor je lol. en je collega's zullen hier echt wel begrip voor hebben hoor! rustig aan doen! liefs m
Dag meis.. Ik weet precies hoe je je voelt! Ik ben dan pas 8 weken zwanger, maar ik kots mn longen mn lichaam uit, ben moe moe moe. Zo kan ik echt geen les geven. Ik sta dan niet voor de klas, maar in de auto (rij instructeur) en constant moeten mijn leerlingen worden afgezegd, omdat ik het gewoon niet trek. Mn werkgever probeert me ook een aardig schuldgevoel aan te praten, tis hem nog gelukt ook! Voel me echt heel erg schuldig!
Hoi hoi.. Ik zit ook ziek thuis, heb een flinke griep en voel me ook doodschuldig ! Maar ik denk meer aan me kindje.. Dus ik blijf thuis zolang nodig, maar echt met een lekker gevoel zit ik niet Maar ja, we moeten het er maar mee doen ! -x-
fijn he dat schuld gevoel ik herken het ook ik heb last van onsteking van mijn S.I gewrichten ( zit tussen onderrug en bekken) en mag zoeizo deze week niet werken van de ha ,als niet minder wordt moet ik terug komen! maar hoop zo dat het niet te lang gaat duren omdat ik me schuldig voel tegenover mijn klanten en collega,s. ik weet dat mezelf en me meisje het belangrijkst zijn nu! maar dat gevoel blijft
We zitten dus allemaal in hetzelfde schuitje.... Ik weet ergens ook wel dat ik me niet schuldig moet voelen, maar tjsa ergens blijft dat dan toch knagen.. Aan de andere kant probeer ik nu ook gewoon wat meer van de rust te genieten. Beetje freubelen en zien dat de kinderkamer langzaam op orde komt. Dat kan ik nu ook allemaal rustig bekijken! Julile ook allemaal succes! Groetjes, Mayke
meid, lekker thusi blijven. Het is niet makkelijk werken en zwanger zijn. Luister naar je eigen lichaam.
Ik werk zelf nu kortere dagen en dat al een paar maanden lang. Wat mij helpt om me minder "schuldig" te voelen is te weten wat de reden van mijn ziekmelding is. Als je ziekgemeld bent als gevolg van zwangerschap, krijgt je werkgever die ziekteuren volledig vergoed van het UWV. Dat is toch super! En doordat je nu op jezelf past, ben je waarschijnlijk na de bevalling sneller hersteld en heeft de werkgever weer een fantastisch functionerende juf! Dan heb ik het nog niet eens over het belang voor je baby dat je het nu rustig aan doet Sterkte!