Hoi dames, De titel zegt het al. Stel, je hebt al het één en ander ondervonden maar je hebt geen bewijzen, maar je weet echt zeker dat ze niet eerlijk tegen je is, zeg je het dan? Nu kunnen jullie zeggen: "Ja over wat gaat het en als het niet erg is...", Het gaat over kleine dingen waar ze over liegt en het dan weglacht, ook weet ik dingen over haar die haar vriend niet weet, o.a vreemdgaan enz. Dat is hun zaak hoor, daar bemoei ik me niet mee, het gaat me om onze vriendschap. Wat doen jullie?
Tja heel moeilijk. Ken je gevoel wel want een vriendin van mij doet het ook. Op 1 of andere manier vind ik het heel moeilijk om te zeggen. Dus heb ik wat afstand van haar genomen. Ze verteld veel dingen door zeg maar. Dus van mijn kant vind ik het ook moeilijk om haar dingen te zeggen omdat ze dat dus ongetwijfeld ook aan andere mensen verteld. Ik hou het contact nu wat meer oppervlakkig.
Als het belangrijke dingen zijn of dingen waar ik me aan stoor dan zeg ik het wel ja. Soms valt me wel eens op dat iemand iets mooier verteld dan het eigenlijk is, maar dat laat ik dan zitten. Dat moeten mensen zelf weten. W.b.t. vreemdgaan. Ik heb ook een vriendin die is vreemdgegaan. Ze heeft dan in vertrouwen tegen mij verteld, zo iets zou ik nooit door vertellen.
Dat van dat vreemdgaan vertel ik ook niet hoor. Moet ze zelf maar weten, vind het wel zielig voor d'r vriend.
hier ook zo iets.. Beste vriendin vanaf groep 8. Nu al jaren veder nog steeds beste vriendin. is net als mij van het westen van het land naar het noorden verhuisd. Maar kennise van ons willen op eens niet meer met ons te maken hebben...wel vreemd? en waarom geen flauw idee. Maar mijn beste vriendin komt daar zo wat dagelijks over de vloer. En wat zeg ze tegen mij dat ze helemaal niet van dat soort folk houd.Maar ze komt er steeds.. Wij hebben alleen over onze kennise vertelt dat we het jammer vinden dat ze niks laten horen van de geboorte van onze kinderen. en we sturen kerstkaarten maar krijgen niks terug. tja en nu heb ik ook gezegd tegen mij man.. Verlopig wil ik geen contact. met mijn zo genaamde beste vriendin. op hyves heeft ze ook foto's van die kennis staan. en staat bij mijn lieffie.tja..en bij mijn foto mijn naam met haar naam. heb zo me bedenkingen
Ligt eraan wat voor dingen het zijn maar als ik bepaalde dingen zou merken zou ik er toch wat van zeggen. Maar vreemdgaan is iets wat tussen vriendinnen hoort te blijven. Je bent niet voor niks vriendinnen toch?!
Een vriendin van mij verzint ook af en toe weleens wat, vooral over geld, ik laat dr lekker, zolang het niet te gek wordt erger ik me er niet aan. Deze vriendin is ook weleens vreemdgegaan en toen heb ik gezegd dat ze het moest vertellen, anders zou ik het doen. Die jongen was namelijk ondertussen ook een vriend van mij geworden, en ik haat vreemdgaan. Oh, en dit had ze niet in vertrouwen verteld, ik was er bij. Vreemdgaan zou ik echt nooit verzwijgen, dat gaat voor mij te ver.
ik zou vreemdgaan wel vertellen, eigenlijk alleen maar omdat ik weet hoe het voelt om aan de andere kant te staan, mijn ex ging vreemd en de hele vriendengroep hield daarover hun mond, ik heb jarenlang gedacht dat IK gek was, had maar iemand het verteld, dat had me veel tijd gescheeld en ook veel onzekerheid.
Snap ik ook wel maar dan nog het is mijn vriendin, haar vriend is gewoon haar vriend en verder weinig van mij. De dingen die zij mij in vertrouwen verteld zal ik nooit vertellen tegen een ander en dat verwacht ik andersom ook. Ik en mijn vriendin delen alles, dus ook de minder leuke en goede dingen die we weten van elkaar maar ik weet wel dat ze nooit wat zou vertellen tegen andere mensen en andersom.
In een gezamenlijke vriendengroep kan ik me dat wel voorstellen. Maar als je zelf niks hebt met de partner van je vriendin, behalve dat het de partner van is, dan zeg ik niks. Ik heb ook eens aan de andere kant gestaan. En het is heel klote, ja. Maar ik begreep het van zijn vriend wel dat tie niks tegen mij heeft gezegd.
Tja, als ze me iets in vertrouwen verteld dan zeg ik dat niet door! Maar als door verschillende dingen blijkt dat ze gewoon tegen me liegt en ik weet dat echt zeker........nou, dan krijgt ze het te horen ook!!
Ik zou wel tegen haar zeggen waar je je aan stoort, daar ben je vriendinnen voor en als het goed is kan je dan met elkaar over alles praten dus ook irritaties uitspreken. Voor wat betreft het vreemdgaan, als jij vind dat dat tussen jullie moet blijven is dat je goed recht. Zelf heb ik ooit een vriendin van mij voor de keus gesteld. Of ze zou het zelf zeggen of ik zou dat doen (en haar vriend was niet eens zozeer een vriend van mij). Kan er heeeeeel erg slecht tegen, vooral omdat ik dus ook de andere kant er van meegemaakt heb. Ik had het nl zeer op prijs gesteld als mij destijds door een goede vriend van hem die er van op de hoogte was, was verteld dat ik (en dus automatisch mn dochter) flink genaaid werd. In plaats daarvan speelde hij het spelletje mee en gedroeg zich tegenover mij en mn dochter alsof er helemaal niets aan de hand was. Vind ik erg achterbaks. Hij vertelde het wel nadat het aan het licht kwam, dat ie wel tegen mn ex had gezegd dat ie het niet kon maken. Maar toen had ik er geen ruk meer aan, das gelul achteraf en daar koop ik niets voor.
Als ik denk dat mijn vriendin niet eerlijk is tegen over mij en mensen die dicht bij me staan zoals mn ouders/vriend oid.. Ja dan zeg ik erg zeker wat van... Als ze liegt tegen haar eigen familie...zou ik er ook wat van zeggen maar zou het niet aan haar familie vertellen..
ik zou zoiets zeggen als: ooh ik dacht dat je vorige keer dat en dat zei. Kijken hoe ze reageert daarop
Ik zou dat soort dingen ook niet met zo'n omweg zeggen. Daar zijn wij "vrouwen" veel te goed in. Ik zou het gewoon duidelijk aankaarten.
mmm en dat zeker heel vaak? vervelend dan dat je 'alles' opeens verkeerd begrijpt. dan zou ik er toch wel wat van gaan zeggen hoe moeilijk ook. (weet ook niet of ik het lef zou hebben) maar anders komt er een grote afstand tussen jullie denk ik, want je ergert je er aan logisch natuurlijk.
Ik had ooit ook zo'n vriendin, kenden elkaar niet heel lang, maar wij kwamen naast hun wonen, en het klikte best goed. Ze had altijd hele verhalen, die ik al wel met een korreltje zout nam, maar ik kwam er achter dat ze echt serieus alles bedacht. Ik had toen een keer een serie op tv gezien waarin iets grappigs gebeurde met een kat, de volgende dag vertelde ze mij dat verhaal, maar dan alsof het bij hun kat gebeurd was! Nou toen was de maat echt vol, ik heb toen echt meer afstand genomen. Maar volgens mij was zij echt een pathologische leugenaar hoor!
'T ligt er een beetje aan waar het om gaat denk ik.... Als je bijv. wat wil afspreken en ze zegt dat ze niet kan vanwege een verjaardag en je ziet vervolgens dat ze gewoon thuis is zou ik (als dat soort dingen vaker gebeuren) er wel wat van zeggen ja. Dan zou ik balen dat ze niet gewoon zou zeggen dat ze geen zin heeft ofzo. Als ze vaak overdrijft of een beetje liegt zou ik het lekker laten. Zegt ze bijv. dat haar nieuwe bank 1500 gekost heeft en je ziet dat ie maar 250,- was (noem maar wat hoor ) zou ik haar gewoon lekker laten klesten. Lekker belangrijk! Vreemdgaan zou ik trouwens ook niet doorvertellen.
Ik zou vreemdgaan ook niet door vertellen, maar ik ga ook niet voor iemand liegen. Heb het mee gemaakt met een vriendin en zou nooit naar haar vriend toe gelopen zijn, maar toen hij naar mij kwam en vroeg heeft ze iets met een ander gedaan, heb ik gewoon ja gezegd. Dit wist zij ook en heeft ze me nooit kwalijk genomen, heb altijd gezegd liegen doe ik niet voor je. De rest...ppfff....het ligt er inderdaad aan waar het over gaat, meestal floept er toch wel iets mijn mond uit als het mij dwars zit dus heb weinig keus denk ik