Even kort onze situatie: Ik ben Nederlandse, mijn man Arabisch en we wonen in Spanje, waar ook veel Catalaans gesproken wordt naast het castellano. Mijn zoontje hoort van mij alleen maar Nederlands en mijn man probeert het in het Arabisch te doen maar merk dat hij ook wel Spaanse woorden gebruikt of soms zelfs Nederlands omdat mijn zoontje dit veel gebruikt Mijn zoontje is nu 22 maanden en kan al een heleboel woordjes, het begon vooral met Nederlandse woorden maar nu komt daar toch ook Spaans bij (ivm de creche). Mijn man en ik spreken overigens normaal Spaans met elkaar thuis. Ik merk dat ik het soms wel lastig begin te vinden nu mijn zoontje soms ook woorden in het Spaans tegen mij zegt. Hebben jullie nog tips over hoe je hier het beste mee om kunt gaan? Ik vind het wel veel voor hem, nu 4 talen (Catalaans spreken ze ook op de creche namelijk en is toch anders dan het castellano). En over twee/drie jaartjes komt daar ook al Engels bij.
Ik zou als ik jou was proberen wanneer je 1 op 1 met je zoontje bent alleen Nederlands te praten (of iig jezelf zo veel mogelijk beperken tot het spreken van de taal die jou het makkelijkst afgaat) laat je man hetzelfde doen maar dan Arabisch (zijn moedertaal) Wanneer jullie met zijn 3-en zijn Castellano. En op de crèche spreken ze Catalaans, wat prima is. Zo lang alles en iedereen zich beperkt tot 1 taal kunnen kleintjes heel goed de talen gescheiden houden. Hier thuis doen we overigens maar 2 talen Spaans (castellano) en Nederlands. Waarbij ik alleen Spaans spreek met mijn dochters en wanneer er anderen bij zijn Nederlands. Dit gaat goed gelukkig
Mijn zoon word ook tweetalig opgevoed maar praat veel meer nederlands Mijn man is niet consequent in het turks spreken dus zoon spreekt en begrijpt er heel weinig van. Heel zonde...
Ligt er ook aan wat je zoontje later heeft aan het Nederlands en Arabisch. Als jullie familie bezoeken is het handig maar in de rest van de wereld heb je verder niks aan NL. Spaans is veel nuttiger denk ik. Omdat hij daar woont en het meer een Wereldtaal is.
Wij voeden tweetalig op, heel consequent omdat mijn man het heel belangrijk vindt dat ze ook goed Turks praten. Hij praat dus altijd Turks met ze en ik Nederlands. Als ze televisie kijken zetten we meestal ook iets Turks aan, en ze hebben veel Turkse vriendinnetjes. Nu ze naar school gaan is Nederlands wel de voorkeurstaal geworden, maar zeker de oudste is volledig tweetalig en spreekt vloeiend Turks. De jongste iets minder maar dat trekt nog wel bij denk ik. Elk jaar als we in Turkije zijn maken ze meteen weer een sprong in het Turks. Bij jullie zou ik zeggen dat jij altijd NL met je zoontje moet spreken en je man altijd Arabisch (maar dan ook echt consequent). Doordat jullie onderling Spaans spreken en hij dat ook op de creche meekrijgt, zou ik me daar verder geen zorgen over maken, dat leert hij sowieso. Ook als hij tegen jou Spaans praat, antwoord je gewoon in het Nederlands. En vooral Nederlandse en Arabische filmpjes laten kijken en boekjes lezen etc. Je hoeft je geen zorgen te maken dat het teveel is, dat kan allemaal, ook in vier talen. Alleen zal de taalverwerving misschien wat langzamer gaan.
Als jij consequent NL praat en je man consequent Arabisch, dan pikt hij beide talen op. Catalaans en Castillaans krijgt hij zo wie zo ook mee omdat de voertalen zijn waar jullie wonen. Over het Engels zou ik me nu absoluut geen zorgen maken. Dat zal hem over een paar jaartjes waarschijnlijk alleen maar gemakkelijk afgaan. Succes!
wij voeden 2 talig op ik 24/7 nederlands mijn man zijn moedertaal wij zijn hier beide erg consequent mee want hoe jonger ze zijn hoe beter ze talen oppikken
Ik leer mijn zoontje van 6 maanden 4 talen. Duits, Nederlands, Engels en Chinees. De buuf leert hem Limburgs 😂😂. Mijn vader leert hem Chinees(canto) en Chinees (mandarijns) en andere Chinese dialect. Nu kan hij nog niet praten maar vind het belangrijk dat hij het hoort of leert. Hij is jong en kan later de talen goed oppikken.
Ja op die manier doen wij het ook. Mijn man moet iets consequenter zijn maar ik spreek eigenlijk alleen maar Nederlands tegen hem. Nu vind ik het soms lastig omdat ik echt merk dat hij nu ook dingetjes oppakt van de creche (castillaans of Catalaans). Ik weet dan soms niet zo goed wat hij bedoelt omdat hij het nog niet zo goed kan uitspreken natuurlijk, hij is nog klein. Maar dat loopt vanzelf wel los denk ik. Ja ik vind het zeker belangrijk dat hij Arabisch en Nederlands kan ook al heeft hij er niet zo veel aan hier, het is altijd mooi meegenomen en ik wil gewoon dat hij ook met de familie kan communiceren. We wonen al uit elkaar dus dat wordt er niet leuker op als hij ze dan ook niet verstaat en andersom!
Wij voeden ook tweetalig op. Thuis wordt er altijd Nederlands gepraat. Op de opvang en tv Engels en als ze met vriendjes spelen ook. Dit gaat erg goed, ze verstaan beide talen prima en de oudste praat ook in de taal van de vraag terug. De middelste antwoord soms in het Nederlands, soms in het Engels.