Hoi allemaal, Ik moet even mijn verhaal hier kwijt... Vorig jaar oktober zijn we met 22 weken bevallen omdat ons dochtertje een hartafwijking had. Vol goede moed zijn we gegaan voor een volgende zwangerschap. Onze kinderwens was nog nooit zo groot! Eind maart zijn we erachter gekomen dat we weer zwanger waren! Helemaal gelukkig. We hadden al een keer flinke pech gehad dus we hadden echt het idee dat het nu wel goed zou gaan! Ik had alle vertrouwen erin. Ik had gespannen borsten en was moe! De eerste echo was goed, we zagen een kloppend hartje, dus dat is mooi! Gisteren hebben we de tweede echo gehad, we zouden dan ongeveer 8,5 week zijn en de verloskundige zag iets wat niet klopte met de zwangerschapsduur. Nu blijkt dat het vruchtje na de vorige echo is gestopt met groeien en dat we dus een miskraam hebben... Pfff, het lukte me zo goed om positief te blijven, hoe moet me dat nu weer lukken bij een volgende zwangerschap? Hoeveel pech kan een mens aan... Zijn er meer mensen op het forum die na een vroegeboorte een miskraam hebben gehad? Hoe zijn jullie hier weer bovenop gekomen? Liefs
Bij ons was het andersom... vorig jaar een miskraam, en drie maanden terug is onze kleine man met 31 weken zwangerschap overleden... Ik kan je niet vertellen hoe je Door moet gaan, of hoe je dit kan 'verwerken'. Neem de tijd, je lichaam moet nu eerst weer herstellen en met de tijd ga je kijken of jullie wederom kiezen voor een volgende zwangerschap... voor nu, heel veel sterkte met dit zware verlies! Vandaag hebben wij besloten het toch nog een keer te willen proberen.... over en paar maanden...
Ik heb geen miskraam gehad maar ben wel 2 kindjes verloren. Onze dochter is in mijn buik overleden door afwijkingen met 20 weken en 2 maanden geleden zijn we onze gezonde zoon verloren door vroeggeboorte met 23 weken en 5 dagen. Het is inderdaad hoeveel pech kan een mens hebben. Onze wens voor een kindje is alleen maar groter geworden maar denk dat een volgende zwangerschap heel erg zwaar gaat worden. Ik probeer niet teveel vooruit te kijken en zo positief mogelijk met mijn gevoelens om te gaan. (lukt niet altijd) Ik wens je heel veel sterkte.
hoi hoi ik ben in januari bevallen van een dochtertje met trisomie 18 ik was 22 weken en 4 dagen zwanger. nu afgelopen 25 april had ik weer een positieve zwangerschapstest. gelukkig mocht ik om me gerust te stellen op 30 april na de verloskundige voor een inwendige echo maar helaas zag ze nog niks alleen een holte. maar tot mijn schrik verloor ik 1 mei roze afscheiding en bruin bloedverlies. ik kon gelijk 's middags weer terug na de verloskundige voor een inwendige echo maar ze zag weinig. ze zei waarschijnlijk een vroege miskraam. ik heb 2 mei hcg geprikt en morgen nog een keer om te kijken of mijn hcg is gestegen. ik hoop zo dat deze zwangerschap niet eindigd of al is geeindigd in een miskraam
Hoi allemaal, Bedankt voor jullie berichtjes!! Wat zijn er toch veel mensen met zo'n ontzettende pech... Ik las laatst op een tegeltje 'Je hebt al mazzel genoeg wanneer je geen pech hebt', hier sluit ik me helemaal bij aan! Ik moet zometeen naar het ziekenhuis voor de curretage, wel spannend, maar daarna is er weer hoop... Ik wilde het zelf graag zo snel mogelijk eruit en gelukkig kon dat nog voor het weekend geregeld worden. @ robentes: dapper hoor, jullie besluit om het nog een keer te gaan proberen! Ik wens jullie heel veel sterkte en geluk toe! @ AT2014: Wow, twee keer zo ver zwanger geweest en niet mogen voldragen. Dat is zwaar! Ook bij ons zal een volgende zwangerschap zwaar zijn, maar toch ben ik er nog steeds van overtuigd dat het ons gaat lukken om een gezond kindje te krijgen, het is alleen wel heel zwaar! Maar de wens wordt bij ons ook alleen maar groter!! Heel veel succes en sterkte! @lindseygiorgia: wow, dat is spannend!! Weet je al meer?? Ik heb voor je geduimd!! Heel zwaar als het weer mis gaat, maar van de andere kant kan ik ook inzien dat de natuur zijn werk doet. En als het kindje niet goed is het beter meteen natuurlijk door je lichaam afgestoten kan worden dan dat we het weer ontdekken bij de 20 wk echo... Maar het is ohhh zoooo oneerlijk!!! Meiden allemaal veel succes en sterkte toegewenst! Liefs
Hi meiden, hier ook ons zoontje verloren bij 23 weken door niet functionerende placenta . Daarna elke keer snel zwanger maar elke keer miskraam, 7 wk, 5wk en de laatste 3 wkn geleden bij 11 wkn. Die klap was super hard we hadden eindelijk weer hoop..... het is ontzettend moeilijk en oneerlijk, bij iedereen lijkt het goed te gaan en vraag me soms ook af hoe je hoop houdt. Sterkte voor jullie.
Ha OZ2014, wow, dat is heftig... hebben ze onderzoek gedaan naar de miskramen want 3x achter elkaar is wel heel erg veel... Heel veel sterkte! Liefs
hoi nikkei wat lief! nou gisteren de hele dag wel wat bloed rood/bruin verloren alles bij elkaar ongeveer 1 maand verbandje over de hele dag. vandaag iets bruin bloed. gisteren uitslag van bloedprikken hcg en het was 4x verdubbeld vergeleken met vrijdag. vandaag kon ik bellen voor de uitslag van de buikecho in het ziekenhuis van afgelopen dinsdag..... helaas slecht nieuws. er is een leeg vruchzakje gezien. maandag moet ik na de verloskundige voor inwendige echo en dan weten we hopelijk meer. ik weet dat het waarschijnlijk niet goed zit maar idd beter nu dan weer zo laat in de zwangerschap dat het mis gaat. hoe gaat het met jouw,hoe voel jij je nu? ik kan me goed voorstellen dat je het gauw wou laten plaats vinden. liefs lindsey
Gemene wereld toch... Ik ben vorig jaar mijn dochtertje verloren maar heb de mazzel gehad nog nooit een miskraam mee mogen maken. Nieuwe zwangerschap zal zwaar zijn... Maar hoop doet leven, dat heb ik echt wel heel sterk gemerkt. En als je volgende zwangerschap wel goed gaat krijg je langzaam stapje voor stapje meer vertouwen. Je moet dan ook wel. En het is heel hard en oneerlijk maar als je echt een kindje wil, kan je het allemaal nog aan ook. Ik wil je heel veel sterkte wensen en neem de tijd om alles te verwerken. En als je mensen nodig heb 😊 wij zijn hier! Dikke knuffel
Nikkei, Hier geen ervaring met een vroeggeboorte, wel twee miskramen achter elkaar (met 6wk gestopt, 8wk miskraam, en met 12wk na hartactie gezien te hebben op de eerste echo's). Ik wil je echt heel veel sterkte wensen, ik weet nog goed hoe diep ik in een dal zat na de twee miskramen. Vooral omdat de tweede nog een hele lange nasleep had (pariele mola). Maar nu heb ik een gezonde dochter van 3maandjes. Dus weet asjeblieft dat het kan! Hoop houden is moeilijk en lijkt onmogelijk, maar ook voor jou zal er een kleintje komen!
Hoi Nikkei , heel veel sterkte met deze verliezen . Ik heb na het verlies van onze zoon ( 3 weken na geboorte ) 1 gezonde dochter , twee miskramen en een zwangerschapsafbreking ( kind was genetisch belast en zou net als eerste zoon overlijden na de geboorte ) in april een zoontje gekregen die op dit moment op de ic ligt , dus kom het het te boven ja , maar je krijgt wel een sterkte ruggengraat , niet opgeven meis , neem ff de tijd om het allemaal even goed op een rijtje te krijgen. Liefs mjs
Hi nikkei bij mij zijn in nederland alle onderzoeken gedaan, stolling, dna etc, niks uitgekomen helaas. In juni naar gent. Laatste keer al prednison gebruikt via dr. P maar ook niet geholpen
Hoeveel pech kan een mens aan? Wij zijn gezegend met 1 gezonde zoon, maar kennen ook het grote verdriet van zes miskramen. Hoe kun je verder? Zorg dat je het rouwproces doorloopt. Voel de pijn, voel het verdriet, voel het gemis. Neem afscheid van wat jou lief was, van wat zo welkom was. Pak langzaam het leven weer op en denk eerst aan jezelf en daarna aan een ander. Of je moet je sterk genoeg voelen om er voor anderen te zijn. Hoop doet leven, maar het is niet de makkelijkste weg, wel een weg waarin je jezelf kunt leren kennen en het maakt je misschien sterker dan je denkt dat je in eerste instantie bent. Denk aan je...
Veel sterkte Nikkei! Wij zijn na 23 weken bevallen van een dochtertje met een hartafwijking, anderhalf jaar geleden, daarna nog een gezonde zoon gekregen. Nu weer zwanger, het is allemaal onzeker, heb namelijk zo af en toe bloedverlies maarja dat kan nog alle kanten op... Maandag een echo gehad en toen was er wel een vruchtje te zien, maar over anderhalve week kunnen we pas zien of er hartactie is. Besef wel, wat voor mijn reactie al is gezegd, een miskraam is altijd een afwijking van het vruchtje. Als het vruchtje dan toch een afwijking heeft, kan het maar beter nu loskomen, dan dat je rond 22 weken weer moet bevallen van een kindje dat al helemaal af is. Heb inderdaad vertrouwen, het gaat jullie lukken om een gezond kindje te krijgen maar wanneer dat is de vraag...
Ha Meiden, Bedankt voor jullie lieve reacties... Het eerste wat ik kwijt wil: WAT IS HET TOCH ALLEMAAL ONEERLIJK!!!!! Als ik jullie verhalen lees dan lijkt het wel alsof alle pech bij ons ligt... Dat is erg lastig! Ik heb nu 3 goede vriendinnen die ook zwanger zijn. Ik wil voor hun graag blij zijn, maar vindt het ook wel erg confronterend om te zien dat hij hun alles goed gaat. Tuurlijk wil ik niet dat het bij hun ook mis gaat, maar waarom mag het bij ons ook niet gewoon goed gaan.... Maar inderdaad, net zoals Amber en Nemo zeggen, hoop doet leven! Daar geloof ik ook echt wel in! Na een goede menstruatie gaan we er gewoon weer voor. Hebben jullie een menstruatie afgewacht? @ MJS: veel sterkte in deze moeilijke tijd. Heel veel succes met je zoontje, ik zal voor je duimen! @ OZ2014: Zo lastig als ze niet weten waardoor de miskramen veroorzaakt worden. Hoop dat jullie in Gent meer duidelijkheid krijgen! @ Joy of Living: Ik ga ook voor jullie duimen dat het goed mag gaan met de zwangerschap. Maar idd, Beter dan meteen weten waar je aan toe bent dan weer hoop hebben en er bij 20 weken achter komen. Maar het liefst hebben we natuurlijk dat alles goed blijft gaan Meiden nogmaals bedankt voor jullie reacties en verhalen. Veel respect voor jullie... Als ik dit lees geeft me dit kracht maar ook onzekerheid... Het kan dus nog erger (helaas).... Hopelijk hoeven we dat niet mee te maken... Kus Kus PS Morgen moederdag... eigenlijk had ik moeder moeten zijn en van deze dag moeten genieten... Zo dubbel!
Wij hebben ook 1 afbreking gehad bij 22 weken zwangerschap en daarnaast al 6 miskramen..wij hebben nog het geluk dat we al een gezonde zoon hebben, maar willen dolgraag een broertje of zusje voor hem. Wij gaan nu ook naar Gent toe omdat ik niet meer geloof in het woord pech. We gaan door want we weten dat het kan. Wellicht dat ik je wat hoop kan geven dat ondanks de hoeveelheid 'pech' er toch ook een gezond kind is geboren. Een relaxte en leuke zwangerschap zit er voor ons hier gewoon niet meer in...merk dat ik het daarom soms moeilijk heb met mensen die er makkelijk over denken..heb hier ooit een mooie uitspraak gelezen waar ik me helemaal in kan vinden...ik ben jaloers op hun naiviteit. Sterkte.
Lieve Nikkei, je bent moeder! Alleen ziet niemand dat, maar je bent wel degelijk moeder van je lieve kleine meisje.
joy of loving, heel lief, ik ben idd wel moeder maar voel me geen moeder... Heb helaas niks om over te moederen... Maar wel heel mooi om het zo te proberen te bekijken alleen lukt me dat niet zo goed